Bougainvillea

Roślina bugenwilli jest przedstawicielem rodziny Niktaginov. Brazylia jest uważana za ojczyznę krzewu ozdobnego, ale przedstawiciele rodzaju są powszechni w innych krajach Ameryki Południowej. Tam ciepłolubna bugenwilla może kwitnąć przez cały rok. Ze względu na swoją wysoką bezpretensjonalność te piękne krzewy (rzadziej - małe drzewka lub liany) rosną wzdłuż dróg, najczęściej na zboczach, osiadają na kamieniach i skałach. Gatunki z pędami pnącymi mogą ozdabiać ściany domów. Średnia wysokość większości gatunków w ich naturalnym środowisku sięga 5 m.

Opis bugenwilli

Liście pnących krzewów bugenwilli mają spiczaste końcówki i są pomalowane na jasny odcień zieleni. Istnieją również różnorodne hybrydy. Pędy rośliny przypominają elastyczne bicze. Pokryte są rzadkimi, ale raczej ostrymi, kolczastymi uchwytami rosnącymi w kątach liści. To oni pozwalają pędom pozostać na podporach. Krzewy szybko rosną, a ich pędy nieustannie pną się w górę.

Trudno nie patrzeć na kwitnącą bugenwillę. Chociaż prawdziwe kwiaty bugenwilli są subtelne, otaczają je jasne, najczęściej fioletowe, większe przylistki. Dzięki temu krzew w okresie kwitnienia zyskuje niezwykle dekoracyjny wygląd.

Oprócz atrakcyjności wizualnej rośliny tego rodzaju są przydatne. Oczyszczają powietrze ze szkodliwych zanieczyszczeń, a także są szeroko stosowane przez tradycyjnych uzdrowicieli z Ameryki Południowej w leczeniu dolegliwości żołądkowych, kaszlu, a nawet w walce z cukrzycą.

Krzew otrzymał swoją nazwę na cześć słynnego francuskiego podróżnika L.A. de Bougainville, który wprowadził Europejczyków do tej rośliny. Czasami krzew nazywany jest również „drzewem papierowym” - wynika to z tekstury jego cienkich i wdzięcznych suchych przylistków. Ten piękny krzew jest szeroko stosowany w ogrodach krajobrazowych i ulicach w ciepłych krajach. Ale, podobnie jak wiele innych roślin tropikalnych, bugenwilla stopniowo zaczęła być uprawiana jako kwiat domowy. Do trzymania w pomieszczeniach najlepiej nadają się specjalne odmiany hybrydowe tej kultury.

Krótkie zasady uprawy bugenwilli

Tabela przedstawia krótkie zasady pielęgnacji bugenwilli w domu.

Domowa pielęgnacja bugenwilli

W rodzimych tropikach krzew nie ma okresu spoczynku: bugenwilla nieustannie się rozwija i kwitnie. Roślina jest bardzo ciepłolubna. Krzew jest w stanie przetrwać spadek temperatury tylko do 5 stopni. Większe zimno może go zabić. W tym samym czasie bugenwilla jest często uprawiana na subtropikach, na przykład na Kaukazie. Tam, na okres chłodzenia, zakryte są krzewy, a także kręcone róże, które nie tolerują silnego mrozu.

Na średnich szerokościach geograficznych nie będzie możliwe zachowanie rośliny w ten sposób, dlatego bugenwille można z powodzeniem uprawiać tylko w pomieszczeniach - w szklarni, szklarni lub w domu. Odpowiednia jest również uprawa wannowa - w tym przypadku kwiat można przenieść do ogrodu na lato.

Bougainvillea wymaga dużo światła i dużo miejsca, aby normalnie się rozwijać. Z tego powodu w ograniczonych warunkach bytowania rytm życia tropikalnej piękności znacząco się zmienia. Bez dostatecznego oświetlenia iw ciasnych warunkach okazy bugenwilli w pomieszczeniach nie kwitną przez cały rok i mają oczywisty okres uśpienia w miesiącach zimowych. Ale jeśli stworzysz warunki dla krzewu zbliżone do naturalnego, będzie mógł częściej kwitnąć.

Oświetlenie

Starają się umieścić pojemnik z bugenwillą w jak najbardziej oświetlonym miejscu. Zwykle nadają się do tego okna skierowane w kierunku południowym lub zachodnim. Promienie bezpośrednie powinny świecić na roślinie przez co najmniej 5 godzin dziennie: w przeciwieństwie do wielu roślin krzew nie będzie wymagał cieniowania.

Brak oświetlenia wpływa na wygląd bugenwilli. W półcieniu okwiaty mogą mieć jaśniejszy kolor, a po umieszczeniu w zbyt głębokim cieniu kwitnienie w ogóle nie nastąpi. W tym samym czasie łodygi zaczną się rozciągać, a kolor liści wyblaknie.

