W letnim domku coraz częściej oko przyciąga tak piękna roślina, jak astilba. Z powodzeniem uprawiana jest zarówno przez amatorów, jak i profesjonalnych florystów. Bylina ma ozdobne ulistnienie i piękny kwiatostan wiechy, dzięki czemu może stać się ozdobą ogrodu na długie lata.
Opis kwiatu
Astilba jest członkiem rodziny Kamnelomkov. Słowo to jest tłumaczone jako „bardzo błyszczące” ze względu na specjalny połysk liści. Roślina rozwija się w postaci krzewu o różnej wysokości - od 20 cm do 2 m. Kwiatostany również mają różną wysokość w zależności od odmiany i mogą osiągać od 8 do 60 cm długości. Odcienie kwiatów są fioletowe, różowe, czerwone w różnych odmianach. Okres kwitnienia to czerwiec-wrzesień. Nasiona są w małym pudełku.
Kwiatostan może mieć różne kształty, dlatego wyróżnia się opadającą, piramidalną i rombową astilbę.
Za historyczną ojczyznę Astilbe uważa się terytoria Azji Wschodniej, Ameryki i Japonii.
Rodzaje i odmiany astilby
Jeden ze sposobów klasyfikacji astilby opiera się na wysokości dorosłego krzewu. Istnieją następujące typy:
- Odmiany karłowate - do 30 cm.
- Odmiany nisko rosnące - do 60 cm.
- Średnia wysokość - do 90 cm.
- Wysoki - 1,2-2 m.
Astilba w swoim rodzaju ma około 400 różnych gatunków, ale surowy rosyjski klimat pozwala wyhodować tylko niewielką ich część. W domkach letniskowych można znaleźć następujące odmiany:
Astilba Arends - otrzymała swoją nazwę na cześć słynnego naukowca. Należy do wysokiej odmiany o długości kwiatostanów ok. 1,5 m. Kwitnienie jest długie, kwiaty mają różne odcienie od białego do głębokiego burgunda;
Chiński astilbe - kwiatostany rzadko mają więcej niż 0,4 m. Odmiana jest bezpretensjonalna i ma opadającą strukturę krzewu. Odcienie wiechy są czerwone, białe lub różowe;
Japońska astilba - odnosi się do gatunku karła osiągającego maksymalną wysokość 0,4 m. Preferuje gleby stale wilgotne, dzięki czemu może stać się ozdobą zarówno naturalnych, jak i sztucznych zbiorników. Struktura krzewu opada;
Wspólne Astilbe - najbardziej mrozoodporna odmiana, odcienie kwiatów są białe, żółte lub kremowe;
Astilba Thunbrga - odnosi się do typu piramidalnego, rozłożystego krzewu, gęsto pokrytego liśćmi. Odmiana wysoka, należy do gatunków kochających wilgoć, dlatego nadaje się do ozdabiania zbiorników.
Astilba zasady sadzenia w otwartym polu
Astilba to bezpretensjonalna roślina do warunków wzrostu, ale aby uzyskać najbardziej bujny krzew i obfite kwitnienie, należy przestrzegać pewnych zasad jej uprawy.
Wybór miejsca i wymagania glebowe
Astilba dobrze rośnie w jasno oświetlonych miejscach, ale bez bezpośredniego światła słonecznego.Nie należy go również sadzić w gęstym cieniu, zwłaszcza pod drzewami ogrodowymi, ponieważ ich system korzeniowy będzie działał przygnębiająco na roślinę.
W zależności od odmiany regulowany jest poziom wilgotności gleby. Dlatego niektóre rodzaje astilby najlepiej uprawiać w pobliżu zbiorników wodnych. Jasny odcień najlepiej tolerują odmiany z białymi kwiatostanami.
Astilba nadaje się do tworzenia zjeżdżalni alpejskich. W sąsiedztwie można go z powodzeniem łączyć z konwaliami, hostą, kozią górską, badanem, tulipanami. Wybór pierwszego planu lub tła sadzenia odbywa się w zależności od wysokości odmiany.
Astilba wykaże dobry wzrost na prawie każdej glebie, ale nie będzie zbędne jej rozluźnienie, stosowanie nawozów organicznych.
Czas i technologia lądowania
Krzew sadzimy wiosną, od końca marca do początku maja. Jeśli przeszczep zostanie przeprowadzony jesienią, należy to zrobić na długo przed nadejściem pierwszych mrozów, w przeciwnym razie roślina źle się zakorzeni i umrze.
Krzew sadzi się we wcześniej przygotowanym otworze, aby kołnierz korzeniowy rośliny nie był pokryty ziemią. Między krzakami pozostaje co najmniej pół metra.
Posadzony krzew jest obficie podlewany, a dołek przykrywa się grubą warstwą ściółki, dzięki czemu wilgoć długo utrzymuje się w glebie, a także w celu ochrony systemu korzeniowego przed przegrzaniem przez promienie słoneczne.
Pielęgnacja astilby na świeżym powietrzu
Najważniejszą rzeczą do przestrzegania zasady opieki nad astilbą jest ciągłe utrzymywanie wilgoci w glebie. Wysychanie podłoża jest szkodliwe dla rośliny. Okresowo gleba jest poluzowana i nawozy zawierające fosfor i potas. Nawożenie azotem stosuje się tylko raz na cały sezon - przed kwitnieniem.
Po każdym spulchnieniu powierzchnię gleby należy przykryć grubą warstwą ściółki.
Młoda roślina z małym systemem korzeniowym może być uciskana przez chwasty, więc krzew będzie wymagał regularnego pielenia. Wraz ze wzrostem i rozwojem astilby potrzeba tego znika.
