Abutilon

Abutilon roślinny (Abutilon) to rodzaj traw i krzewów należących do rodziny Malvov. Naturalne siedliska abutilonów to tropiky i strefy subtropikalne. Rodzaj obejmuje około dwustu różnych gatunków występujących na prawie wszystkich kontynentach.

Ta roślina jest również znana jako kolejka linowa. Nazwa zawdzięcza to, że w Azji liny są wytwarzane z jej włókien i wykorzystywane do produkcji płótna. Inną popularną nazwą krzewu jest klon wewnętrzny. Chociaż rośliny te nie są spokrewnione, blaszki liściowe abutilone przypominają klon. Znajdują się na licznych gałęziach krzewu i mają kilka ostrzy. Rozmiar każdego arkusza osiąga co najmniej 10 cm.

Kwitnienie jest imponujące: na Abutilonie powstają kwiatostany lub pojedyncze kwiaty w kształcie dzwonu. Pośrodku każdego z nich znajduje się rdzeń miseczki. Ubarwienie zwykle obejmuje odcienie żółtego, czerwonego, białego i pomarańczowego, a także bzu. Kwitnienie trwa wystarczająco długo, ale okres tworzenia się pąków zależy od konkretnego gatunku. Hybrydy ogrodowe tej rośliny mogą mieć czerwone lub żółte kwiaty, mogą również różnić się liczbą pręcików i mieć barwny kolor lub zmodyfikowaną formę blaszek liściowych. Te hybrydy mają również dłuższy okres kwitnienia.

Sadzony w ziemi krzew abutilon może osiągać do 1,5-2 m wysokości i metr średnicy. Tak więc jest sadzony w ciepłych krajach. Rośliny domowe osiągają zwykle do 1,2 m. Ze względu na szybkie tempo wzrostu krzew będzie wymagał okresowego przycinania formującego. Zwykle abutilone jest uprawiany w szklarniach, przestronnych pomieszczeniach lub oranżeriach. Łatwiej jest utrzymać komfortową dla rośliny temperaturę. Łącząc różne rodzaje tego krzewu, można uzyskać ciągłe kwitnienie przez cały rok. Ponadto klon domowy dobrze znosi szczepienie i pozwala uzyskać krzew o liściach zarówno zielonych, jak i barwnych.

Krótkie zasady uprawy abutilonu

Tabela przedstawia krótkie zasady opieki nad abutilonem w domu.

Domowa opieka nad abutilonem

Klon wewnętrzny to dość kapryśna roślina. Piękno i czas kwitnienia, a także walory dekoracyjne zależą od pielęgnacji abutilonu. Dlatego początkujący kwiaciarnie powinni jak najlepiej wykorzystać swój wysiłek przy uprawie tego kwiatu.

Oświetlenie

Abutilon nie jest zbyt wybredny, jeśli chodzi o poziom oświetlenia. Jest w stanie wytrzymać zarówno kilka godzin w jasnym słońcu, jak i względne zacienienie. Od strony południowej doniczka trzymana jest w pobliżu okien, od strony wschodniej i zachodniej kwiatek może stać na parapecie.

Latem można wyjąć doniczkę z rośliną na świeże powietrze, wybierając dla niej kącik, w którym krzew będzie osłonięty przed opadami atmosferycznymi i silnymi wiatrami. Ale oświetlenie tego obszaru powinno się płynnie zmieniać. Nagłe zmiany mogą prowadzić do latania zarówno liści, jak i pąków kwiatowych. Zimą abutilon preferuje jaśniejsze obszary. W razie potrzeby krzewy można oświetlić świetlówkami.

Temperatura

Latem abutilon zadowoli się średnią temperaturą pokojową wynoszącą około 23-25 ​​stopni. Roślina źle znosi ciepło, w takich okresach konieczne jest częstsze wietrzenie pomieszczenia lub wyniesienie pojemnika z oparciem na zewnątrz lub na balkon. W tym samym czasie klon wewnętrzny boi się zimnych przeciągów, dlatego nie należy pozostawiać kwiatu na drodze prądów powietrza.

Zimą lepiej jest trzymać krzew w chłodniejszym pomieszczeniu, w którym utrzymuje się około 15 stopni. Ale miejsce, które jest zbyt zimne (poniżej 12 stopni), może doprowadzić do opadnięcia liści.

