Astry

Roślina Aster to duża grupa kwiatów jednorocznych i wieloletnich należących do rodziny astrowatych. Z języka greckiego „Aster” jest tłumaczony jako „gwiazda”, co wyjaśnia strukturę liści, przypominającą kształtem spiczastą gwiazdę. Elegancki kwiat symbolizuje najlepsze cechy: piękno, wyrafinowanie, wdzięk i wdzięk. Według astrologii przynosi miłość i szczęście ludziom urodzonym pod znakiem Panny. Dla nich, jak gwiazda przewodnia, kwiat oznacza rodzaj amuletu lub dar od Boga.

W różnych źródłach botanicznych istnieje opis około 200-500 rodzajów astry. Większość z nich rośnie w swoim naturalnym środowisku na wszystkich kontynentach. Najbardziej rozległy obszar znajduje się w krajach Ameryki Środkowej i Północnej. W Europie dowiedzieli się o roślinie w XVII wieku, kiedy przywieźli ją francuscy mnisi, a Chiny są uważane za miejsce narodzin astry, gdzie nauczyli się uprawiać kulturę w czasach starożytnych.

Mity i legendy

Chińska legenda przypisuje astry boskie pochodzenie. Opowiada o długiej i trudnej podróży dwóch mnichów taoistycznych, którzy marzą o zdobyciu najwyższej góry Ałtaju, aby bliżej przyjrzeć się rozgwieżdżonemu niebu. Wspiąwszy się na szczyt góry, ludzie zdali sobie sprawę, że gwiazdy są nadal daleko i nieosiągalne dla zwykłych śmiertelników. Zmęczeni i wychudzeni towarzysze, rozszarpując nogi do krwi, musieli zejść do doliny, z powrotem do podnóża góry. Tutaj czekała ich nieoczekiwana niespodzianka - łąka usiana jasnymi pięknymi kwiatami, które w swoim pięknie nie ustępowały gwiazdom. W drodze powrotnej księża wykopali kilka krzewów i zasadzili w klasztornym ogrodzie. Od tego czasu astry „gwiazdowe” były uprawiane jako ozdobne rośliny ogrodowe.

Mity starożytnej Grecji interpretują pochodzenie asteru na swój sposób i kojarzą kwiat z władcą podziemi, Persefoną, boginią wiosny i młodości. Pewnego razu Persefona, zmuszona do życia ze swoim niekochanym mężem Hadesem, bogiem królestwa zmarłych, potajemnie zstąpiła na ziemię, aby przejść na emeryturę i na chwilę zapomnieć o swoim cierpieniu. Na ziemi zobaczyła zakochaną parę. Ukryty przez ciemność nocy przed wzrokiem ciekawskich, młody mężczyzna i dziewczyna z niepokojem wyznali sobie nawzajem swoje uczucia. Persefona, która marzyła o prawdziwej miłości, rozpaczała. Łzy bogini zamieniły się w gwiezdny pył. Po chwili w miejscu, w którym opadł kurz, narodziły się cudowne kwiaty-gwiazdy - astry.

W mitologii rzymskiej wspomniany jest Jowisz, który za karę zesłał ludziom powódź. Łzy bogini Astrei, która opłakiwała zmarłych, również w cudowny sposób stały się źródłem narodzin niezwykłych kwiatów.Do tej pory niektórzy Europejczycy sceptycznie podchodzą do astry, kojarzą kwiat ze smutkiem i smutkiem.

Opis asteru

Podstawą kwiatu asteru jest potężne kłącze, które ma prostą i mocną łodygę, pokrytą grubymi włoskami i płytkami liściowymi ułożonymi w regularnym porządku. Wysokość odmian karłowatych i wysokich jest inna. Niektóre z nich osiągają zaledwie 15 cm, a najwyższe odmiany wznoszą się nad ziemią o 80 lub więcej centymetrów.

Z zatok głównej łodygi, aksamitne w dotyku, rozwijają się łodygi boczne. Odpowiadają za kwitnienie. Kwiatostany w kształcie tarczy lub wiechy w postaci koszy są owinięte soczystymi zielonymi liśćmi. Sam pączek zawiera małe kwiaty trzciny o różnych odcieniach. W centrum wystają rurkowate kwiaty o żółtym kolorze. Im więcej rzędów kwiatów trzciny znajduje się w kwiatostanie, tym koszyk wygląda bardziej dekoracyjnie. Taki aster jest uważany za bardziej wspaniały i atrakcyjny.

