Astrantia

Roślina Astrantia, zwana także gwiazdką, jest przedstawicielem rodziny Umbrella. Takie kwiaty rosną na terytorium Europy, a także w górach Kaukazu. Nazwa rodzaju ma składać się ze słów „gwiazda” i „przeciwieństwo”, nawiązujących do kształtu kwiatów i liści przylistków Astrantii. Ten rodzaj obejmuje około 10 różnych gatunków.

Astrantia są szeroko rozpowszechnione w Anglii i Stanach Zjednoczonych. W ich kulturze kwiat jest używany od XVI wieku, a dziś ma wiele odmian ozdobnych. Astrantia jest bezpretensjonalna i toleruje zarówno okresy suche, jak i mroźne zimy.

Opis astrania

Przedstawicielami rodzaju Astrantia są byliny zielne wyrastające z kłączy. Mają wyprostowane pędy z niewielkim ulistnieniem. Pędy krzewów praktycznie się nie rozgałęziają. Kwiat osiąga około 15-90 cm długości.

Liście mają strukturę przypominającą palec lub kilka (3-7) płatów z ząbkowaną krawędzią. Blaszki liściowe zebrane są w rozetę u podstawy rośliny. Kwiatostany Astrantii to parasole, składające się z wielu małych kwiatów. Najczęściej mają kolor biały lub czerwono-różowy. Dzięki jasnym okładkom przylistków kwiatostany wyglądają jeszcze bardziej elegancko. To dzięki ich liściom parasole Astrantii przypominają gwiazdy. Ich wielkość może być równa wielkości samego kwiatostanu lub go przekraczać.

Kwitnąca Astrantia jest bardzo długa - trwa od późnej wiosny do połowy jesieni. W tym okresie krzewy przyciągają pszczoły i owady zapylające, chociaż ich kwiaty nie mają wyraźnego aromatu.

Krótkie zasady uprawy astranii

Tabela przedstawia krótkie zasady uprawy Astrantii na otwartym polu.

Uprawa Astrantii z nasion

Zasady siewu

Chociaż Astrantia odnosi sukcesy w samosiewie, sadzonki te nie zachowują pełnego zestawu cech rodzicielskich. Aby zachować określoną odmianę, należy zastosować inne metody rozmnażania.

Świeże nasiona Astrantii wymagają rozwarstwienia, dlatego zaleca się wysiewać je późną jesienią. Kiełki, które pojawiły się na wiosnę, będą musiały się tylko przerzedzić. Ale w tym przypadku ryzyko zamarznięcia sadzonek wzrasta z powodu wiosennych zimna. Aby tego uniknąć, możesz spróbować wiosną wyhodować kwiaty w sadzonkach. Takie nasiona wysiewa się po wstępnym (2-3 miesiące) przechowywaniu w lodówce.

Do siewu wymagana będzie lekka i pożywna gleba, nasiona są rozprowadzane powierzchownie i tylko lekko posypane ziemią. Następnie pojemnik z uprawami przykrywa się folią lub szkłem i umieszcza w ciepłym miejscu (około 20-23 stopni). Wraz z pojawieniem się sadzonek folia jest usuwana.

Wiosną Astrantię można zasiać bezpośrednio do rabaty ogrodowej - kiedy ziemia zdąży się dobrze rozgrzać. W przypadku tego wysiewu nasiona również będą musiały być wcześniej stratyfikowane, chociaż w niektórych przypadkach producenci oferują już rozwarstwione nasiona, które nie wymagają dodatkowej obróbki.

Uprawa sadzonek

Kiedy pojawią się kiełki, pojemniki z nimi należy przenieść na światło. Kilka tygodni po wykiełkowaniu należy je rozrzedzić. Reszta pielęgnacji będzie polegała na okresowym podlewaniu po wyschnięciu wierzchniej warstwy ziemi, a także na dokładnym spulchnieniu gleby w pojemniku. Pomieszczenie sadzonek powinno być wentylowane, ale zimne powietrze nie powinno dostawać się do sadzonek.

