Ardisia

Ardisia (Ardisia) jest wybitnym przedstawicielem rodziny Mirsinov. Ta wiecznie zielona roślina pochodzi z lasów tropikalnych i subtropikalnych Australii, Azji, Ameryki i wysp Pacyfiku. Ardisia swoją nazwę zawdzięcza językowi greckiemu. Dosłownie tłumaczy się to jako „strzała”. Roślina otrzymała tę nazwę dzięki koronie kwiatowej, która jest bardzo podobna do kształtu strzały.

Opis ardisia roślin

Liście Ardisia są epileptyczne, skórzaste, błyszczące i gładkie w dotyku. Na łodydze są ułożone w kolejności. Liście rośliny mają całe ząbkowane lub karbowane brzegi. Kwiaty są bardzo małe, biseksualne, zebrane w kwiatostany w kształcie parasola lub wiechy. Większość rodzajów ardisia kwitnie białymi kwiatami, ale są też różowe, kremowe. Każdy kwiat ma około 5 płatków i taką samą liczbę pręcików. Dojrzały owoc to jednoziarnista jagoda pestkowa o jasnoczerwonym, białym lub żółtym kolorze. Owoce rodzą się pod koniec grudnia i dojrzewają przez kilka miesięcy z rzędu.

Charakterystyczną cechą ardyzji jest obecność charakterystycznych wybrzuszeń na krawędzi arkusza. Niedoświadczeni hodowcy mylą taki obrzęk z chorobą. W rzeczywistości jest to siedlisko bakterii wiążących azot prowadzących symbiotyczny tryb życia. Pomagają roślinie wchłaniać azot z powietrza. Nie możesz się ich pozbyć, ponieważ bez takich bakterii roślina po prostu umrze. W korzeniach rośliny żyją również bakterie wiążące azot, dlatego podczas przesadzania ardyzji należy zachować jak największą ostrożność, aby nie uszkodzić systemu korzeniowego.

Opieka nad Ardisią w domu

Lokalizacja i oświetlenie

Dla optymalnego wzrostu i rozwoju ardizji potrzebne będzie dobrze oświetlone pomieszczenie. Ale roślina nie toleruje bezpośredniego światła słonecznego na liściach. Zimą i jesienią, wraz z nadejściem krótkich godzin dziennych, Ardisia wymaga oświetlenia za pomocą specjalnych fitolampów lub świetlówek.

Temperatura

Wiosną i latem roślinę należy przechowywać w temperaturze od 20 do 22 stopni. Jeśli wilgotność powietrza jest poniżej średniej, ardisia jest w stanie wytrzymać wyższe temperatury. Roślina wykazuje dobry wzrost w miejscach o regularnej wentylacji. Zimą ardyzja odpoczywa, dlatego należy ją przechowywać w temperaturze od 15 do 18 stopni.

Wilgotność powietrza

Ardisia dobrze rośnie przy dużej wilgotności. Aby uzyskać dodatkową wilgoć, liście należy stale spryskiwać wodą o temperaturze pokojowej. Kiedy na roślinie pojawiają się pierwsze kwiaty, a następnie owoce, opryskiwanie zostaje zatrzymane i stosuje się inne metody nawilżania powietrza.

Podlewanie

Wiosną i latem ardisia wymaga regularnego obfitego podlewania. Zimą i jesienią wraz z nadejściem okresu spoczynku nie można silnie zwilżyć glinianej bryły, należy ją tylko przechowywać w miejscu lekko wilgotnym. Do podlewania lepiej jest używać miękkiej, osiadłej wody o temperaturze pokojowej.

Top dressing i nawozy

Nawożenie ardyzji jest konieczne co najmniej dwa razy w miesiącu, począwszy od marca do września. Odpowiedni jest uniwersalny nawóz do ozdobnych roślin liściastych. Wraz z nadejściem okresu uśpienia nie jest konieczne karmienie ardyzji.

Transfer

Ardisia należy przesadzić tylko wtedy, gdy korzenie całkowicie wypełnią doniczkę. Ta procedura jest zwykle przeprowadzana wiosną. Na dnie garnka musi znajdować się dobra warstwa drenażowa. Gleba powinna być pożywna i luźna, zawierająca piasek rzeczny.

Powielanie ardizji

Możesz rozmnażać ardizję w domu zarówno przez sadzonki, jak i nasiona.

W styczniu do rozmnażania wybierane są największe dojrzałe owoce o średnicy około 1 cm, nasiona są z nich wyjmowane i sadzone na wstępnie nawilżonym podłożu na głębokość nie większą niż 1 cm, jeśli nasiona są zbyt twarde , następnie jest lekko nacinany i przechowywany w roztworze z lekiem stymulującym. Wierzch garnka pokryty jest przezroczystą folią lub szkłem, aby stworzyć efekt cieplarniany. Zaimprowizowana szklarnia jest regularnie nawilżana i wentylowana. Zawierają go w temperaturze 18-20 stopni.

Kiełki sadzi się pojedynczo. Dopiero po 2-3 latach będą wyglądać jak dorosła roślina.

Do rozmnażania ardyzji metodą sadzonkową stosuje się wierzchołki pędów, które są ukorzenione w oddzielnych małych doniczkach w temperaturze około 24-28 stopni w dobrze oświetlonym miejscu. Proces ukorzeniania sadzonek jest dość trudny i zajmuje dużo czasu.

Choroby i szkodniki

Na Ardisia mogą wpływać takie szkodniki, jak mszyce, owady łuskowe, robaki. Jest również zdolna do zarażenia się różnymi chorobami grzybiczymi. Jeśli w glebie nie ma wystarczającej ilości żelaza i zastosowanych nawozów Ardisia, będzie cierpieć na taką chorobę, jak chloroza. W takim przypadku ważne jest, aby dostosować proces nawożenia i uwzględnić w nim preparaty zawierające żelazo.

Rosnące problemy

Wśród możliwych trudności, które mogą napotkać hodowcy kwiatów podczas uprawy ardyzji, są:

• Liście tracą kolor - wynika to z nadmiaru oświetlenia.
• Liście żółkną - zbyt suche powietrze, słabe oświetlenie lub niewystarczająca ilość nawozów mineralnych w glebie.
• Brzegi liści brązowieją - nieuregulowane podlewanie, suche powietrze lub brak oświetlenia.
• Na liściach pojawiają się brązowe plamy - nadmierne podlewanie lub wilgoć, zakażenie chorobami grzybiczymi.
• Liście mają miękkie brzegi, zwijają się - temperatura powietrza w dzień lub w nocy jest za niska.
• Brzegi i wierzchołki liści wysychają - obecność przeciągów lub zbyt suchego powietrza.
• Pojawienie się suchych, jasnych plam na liściach - możliwe oparzenia słoneczne w wyniku bezpośredniego działania promieni słonecznych.

Z zastrzeżeniem wszystkich zasad uprawy, ardisia z pewnością zachwyci Cię pięknym kwitnieniem i jasnymi owocami.

Ardisia - wskazówki dotyczące pielęgnacji roślin (wideo)