Temperatura

Pomieszczenie, w którym rośnie bugenwilla, powinno być regularnie wentylowane. Ale pojemnik z rośliną nie powinien znajdować się na drodze przepływu powietrza. Latem doniczkę można wynieść na ulicę, balkon lub werandę. Miejsce na kwiat powinno być bezpiecznie osłonięte przed silnymi wiatrami i deszczami. Zimą krzew można przechowywać w zamkniętej i lekkiej loggii, gdzie utrzymuje się co najmniej 10 stopni.

Jednocześnie nie zaleca się niepotrzebnego przenoszenia pojemnika z bugenwillą, zwłaszcza jeśli roślina kwitnie. Bougainvillea źle postrzega nie tylko ruch pojemnika w inne miejsce, ale nawet obrót doniczki. Przegrupowanie staje się stresujące dla buszu, zwłaszcza jeśli warunki przetrzymywania po nim nie zmieniają się na lepsze. Odpowiedzią na to działanie może być upuszczanie liści i pąków.W takiej sytuacji roślinę należy umieścić w bardziej znanym i odpowiednim dla niej rogu. Po pewnym czasie krzew przyzwyczai się do nowych warunków, a opadłe liście zastąpią świeże liście.

W ciepłym sezonie bugenwille utrzymuje się w temperaturze około 20-25 stopni. Uśpiony okres bugenwilli należy utrzymywać w chłodzie - od 12 do 16 stopni. To właśnie te warunki pozwalają krzewowi złożyć wiele pąków kwiatowych. Po zakończeniu zimowania krzew zacznie bujnie kwitnąć. Najważniejsze, aby nie umieszczać doniczki na dmuchanym zimnym parapecie. Przeciągi mogą prowadzić do problemów z rootowaniem.

Jeśli nie możesz stworzyć warunków niezbędnych do odpoczynku, a krzew hibernuje w cieple, konieczne jest zrekompensowanie roślinie braku światła. Godziny dzienne dla bugenwilli powinny wynosić około 12 godzin, więc krzew jest oświetlony lampą. Okres uśpienia w takich warunkach nie nadejdzie, a krzew może ponownie zakwitnąć. Ale ta fala kwitnienia będzie raczej słaba, a także osłabi główną, wiosenno-letnią falę.

Podlewanie

W okresie intensywnego rozwoju - wiosną i latem - bugenwille należy podlewać częściej. Ziemia w doniczce powinna przez cały czas pozostawać lekko wilgotna, ale nie wilgotna. Możesz podlać krzak, gdy ziemia w doniczce zacznie wysychać. W przypadku obfitej wilgotności gleby wystarczy 1-2 podlewania tygodniowo. W takim przypadku woda musi całkowicie nasycić kulę glebową i wypłynąć z otworów drenażowych.

Należy pamiętać, że w przyrodzie bugenwille preferują raczej suche i kamieniste gleby, więc negatywnie odbierają w doniczce nadmiar wilgoci i stojącą wodę. Aby zapobiec rozwojowi chorób, należy wylać nadmiar płynu ze studzienki.

Od jesieni starają się stopniowo ograniczać podlewanie. Pomoże to krzewowi przygotować się do okresu spoczynku. W tej chwili roślina jest podlewana znacznie rzadziej, ale starają się zapobiec wysychaniu śpiączki glebowej. Aby utrzymać żywotność krzewu, wystarczy go podlewać raz na 2-3 tygodnie. Co więcej, im cieplej będzie w pomieszczeniu, tym częściej należy nawilżać glebę.

Jeśli bugenwilla opuściła swoje liście podczas zimowania, podlewanie zostaje zatrzymane, dopóki krzew nie wznowi wzrostu.

Poziom wilgotności

Bougainvillea preferuje stosunkowo wysoką wilgotność powietrza i wymaga systematycznego opryskiwania. Ale podczas kwitnienia nie powinieneś kierować strumienia wody na samą roślinę, możesz tylko nawadniać powietrze obok niej. Krople wody nie powinny spadać na przylistki. Gdy krzew nie kwitnie, można go energicznie spryskać, starając się zwilżyć zarówno zewnętrzną, jak i wewnętrzną stronę liści.

Jeśli opryskiwanie butelką z rozpylaczem nie działa, można zwiększyć wilgotność w inny sposób. Obok krzaka umieszcza się otwarte naczynie z wodą lub doniczkę na tacy wypełnionej mokrymi kamykami. Dno pojemnika nie może dotykać wody.

Do nawilżania, a także do podlewania bugenwilli, należy używać wyjątkowo miękkiej wody, osiadłej na kilka dni. Odpowiednia jest również woda filtrowana lub przegotowana, a także woda deszczowa.

Wybór pojemności

Do uprawy bugenwilli nadaje się umiarkowanie ciasna, ale nie mała doniczka. Podczas przesadzania powinien być tylko o kilka cm wyższy niż średnica poprzedniego pojemnika lub systemu korzeniowego samego kwiatu wraz z grudką gleby. Zbyt duże doniczki doprowadzą do tego, że krzew zacznie tworzyć korzenie i liście i zakwitnie dopiero po całkowitym wypełnieniu objętości. Ponadto takie sadzenie może być szkodliwe dla zdrowia krzewu. Korzenie bugenwilli są wystarczająco cienkie i powoli rozwijają wolną przestrzeń w ziemi, więc stojąca woda w glebie może zniszczyć kwiat.