Zbieranie sadzonek

Kiedy Astrantia tworzy parę prawdziwych liści, są one zanurzane w oddzielnych pojemnikach przy użyciu gleby o tym samym składzie. Około 10 dni przed przesadzeniem sadzonki zaczynają twardnieć, codziennie przenosząc je w powietrze i wydłużając ich czas na zewnątrz. Kiedy sadzonki w końcu przystosują się do zmienionych warunków, można je przenieść w ziemię.

Lądowanie Astrantii w otwartym terenie

Najlepszy czas na sadzenie

Lądowanie Astrantii na otwartym terenie odbywa się, gdy na ulicy w końcu zapanuje ciepła pogoda - pod koniec wiosny. Kwiaty sadzi się w jasnym lub półcienistym miejscu pod rzadką koroną krzewów lub drzew. Stopień oświetlenia może wpływać na kolor parasoli i przylistków. Zwykle w zacienionych zakamarkach staje się jaśniejszy, ale nadal zachowuje swoją atrakcyjność. Jednocześnie niektóre odmiany astrantii wymagają dokładnie zacienionego miejsca.

Ziemia do sadzenia powinna być luźna i żyzna, a jej skład nie odgrywa szczególnej roli. Najważniejsze jest, aby unikać zbyt podmokłych obszarów. Aby poprawić wygląd nasadzeń w glebie gliniastej, można dodać kilka wiader próchnicy i wiadro piasku do poluzowania. W zbyt lekkiej glebie, gdzie jest już wystarczająco dużo piasku, wprowadza się tylko próchnicę.

Ze względu na niewielkie rozmiary korzeni astrantia może być uprawiana nie tylko na rabatach kwiatowych, ale także wykorzystać ich krzewy do dekoracji ogrodów skalnych i skalniaków. Tolerancja cienia niektórych odmian pozwala zamienić astrantię na część kompozycji drzew i krzewów. Kwiaty nie mniej dobrze rozwijają się w pobliżu zbiorników wodnych. Chłód tych miejsc przyczynia się do wzrostu ich rozszczepionych liści.

Funkcje lądowania

Sadząc sadzonki na rabacie kwiatowym zachowuje się między nimi odległość ok. 35 cm Podczas przesadzania ważne jest utrzymanie tego samego stopnia pogłębienia. Gleba obok krzaków jest lekko ubita, a następnie przeprowadza się obfite podlewanie. Sadzonki Astrantii powinny kwitnąć przez około 3-4 lata uprawy. Przez kilka lat nasadzenia rosną, zamykając się i tworząc ciągłą łąkę kwiatową.

Opieka Astrania

Podlewanie

Astrantia uważana jest za jedną z najbardziej bezpretensjonalnych roślin ozdobnych. Krzewy są odporne na suszę, więc podlewać je trzeba będzie tylko podczas szczególnie przedłużającej się suszy.Ale nawet w tym przypadku podlewanie może być stosunkowo rzadkie: aby osiągnąć kwitnienie Astrantii, należy nawilżać glebę w ogrodzie kwiatowym przynajmniej raz w tygodniu. Aby fala kwitnienia przebiegała w dwóch etapach, nasadzenia należy podlewać nieco częściej - gleba w pobliżu krzewów powinna stale pozostawać lekko wilgotna (ale nie rozmoczona).

Gleba

Po każdym podlewaniu należy poluzować glebę obok kwiatów i wyrwać wszystkie chwasty. Poluzowanie należy wykonać szczególnie ostrożnie, aby nie uszkodzić delikatnych korzeni sadzenia. Aby takie zabiegi były wykonywane rzadziej, klomb należy ściółkować warstwą próchnicy lub torfu.