Na terenie krajów europejskich astry zaczęły rosnąć trzy wieki temu. Dzięki pomyślnemu rozwojowi hodowców nowoczesna florystyka została uzupełniona wieloma nowymi odmianami i formami hybrydowymi, które różnią się różnorodną strukturą i kolorem kwiatostanów.

Astry są uprawiane przy użyciu nasion. Roślina jest bezpretensjonalna pod względem wskaźników klimatycznych i temperaturowych. W ogrodzie kwiaty aster są umieszczane w zależności od celu uprawy. Mogą to być zarówno pojedyncze nasadzenia kulturowe do dekoracji tarasu i balkonu, jak i grupowe - do obramowań, skalniaków lub rabatoków. Bukietowe kompozycje astry wyglądają bardzo wyraziście, łodygi ciętych kwiatów długo zachowują świeży wygląd.

Krótkie zasady uprawy astry

Tabela przedstawia krótkie zasady uprawy astry w otwartym polu.

Uprawa astry z nasion

Wysiew nasion w otwartym terenie

Nasiona Aster sadzi się bezpośrednio na klombie lub najpierw wyhodować sadzonki w szklankach. Wczesne odmiany przenosi się na otwarty teren w pierwszych tygodniach wiosny, aby krzewy cieszyły się kwitnieniem w lipcu. Odmiany, w których proces pączkowania jest aktywowany później, wysiewa się pod koniec kwietnia lub maja, aż temperatura wzrośnie powyżej 10 stopni. Astry inne niż sadzonki wymagają więcej pielęgnacji i kwitną znacznie później niż krzewy szklarniowe.

Wysiew nasion astry jest zorganizowany w płytkich rowkach (do 0,5 cm), obficie nawilżonych wodą. Zapieczętowane nasiona posypuje się ziemią. Gdy nadejdzie sucha, ciepła pogoda, bruzdy przykrywa się od góry ściółką lub innym materiałem. Jest usuwany po odczekaniu, aż nad ziemią pojawią się zielone pędy. Konieczne jest ponowne pokrycie upraw tylko wtedy, gdy prognozy przewidują powrót wiosennych przymrozków.Sadzonki przerzedza się na etapie tworzenia drugiej lub trzeciej prawdziwej ulotki. Ponadto między sadzonkami pozostawia się około 10-15 cm odstępu.

Od momentu siewu do kwitnienia mija około 90 dni dla odmian wczesnych i 110 dni dla odmian średnio wczesnych, w których koszyczki kwitną w pierwszym tygodniu sierpnia. Późne kwitnienie Astrovye w 120-130 dni. Ich kwitnienie można obserwować tylko w ostatnich dniach lata lub we wrześniu. Koszyczki trzymane są na łodydze do pierwszych jesiennych przymrozków.

Ogrodnicy sieją nasiona w otwartym terenie zarówno wiosną, jak i przed zimą. Siew zimowy polega na osadzaniu materiału w zamarzniętej ziemi we wcześniej wykopanych rowkach. Metoda ta ma swoje zalety, a mianowicie: rośliny wylęgające się w przyszłym roku mają dobrą odporność na chorobę fusarium.

Wraz z nadejściem wiosny, gdy tylko sadzonki pojawią się nad powierzchnią, zaczynają się przerzedzać. Wybierając nasiona, należy pamiętać o tym, że nasiona kwiatów zachowują żywotność przez 1-2 lata. Nieświeże nasiona kiełkują z trudem, procent plonu jest prawie o połowę mniejszy.

Wysiew nasion do sadzonek

Astry późnych odmian sadzi się najpierw na sadzonkach. Sadzonki można sadzić od połowy marca do połowy kwietnia. Jakie cechy istnieją podczas sadzenia astry na sadzonki z nasionami? Aster jest podatny na taką chorobę jak fusarium, dlatego najlepiej zrzucić plony za pomocą fitosporyny. Po wykiełkowaniu należy przestrzegać prawidłowego reżimu temperaturowego, w przeciwnym razie krzew może zakwitnąć później lub zakwitnąć małymi kwiatami. Uprawa astry z nasion nie jest kłopotliwa, a wynik z pewnością zadowoli.