Przed napełnieniem pojemnika ziemią drenaż należy ułożyć na jego dnie warstwą do 4 cm, w tym pojemniku można użyć kamyków, piankowego tworzywa sztucznego, keramzytu, gruzu ceglanego itp.

Gleba

W przypadku bugenwilli dobrze nadają się uniwersalne podłoża o lekko kwaśnym odczynie, ale można również wyhodować krzew w przygotowanej przez siebie glebie.Powinien być lekki i dobrze przewodzący. Do uzyskania odpowiedniej mieszanki można użyć gruboziarnistego piasku, próchnicy, a także podwójnych kawałków darni i ziemi liściastej. W celu poluzowania do gleby dodaje się wermikulit, a także trochę popiołu drzewnego. Dodatek węgla drzewnego pomoże chronić rośliny przed infekcjami grzybiczymi. Kreda jest dodawana do zbyt kwaśnej gleby. Powstałą glebę lub jej składniki należy zdezynfekować oddzielnie: rozlać wrzącą wodą, odparować na parze lub potraktować nadmanganianem potasu. Następnie ziemia powinna wyschnąć.

Top dressing

Regularne karmienie pomoże bugenwilli kwitnąć bardziej bujnie i żywo. Zaczynają karmić roślinę wiosną i kończą w środku jesieni. W przypadku krzewu odpowiednia jest standardowa kompozycja dla gatunków kwitnących, w tym potasu, fosforu i żelaza. Pierwiastki te przyczyniają się do tworzenia pąków i obfitości kwitnienia. Opatrunek górny przeprowadza się tylko metodą korzeniową raz na 2 tygodnie w dawce zmniejszonej o połowę.

Należy unikać nadmiaru azotu w glebie, w przeciwnym razie krzew będzie miał więcej liści niż kwiatów. Czasami nadmiar tego pierwiastka prowadzi do całkowitego braku kwitnienia. Podczas przesadzania mączkę kostną można dodać do podłoża jako wolno uwalniający się nawóz fosforowy. W okresie spoczynku nie stosuje się nawozów.

Transfer

Wiosną, po zakończeniu okresu spoczynku, bugenwilla wchodzi w fazę aktywnego wzrostu. Krzew zaczyna tworzyć nowe pędy i liście, a także rozwijać system korzeniowy. Jeśli to konieczne, w tym czasie przeprowadza się jego przeszczep. Ważne jest, aby zakończyć wszystkie procedury przed kwitnieniem - w tym okresie krzew nie jest zakłócany.

Tempo wzrostu młodych bugenwilli jest bardzo wysokie. W przestronnej szklarni taka roślina może rosnąć rocznie ok. 3 m. Ponadto im większa doniczka na krzew, tym dłuższe będą pędy. W ciaśniejszym pojemniku rozmiar gałęzi będzie bardziej zwarty, tempo wzrostu części nadziemnej spowolni, ale kwitnienie stanie się znacznie bardziej bujne.

Młode krzewy wymagają częstszych, corocznych przeszczepów. W tym okresie udaje im się zubożać glebę w doniczce i muszą ją wymienić. Starsze okazy są przenoszone 3-5 razy rzadziej, gdy ich korzenie zaczynają wyglądać przez otwory drenażowe. Bougainvillea nie toleruje przeszczepu, długo choruje i często lata dookoła. Kwitnienie może być opóźnione. Im mniej przeszkadza korzeniom kwiatu podczas przesadzania, tym łatwiej zapuści korzenie w nowej doniczce.

Krzew przenoszony jest w nowe miejsce wraz z grudą gleby, a puste przestrzenie wypełnia się świeżą glebą bez jej zagęszczania. Stopień zakopania szyjki korzenia po ruchu powinien pozostać taki sam. Po zakończeniu zabiegu roślinę należy umieścić w półcieniu. Za kilka dni, gdy kwiat trochę opadnie w nowej doniczce, można go przywrócić na swoje pierwotne miejsce. Opatrunek wierzchni jest następnie zawieszany na około 2-3 tygodnie.

Obfitość kwitnienia znacznie zwiększa ciężar pędów bugenwilli, dlatego zaleca się ich pielęgnację. Wspornik krzewu może być wykonany z bambusa lub ramy drucianej lub usztywnienia. Młodsze i lżejsze okazy będą wymagały niewielkiej podpory drucianej. W tym celu kawałek drutu jest zgięty na pół, złożony pod kątem i umieszczony w ziemi obok pnia rośliny.