Top dressing

Częste karmienie Astrantii również nie jest potrzebne. Jeśli krzewy posadzono na wystarczająco żyznej glebie, karmi się je tylko raz w sezonie - wczesną wiosną, stosując złożony skład mineralny. Jeśli krzewy rosną na zubożonej glebie przez ponad trzy lata, drugi nawóz wierzchni przeprowadza się około lipca, dodając do grządek potas i fosfor. Zaleca się stosowanie preparatów płynnych, a przy dodawaniu suchych natychmiast podlewać krzewy. Odpowiednia jest również metoda aplikacji dolistnej, a także stosowanie długo działających nawozów fosforowych - układa się je w glebie nawet podczas sadzenia roślin.

Przycinanie

Terminowe czyszczenie krzewów z więdnących kwiatostanów pomoże przedłużyć falę kwitnienia i zapobiegnie niepożądanemu samosiewowi. Jeśli odetniesz wszystkie zwiędłe główki po pierwszym kwitnieniu, możesz stymulować rozwój pąków, a tym samym sprawić, że krzewy będą bardziej bujne i zadbane.

W deszczową lub wietrzną pogodę krzewy wysokiej Astrantii mogą leżeć po silnych podmuchach lub ulewnych opadach deszczu. Aby tego uniknąć, możesz przywiązać je do podpory.

Transfer

Astrantia może rosnąć w jednym miejscu przez długi czas. Termin uprawy na jednym łóżku wynosi 10 lat, chociaż hodowcy kwiatów zalecają przesadzanie roślin po 5-7 latach. Pozwoli to zachować ich dekoracyjny wygląd.

Astrantia po kwitnieniu

Jak zbierać nasiona

Aby zebrać wysokiej jakości nasiona w kwitnącej Astrantii, należy zwrócić uwagę na największe i najpiękniejsze parasole kwiatostanów. Kiedy zaczną wysychać, nakłada się na nie cienkie woreczki z gazy. Umożliwi to zbieranie nasion bez upuszczania ich na ziemię. Gdy całkowicie wyschną, odcina się głowę, układa na papierze i wysyła do wyschnięcia w wentylowanym pomieszczeniu. Po wysuszeniu nasiona są usuwane, sortowane, a następnie składane w papierową torebkę. Powinien być przechowywany w suchym i ciemnym miejscu.

Przygotowanie do zimy

Aby Astrantia lepiej zniosła nadchodzącą zimę, jesienią jej pędy są przycinane prawie do samej ziemi. Następnie klomb jest ściółkowany warstwą próchnicy lub torfu. Najmłodsze krzewy można dodatkowo przykryć gałązkami świerkowymi, pozostałe rośliny zazwyczaj takiej ochrony nie potrzebują. Wiosną starają się usunąć schronienie wcześnie, gdy tylko pogoda będzie wystarczająco ciepła. W przeciwnym razie krzewy mogą zacząć się odchwaszczać.

Powielanie Astrantii

Podobnie jak większość gatunków wieloletnich, Astrantia są zdolne do rozmnażania się zarówno przez nasiona, jak i przez rozszczepienie. Ze względu na to, że sadzonki mogą nie przenosić cech pożądanej odmiany, w celu zachowania potrzebnych roślin należy oddzielić od nich pędy boczne lub rozdzielić same kłącza. Zabieg przeprowadza się wiosną - przed utworzeniem liści lub jesienią - kiedy krzewy przestają rosnąć.

Chociaż Astranianie nie przepadają za przeszczepami, nadal są one przeprowadzane okresowo. Dzięki oddzieleniu procesów bocznych przerośnięta roślina mateczna zostaje odmłodzona, a jej kwitnienie staje się bardziej bujne w następnym sezonie. Aby uzyskać kawałki kłącza, krzew jest wyciągany z ziemi, a jego korzenie dzielone na części. Powstałe podziały rozprowadza się w osobnych dołkach, zachowując odległość około 45 cm Do każdego dołka należy dodać trochę humusu. Za około miesiąc podziały zakorzenią się i zaczną się rozwijać. W przypadku sadzenia jesienią pędy mogą pojawić się następnej wiosny.Rok później te krzewy osiągną rozmiary dorosłych roślin. Takie metody pozwalają uzyskać rośliny kwitnące po około 3 latach.