Daty siewu sadzonek są różne dla każdej odmiany. Zakres obejmuje okres od pierwszych dni kwietnia do końca maja. Na tydzień przed siewem, aby przyspieszyć proces dziobania sadzonek, materiał wstępnie namacza się w chusteczce z tkaniny, którą zanurza się w słabym roztworze nadmanganianu potasu. Po odczekaniu około 10 godzin wyciśnij nadmiar płynu z tkaniny. Zawijając w plastik, trzymaj w ciepłym miejscu, aż nasiona wykiełkują.

Garnek lub drewniane pudełko jest wypełnione pożywką. Na powierzchni powstają bruzdy, a nasiona, które wylęgły się do tego czasu, są równomiernie rozprowadzane. Na wierzch wylewa się warstwę piasku o grubości nie większej niż 1 cm, a uprawy opryskuje się roztworem nadmanganianu potasu. Powinien mieć lekko różowy odcień. Pojemnik umieszcza się pod szkłem lub przykrywa folią. Następnie są usuwane na ciepło, temperatura jest monitorowana - optymalny tryb to 20-22 stopni.

Świeże nasiona kwiatów z zeszłorocznych zbiorów kiełkują szybciej. Pierwszych pędów można się spodziewać trzeciego dnia. Następnie pojemnik na nasiona przenosi się do pomieszczenia, w którym temperatura powietrza dochodzi do 16 stopni. Rośliny, które uformowały 3-4 liście, nurkują, skracając zbyt długie korzenie. Frez jest wprowadzany do podłoża zmieszanego z popiołem drzewnym.

Sadzonki można utwardzić przed posadzeniem w ziemi. Niepożądane jest uprawianie asteru po tulipanach, mieczykach, lewkojach, pomidorach i ziemniakach. Idealnymi poprzednikami astry w kwietniku są nagietki i nagietek. Nie należy nawozić kultury obornikiem, takie środowisko sprzyja rozwojowi fusarium. Wskazana jest coroczna zmiana miejsca sadzenia asteru. Aby zapobiec fusarium, krzewy spryskuje się roztworem manganu. Top dressing z nawozami fosforowo-potasowymi, nawozy azotowe tylko na początku sezonu mile widziane. Podlewanie jest rzadkie, ale obfite.

Sadzenie asteru w otwartym terenie

Najlepszy czas na sadzenie

Tydzień po zerwaniu kwiaty należy karmić mieszanką złożonych nawozów. Następnie są regularnie karmione tym nawozem, dopóki nie zostaną posadzone na miejscu (1 raz w tygodniu).

Utwardzone sadzonki są utwardzone. Pudełka codziennie zostawia się na zewnątrz, stopniowo wydłużając czas utwardzania.Kiedy nadejdzie czas na przeszczepienie astry do klombu, krzewy będą miały mocną łodygę i 6-8 dużych zielonych liści. Sadzenie sadzonek astry na otwartym terenie powinno rozpocząć się w kwietniu-maju. Sadzonki wyhodowane przez sadzonki wykazują odporność na mróz. Jeśli w nocy temperatura spadnie poniżej 3-4 stopni, młodym astrom nic się nie stanie. Zaczynają wysiadać wieczorem.

Aster uwielbia przesadzać, jego korzenie są zdolne do regeneracji nawet w okresie kwitnienia, dlatego zachęcamy do wielokrotnego przesadzania krzewów, a to tylko poprawi jakość kwiatów.

Zasady lądowania

Aby sadzonki szybko się przystosowały i w pełni się rozwijały, ważne jest, aby wybrać odpowiednią stronę. Astry sadzi się po słonecznej stronie ogrodu, gdzie gleba jest pożywna i dobrze przepuszczalna. W neutralnym środowisku sadzonki będą czuć się komfortowo.

Miejsce jest wstępnie przygotowane, a mianowicie: jesienią wykonuje się głębokie kopanie i do klombu dodaje się kompost lub humus (przy obliczeniu 2-4 kg mieszanki składników odżywczych na 1 m2). Gdy tylko gleba topnieje na wiosnę, klomb jest ponownie wykopywany. Gleba jest wzbogacona solą potasową (15-20 g), superfosfatem (20-40 g) i siarczanem amonu (15-20 g). Wymienione składniki są pobierane na 1 mkw. działka m. Jeśli gleba zawiera nadmiar składników odżywczych, nie ma potrzeby jej karmienia.