Kwiat

Jasność i efektowność kwitnienia, a także czas jego trwania, to jedna z głównych cech bugenwilli, która przyciąga ogrodników z różnych krajów. Wewnątrz pąki zaczynają kwitnąć w maju, nadając krzewowi niesamowicie kolorowy wygląd. Często liście są całkowicie ukryte za jasnymi wypustkami i małymi kwiatami rośliny. Kształt i kolor przylistków zależy bezpośrednio od odmiany bugenwilli. Mogą być różowe, fioletowe, liliowo-fioletowe, złotopomarańczowe i białe. Istnieją również opcje dwukolorowe. W niektórych odmianach liście przylistków są ułożone w rzędy, tworząc efekt frotte.Ich kształt może być trójkątny lub w kształcie serca, a czasem przypomina strzałę. Same kwiaty są małe i mają jasnokremowy kolor. Nie trwają długo, więdną i odpadają zaraz po wzejściu. Przylistki zachowują swój atrakcyjny wygląd znacznie dłużej, czasami pozostają na krzaku dłużej niż sześć miesięcy.

Prawidłowo pielęgnowana bugenwilla domowa może kwitnąć nawet do 7 miesięcy z rzędu - od maja do połowy jesieni. Aby stworzyć najbardziej dekoracyjną kompozycję w jednej doniczce, możesz posadzić dwie rośliny różniące się kolorem przylistków. Gdy rosną, ich pędy są splecione razem. W rezultacie w doniczce w okresie kwitnienia zakwitnie różnobarwna roślina dwukolorowa. Aby uzyskać elegancki, wielokolorowy krzew, stosuje się również szczepy lub początkowo wybiera się odmianę o różnobarwnych przylistkach lub liściach.

Przycinanie

Ze względu na szybki wzrost bugenwilli należy regularnie przycinać. Ta procedura przyczynia się do powstania pięknej korony, a także ma pozytywny wpływ na tworzenie się pąków. W ciągu roku krzew należy przycinać kilkakrotnie - wiosną, latem i jesienią.

Wiosną przeprowadza się przycinanie sanitarne. Z rośliny usuwa się wszystkie stare i suche, a także słabe lub uszkodzone pędy. Latem przycina się wyblakłe i zwiędłe kwiatostany. Przycinanie jesienne przeprowadza się pod koniec kwitnienia. Kiedy przylistki więdną, świeże pędy skracane są o około jedną trzecią, pozostawiając około 6-8 pąków na każdej gałęzi. Pędy rosnące w złym kierunku lub pogrubiające krzew należy usunąć z podstawy. Główne gałęzie bugenwilli, które mają ponad 3 lata, nie są dotykane - ich przycinanie nie przyniesie praktycznych korzyści, ale znacznie osłabi roślinę.

Korona formowana jest również jesienią, zanim krzew zapadnie w stan uśpienia. Bougainvillea często ma postać rozgałęzionego krzewu z kilkoma pniami. Pędy liany rośliny służą do wzmocnienia na wyprofilowanych podporach, nadając im różne kształty.

Głównym zadaniem hodowcy jest nie przesadzanie z przycinaniem krzewu bugenwilli. Pąki bieżącego sezonu odgrywają ważną rolę w rozwoju rośliny. Ważne jest, aby mieć na nich wymaganą liczbę nerek, ponieważ pąki na starych pędach rzadko się budzą. Odcinając nadmiar młodych gałęzi, możesz uzyskać krzew bez nowego wzrostu.

Jeśli chcą, aby krzew bugenwilli był ampeliczny, wierzchołki gałęzi nie są odcinane. Przycinaniu podlegają tylko pędy boczne.

Formacja Bonsai

Bougainvillea może również zrobić miniaturowe drzewko bonsai. Będzie miał jeden pień rozchodzący się na gałęzie. Aby uzyskać podobną kopię, należy przyciąć zgodnie z określonymi zasadami. W pierwszych latach takich zabiegów roślina najprawdopodobniej nie zakwitnie. Głównym zadaniem w tym okresie jest próba uformowania zagęszczonego pnia krzewu pnącego, a także podstawy przyszłej korony.

Do formowania użyj krzaka bugenwilli nie młodszego niż 2 lata. W pierwszym etapie wiosną przycina się go tak, aby pozostał tylko jeden pień z 2-4 głównymi gałęziami. Wymiary pnia powinny wynosić około 17 cm, a grubość do 3 cm W tej formie bugenwille stara się zachować do całkowitego usztywnienia pnia. Tylko wystarczająco mocny pień może wytrzymać pędy znajdujące się na górze. Kiedy tak się dzieje, górne gałęzie są cięte na konopie i czekają na pojawienie się świeżego wzrostu. Należy kontrolować wzrost nowych pędów. Zbyt długie są uszczypnięte lub przycięte, zagęszczacze są usuwane, a nieprawidłowo skierowane korygowane.