Tryb nawadniania

Od początku wiosny do października krzewy obornika nawilżają dość obficie, ale nie nadmiernie. Potrzebujesz zwykłej osiadłej wody, nie powinieneś używać przegotowanej wody - brakuje w niej pierwiastków śladowych niezbędnych dla rośliny. Wraz z podlewaniem liście kwiatu należy spryskać lub wytrzeć. Raz na kilka miesięcy można myć krzak słabym strumieniem wody. Okresowo konieczne jest usuwanie kurzu z liści za pomocą wilgotnej szmatki, co nie tylko wyczyści płytki, ale także je zwilży.

Jeśli latem pojemnik z abutilonem zostanie podniesiony w powietrze, czasami roślina może w ogóle nie być podlewana lub glebę można zwilżyć tylko sporadycznie, w zależności od pogody. W takich warunkach roślinę można pozostawić do jesieni, aż temperatura spadnie poniżej normy.

Zimą, gdy roślina jest przenoszona do chłodnego pomieszczenia, należy zmniejszyć liczbę podlewania. Gleba jest nawilżana dopiero po dostatecznym wyschnięciu. W tym samym czasie nadal spryskują liście, ale robią to rzadziej. Jeśli abutilone pozostanie na zimę w ciepłym pomieszczeniu, należy go trzymać z dala od akumulatorów lub stworzyć osłonę ochronną dla kwiatu, która nie pozwoli na przedostanie się do niego suchego i gorącego powietrza. W takich warunkach kwiat jest częściej podlewany.

Gleba

Do sadzenia abutilon stosuje się neutralną glebę, ale odpowiednia jest również lekko kwaśna. Z reguły obejmuje darń, próchnicę i glebę liściastą, a także piasek.

Top dressing

Rosnący i kwitnący abutilone można karmić około dwa razy w miesiącu. Odpowiednie są zarówno roztwory organiczne, jak i kompozycje mineralne.W okresie spoczynku karmienie nie jest przeprowadzane, jedynymi wyjątkami są gatunki, które kwitną nawet zimą.

Transfer

Podporniki w pomieszczeniach są regularnie przeszczepiane. Krzew należy przenieść do nowego pojemnika na wiosnę, zanim zacznie się formowanie pąków. Młode rośliny wymagają corocznego przeszczepu, resztę można przenosić mniej więcej raz na 2 lub 3 lata. Nowy pojemnik powinien być tylko o kilka cm większy od starego pojemnika. W zbyt obszernej doniczce o dużej objętości abutilone nie zakwitnie.

Abutilon można również uprawiać hydroponicznie.

Przycinanie

Jeśli abutilon rośnie w sprzyjających warunkach, latem jego krzew wyraźnie rośnie. Aby korona kwiatu była zwarta i schludna, pod koniec zimy jego gałęzie są cięte o około jedną trzecią lub nawet połowę. Pąki zwykle tworzą się dokładnie na wierzchołkach łodyg, więc prawidłowe uformowanie będzie miało pozytywny wpływ na dalsze kwitnienie.

W okresie wegetacji można usunąć z buszu zbyt słabe lub przeszkadzające pędy. Nie należy dopuścić do pogrubienia korony. Aby zapobiec przechylaniu się krzewu, zaleca się wzmocnienie go podpórką.

Kwiat

Kwitnienie Abutilon rozpoczyna się pod koniec kwietnia i kończy późną jesienią. W okresie kwitnienia powstają piękne kwiaty składające się z 5 płatków. Średnica kwiatu zwykle nie przekracza 6-7 cm.

Metody rozmnażania Abutilon

Abutilon rozmnaża się za pomocą nasion, a także niecałkowicie sztywnych sadzonek.

Uprawa z nasion

Nasiona Abutilon wysiewa się na samym początku wiosny. Jako podłoże stosuje się mieszankę torfowo-piaskową. Nasiona zakopuje się nie więcej niż 0,5 cm, podlewa i przykrywa folią. Uprawy są regularnie wentylowane i monitorowane, aby utrzymać wilgotność gleby. W temperaturze około 18 stopni sadzonki powinny wykiełkować w ciągu 3 tygodni. Pojawiające się sadzonki zaczynają rosnąć bardzo szybko. Miesiąc później nurkują we własnych garnkach. Latem możesz dokonać kolejnej, ostatecznej zmiany. Ale takie rośliny nie będą miały cech rodzicielskich, dlatego nie można rozmnażać w ten sposób gatunków barwnych, dlatego do uzyskania takich lęgów zwykle używa się sadzonek.