Przed posadzeniem krzewów z pudełka miejsce jest oczyszczane z chwastów, poluzowane i wyrównane powierzchnię. Sucha gleba jest lekko nawilżona. Jeśli sadzonki zostały zakupione w sklepie lub na targu, nie wiadomo, jak długo kłącze było suche. Wykonuje się kilka głębokich rowków, podlewa się wodą i opuszcza krzewy, posypując strefę korzeni ziemią, ubić.

Między krzewami zachowany jest odstęp co najmniej 20 cm (niektóre odmiany mogą rosnąć). Odległość między sąsiednimi bruzdami wynosi około 50 cm, jeśli posypiemy je suchą ziemią, kwiaty będą miały wystarczającą wilgotność przez kilka dni, począwszy od dnia przeszczepu. Po kilku tygodniach dodaje się opatrunki zawierające azot.

W trosce o astry w ogrodzie

Astra to raczej bezpretensjonalna roślina wieloletnia. Jeśli zastosujesz się do wszystkich zaleceń, nie będzie poważnych problemów z uprawą rośliny.

Podlewanie

Podlewanie odgrywa znaczącą rolę w prawidłowej pielęgnacji. Astra negatywnie toleruje przesuszenie gleby, jednak stojąca ciecz jest obarczona konsekwencjami. Jeśli pogoda jest sucha i gorąca przez długi czas, przerwy między podlewaniem są zwiększone, ale pod krzakami dodaje się więcej wody niż w zwykłe dni. Na 1 mkw. m spożyć około 30 litrów wody. Gdy tylko gleba wyschnie, procedura kończy się poluzowaniem powierzchni. Jeśli gleba pod astry jest bardzo sucha, nasadzenia osłabną, a kwitnienie będzie słabe.

Podczas spulchniania ważne jest, aby całkowicie usunąć chwasty, które zasysają pokarm i wodę u korzeni. Pielenie wokół krzewów organizuje się po każdym podlewaniu lub deszczu, zanurzając motykę na głębokość nie większą niż 4-6 cm Do momentu pojawienia się bocznych łodyg rośliny wyrastają na wysokość 6-8 cm, wtedy system korzeniowy będzie rósł szybciej.

Top dressing

Możesz wpływać na efekt dekoracyjny poprzez systematyczne karmienie. W jednym sezonie przedstawiciele Astrovów są karmieni trzy razy. Pierwsze nawożenie wykonuje się po 1-2 tygodniach od posadzenia roślin na miejscu. Zużycie składników mineralnych: 10 g siarczanu potasu, 20 g azotanu amonu, 50 g superfosfatu. Kolejne karmienie organizowane jest na etapie układania koszy. Na 1 mkw. m klomby pobierają 50 g superfosfatu i siarczanu potasu. Ostatni pokarm mineralny jest dostosowany do czasu kwitnienia. Nawozy są używane w takiej samej ilości, jak w poprzednim czasie.

Przestrzeganie prostych zasad pielęgnacji astry zachowa blask kwiatów i zapobiegnie lignifikacji młodych pędów.

Astry po kwitnieniu

Siew zimowy

Wyblakłe roczne astry są wykopywane i wyrzucane poza teren. W krzakach mogą chować się szkodniki. Nasiona tego roku można wysiewać, gdy tylko miną pierwsze przymrozki.Są rozrzucane we wcześniej przygotowanych rowkach, posypane humusem lub torfem na wierzchu. Siew w okresie zimowym jest dozwolony zimą, na przykład w grudniu lub styczniu. Aby to zrobić, lekko ubij śnieg i wykonaj rowki. Nasiona sadzi się tak samo jak jesienią, przykrywając je cienką warstwą torfu.

Zaletą siewu zimowego jest to, że odwilż nie będzie już szkodzić przyszłym sadzonkom. Wiosną, po stopieniu się śniegu, miejsce jest chronione folią, wtedy sadzonki wykiełkują szybciej.

Zbiór nasion

O gotowości do zbierania nasion decyduje stan kwiatostanów. Kiedy pączek więdnie i ciemnieje, zostaje odcięty. Biały puch na środku kwiatu jest oznaką dojrzewania nasion. Kwiatostan jest przechowywany w papierowej torbie do całkowitego wyschnięcia. Na odwrocie znajduje się notatka wskazująca nazwę odmiany i datę zbioru.