Krzew z lewymi gałęziami należy przesadzić do szerokiej, ale płytkiej doniczki, w której będzie znajdować się gotowe bonsai. W takim przypadku korzenie rośliny należy przyciąć o około jedną trzecią (ale nie więcej). Roślinę należy zamocować w pojemniku z drutem, aby nie spadła. Za pomocą drutu możesz również nadać krzakowi lub poszczególnym pędom określony kierunek. Kiedy gałęzie zaczynają sztywnieć, podpory są usuwane. Ważne jest, aby to zrobić, zanim drut zacznie wrastać w korę.Przed rozpoczęciem okresu spoczynku można usunąć tylko zbyt długie gałęzie: w tym czasie krzew tworzy pąki kwiatowe na młodych pędach, więc nie należy ich dotykać. Dzięki temu wiosną takie drzewo pięknie zakwitnie.

Tworząc przyszłe mini-drzewo, warto pamiętać, że pędy bugenwilli naturalnie mają tendencję do góry, więc nie należy kierować ich w przeciwnym kierunku. Dla zdrowego wzrostu gałęzie powinny być skierowane do góry lub lekko w bok.

Jeśli pęd takiego bonsai jest nagi, można na nim zaszczepić świeże cięcie. Aby to zrobić, z korony wybiera się młodą gałązkę i odcina. Liście są ostrożnie usuwane z cięcia, starając się nie uszkodzić pąków. Na gołej gałęzi wybiera się miejsce szczepienia i wykonuje się w nim otwór wzdłuż średnicy cięcia za pomocą wiertła z wiertłem o odpowiednim rozmiarze. Przygotowany kawałek umieszcza się w nim tak, aby nie uszkodzić nerek, a następnie mocuje się specjalnymi środkami do zaszczepiania: nitkami i klejem. Po takiej operacji należy szczególnie uważnie opiekować się krzakiem, monitorować reżim podlewania i starać się nie ruszać krzaka, a nawet nie obracać doniczki. Każda manipulacja może zakłócić pozycję gałęzi.

Szczepienie innych odmian

Oprócz własnych sadzonek na bugenwilli można również szczepić pędy innych odmian. Najczęściej używa się do tego gałązek krzewów o innym kolorze przylistków. Takie działania pozwolą ci uzyskać wielokolorowy krzew z jednej rośliny.

Wiosną lub latem wykonuje się płytkie nacięcie z boku pnia na krzaku podkładki. Ważne jest, aby używać ostrego i sterylnego narzędzia. Z jego pomocą wycina się łodygę z krzewu zrazowego, a jej czubek jest zaostrzony, aby lepiej pasował do pnia. Jest instalowany w miejscu nacięcia i mocowany za pomocą specjalnego sprzętu. Na przykład można użyć plastra samoprzylepnego (lub kilkakrotnie zagiętej grubej nici) i kleju medycznego (lub var ogrodowy). Przeszczep jest przyklejany do nacięcia i zabezpieczany gipsem lub nicią. Od góry możesz odkurzyć miejsce szczepienia środkiem dezynfekującym (Fitosporin) w celach profilaktycznych. W tej formie krzew powinien spędzić około kilku miesięcy, po czym można usunąć tynk.

Metody hodowli bugenwilli

Do rozmnażania bugenwilli domowej stosuje się trzy główne metody: sadzonki i warstwy powietrza, a także nasiona roślin.

Sadzonki

Cięcie jest uważane za najłatwiejszy i najbardziej niezawodny sposób rozmnażania bugenwilli. Sadzonki zbiera się latem, w czerwcu, wykorzystując do tego częściowo zdrewniałe pędy. Zwykle w tym charakterze używane są gałęzie, które naruszają wygląd buszu. Liście są usuwane z dolnej części sadzonek, a miejsca cięć są traktowane proszkiem węglowym i stymulatorem tworzenia korzeni.

Przygotowane sadzonki sadzi się na podłożu torfowo-piaszczystym, umieszczając je w pojedynczych kubkach. Przykryj sadzonki torebką lub słoikiem na wierzchu. Gleba musi być wilgotna. W takim przypadku pomieszczenie powinno mieć co najmniej +25. Zaleca się dodatkowo zastosować ogrzewanie dolne. To znacznie stymuluje ukorzenienie. Sadzonki należy przechowywać w jasnym miejscu, ale nie w bezpośrednim świetle. Można zastosować dodatkowe oświetlenie. Sadzonki są regularnie wietrzone iw razie potrzeby podlewane. Po 1,5-2 miesiącach, gdy łodyga zaczyna rosnąć, schronienie można usunąć, stopniowo przyzwyczajając młode rośliny do nowych warunków. Ukorzenienie niektórych odmian może zająć więcej czasu.

Ukorzenione sadzonki przenosi się do doniczek o średnicy do 8 cm, w których układa się taką samą ziemię, jak u dorosłych bugenwilli. Przyszłe krzewy należy przenosić bardzo ostrożnie: system korzeniowy w tym okresie jest szczególnie delikatny. Nie należy ciągnąć sadzonki za pień - łatwiej jest przeciąć szybę. Na dnie nowej doniczki kładzie się warstwę drenażową.

