Cereus to naprawdę gigantyczny kaktus. W warunkach naturalnych niektóre jego gatunki mogą dorastać do 20 metrów wysokości. Średnia wielkość rośliny wynosi około 10 m. Cereus może osiągnąć ten wzrost dzięki bardzo długiej żywotności. Nazwa gatunku po łacinie oznacza „świecę”.
Tak niezwykłe rośliny można spotkać w Ameryce Południowej, a także w niektórych regionach Indii. Kaktusa naturalnej wielkości można podziwiać tylko w ogrodach botanicznych lub w pojedynczych sklepach. Miniaturowe odmiany tej kolczastej "świeczki" bardziej nadają się do hodowli domowej.
Cereus kwitnienia
Naturalnie rosnące kaktusy zaczynają kwitnąć późną wiosną - od maja do czerwca. Większość odmian cereusów otwiera kwiaty tylko w nocy. Znajdują się po bokach łodyg, a nie na ich wierzchołkach. Prawie wszystkie kwiaty Cereus są duże i białe. Żółty środek służy jako jasny punkt. Zewnętrznemu pięknu dodaje przyjemny, ale czasami bardzo bogaty aromat. U niektórych gatunków zapach kwiatów przypomina wanilię.
Kwiaty zboża są otwarte tylko przez 24 godziny. W naturze krótki okres ich kwitnienia rekompensuje fakt, że kilka pąków na jednej roślinie może kwitnąć jednocześnie lub jeden po drugim. Ale osiągnięcie tak obfitego kwitnienia w domu jest prawie niemożliwe. Czasami domowe płatki zbożowe w ogóle nie kwitną. Jest to zwykle spowodowane niewłaściwymi warunkami przechowywania. Roślina wymaga długich godzin dziennych, więc w warunkach wewnętrznych często cierpi na brak światła słonecznego. Z tego powodu kwiaty na nim mogą pojawiać się bardzo rzadko lub wcale.
Inne przyczyny braku kwiatów to niewłaściwa pielęgnacja w okresie spoczynku, błędy w podlewaniu, brak wentylacji, a także zbyt mały wiek okazu. Jeśli wszystkie powyższe warunki zostaną spełnione, kaktus powinien zakwitnąć o zwykłej porze - do początku lata. Ale niektóre gatunki zaczynają tworzyć pąki bliżej jesieni.
Opieka Cereus w domu
Ogólnie kaktus Cereus nie jest zbyt kapryśny i dobrze rośnie w domu. Ze względu na wyjątkową wytrzymałość rośliny stosuje się ją jako podkładkę dla bardziej wymagających i kapryśnych kaktusów. Takie szczepienia przyczyniły się do powstania nowych odmian, które łączą piękno z większą trwałością.
Lokalizacja i oświetlenie
Cereus jest światłolubny, potrzebuje odpowiedniego oświetlenia zarówno latem, jak i podczas odpoczynku. Na kwiat nadaje się okno południowe lub południowo-wschodnie. Ale uderzanie w proste linie z najlepszymi podczas silnej aktywności słonecznej często pozostawia oparzenia na powierzchni łodyg.Można tego uniknąć, stopniowo dostosowując kaktusa do jasnego bezpośredniego światła.
Temperatura
Wiosną i latem Cereus preferuje ciepło, ale nie boi się ani ekstremalnych upałów, ani ekstremalnych temperatur. Wraz z nadejściem odpowiedniej pogody zaleca się przeniesienie go w powietrze, umieszczenie go na loggii lub na werandzie do początku jesieni. Cereus odpoczywa zimą. W tym okresie należy go przechowywać w pomieszczeniu, w którym temperatura nie przekracza +12 stopni.
Harmonogram podlewania
W przypadku cereusa odpowiednia jest tylko miękka woda. Powinien być umiarkowanie ciepły i wcale nie lodowaty. Nasiąkanie wodą prowadzi do chorób roślin. Ponadto należy starać się nie wylewać go bezpośrednio na łodygę, wybierając miejsca bliżej krawędzi garnka. Możesz podlać kaktusa przez miskę, odprowadzając nadmiar wody w odpowiednim czasie.
Wiosną i latem podlewanie powinno być umiarkowane, zimą bardzo małe. Im niższa temperatura w pomieszczeniu, tym rzadziej należy podlewać roślinę.
Wilgotność powietrza
Cereus łatwo znosi suszę, a suche powietrze się go nie boi. Ale wiosną i latem możesz lekko nawilżać powietrze wokół kaktusa, okresowo spryskując go letnią wodą.
