Aglaonema

Aglaonema (Aglaonema) to wiecznie zielona roślina z rodziny aroidów. Rodzaj zawiera od 20 do 50 różnych gatunków roślin zielnych. Dzikie gatunki preferują klimat tropikalny. Kultura żyje na Nowej Gwinei, Archipelagu Malajskim i Azji Południowo-Wschodniej. Tutaj roślina występuje na wybrzeżu, na terenach płaskich i na nizinach lasów.

Opsyvanie aglaonema

Aglaonema to wiecznie zielone zioło o krótkich i wyprostowanych łodygach. Pędy rozgałęzione mają mięsistą strukturę. Obecność łodygi jest charakterystyczna tylko dla osobników dorosłych. Powstaje w miejscu, w którym latają dolne liście.

Liście o solidnych krawędziach są barwione w różnych odcieniach i mają gęstą, skórzastą łuskę. Większość odmian ma blaszki liściowe w kształcie jajka lub lancetowate. Mocowanie do łodygi zapewniają długie lub krótkie ogonki. Powierzchnia liści pokryta jest wzorzystym wzorem. Na zewnątrz pośrodku znajduje się żyła wystająca od wewnątrz na zewnątrz.

Z wierzchołka krzewu wystają zielonkawo-białe kolby w ilości 1-3 szt. Kolby powstają w płacie pachowym i są osobliwymi kwiatostanami. Zgodnie z określonym typem rozróżnia się następujące rodzaje uszu:

maczugowate - zagęszczone kwiatostany osiągające 1 cm przekroju, długość około 4 cm;
cylindryczny - wydłuża się do 6 cm, średnica około 0,5 cm.

Aglaonema owocuje soczystymi jagodami zawierającymi jedno pomarańczowe lub białe pestki. Dojrzewanie jagód następuje sześć miesięcy po zakończeniu kwitnienia.

Opieka domowa dla aglaonema

Dekoracyjność aglaonemy można osiągnąć tylko poprzez stworzenie komfortowych warunków przetrzymywania. Kwiat jest bezpretensjonalny iz wdzięcznością reaguje na opiekę właściciela.

Oświetlenie

W lasach tropikalnych roślina wybiera zacienione zakątki ukryte pod koroną drzew. Dlatego uprawiane gatunki Aglaonema również próbują rosnąć w półcieniu. Liście są narażone na poważne oparzenia pod wpływem bezpośredniego światła słonecznego. Odmiany barwne są hodowane w warunkach jasnego, ale rozproszonego światła. W przeciwnym razie bylina stopniowo straci swoje właściwości dekoracyjne.

Cieniolubna roślina aglaonema chętnie rośnie na parapetach północnej orientacji oraz w głębi posesji, tym bardziej nie jest uciążliwa pielęgnacja.

Temperatura

Latem aglaonema rozwija się normalnie, jeśli temperatura powietrza wynosi od 20 do 25 stopni. Cieplejsza pogoda negatywnie wpływa na stan części wegetatywnych. W miesiącach zimowych temperatura nie powinna spaść poniżej 16 stopni. Przeciągi i nagłe trzaski mogą zabić roślinę.Podobnie jak inni przedstawiciele aroidów, kwiat negatywnie postrzega gwałtowną zmianę pogody i wahania termometru.

Tryb nawadniania

Do podlewania aglaonema zaleca się wstępne osadzenie wody w celu zmniejszenia jej twardości. Woda deszczowa i roztopiona są idealne. Ponowne zwilżanie przeprowadza się, gdy górna część gleby wysycha. Zapotrzebowanie na wodę rośnie wiosną i latem. W tym czasie roślina ma aktywację wszystkich procesów życiowych. Zimą między kolejnym podlewaniem powinny upłynąć co najmniej 3-4 dni, w przeciwnym razie górna gliniana bryła nie będzie miała czasu na prawidłowe wyschnięcie.