Po przesadzeniu sadzonki powinny znajdować się w chłodniejszym (do 20 stopni) i bardzo jasnym miejscu. Gdy świeże pędy osiągną długość 5 cm, należy je uszczypnąć. Gdy doniczka staje się mała dla sadzonki, przenosi się ją do pojemnika o średnicy do 12 cm.W małych pojemnikach szczególnie ważne jest monitorowanie wilgotności gleby: młode rośliny potrzebują dużo wilgoci, ale nie należy dopuszczać do przelewania. Kwitnienie powinno nastąpić kilka miesięcy po ukorzenieniu.

Czasami sadzonki bugenwilli przeprowadza się wczesną wiosną. W tym celu stosuje się pędy z 2-3 pąkami. Dolne liście są z nich usuwane, a górne skracane o połowę. Pomoże to sadzonce zachować wilgoć. Następnie segment jest przechowywany przez jeden dzień w szklance z roztworem stymulatora tworzenia korzeni. W przyszłości jest zakorzeniony na tej samej zasadzie, co latem.

Aby uzyskać kopię bugenwilli, możesz również użyć sadzonek przywiezionych z odpoczynku. Ale nie wolno wyjmować materiału do sadzenia w każdym kraju, a ponadto powstałe cięcie będzie należeć do dużego krzewu na otwartym polu. W domu jego rozmiar będzie mniejszy, ale taka roślina nadal będzie musiała być częściej przycinana. Lepiej jest preferować zakupione hybrydy niewymiarowe, bardziej odpowiednie do mieszkań.

Rozmnażanie przez warstwy powietrza

W przeciwieństwie do sadzonek bugenwilla może być rozmnażana przez warstwy powietrza przez cały rok. Obok krzewu umieszcza się średniej wielkości pojemnik z wilgotną ziemią. Na roślinie wybiera się świeży, nie zdrewniały pęd i wykonuje się na nim kilka cięć w miejscu, w którym powinny pojawić się korzenie. Następnie jest zginany do nowego pojemnika, tak aby miejsce nacięcia było blisko ziemi, lekko spryskane i zamocowane, przyszpilając go do ziemi. Kiedy sadzonki zapoczątkują korzenie, można je oddzielić od głównego krzewu i przesadzić na stałe miejsce.

Uprawa z nasion

Główną trudnością w uprawie bugenwilli z nasion jest uzyskanie nasion. W naturze krzewy zapylane są przez malutkie kolibry, sporadycznie (ale z mniejszym powodzeniem) przez ćmy jastrzębie, więc takie zapylanie nie będzie się sprawdzać w domu. Kwiaty winorośli są za małe do konwencjonalnego sztucznego zapylania. Nasiona krzewów można sprzedawać w sklepach, ale należy wiedzieć, że ich kiełkowanie zajmie dużo czasu, a cechy odmianowe mogą nie zostać zachowane.

Wysiew odbywa się od końca lutego do połowy wiosny. Nasiona są trzymane w roztworze stymulującym wzrost przez kilka godzin, a następnie umieszczane w ziemi. Może zawierać piasek, torf i glebę liściastą, ale każde podłoże będzie odpowiednie dla sadzonek kwiatów. Głębokość siewu wynosi 0,5 cm przy zachowaniu odległości między nasionami 2-3 cm Po wysianiu pojemnik należy przykryć pokrywką, szklanką lub workiem. Jeśli pomieszczenie utrzymuje co najmniej 26 stopni, kiełkowanie przyspieszy, ale dla niezawodności można zastosować ogrzewanie dolne. W takim przypadku temperatura gleby powinna wynosić około 30 stopni. Uprawy są regularnie wentylowane, w razie potrzeby - podlewane. Aby nie erodować gleby, do podlewania używa się butelki z rozpylaczem. Woda powinna być dobrze osadzona i lekko ciepła. Kolejnym ważnym warunkiem jest światło. Jeśli pomieszczenie nie jest wystarczająco jasne, rośliny są oświetlane fitolampem. Możesz także użyć świetlówki.

Po wysianiu bądź cierpliwy. Kiełki pojawiają się dopiero po 2-3 miesiącach. Po wykluciu pokrywę można zdjąć. Zbyt zagęszczone sadzonki nurkują w osobnych pojemnikach, gdy mają 2-3 pełnoprawne liście. Na dnie nowej doniczki kładzie się warstwę drenażową. Gleba do uprawy sadzonek po tym może mieć taki sam skład, jak w przypadku dorosłych krzewów. Opieka nad nimi też nie jest inna.

Dlaczego bugenwilla nie kwitnie

Jeśli domowa kopia bugenwilli nie zakwitnie w odpowiednim czasie, przyczyn należy szukać w warunkach utrzymania krzewu:

• Brak okresu uśpienia może znacząco wpłynąć na obfitość kwitnienia.
• Przez cały rok krzak znajdował się w słabo oświetlonym miejscu.
• Lato było zbyt chłodne i pochmurne, a kwiatowi brakowało światła i ciepła.
• Krzew został przekarmiony azotem.
• Na roślinę wybrano zbyt dużą doniczkę, a korzenie nie miały czasu na jej wypełnienie.