Rozmnażanie przez sadzonki

Rozmnażanie krzewu przez sadzonki odbywa się wiosną. W przypadku tej procedury wybiera się wierzchołki świeżych pędów. Nadają się do tego również gałązki pozostałe po przycinaniu. Każde cięcie powinno mieć około 3 listków, a jego długość może dochodzić do 12 cm Uważa się, że sadzonki ze starszych pędów dolnych silniej zakorzeniają się.

Z wybranego segmentu usuwa się wszystkie pąki wraz z szypułkami, a następnie sadzi się w zwilżonej glebie torfowo-piaszczystej lub perlicie. Możesz również umieścić sadzonki w wodzie. W ciepłym pomieszczeniu korzenie pojawią się na nich za około miesiąc. Możesz przyspieszyć ten proces, organizując zaimprowizowaną szklarnię dla sadzonek za pomocą torby lub słoika. Każdego dnia taką szklarnię trzeba na krótko otworzyć w celu przewietrzenia. Gdy sadzonki utworzą korzenie, sadzi się je w małych doniczkach o średnicy około 7 cm.

Możliwe narastające trudności

Liście i pąki opadają

Takie zachowanie kwiatów może być spowodowane gwałtownymi skokami temperatury. Innym powodem jest zły harmonogram podlewania. Jednocześnie stres w roślinie powoduje zarówno wysoką suchość podłoża, jak i jego podlewanie. W takim przypadku możesz odciąć rozszerzone gałęzie krzewu i nakarmić go, aw przyszłości monitorować zgodność z reżimem nawadniania.

Liście bledną

Rozjaśnienie blaszek liściowych, a także rozciąganie pędów spowodowane jest brakiem światła. W przypadku krzaka będziesz musiał znaleźć bardziej oświetlone miejsce, ale nie możesz radykalnie zmienić warunków utrzymania rośliny. Aby abutilon przyzwyczaił się do nowego reżimu oświetlenia, najpierw przenosi się go w nowe miejsce na co najmniej kilka godzin, a następnie ten czas jest stopniowo wydłużany. Jeśli roślina jest trzymana w zacienionym pomieszczeniu, możesz użyć dodatkowych lamp oświetleniowych.

Końce liści wysychają

Suche lub zwinięte liście są oznaką niewystarczającej wilgotności powietrza.Od wiosny do jesieni, szczególnie w okresie upałów, liście abutilone należy regularnie nawilżać, starając się zapobiec przedostawaniu się wilgoci do kwiatów. Zimą, aby krzew nie cierpiał z powodu suchego powietrza w pobliżu akumulatorów, można obok niego ustawić otwarte naczynie z wodą.

Dolne liście opadają

Najczęstszą przyczyną odpadania najstarszych liści abutilonu jest brak składników odżywczych. Wskazuje na to również zażółcenie lub pojawienie się plam. Problem można rozwiązać, karmiąc kwiat.

Szkodniki

Na Abutilon mogą osiedlać się mszyce, mączliki i wciornastki, a także wełnowce, przędziorków i owady łuskowate. Należy je zniszczyć specjalnymi środkami. Jednocześnie ciepły sezon spędzony w powietrzu wzmacnia odporność rośliny i jest mniej podatna na inwazję szkodliwych owadów.

Rodzaje i odmiany abutilon ze zdjęciami i nazwami

Liście winogronowe Abutilon (Abutilon vitifolium)

Krzew dorastający w warunkach naturalnych do 2,5 m. Pędy pokryte miękkim pokwitaniem. Liście mają aksamitną powierzchnię i są koloru zielonego. Długość każdej płytki dochodzi do 15 cm, liść ma z reguły 3 lub 5 płatków i ząbkowaną krawędź. Kwiaty, które pojawiają się w maju, tworzą kwiatostany skupione po 3 lub 4 kwiaty każdy. Umieszczone są na długich (do 15 cm) szypułkach. Korona ma kształt dzwonu lub jest prawie zaokrąglona. Kolor kwiatów jest niebieskawy lub liliowy, czasami na płatkach pojawiają się żyłki o bardziej nasyconym kolorze.