Top dressing
Cereus rośnie wystarczająco szybko i wymaga regularnego nawożenia. Opatrunek górny przeprowadza się tylko podczas aktywnego rozwoju rośliny: od około kwietnia do lipca. Do nawadniania najlepiej jest rozcieńczyć wymagane substancje w wodzie. Do opatrunku pogłównego nadają się uniwersalne nawozy dla kaktusów, w tym potas, który wzmacnia łodygi i sprzyja zawiązywaniu pąków. Fosfor w tych preparatach wspomaga wzrost i kwitnienie korzeni. Wapń jest niezbędny do wytrzymałości igieł, ponadto bez niego łodygi staną się bardziej kruche.
Jeśli kaktus został przesadzony do świeżej gleby, nie należy go karmić przez chwilę. Nawóz przyjmuje się po kilku tygodniach, gdy składniki odżywcze obecne w glebie zaczynają się wyczerpywać.
Wybór gleby
Cereus będzie pasował do gleby neutralnej lub kwaśnej. Nie możesz sadzić rośliny w środowisku zasadowym. Szkodliwy dla kaktusów i gleby bogatej w próchnicę.
Aby zapewnić dodatkowy drenaż, do gleby dodaje się małe szczątki cegieł i piasek rzeczny do sadzenia.
Transfer
Roślinę przesadza się co kilka lat, jeśli stara doniczka stanie się dla niego ciasna. Nowy pojemnik musi być zarówno wysoki, jak i szeroki. Optymalny czas na zabieg to połowa wiosny, kiedy cereus zaczyna wychodzić ze stanu hibernacji, ale przeszczepy można wykonywać do końca fazy aktywnej. Jeśli kaktus nie jest ciasny w swojej pojemności, ale rośnie zbyt wolno, możesz spróbować nie zmieniać doniczki, ale wymienić w niej ziemię.
Wyciągając kaktusa ze starej doniczki warto przyjrzeć się jego korzeniom i usunąć wyschnięte lub zgniłe. Ważne jest, aby przed przesadzeniem stać kilka dni bez podlewania. Im bardziej sucha ziemia, tym łatwiejszy proces. Aby nie kłuć cierni na łodydze, można owinąć cereus kilkoma warstwami papieru lub użyć specjalnych narzędzi do przesadzania.
Okres uśpienia
Cereus powinien zimować w bardzo jasnym i lekko chłodnym miejscu. Po umieszczeniu doniczki w wybranym miejscu lepiej nie przeszkadzać roślinie i nie obracać pojemnika. W tym okresie nie stosuje się opatrunku górnego, a podlewanie ogranicza się do minimum.
Rozmnażanie cereus
W środowisku naturalnym cereus rozmnaża się za pomocą nasion. Czasami odłamane części łodygi zapuszczają korzenie i zakorzeniają się. Pozwala to na pozyskiwanie nowych roślin przez sadzonki: w warunkach doniczkowych tylko w ten sposób rozmnażają się kamieniste gatunki tego kaktusa.
Nasiona należy sadzić od połowy wiosny. Gleba do sadzenia nie powinna być zbyt wilgotna. Dopóki nie pojawią się pędy, pojemnik z nasionami można przykryć folią i umieścić w zacienionym rogu, okresowo usuwając folię do wietrzenia. Gdy tylko pojawią się pędy, przenosi się je do jasnego miejsca, w którym nie pada bezpośrednie światło słoneczne. Można zastosować dodatkowe lampy. Optymalna temperatura do trzymania małych kaktusów to około +25.
Miesiąc później na pędach zaczynają pojawiać się pierwsze kolce.W tym okresie musisz podzielić sadzonki. Ostateczny przeszczep do pojedynczych pojemników można wykonać nieco później.
Aby rozmnażać cereus przez sadzonki, pędy są wycinane z rośliny matecznej. Najlepiej ciąć w okresie wzrostu kaktusa, od późnej wiosny do połowy lata. Sadzonki są suszone na powietrzu przez kilka dni. Następnie sadzi się je w niskiej doniczce z wilgotną glebą. Z reguły cięcie ma czas na rozpoczęcie w ciągu miesiąca. Po zakorzenieniu możesz przeszczepić nowego kaktusa do stałego pojemnika. Opieka nad takim przeszczepem nie różni się od opieki nad Cereusem matki.