Jeśli powyższe błędy nie zostały popełnione, a krzew nie jest na nic chory, możesz spróbować stymulować jego kwitnienie.Opatrunek wierzchni jest czasowo zatrzymywany, liście są rzadziej nawilżane, a liczba nawadniania jest również zmniejszona. W takich warunkach bugenwilla powinna pozostać do momentu powstania pąków kwiatowych. Następnie stopniowo powracają do zwykłego trybu podlewania i karmienia (w zalecanej dawce).

Choroby i szkodniki bugenwilli

Bougainvillea ma dobrą odporność na działanie przyrody i jest słabo podatna na choroby i szkodniki. Tylko systematyczna niewłaściwa pielęgnacja może osłabić zdrowie rośliny.

Opadające liście

Liście mogą spaść nawet u całkowicie zdrowych roślin przed rozpoczęciem okresu spoczynku. To samo dotyczy płyt postarzających. Powinieneś obawiać się, że liście spadną masowo w innym czasie. Najczęściej zjawisko to jest spowodowane zimnym przeciągiem lub zmianą położenia garnka. Liście mogą również odpadać z powodu przelania w połączeniu z nadmiernym chłodem i słabym oświetleniem, a także suchą glebą w ekstremalnym upale. Należy dostosować system pielęgnacji roślin. Spadające płytki liściowe mogą być również oznaką rozwoju choroby zakaźnej.

Powodem upuszczania liści jest często „przenoszenie” z domu do ogrodu i odwrotnie, a także po prostu przemieszczanie się między oknami, zwłaszcza w ciemniejszym miejscu. Świeżo nabyta roślina może również odczuwać podobny stres. Takie bugenwille powinny jak najszybciej stworzyć warunki odpowiednie do wzrostu. Kilka tygodni po przeniesieniu do domu zakupioną roślinę należy przesadzić do świeżej gleby. Po aklimatyzacji krzew zacznie wypuszczać świeże liście i kwitnąć.

Blaknące liście

Jeśli młode liście krzewu zaczęły blaknąć i tracić swój jasnozielony kolor, przyczyną może być chloroza. Wpływa na okazy uprawiane na podłożu pozbawionym żelaza, magnezu i innych pierwiastków śladowych niezbędnych dla kwiatu. Na asymilację tych substancji ma zwykle wpływ zmiana kwasowości gleby: staje się ona zbyt niska lub zbyt wysoka. Do uprawy bugenwilli najlepiej nadają się gleby o pH około 5,5-6. Jeśli jest to normalne, spryskanie roztworem chelatu żelaza lub odpowiednie karmienie pomoże wyleczyć krzew.

Oprócz utraty koloru brak składników odżywczych powoduje również zmniejszenie wielkości młodych liści.

Plamy na liściach

Jeśli na liściach pojawiają się lekkie, miękkie plamy - pleśń, świadczy to o częstym zastoju wody w glebie, a także niewystarczającym ruchu powietrza w pomieszczeniu i nadmiernym poziomie jego wilgotności. Należy zwiększyć liczbę wietrzenia i ograniczyć podlewanie. Dotknięte liście są ostrożnie usuwane, aby zapobiec dalszemu rozwojowi choroby.

Jeśli plamy na liściach są brązowe i suche, kwiat został oparzony w wyniku oprysku w słoneczny dzień.

Liście żółkną i latają dookoła

Żółknięcie może być spowodowane przelaniem: w tym przypadku podłoże staje się kwaśne, a przepływ tlenu do korzeni jest zmniejszony. Najczęściej dzieje się to zimą. Należy ograniczyć liczbę irygacji, ilość wody oraz zaprzestać opryskiwania i karmienia. Po tym czasie kwiat może spędzać czas w trybie spoczynku.

Letarg rośliny

Zaklinowaną bugenwillę należy dokładnie zbadać. Jeśli pędy krzewu uschły, ale nie ma oznak chorób ani szkodników, roślinę należy potraktować stymulatorem wzrostu. Następnie krzew umieszcza się pod torbą i przenosi w cień na około 3 dni. Worek jest okresowo wyjmowany w celu przewietrzenia.

Zawieszenie rozwoju

Spowolnienie tempa wzrostu lub jego całkowite ustanie wynika z faktu, że krzew znajduje się w ciasnej doniczce, która nie zawiera systemu korzeniowego. Bougainvillea należy przesadzić do większej doniczki. Przyczyną spowolnienia wzrostu jest czasami zbyt ciężka gleba i brak drenażu. Krzew należy przesadzić do bardziej odpowiedniej gleby.

Stare okazy rośliny, które mają 10 lub więcej lat, również mogą przestać rosnąć. Takie krzewy są całkowicie zdrewniałe i nie tworzą młodych pędów i kwiatostanów. W takim przypadku roślinę należy rozmnażać, aby uzyskać z niej nowy kwiat. W tym samym czasie krzewy rosnące w szklarniach wolniej się starzeją i drzewnieją.