Przygotowanie do zimowania

W okresie jesiennym wykopuje się kłącze, krzewy dzieli się na części i sadzi w nowym miejscu, starając się nie uszkodzić systemu korzeniowego kwiatu podczas przeszczepu.

Byliny są odporne na mróz, dlatego w regionach o wyraźnej zimie rośliny zimują bezboleśnie w warunkach otwartych. W młodym wieku krzewy przed zimowaniem zaleca się przykryć uschniętymi liśćmi, torfem lub gałęziami świerkowymi. Miejsce zakrywa się dopiero po odcięciu wszystkich wysuszonych łodyg. Po odczekaniu na wiosnę sadzenie jest uwalniane z liści, aby rozpocząć proces wegetatywny.

Nie zaleca się hodowania astry w jednym miejscu dłużej niż pięć lat z rzędu. Prowadzi to do degeneracji odmiany i modyfikacji formy, pędy są rozciągnięte i blade.

Rosnące trudności

• Sadzonki nie kiełkują przez długi czas, rosną powoli lub wydają się ospałe. Konieczne jest ponowne wysadzenie astry, aby wybrać nowy ulepszony skład podłoża.
• Ślady Fusarium na liściach. Odmian jednorocznych nie należy sadzić na terenach, na których wcześniej rosły przedstawiciele roślin psiankowatych, czyli: pomidory i ziemniaki. Ubiegłoroczne sąsiedztwo goździków, tulipanów, mieczyków i lewkoi również negatywnie wpływa na rozwój astry. Astry można uprawiać na tych łóżkach dopiero po 5 latach. Ryzyko zakażenia roślin jednorocznych Fusarium tutaj znacznie wzrasta. Unikaj nawożenia organicznego - świeży obornik dla astry, ponieważ nawóz jest przeciwwskazany.
• Koszyczki kwiatowe nie są w pełni uformowane. Problem mogą leżeć w owadach - przędziorkach czy mszycach. Krzewom osłabionym przez szkodniki brakuje składników odżywczych.

Choroby astry

Fusarium

Prawie wszystkie roczne astry mają niewystarczającą odporność na choroby fusarium. Czynnikiem sprawczym choroby są grzyby z rodzaju Fusarium. Chory krzew zaczyna stopniowo więdnąć. Co więcej, choroba może dotyczyć tylko niektórych łodyg, ale z czasem Fusarium atakuje całą roślinę. Masa wegetatywna żółknie i blaknie. Nawet nowoczesne leki agrotechniczne nie są w stanie całkowicie wyleczyć kwiatu. Krzewy z objawami fusarium są szybko niszczone, w przeciwnym razie choroba szybko rozprzestrzeni się na zdrowe okazy.

Aby zmniejszyć ryzyko fusarium, musisz wziąć nasiona asteru, które są odporne na tę chorobę, bardziej odporne genetycznie. Po drugie: wyhoduj astry w tym samym miejscu nie wcześniej niż pięć lat później. Grzyb Fusarium jest stałym bywalcem gleb, zwłaszcza kwaśnych i ubogich w próchnicę. Grzyb atakuje głównie osłabione rośliny, dlatego bardzo ważne jest przestrzeganie profilaktyki i przestrzeganie zasad płodozmianu na miejscu, podlewanie gleby roztworem Maxim, Fitosporin. Nie trzeba siać i sadzić astry na glebie kompostowej. Aster, podobnie jak dalie, dobrze sobie radzi, gdy są sadzone w zimnej szkółce, razem z kapustą. Są to rośliny zimne, które nie tolerują suchego klimatu w mieszkaniu, dlatego często chorują.

Szuler

Astry cierpią również na „czarną nogę” - rodzaj groźnej choroby grzybiczej. Sadzonki są szczególnie podatne na choroby w okresie sadzonek.Roślina najpierw ciemnieje, następnie kołnierz korzeniowy zanika wraz z podstawą łodygi. Czynnik sprawczy „czarnej nogi” czai się w glebach o kwaśnym środowisku. Dotknięte kwiaty są wykopywane i spalane, a obszar jest dezynfekowany różowawym roztworem nadmanganianu potasu. Jeśli liczba zdrowych roślin jest znacznie mniejsza niż dotkniętych chorobą, zdrowe okazy są po prostu przeszczepiane do oddzielnych doniczek.