Choroby i szkodniki
Głównym zagrożeniem są choroby grzybowe. Z powodu przelewania na pędach powstają miękkie brązowawe plamy zgnilizny. Najczęściej wyglądają na przygnębionych. Mały zgniły obszar można ostrożnie wyciąć ostrym nożem. Następnie miejsce jest traktowane środkiem dezynfekującym: możesz użyć alkoholu. Dalsza opieka będzie polegała na wyrównaniu reżimu nawadniania. Po raz pierwszy po zabiegu usunięcia dotkniętego obszaru cereus jest podlewany znacznie rzadziej. Jeśli korzenie zaczęły gnić, brakujące należy usunąć. W zaawansowanych przypadkach możesz spróbować uratować górną część łodygi, ukorzeniając ją jak cięcie.
Na kaktusie może osiedlić się wiele szkodników. Czerwonawe kropki na powierzchni łodygi i powłoka z pajęczyn wskazują na obecność przędziorków. Jeśli się ich nie pozbędziesz, kaktus będzie pokryty suchymi żółtymi plamami. Jeśli plamy na łodydze są białawe i pokryte puchem, winowajcą jest wełnowca. Małe okrągłe lub owalne robaki, zauważalne bez wysiłku, to owady łuskowe lub fałszywe łuski, które piją sok roślinny. Odpowiedni środek owadobójczy pomoże pozbyć się wszelkich szkodników. Aby jednak zapobiec ich pojawieniu się, można okresowo przetwarzać roślinę jako środek zapobiegawczy.
Ważne będzie również dokładne zbadanie cereusu. Warto uważnie przyjrzeć się wszystkim fałdom i dolnej części łodygi rośliny. Pomoże to w odpowiednim czasie zauważyć atak owadów lub błędy w pielęgnacji kaktusa.
Możliwe trudności
Cereus jest w stanie przysporzyć hodowcy kłopotów dzięki szybkiemu wzrostowi. W przypadku małego mieszkania ten kaktus może być za duży.
Unikaj trzymania kwitnącej dorosłej rośliny w sypialni: bogaty zapach kwiatów może powodować problemy ze snem.
Główne rodzaje cereusów ze zdjęciem
Cereus peruvian (Cereus peruvianus)
Łodyga kaktusa peruvianus ma kształt cylindryczny z wyraźnymi żebrami. Jako kultura doniczkowa gatunek peruwiański może osiągnąć pół metra, a nawet metr wysokości. Swoje pachnące śnieżnobiałe kwiaty ujawnia dopiero nocą. Owoc jest jadalny, z zewnątrz przypomina czerwono-pomarańczową jagodę.
Skalisty cereus ma dziwaczną odmianę zwaną potworną. Jego łodygi są tak wygięte, że tworzą niesamowite kontury. Kwiaciarnie bardzo cenią tę odmianę za jej zewnętrzną oryginalność.
Cereus repandus
Kaktus repandus nie zawsze jest uważany za odrębny gatunek. Najczęściej uważana jest za odmianę skalistego cereusa.
Cereus jamacaru
Gatunek jamacaru ma smukłe łodygi. Mają również kształt cylindryczny. Żebra kaktusa pokryte są małymi, jasnymi kolcami. Możesz również zobaczyć kwiaty Yamakaru tylko w nocy. Mają imponujące wymiary: do 20 cm.
Gigant pustynny Cereus (Cereus giganteus)
Największe gatunki można zobaczyć w stanach Kalifornia i Teksas w USA. Występuje również w Arizonie: ponadto kwiat tej rośliny jest uważany za jej symbol. Ze względu na ogromne rozmiary (25 m wysokości) gatunek ten znajduje się w Księdze Rekordów Guinnessa.
Charakterystyczną cechą gigantycznego cereusa jest jego tempo wzrostu. Do 30-lecia rozwija się bardzo wolno, ale potem zaczyna przyśpieszać. U kaktusa zmienia się kształt pnia, z którego zaczyna wyłaniać się cała seria bocznych łodyg.
Gigantyczny rozmiar nie przeszkadza temu kaktusowi w kwitnieniu i owocowaniu. Jego czerwone jagody są zjadane i bardzo smaczne.
Cereus validus
Młode łodygi tego kaktusa są niebieskawe i mogą się rozgałęziać. Zwykle na każdej łodydze jest do 8 żeber. Kwiaty Validus są również białe.
Cereus uruguayanus (Cereus uruguayanus)
Ten gatunek ma niebieskawo-zielone łodygi. Mają ponad 5 żeber z ostrymi i dość długimi (do 2 cm) kolcami.
Cereus azure (Cereus azureus)
Nazwa odmiany pochodzi od przydymionego niebieskiego koloru łodyg. Powstaje na nich wiele pędów. W tym przypadku żebra na nich nie są wyraźnie wyrażone. Kwiaty są białe i mają silny aromat.