Rozpad korzeni

Dzięki szybkiemu rozpoznaniu oznak zgnilizny korzeni bugenwilli można wyleczyć. Roślinę wyciąga się z doniczki, a ziemię oczyszcza z korzeni. Aby ich nie uszkodzić, możesz najpierw namoczyć kulkę gleby w wodzie. Wszystkie dotknięte lub uszkodzone obszary są usuwane. Następnie korzenie są trzymane w roztworze Fitosporin. Służy również do rozpylania liści. Wszystkie kawałki traktuje się pokruszonym węglem lub popiołem drzewnym, a następnie krzew przesadza się do świeżej gleby. Następnie należy dostosować tryb nawadniania.

Szkodniki

Czasami szkodniki żywiące się sokiem rośliny mogą osiedlać się na bugenwilli. Pajęczyna na żółkniętych liściach jest uważana za oznakę pojawienia się przędziorków. Jeśli liście wyblakły i zaczęły się zwijać, a na powierzchni pojawiają się lepkie plamki płytki nazębnej, jest to mszyca. Charakterystyczny jasny rozkwit wskazuje na obecność wełnowca. Jeśli na spodniej stronie blaszek liściowych pojawiają się łuszczące się owady, a same liście są pokryte żółtymi plamami, pochwa wpływa na krzak.

Możesz pozbyć się niewielkiej liczby szkodników, stosując środki ludowe. Krzew myje się ciepłym strumieniem wody, po przykryciu ziemi w doniczce, liście traktuje się naparami czosnku, popiołu drzewnego lub wody mydlanej. Dzień po zabiegu konieczne jest spłukanie liści czystą wodą. Procedura jest powtarzana do 4 razy z tygodniowymi przerwami. Możesz również użyć wacika nasączonego alkoholem metylowym, aby usunąć łuskę i owady.

W przypadku dużych zmian pomoże środek owadobójczy przeznaczony do zwalczania określonego owada. Stosuje się go ściśle według instrukcji, najczęściej w kilku etapach z przerwą.

Rodzaje i odmiany bugenwilli ze zdjęciami i nazwami

Spośród 15 rodzajów bugenwilli tylko trzy nadają się do uprawy domowej. Wszystkie te rośliny żyją w Brazylii:

• Naga (gładka) - liana z rozgałęzioną, nagą łodygą o wysokości do 5 m. Kędzierzawe łodygi Bougainvillea glabra uzupełniają owalne liście i niewielkie, rzadkie ciernie. Liście mają błyszczący połysk i owalny kształt. Przylistki mogą mieć różne kolory. Krzewy tego gatunku rozwijają się wolniej niż inne.
• peruwiański - najbardziej odporny gatunek, zdolny do kwitnienia dwa razy w sezonie (zwykle między okresami suszy). Pędy są słabo rozgałęzione, na długich liściach nie ma pokwitania. Przylistki Bougainvillea peruviana są fioletowe lub różowe i mogą być lekko pomarszczone.
• Cudownie (Cudownie) - szybko rosnąca liana lub krzew do 12 m wysokości. Bougainvillea spectabilis ma rzadkie zakrzywione kolce na łodygach. Owalne liście lekko owłosione. Przylistki mogą mieć różne kolory, ale najczęściej są czerwono-różowe lub liliowe.

Na ich podstawie opracowano specjalne nisko rosnące hybrydy bugenwilli, nadające się do uprawy ozdobnej. Liczba takich odmian sięga kilkuset i czasami dość trudno jest określić pochodzenie każdej z nich. Rośliny takie mogą mieć przylistki jednego lub kilku kolorów naraz, ulistnienie pstrokate lub zwykłe, a także różny stopień „frotte”. Ciernie na ich pędach są praktycznie nieobecne lub są bardzo małe i nieszkodliwe.

Bougainvillea Double Pink

Taka hybryda zachowuje jasność koloru przez cały okres kwitnienia. Bougainvillea Double Pink ma różowe przylistki ułożone w kilku rzędach. Gdy zbliżają się do podstawy, ich kolor staje się zielonkawy.

Bougainvillea Thai Gold

Kolor przylistków tej odmiany zmienia się wraz z rozwojem. W Bougainvillea Thai Gold na początku kwitnienia mają złocisty kolor, odlewany pomarańczowy. Gdy usychają, stają się różowe.

Bougainvillea Alexandra

Ta odmiana bugenwilli jest najczęściej używana do tworzenia bonsai. Z łatwością znosi kadrowanie i służy do tworzenia nietypowych kompozycji. Bougainvillea Alexandra wyróżnia się ciepłem. Jej kwiaty są pomalowane na biało. Powstają z nich małe kwiatostany-pędzle. Każdy kwiatostan zawiera 2-3 kwiaty. Przylistki mają jasny liliowy kolor.