Rdza

Niektóre odmiany, przy niewłaściwej pielęgnacji, rozwijają rdzę, na co wskazuje obrzęk pojawiający się po seamy-stronie liści. Zarodniki znajdują się wewnątrz zainfekowanych ognisk. Płytki porażonych roślin z czasem więdną i wysychają. Kwietnik z astrami jest jak najdalej od iglastych drzew i krzewów. Uważa się, że są one źródłem zarodników rdzy przedostających się do gleby. Aby zmniejszyć ryzyko choroby, kwiaty są traktowane mieszanką Bordeaux (1% roztwór). Już chore krzewy opryskuje się raz w tygodniu.

Żółtaczka

Astry często rozwijają chorobę wirusową zwaną żółtaczką. Nosicielami infekcji są skoczki liściowe lub mszyce. Początkowo blaszki liściowe rozjaśniają się, następnie pojawia się ogólna chloroza krzewu, co przekłada się na wzrost łodyg i pąków. Koszyczki kwiatowe stają się bladozielone. Aby zapobiec zakażeniu sadzonek żółtaczką, cała uwaga skierowana jest na patogeny. Część naziemną traktowana jest specjalnymi preparatami owadobójczymi: Pyrimor, Aktellik lub Pyrethrum.

Szkodniki Aster

Kwiaty przyciągają robaki łąkowe, śliniące się pennardy, ślimaki nagie, skorki pospolite, przędziorków i mszyce nerkowe. Potrzebne jest zintegrowane podejście, aby chronić nasadzenia przed szkodnikami.

Gdy tylko szkodliwe owady osadzą się na kwiatach, lepiej nie odkładać leczenia. Używają zarówno środków chemicznych, jak i metod ludowych. Aby zniszczyć zaorany ślimak, łodygi są traktowane metaldehydem. Możesz także zbierać owady ręcznie, a następnie je niszczyć. Fundazol jest skuteczny przeciwko zwykłej skórze. Roztwór fosfamidu, karbofosu lub pyretrum pomoże usunąć miarkę, robaka łąkowego, śliniącego się grosza i przędziorków.

Jeszcze kilka niuansów do uprawy astry ogrodowej:

• Pod koniec sezonu miejsce to musi zostać rozkopane, a kopanie musi być głębokie, a nie powierzchowne.
• Korzenie i łodygi są usuwane z klombu. Te części wymierają na zimę, więc i tak się ich pozbywają.
• Wybiera się odmiany astry jednorocznych i wieloletnich, biorąc pod uwagę charakterystykę i lokalizację działki ogrodowej.
• Chudą glebę rozcieńcza się kompostem i dodaje próchnicę lub wapno.
• Sadzonki sadzi się w pewnej odległości od siebie, w przeciwnym razie łodygi rozciągną się i staną się cieńsze.
• Należy pamiętać, że sadzonki w ogrodzie łatwo zgubić wśród chwastów.
• Okres przechowywania nasion wynosi nie więcej niż 2 lata.
• Astry nie tolerują zastoju powietrza i wody i bardzo łatwo chorują, jeśli jest zbyt wilgotno.

Rodzaje i odmiany astry ze zdjęciami i imionami

Nie wszyscy hodowcy potrafią odróżnić aster wieloletni od ogrodowego ze stuprocentowym prawdopodobieństwem. Naukowcy rozróżniają rodzaj astry wieloletnich i jednorocznych na jedną grupę, a tak zwany aster ogrodowy ma tylko pewne podobieństwo do oryginału i jest bliskim krewnym danego kwiatu. Aster jednoroczny jest często mylony z chryzantemami, daliami lub piwoniami.

Roczne astry

Aster roczny lub kalistephus, jak określa się go w literaturze specjalistycznej, należy do monotypowego rodzaju roślin kwitnących. Miejsce narodzin kwiatu to Chiny. Ze względu na swoją strukturę roślina należy do rodziny Asteraceae.

Do uprawy stosuje się zarówno roczne, jak i dwuletnie odmiany astry. Ogrodnicy między sobą nazywają to „aster ogrodowy lub chiński”. Naukowcy wciąż kończą klasyfikację, różnorodność odmian chińskiego asteru jest niesamowita. Pierwsze wzmianki o kwiatku pochodzą z 1825 roku. Nazwę tego pojedynczego gatunku wymyślił Karl Linnaeus. Obecnie istnieje około 4 tysięcy pozycji.