Chorobę i śmierć byliny można sprowokować, jeśli gleba zostanie przesuszona, a korzenie zostaną wylane. Nawilżanie podłoża powinno odbywać się z umiarem.

Poziom wilgotności

Aglaonema potrzebuje dużej wilgotności. Liście należy często spryskiwać, aby końcówki nie wysychały. I odwrotnie, w pomieszczeniu, w którym wilgotność jest zbyt niska, wzrost blaszek liściowych będzie spowolniony. Są zdeformowane, ciśnienie turgoru spadnie. Aby wyregulować wilgotność w pomieszczeniu, konieczne jest zainstalowanie palety z ekspandowaną gliną i wlanie do niej wody. Umieść doniczkę na wierzchu.

Pod koniec sezonu letniego, gdy temperatura wyraźnie spada, naziemne części krzewu są spryskiwane ze szczególną ostrożnością. Ważne jest, aby nie dopuścić do gromadzenia się wilgoci na dnie garnka. W takim przypadku system korzeniowy zmięknie i wkrótce zachoruje. Choroby pleśniowe i grzybicze to główne problemy, z którymi hodowcy wiążą się z rozwojem aglaonemy.

Gleba

Wybierając glebę do uprawy aglaonema, preferują próchnicę, glebę liściastą, piasek, węgiel drzewny i torf. Proporcja wymienionych składników to 1: 6: 2: 2: 1. Lub możesz zastąpić mieszankę gleby glebą liściastą (2 części), torfem (1 część) i piaskiem (1 część). Aby zwiększyć oddychalność podłoża, dodaje się garść pokruszonego węgla drzewnego. Można uniknąć gromadzenia się płynu po podlaniu doniczki za pomocą warstwy drenażowej.

Aglaonema może rosnąć hydroponicznie. Ta metoda pozwala wyhodować kwiat nie w glebie, ale w wodzie lub pożywce, w której zanurzone są korzenie rośliny.

Top dressing

Podczas hibernacji rośliny gleba nie jest już wzbogacana nawozami. Pasze Aglaonema organizowane są tylko podczas pierwszych wiosennych upałów. Nawozy stosuje się od marca do sierpnia co 2 tygodnie. Wskazane jest łączenie nawozów organicznych i mineralnych. Rozcieńczyć pożywkę zgodnie z instrukcją producenta.

Transfer

Młode rośliny aglaonema przesadza się raz w roku. Najlepiej wiosną. Zarośnięte kwiaty są znacznie mniej przeszkadzające. Wystarczy przeprowadzić przeszczep co 4-5 lat.

Uwaga! Sok wydzielany przez łodygi i liście aglaonema, dostając się na skórę lub błony śluzowe, powoduje reakcję alergiczną i podrażnienie. Prace związane z sadzeniem lub przycinaniem krzewów należy wykonywać w rękawiczkach. Jeśli nie masz pod ręką sprzętu ochronnego, po kontakcie umyj ręce wodą z mydłem.

Metody hodowli Aglaonema

Sadzonki

Kiedy pień zaczyna się rozgałęziać lub kończy się faza rozety, aglaonema zaczyna się rozmnażać. Łodyga jest cięta w taki sam sposób, jak cięcie wierzchołkowe. Następnie kawałek pędu dzieli się na kawałki o długości od 9 do 10 cm, pozostawiając zdrowe liście na sadzonkach.

Gotowe sekcje są trzymane na powietrzu przez co najmniej jeden dzień, aby wyschły. Wcześniej są traktowane węglem drzewnym, aby zapobiec infekcji. Kolejnym etapem jest zanurzenie cięcia w podłożu piaszczysto-torfowym. Głębokość sadzenia nie powinna przekraczać 5 cm, następnie pojemnik z przyszłymi roślinami przenosi się w ciepłe miejsce. W przypadku aktywnego tworzenia korzeni temperatura w pomieszczeniu jest utrzymywana w granicach 22-25⁰C. Po zakończeniu wszystkich czynności sadzenia pozostaje tylko czekać, aż sadzonki się zakorzenią. Zwykle proces adaptacji trwa 20 dni.