Przeszczep i uformowanie krzewu
Astilba dobrze znosi proces przesadzania go w nowe miejsce. Musisz przeszczepiać roślinę raz na 5 lat. Jeśli tak się nie stanie, system korzeniowy zbliży się do powierzchni gleby i zacznie wysychać, a sama roślina może umrzeć. Przy nowym przeszczepie krzew pogłębia się o 5 cm.
Jeśli astilba została wyhodowana z nasion, wczesne przeszczepienie tylko jej zaszkodzi, ponieważ system korzeniowy takiej rośliny tworzy się powoli. W ogóle nie jest konieczna zmiana miejsca podczas przesadzania, można po prostu wykopać roślinę, dodać nawóz do dołka i zasadzić krzak z powrotem, pogłębiając go o 5 cm.
Krzew nie wymaga dodatkowego przycinania, ponieważ sam tworzy niezbędną koronę. Tylko od czasu do czasu konieczne jest usunięcie wysuszonych liści i łodyg, a także zwiędłych łodyg kwiatowych.
Rozmnażanie kwiatów Astilba
Kwiat astilbe można z powodzeniem rozmnażać na jeden z następujących sposobów.
Dzielenie buszu
Zabieg przeprowadza się wiosną podczas przesadzania dorosłej rośliny. Na każdym poletku powinny znajdować się dwa lub więcej pąków. W wyniku podziału mamy kilka pełnoprawnych roślin z samodzielnie opracowanym systemem korzeniowym. Miejsce podziału krzewu pokryte jest popiołem lub węglem drzewnym do dezynfekcji.
Pączkowanie (lub szczepienie)
Rozmnażanie przez pączkowanie odbywa się wiosną. Jeden pączek jest oddzielany od dorosłego krzewu i sadzony w szklarni. Po zakorzenieniu się sadzonki jest trzymana w domu do następnej wiosny, po czym sadzona na otwartym terenie.
Wysiew nasion
Najmniej preferowana metoda, ponieważ nasiona są dość małe, trudne w obróbce, a także mają niską zdolność kiełkowania. Proces kiełkowania nasion można aktywować w następujący sposób. W tym celu nasiona są przechowywane przez 20 dni w temperaturze otoczenia od +4 do -4 stopni. Po tym okresie umieszcza się je w ciepłym pomieszczeniu na 3 dni.
Do siewu użyj pojemnika zawierającego podłoże z mieszanki torfu i piasku.Na jego powierzchnię wylewa się nasiona. Nie jest konieczne przykrywanie warstwą gleby. Szklarnia jest codziennie wentylowana i nawilżana z butelki z rozpylaczem. Przechowywać w jasnym miejscu w wysokich temperaturach. Do przykrycia szklarni używam szklanej lub przezroczystej folii plastikowej.
Pierwsze pędy można obserwować w dniach 21-28. Gdy tylko utworzy się pierwsza para liści, astilbe nurkuje. Rozmnażanie nasion jest metodą najmniej preferowaną, ponieważ powstałe okazy roślin mogą wykazywać nieoczekiwany kolor wiech, słaby efekt dekoracyjny liści, słabe i krótkie kwitnienie.
Przygotowanie Astilby na zimę
Właściwa pielęgnacja pomaga wyhodować zdrową i silną astilbę, która z łatwością wytrzymuje zimowanie i niskie temperatury, a wiosną i latem ponownie zachwyci ogrodnika dobrym wzrostem i bujnym kwitnieniem.
Szypułki, które już uschły, należy odciąć na czas, aby nie zabrały nadmiaru wilgoci i składników odżywczych z krzewu. Jedynymi wyjątkami są te łodygi kwiatowe, z których ogrodnik planuje w przyszłości otrzymać nasiona.
Wraz z nadejściem późnej jesieni, przed pierwszymi przymrozkami, przeprowadza się gruntowe przycinanie całego krzewu. Astilba jest rośliną mrozoodporną, dlatego nie potrzebuje dodatkowego materiału okrywającego. Aby uchronić go przed mrozem, wystarczy mu tylko pokrywa śnieżna. Jeśli zima w niektórych obszarach kraju mija bez opadów śniegu, astilbę można przykryć cienką warstwą gałęzi świerkowych, słomy, opadłych liści.
Choroby i szkodniki
Astilba to roślina odporna na szkodniki i różne choroby. Przy niewłaściwej pielęgnacji jego system korzeniowy może wyschnąć, co doprowadzi do więdnięcia liści.
Wśród szkodników owadzich najczęściej dotyczy astilbe:
- Śliniący się kikut - prowadzi do żółknięcia i opadania liści;
- Nicienie galijskie atakują korzenie rośliny, przestają kwitnąć, a następnie giną. Możesz poradzić sobie ze szkodnikiem za pomocą fitowermy. Jeśli szkodnik nie umrze z powodu trucizny, dotknięty krzew będzie musiał zostać zniszczony wraz z systemem korzeniowym, w przeciwnym razie choroba rozprzestrzeni się na zdrowe rośliny. W miejscu, w którym rośnie zarażony krzew, nie zaleca się sadzenia zdrowych krzewów w ciągu pierwszych kilku lat.
- Nicień truskawkowy - wpływa na liście rośliny, prowadzi do powstawania brązowych plam. Możesz z tym walczyć środkiem owadobójczym.
- Cykady wyciągają sok z rośliny, powodując jej jasne zabarwienie. Jest niszczony za pomocą trucizn, takich jak aktara, karbofos.
Astilba wymaga większej opieki przez pierwsze dwa lata życia. W przyszłości nie będzie wymagał wiele uwagi, ale zachwyci bujnym kwitnieniem i pięknymi ozdobnymi liśćmi.