Czasami w sprzedaży można znaleźć kłącza kwiatów, podobnie jak ich nasiona. W przypadku akwizycji zimowej można je sadzić w doniczkach rozsadowych, podlewać, umieszczać w ciepłym miejscu i dorosnąć przed terminem wyładunku. Zaleca się dodanie wermikulitu do gleby pod sadzonki. Nawet małe kawałki korzenia mogą stopniowo tworzyć silny i zdrowy krzew. Rośliny należy podlewać w razie potrzeby, gdy gleba w pojemniku jest prawie całkowicie sucha. Takie cuda są przenoszone na ulicę do końca wiosny, wraz z innymi sadzonkami. Sadzonki zakupione w ciepłym sezonie można od razu umieścić w ogrodzie.

Szkodniki i choroby

Astrantia mają doskonałą odporność na choroby i szkodniki, tylko niewystarczająca pielęgnacja może osłabić krzaki. Na przykład nadmierne podlewanie i zbyt gęste ułożenie krzewów prowadzi do pojawienia się infekcji grzybiczych. Pomoże im leczenie fungicydami. Aby uniknąć takich chorób, należy przestrzegać harmonogramu podlewania i rozluźniania, jest to szczególnie ważne, jeśli Astrantia jest uprawiana na ciężkiej kwaśnej glebie.

Jednym z możliwych szkodników kolorowych są ślimaki. Pożerają liście Astranii, co sprawia, że ​​krzewy są mniej atrakcyjne. Ślimaki są zbierane z nasadzeń ręcznie lub pułapki są używane, umieszczając je obok łóżek. Pomoże również specjalny lek mający na celu zwalczanie ślimaków.

Rodzaje i odmiany astrantii ze zdjęciami i nazwami

Ze wszystkich istniejących typów astrantii w ogrodach zwykle można znaleźć:

Astrantia major lub duża astrantia

Gatunek żyje w krajach Europy Wschodniej, a także w krajach bałtyckich. Astrantia major rośnie na łąkach i lasach. Tam kwiaty te mogą znacznie rosnąć, tworząc jasne dywany, ale dziś częściej można je zobaczyć w ogrodach niż w ich naturalnym środowisku. Wysokość takich astrania osiąga 70 cm, a ich średnica wynosi około 40 cm.Rozeta składa się z zielonych blaszek liściowych o 3-7 płatkach, z których każdy znajduje się na długim ogonku. Kwiaty są jasnoróżowe. Tworzą parasolki o wielkości do 5 cm, przylistki różowawe lub bladozielone. Okres kwitnienia rozpoczyna się latem i trwa nieco ponad miesiąc. W ogrodnictwie ten typ jest używany od końca XVI wieku. Typowe odmiany obejmują:

• Moulin Rouge - ciemnoczerwone parasole połączone są z bardzo ciemnym owijkiem. Najpiękniej wyglądają kwiatostany krzewów posadzonych po słonecznej stronie.
• Rubinowy ślub - krzewy do 65 cm wysokości mają ciemnoczerwone kwiaty. Z drugiej strony ta odmiana preferuje zacienione miejsce.
• Bordo - opakowania tej odmiany są lekko przezroczyste. Podobnie jak parasole mają kolor bordowy. Wielkość krzewów dochodzi do 55 cm, ich kwitnienie rozpoczyna się w lipcu i trwa prawie do października. Do sadzenia nadaje się półcienisty lub zacieniony narożnik. Oprócz zwykłego sadzenia w łóżkach ta odmiana nadaje się również do uprawy w pojemnikach.
• Diwa - różni się bogatymi czerwonymi kwiatami, uzupełnionymi jaśniejszymi wypustkami. Krzewy dorastają do 70 cm wysokości. Do ich uprawy nadają się zarówno miejsca słoneczne, jak i zacienione.
• Wenecja - tworzy efektowne parasole w kolorze rubinowym.
• Lars - krzewy o wysokości do 75 cm ozdobione są różowymi parasolkami, jakby tworzyły efekt blasku.
• Sunningdale Variegata - w tej odmianie kwiatostany mają jasno-lawendowy kolor.
• Rosensimphony - krzewy osiągają 70 cm, kwiatostany są różowe, kolor owijek podobny, ale jaśniejszy.
• Rosea - Krzewy o wielkości do 60 cm wyróżniają się jasnoróżowymi kwiatami i liśćmi z cętkowanym wzorem.
• Snowstar - śnieżnobiałe kwiatostany są połączone z zielonkawym opakowaniem. Wysokość krzewów 55-70 cm Takie nasadzenia preferują zacienione lub półcieniste miejsca w ogrodzie.
• Abbey Road - parasole w kolorze fioletowym ozdobione są ciemniejszym opakowaniem.

Astrantia maxima

Gatunki kaukaskie, wyróżniające się efektownymi kwiatami i bujnymi, eleganckimi liśćmi. Astrantia maxima tworzy krzewy o wysokości od 40 do 70 cm. Mają długie kłącza i trójdzielne liście. Kwitnienie występuje późnym latem lub wczesną jesienią. Kwiatostany baldaszkowate osiągają 4,5 cm średnicy, są to małe kwiaty w odcieniach różu. Kolor owijki jest jasnoczerwony, każdy liść osiąga długość centymetra.

Astrantia minor

Gatunki zachodnioeuropejskie, najczęściej spotykane na obszarach górskich. Astrantia minor tworzy 1 metrowe krzewy, ich liście z długimi ogonkami mogą mieć 3-7 płatów. Kwiatostany wielkości około 3 cm składają się z biało-różowych kwiatów. Kwitnienie można podziwiać od połowy lata. Gatunek używany w ogrodach od połowy XIX wieku.

Astrantia carniolica

Gatunek ma zielone liście z oddzielonymi palmami. Kwiatostany Astrantia carniolica są najczęściej białe. Najbardziej znana odmiana tego gatunku, Rubra, ma bogate czerwono-różowe parasole. Jego krzewy mają około 70 cm wysokości. Kwitnie od końca maja do sierpnia.

Wszystkie odmiany astrantii można pogrupować według wielkości krzewów. Najmniejsze osiągają zaledwie 30 cm, średnie wahają się od 30 do 60 cm, a wysokie osiągają nawet metr.

W ogrodach spotkać można także inne gatunki astrantii: bawarską, biebersztyńską, ciemiernikową, a także trójkośną - dość rzadki gatunek. Zewnętrznie przypomina małą Astrantię i ma liście zawierające trzy płaty. Wielkość rośliny jest nieco bardziej zwarta - około 60 cm Różowe kwiatostany pojawiają się w pierwszej połowie lata.

Astrantia w projektowaniu krajobrazu

Rośliny te są szeroko stosowane do ozdabiania terenu, sadząc je na rabatach kwiatowych i mixborders. Astrantia dobrze komponuje się z innymi kwitnącymi bylinami, które również są mało wymagające w pielęgnacji i mogą dawać efekt krajobrazowy rośliny półdzikiej. Krzewy mogą również dobrze wyglądać z liśćmi i zbożami. Nadaje się do astrania i sadzenia krawężników, może być również używany do cięcia. Kwiatostany gwiaździste stoją w wodzie przez długi czas, zachowując atrakcyjny wygląd, ponadto można je również wykorzystać do formowania suchych bukietów. Suszone parasole zachowują swój kształt i kolor, a do takich kompozycji można włączyć nie tylko kwiatostany, ale także owoce.