Jeśli nie można przechowywać pojemników w mini szklarniach, lepiej jest wyznaczyć sadzonki na wiosnę lub lato. Ukorzenione łodygi z dojrzałymi organami podziemnymi sadzi się w nowych doniczkach. Są one wcześniej wypełnione glebą, która została użyta podczas sadzenia krzewów matecznych.

Uprawa z nasion

Dbanie o aglaonema daje większą szansę zobaczenia letnich zakwitów. Kwitnące kwiatostany nie mają szczególnej wartości dekoracyjnej. Czasami kultura ulega samozapyleniu. W rezultacie na łodygach powstają piękne jasne jagody, pomalowane na rubinowy lub pomarańczowy kolor. Kiedy owoce są w pełni dojrzałe, nasiona w środku nadają się do siewu. Jednak zgodnie z doświadczeniem większości ogrodników cechy odmianowe bylin podczas uprawy nasion mogą nie zostać zachowane.

Owoce są cięte, a z miąższu ekstrahowane są nasiona. Nasiona są dokładnie myte w wodzie. Miski pełnią rolę pojemnika na wysiew, w którym wylewa się podłoże, miesza z torfu i piasku w stosunku 1: 1. Przechowywanie nasion ma zły wpływ na właściwości kiełkowania. Im dłużej materiał pozostaje bez gleby, tym gorzej kiełkują nasiona.

Gleba w pojemnikach z uprawami jest systematycznie podlewana. Sadzonki należy przechowywać w ciepłym miejscu. Kiedy na krzakach pojawia się kilka silnie uformowanych liści, rośliny nurkują w różnych małych doniczkach. Gdy tylko kwiaty dorosną, doniczki są wybierane jako większe niż poprzednie. Po 3-4 latach sadzonki zamienią się w efektowne i dojrzałe krzewy.

Dzielenie buszu

Aglaonema jest rozmnażana w inny sposób - przez podział. Kłącze tnie się na kawałki w tym samym czasie, gdy przesadza się roślinę.

Możliwe problemy z rosnącą aglaonema

Przyciemnienie końcówek i zmarszczki blaszek liściowych. Problemem jest brak wilgoci. Powietrze w pomieszczeniu jest najprawdopodobniej zbyt suche i zwietrzałe. Osłabiony kwiat jest podatny na ataki różnych szkodników. Aby temu zapobiec, liście są okresowo spryskiwane, a na patelnię wlewa się wodę. Torf lub keramzyt wlewa się wcześniej na paletę.
Składanie liści. Dzieje się tak w wyniku nagłych zmian temperatur dobowych lub pod wpływem przeciągu. Wraz z odkształcaniem się płyty krawędzie stają się brązowe.
Tworzenie białych lub żółtych plam. Na mocno spalonych liściach tworzą się plamy. Kwiat cofa się do półcienia, aby schłodzić części ziemi. Następnie zielenie są spryskiwane osiadłą wodą.
Krzewy rosną powoli, liście brązowieją. Kwiaty omyłkowo podlewano zimną wodą. W przyszłości roślinę należy podlewać tylko osiadłą wodą. Aby zmniejszyć jego twardość, dodaje się kwas szczawiowy w proporcji 0,2 g substancji na 10 litrów cieczy. Dokładnie wymieszaj kwas i pozostaw roztwór na jeden dzień przed zwilżeniem gleby. Kwas cytrynowy również skutecznie zmiękcza wodę.

Przędziorki, mszyce, wełnowce i wciornastki są uważane za niebezpieczne owady dla aglaonema. Kolonie owadów osiadają w kątach i żywią się sokiem komórkowym pędów kwiatowych i liści.