Aster ogrodowy ma proste lub rozgałęzione łodygi, pomalowane na soczystą zieleń, a czasem na czerwono. Podziemne organy są potężne, szeroko rozgałęzione i mocno osadzone w ziemi. Płytki liściowe petiolate siedzą w następnym kierunku, a koszyczki kwiatostanów, po osiągnięciu dojrzałości, są wypełnione niełupkami. Istnieje około czterech tysięcy uprawianych odmian rocznych astry. Jest to „chiński aster”, który ogrodnicy uprawiają na swoich działkach, jeśli wybierają rośliny jednoroczne do dekoracji klombów.

Wczesne kwitnące wieloletnie astry

Jest znacznie mniej przedstawicieli wczesnych kwitnących astry niż jesiennych. Są to tylko astry alpejskie, besarabskie i włoskie.

Aster alpejski (Aster alpinus)

Kwitnie w maju, wysokość łodyg dochodzi do 30 cm, największe koszyczki dorastają do 5 cm, kształtem przypominają proste stokrotki. Aster alpejski jest często sadzony w skalniakach. Znane odmiany:

• Chwała - kwiat średniej wielkości, dorastający do 25 cm, kwiatostany niebieskawo-niebieskie, środek jest jasnożółty;
• Wargrave- krzew o wysokości do 30 cm, kwitnący w połowie maja lub czerwca, wyróżniający się delikatnymi różowymi koszyczkami z żółtym krążkiem.

Aster włoski (Aster amellus)

Faza kwitnienia włoskiego asteru przypada na pierwszą połowę lata. Długość krzewów wynosi około 70 cm, kwiatostany są wystarczająco duże, płatki ściśle do siebie wystają. Roślina świetnie będzie wyglądać w skalniakach i ogrodach skalnych. Popularne odmiany:

• Rosea - astry z rurkowatymi brązowawymi i różowymi płatkami trzciny, kwitnienie rozpoczyna się w czerwcu, czas trwania bukietu to około 3 miesiące;
• Rudolf Goeth - średnica dużych łusek wynosi od 4 do 5 cm, rurkowate płatki są żółte, a trzcinowe fioletowe.

Aster besarabian (Aster bessarabicus)

Krzewy osiągają 75 cm, łodygi to liliowe koszyczki z jasnobrązowym środkiem.

Astry wieloletnie kwitnące jesienią

Krzew aster (Aster dumosus)

Roślina pochodzi z Ameryki Północnej. Wysokość pędów waha się w granicach 20-60 cm, krzewy mają dużą liczbę liści, które dodajemy im dekoracyjności. Na miejscu wyglądają spektakularnie i przypominają krzewy bukszpan. Najlepsze odmiany: Niobe, Alba flora Plena, Blue Bird.

Aster novi-belgii (Aster novi-belgii) lub santbrinki

Znane Sentbrinks mają oficjalną nazwę botaniczną - Novobelgiskaya aster. Te kwiaty są mało wymagające w pielęgnacji, kwitną jesienią i doskonale tolerują zimowe przymrozki. Kultura jest szeroko rozpowszechniona w regionach położonych na średnich szerokościach geograficznych. Są to kwiaty silnie rosnące o wysokości do 1,4 m. Oprócz tego występują odmiany karłowate. Ich długość nie przekracza 30-45 cm.

Narząd generatywny reprezentowany jest przez kwiatostany wiechy. Kolor kwiatów jest przeważnie biały, niebieski lub fioletowy, ale często można dostrzec delikatne bordowe i różowe odcienie. Odmiany karłowate: Snowsprite, Jenny, Audrey. Odmiany średniej wielkości: Royal Velvet, Winston S. Churchill. Wysokie oceny: Dusty Rose i Desert Blue.

Wielu hodowców kwiatów zaleca latem podlewanie saintbrink czasami fitosporyną lub rozcieńczonymi pozostałościami produktów mlecznych, aby zapobiec mączniakowi prawdziwemu.

Aster z Nowej Anglii (Aster novae-angliae)

Roślina jest popularna w krajach o średnich szerokościach geograficznych. W porównaniu z innymi Asterianami przedstawiciele tego rodzaju są bardzo wysocy, osiągają ponad 1,6 m. Z wyglądu kwiaty przypominają nowy aster belgijski. Kultura ma bujne kwitnące, średniej wielkości kosze. Preferuje dobrze oświetlone obszary z osuszoną glebą, ale odpowiedni jest również półcień.

Kultura potrzebuje obfitości składników odżywczych, zwłaszcza podczas kwitnienia. W sprzyjających warunkach wzrostu nie wymaga kompleksowej pielęgnacji. Miejsce wybierane jest umiarkowanie wilgotne, aby nie narażać rośliny na mączniaka prawdziwego i inne choroby grzybowe. Wyrasta na duże i mocne krzewy, ale wygląda na zwartą i dobrze zachowuje swój kształt. Liście są lancetowate.

Liczne miniaturowe liliowo-fioletowe kwiaty kwitną w połowie jesieni. Średnica osiąga do 5 cm Większość odmian jest mrozoodporna. Roślina kwitnie we wrześniu-październiku, kwiaty opadają dopiero przy pierwszych przymrozkach.

Klasyfikacja astry

Wszystkie odmiany astry są podzielone według czasu kwitnienia: wczesny, środkowy, późny.

Na wysokości łodyg występują krzewy karłowate, niewymiarowe, średniej wielkości, energiczne i gigantyczne. Najniższe z nich dorastają ledwo do 25 cm, a najwyższe osiągają ponad 80 cm.

Istnieją również 3 grupy Asteraceae, które różnią się celem uprawy:

• obudowa - kompaktowe krzewy przeznaczone do uprawy w doniczkach lub małych rabatach;
• odciąć - wysokie krzewy, ozdobione gęstymi koszyczkami na długich nogach od półkulistego do kulistego kształtu o średnicy 12-15 cm;
• uniwersalny - średniej wielkości, służą do cięcia i sadzenia w rabatach kwiatowych lub mixbordach, mocna szypułka wystaje z ziemi.

Jeśli chcesz wyhodować astry do cięcia, kup wyższe odmiany, jeśli chcesz posadzić piękną granicę - karłowatą i zwartą.

Zgodnie ze strukturą kwiatostanów astry dzielą się na 3 typy:

• rurowy - kwiatostany, które składają się tylko z rurkowatych płatków;
• przejściowy - złożone pąki, które są utworzone z jednego lub dwóch rzędów marginalnych płatków trzciny, a małe rurkowe kwiaty są zbierane w środku;
• trzcina - koszyczki w pełni uformowane z kwiatów trzciny.

Astry trzcinowe dzielą się na kilka typów:

• Non-double simple. Powstają kwiatostany, które są utworzone z 1-2 rzędów kwiatów trzciny wzdłuż krawędzi kosza i dużego krążka małych żółtych rurkowatych płatków pośrodku. Znane odmiany: Edelweiss, Pinokio, Waldersee, Salome, Margarita, Madeleine.
• Astry koronne. Ich charakterystyczną cechą są kosze frotte, składające się z długich rurkowatych płatków pośrodku i trzciny wzdłuż krawędzi. Godne uwagi odmiany: Ariake, Tikuma, Aurora, Prinetta, Princess, Ramona i Fantasy.
• Półpełne - Victoria, Matsumoto, Mignon, Rosette.
• Astry kręcone. Charakteryzują się szerokimi kwiatami trzciny, skręconymi w spiralę, co nadaje koszykom atrakcyjny wygląd. W tej grupie znajdują się takie odmiany jak Comet, Tiger Pavz, Strusie pióro, Królowa rynku.
• Sferyczne astry - Milady, Lido, Triumph, American Beauty, Niemcy.
• Tranny - z krótkimi języczkowatymi kwiatami, wygięte na zewnątrz. Odmiany: Voronezh, Victoria i Thousandshen.
• Igiełkowe - wyróżniają się wąskimi wstążkami płatków trzciny. Na poletkach uprawiane są następujące odmiany: Record, Exotic, Riviera, Star, Compliment, Risen.
• Półkuliste astry - z płaskimi, jak wieża, kwiatami języczkowymi. Popularne serie odmian: Miss, Amor, Rosovidnaya, Pomponnaya aster.

Nie ma jeszcze klasyfikacji kolorów. Kolor bylin jest bardzo zróżnicowany. W szkółkach botanicznych uprawiane są nawet odmiany dwukolorowe. Bogate kompozycje Astrov są uprawiane w donicach, pojemnikach, na werandach, tarasach lub balkonach. Dodadzą przytulności i jesiennych nostalgicznych kolorów każdej przestrzeni.