Hybryda Abutilon (Abutilon hybridum)

Hybryda stworzona na bazie różnobarwnego abutilonu, pozyskanego przez amerykańskich botaników. Ma wiele różnych odmian. Jego krzew osiąga 1,5 m wysokości. Gałęzie pokryte są brązowawą korą. Liście mają klapowaną strukturę i są pokryte miękkim puchem. Długość każdego talerza dochodzi do 12 cm, kwiaty dzwonka mają również lekkie pokwitanie. Ich kolor może się różnić w zależności od odmiany i może obejmować kolory złoty, biały, czerwonawy lub bordowy. Wielkość każdego kwiatu sięga 5 cm.

Abutilon Darwin (Abutilon darwinii = hildenbrandii)

Rzadko stosowany w ogrodnictwie. Ma długie pędy do 1 metra. Na wierzchołkach łodyg znajdują się imponujące liście z trzema płatkami i pokwitaniem. Każdy ma około 9 cm szerokości i do 20 cm długości. W dolnej części łodyg znajdują się liście z 5-7 płatami i zakrzywionym centralnym płatem. W kątach znajduje się do 3 jasnopomarańczowych kwiatów w kształcie dzwonu, uzupełnionych czerwonymi żyłkami. Każdy ma około 5 cm, kwitnienie trwa od połowy wiosny do września.

Abutilon megapotmicum (Abutilon megapotmicum)

Lub amazoński abutilone. Brytyjczycy nazywają kwiatostany tego gatunku „płaczącymi chińskimi lampionami”. Czerwone kwiaty również przypominają małe latarnie pęcherzyca. Poniżej z korony wystaje żółty kielich z czerwonawym obszarem u podstawy. Wielkość krzewu sięga 1,5 metra. Opadające pędy pokryte są jasnozielonymi liśćmi z postrzępioną krawędzią. Długość każdej płytki sięga 8 cm.

Przy odpowiedniej pielęgnacji taki abutilone może kwitnąć przez cały rok. Gatunek preferuje zacienione miejsca, chronione przed ostrym słońcem, w przeciwnym razie źle wpłynie na efekt dekoracyjny rośliny.

Abutilon pictum

Abutilon prążkowia lub pasiasta abutilon. Krzew o lekko zdrewniałych i elastycznych gałęziach. Ma zielone liście w kształcie serca, podzielone na kilka płatów. Krawędzie blaszek liściowych są ząbkowane. Nie ma pokwitania, a na krawędziach liści znajdują się małe białe plamki. Pod koniec lata z kątów liści tworzą się dzwonki ze złotożółtą koroną, uzupełnioną żyłkami o jasnoczerwonym kolorze. W tym przypadku kielich znajduje się wewnątrz.

Jeden z jej podgatunków, wyka thompsonii, tworzy dwumetrowe krzaki. Liście mają do 10 cm długości. Każdy ma 5 ostrzy i ząbkowaną krawędź. Są ciemnozielone i pokryte żółtawymi plamkami. Kwiaty osiągają 7 cm, są koloru żółtego lub czerwonego i mogą mieć prostą lub podwójną strukturę.Kwitnienie rozpoczyna się w czerwcu.

Abutilon sellovianum

Przypomina hybrydową formę abutilonu, ale różni się słabszym rozgałęzieniem. Dorasta do 2 metrów wysokości. Pędy są proste, lekko owłosione. Liście mają trzy płatki ze zwężeniem na każdym płatku. Kwiaty są bladoliliowe z różowawymi żyłkami. Kwitnienie gatunku jest dość długie i trwa od lipca do początku zimy.

Marmur Abutilon (Abutilon marmoratum)

Gatunek wyróżnia się efektownymi klapowanymi liśćmi o złotozielonym kolorze. Ma dość cienkie i długie pędy, które umożliwiają wykorzystanie takich krzewów jako ampelicznych. Czasami ten abutilone jest uprawiany w szklarniach jako roślina okrywowa.

Abutilon variegata (Abutilon variegata)

Gatunek ten jest często uprawiany jako ampelous. Aby to zrobić, roślinę umieszcza się w wiszącym koszu; w tej pozycji jej pędy wyglądają szczególnie imponująco. Ale normalnie umieszczona na podporze roślina będzie wyglądać jak krzew.