Rodzaje aglaonema ze zdjęciami i opisami

Aglaonema brilliant (Aglaonema nitidum)

Pochodzi z wiecznie zielonych lasów tropikalnych, które pokrywają równiny Tajlandii, Malezji i Sumatry. Dorosły ogród kwiatowy może rozciągać się do 1 m. Liście pomalowane na ciemnozielony odcień osiągają do 45 cm długości. Ich szerokość wynosi około 20 cm, płytki charakteryzują się owalnym podłużnym kształtem i błyszczącą powierzchnią na zewnątrz. Każdy kwiatostan (kłos) zawiera od 2 do 5 pąków. Ucho osiąga długość 6 cm, chroni je równie długa woalka. W miejscu wyblakłych uszu dojrzewają białawe jagody.

Aglaonema zmienny (Aglaonema commutatum)

Lub aglaonema jest niestabilna. Ojczyzną tej aglaonemy są Filipiny i Sulawesi. Wyprostowana łodyga rośnie w granicach 0,2-1,5 m. Plastik przymocowany do podłużnych ogonków osiąga około 3 cm. Kwiatostan składa się z 3-6 cienkich kolb o długości 6 cm, które są otoczone zielonym woalem.Po dojrzewaniu czerwonych jagód krzewy wyglądają znacznie atrakcyjniej. Odmiany zmiennej aglaonema obejmują:

warburgii - białe cieniowanie nakłada się na zewnętrzną stronę prześcieradła obok żyłek bocznych;
elegans - wyróżnia się owalnymi zielonkawymi liśćmi i misternie wzorzystym wzorem o jaśniejszym odcieniu;
maculatum - wydłużone szmaragdowe liście wydają się być poplamione białymi pociągnięciami.
srebrna królowa - srebrno-niebieski krzew, który potrzebuje dobrego oświetlenia. Maksymalna wysokość osobników dorosłych wynosi 40 cm.
Maria - kwiat jest szeroko znany wśród kwiaciarni. Nadaje się do uprawy w cieniu, dzięki czemu doskonale ozdobi przestrzeń biurową lub pomieszczenie, w którym występuje tylko sztuczne oświetlenie. Łodygi porośnięte gęstymi, jasnymi liśćmi.

Aglaonema oblong-leaved (Aglaonema marantifolium)

Zaczęło się od wilgotnych tropików. Singapur, Filipiny, wyspy Borneo i Penang to główne regiony, w których występują dzikie gatunki Aglaonema podłużnych liści. Nasycone liście ogonków liściowych osiągają długość do 0,3 m. Niektóre odmiany mają specyficzny srebrzysty kolor.

Malowana Aglaonema (Aglaonema pictum)

Rośnie również w klimatach tropikalnych. Kwiaty są powszechne na wyspach Sumatra i Borneo. Centralna łodyga rozgałęzia się i osiąga 0,6 m. Płytki elipsoidalne, kolor zielony, występują szare plamy. W przypadku niektórych odmian odmian charakterystyczna jest srebrzysta plamka z białym odcieniem. Roślina owocuje małymi czerwonymi jagodami.

Aglaonema żebrowana (Aglaonema costatum)

Obszar dystrybucji - południowo-zachodnia Malezja. Opisywana bylina zielna wyróżnia się rozłożystym, szerokim pniem, który otoczony jest czapą z liści o długości 20 cm i szerokości 10 cm, z obu stron skórzastych blaszek pokrytych białawymi plamami i paskami.

Aglaonema modestum (Aglaonema modestum)

Lub łagodny aglaonema. Gatunek ten żyje w Indochinach i na Archipelagu Malajskim. Kwiaty są zabierane na słoneczne zbocza gór, gdzie zapuszczają korzenie. Wysokość buszu nie przekracza pół metra. Liście jajowate mają spiczaste końcówki i wydłużoną podstawę. Wydłużają się do 20 cm, szerokość z reguły nie przekracza 9 cm, po bokach środkowej żyły wystaje kilka kolejnych żył. Czerwonawe jagody zewnętrznie przypominają dereń.

Do uprawy domowej stosuje się średniej wielkości lub niewymiarowe odmiany aglaonema. Najpopularniejsze to: