Blackroot

Blackroot (Cynoglossum) to wieloletnie zioło z rodziny ogórecznika lekarskiego. Nie mniej popularne nazwy wśród ludzi to „ślepota nocna”, „łopian”, „lulek czerwony” i „korzeń psa”. Ponieważ większość gatunków czarnych korzeni nie wyróżnia się wyglądem, roślina jest często mylona z chwastami występującymi na pustynnych preriach, wzdłuż dróg lub na łąkach.

Lecznicze właściwości zioła znane są od starożytności. Blackroot to skuteczny środek ludowy. Ze względu na ostry specyficzny zapach korzeni i liści, czarna roślina korzeniowa jest omijana przez myszy i inne gryzonie, szkodliwe owady. Gatunki uprawiane Blackroot mogą ozdabiać puste zakamarki w ogrodzie. Uzupełnią każdą kwietnik i będą świetnie wyglądać obok innych bylin.

Blackroot: opis rośliny

Zielna wieloletnia czarna korzeń pozostawia pod ziemią potężne kłącze korzenia palowego. Długość głównej łodygi sięga 0,4-1 m. Kłącze ma kolor czerwono-brązowy. Na szczycie pędu obserwuje się rozgałęzienie, które jest siecią procesów bocznych, które kwitną jasnymi, kolorowymi pąkami. Części naziemne pokryte są krótkim, grubym stosem w szarym odcieniu. Wyprostowane, liściaste łodygi. Chociaż główne tło liści jest zielone, płytki nadal wydają się szare z powodu srebrzystych kosmków na powierzchni. Liście są przymocowane do pędów ogonkami. Liście lancetowate lub lekko owalne. Wielkość liści nie przekracza 20 cm.

W drugiej połowie maja na wierzchołkach krzewów kwitną małe pąki, które zastępują się nawzajem przez całe lato. Z pąków powstają bujne, panikulujące szczotki. W pierwszym etapie rozwoju wiechy wyglądają na gęste i skrócone, po czym pojawia się dodatkowa warstwa koronek, które stają się bardziej wydłużone. Kwiat składa się z jasnoczerwonej, niebieskiej lub różowej korony i delikatnych wygiętych płatków, które ściśle przylegają do środka kielicha. Średnica kielicha waha się od 5 do 7 mm. Kiedy proces zapylania dobiega końca, dojrzewają kolczaste orzechy z wystającymi kolcami.

Roślina ma ostry, odpychający zapach, podobny do moczu myszy. Sok ziołowy uważany jest za bardzo trujący. Z tego powodu prace agrotechniczne związane z pielęgnacją czarnego korzenia powinny kończyć się umyciem i dezynfekcją rąk. Aby zapobiec przypadkom zatrucia, najlepiej trzymać roślinę z dala od dzieci i zwierząt.

Rodzaje i odmiany czarnego korzenia ze zdjęciem

Istnieje ponad 80 gatunków z rodzaju Blackroot, z których niektóre zasługują na szczególną uwagę i rozważenie.

Blackroot officinalis (Cynoglossum officinale)

Wysokość kwiatu zbliża się do jednego metra. Pędy szeroko rozgałęziają się na boki. Liście lancetowate z warstwą runa filcu układa się w odwrotnej kolejności na długości pędu.Na początku lata końce pędów zdobią fioletowe kwiatostany wiechy z czerwonawym odcieniem. Korona ma kształt lejka. Cienkie płatki wystają po bokach kubka, a do środka zagląda wizjer. Tradycyjni uzdrowiciele już dawno zauważyli „psi korzeń”. Wielu używa go również do celów domowych do zwalczania szczurów i myszy w ogrodzie.

Przyjemny czarny korzeń (Cynoglossum amabile)

Należy do roślin jednorocznych i wygląda jak rozłożysty bujny krzew o wysokości do 0,5 m. Liście i łodygi pokryte są ochronnym szarym stosem. Średnica kwiatów nie przekracza 1,5 cm, a niebieskie wiechy stopniowo zwiększają swoją objętość.

Blackroot Cretan (Cynoglossum creticum)

Wysokość wspomnianego rocznika waha się w granicach 30-60 cm, w środku krzewu znajduje się główny silny pęd, przy podstawie którego skupione są owalne liście. Wzdłuż pędu wystają przeciwległe liście siedzące, pomalowane na ciemnozielony odcień. Powierzchnia wzrostu zawiera warstwę filcu. Kwitnienie pąków następuje pod koniec sierpnia. W szczycie kwitnienia wiechy mają kształt spirali. Odcień płatków jest biały, po czym kolor kielicha staje się niebieski lub różowy.

Niemiecki czarny korzeń (Cynoglossum germanicum)

Pędy germańskiego korzenia są prezentowane w odcieniach zieleni, ale mają szary odcień. Liście całkowicie otaczają krzew. Na szczycie pędów w środku lata otwierają się małe pąki bzu.

Uprawa czarnego korzenia

Gatunki blackroot w pomieszczeniach i na zewnątrz są uprawiane przez nasiona. Materiał zbierany jest z roślin jednorocznych lub dwuletnich. Dojrzałe orzechy - owoc czarnego korzenia - są wypełnione kolczastymi nasionami i mogą same się kruszyć. Ponieważ ogórecznik charakteryzuje się wysokim stopniem mrozoodporności, nasiona czarnuszki wysiewa się bezpośrednio do gruntu bez żadnych pośrednich zabiegów. Do siewu jesiennego wykopuje się rowki na głębokość od 2 do 3 cm, a rośliny w razie potrzeby zwilża.

Pojawienie się sadzonek spodziewane jest wczesną wiosną, kiedy długie liście podstawy zaczną unosić się nad glebą. Sadzonki przesadza się razem z glinianą grudką, a do przyspieszenia używa się stymulatora wzrostu „Kornevin”, który dodaje się do nowego dołka.

Pielęgnacja Blackroot

Opieka nad czarnym korzeniem jest dość prosta. Bezpretensjonalność i odporność na suszę to główne cechy rośliny. Warunki długotrwałego upału lub, przeciwnie, nadejścia mrozu są uważane za nieszkodliwe dla kwiatu. Jednak ważne jest, aby sadzić krzewy czarnej korzeni w oświetlonych żyznych obszarach ogrodu, w których panuje neutralne lub lekko zasadowe środowisko. W przeciwnym razie podłoże rozcieńcza się wapnem. Teren jest wstępnie wykopany, co poprawia właściwości drenażowe gleby i rozbija duże bryły ziemi.

Zmiany temperatury otoczenia lub przeciągi nie spowodują większych szkód w krzakach. Wyrosłe łodygi wymagają podwiązki i wsparcia.

Trawa łatwiej toleruje suszę niż stojąca wilgoć w strefie korzeniowej. Podlewanie odbywa się tylko sporadycznie. Jeśli nie ma deszczu, wystarczy raz w tygodniu nawilżyć korzenie. Podczas pączkowania ilość wody do nawadniania podwaja się, w przeciwnym razie kwitnienie nie będzie tak obfite.

Nawóz pogłówny „psiego korzenia” wykonuje się w drugim roku życia, kiedy gleba wzbogacana jest wiosną lub latem w materię organiczną lub kompleksy mineralne.

Nie wolno wykonywać czynności związanych z przycinaniem czarnego korzenia, ponieważ krzewy zachowują swój kształt i zwiększają masę tylko w górnej części. Mówimy o pojawieniu się nowych pąków i wydłużaniu się kwitnących wiech.

Ataki pasożytnicze i podatność na choroby rzadko obejmują roślinę. Blackroot można śmiało nazwać tym bardzo naturalnym „insektycydem”, który stosuje się w walce ze ślimakami, ćmami, komarami i innymi szkodnikami ukrywającymi się w ogrodzie.

Blackroot dla myszy i innych szkodników

Wielu ogrodników, zaznajomionych z właściwościami „zadziorów”, często sadzi wieloletnie czarne korzenie na działkach ogrodowych, aby pozbyć się myszy, gryzoni, pieprzyków i uratować zbiory warzyw. Ostry obsesyjny zapach czarnej trawy korzeniowej odstrasza irytujące owady, myszy, szczury i inne zwierzęta. Suszony surowiec ma subtelny aromat.

Suszarki Cynoglossum są zorganizowane w piwnicach, szopach i na strychach. Podczas malowania ścian do wybielacza dodaje się ziołowy wywar. Pęczki suszonego czarnego ziela korzeni są zawiązywane wokół pni drzew, aby chronić korę przed gryzoniami. Aby odstraszyć krety, nasiona wlewa się do ziemnych nor. Po kontakcie z sokiem zwierzę umiera. W tkankach obecne są alkaloidy, które paraliżując, jak środek paralityczny, unieruchamiają ofiarę.

Lecznicze właściwości czarnego korzenia

Blackroot zawiera żywice, olejki eteryczne, alkaloidy, barwniki i garbniki. Do celów leczniczych zbiera się kłącza i pędy czarnego korzenia. Kompresy i maści goją rany, oparzenia, łagodzą stany zapalne przewodu pokarmowego. Kąpiele Cinoglossum łagodzą ból w złamaniach.

Blackroot w projektowaniu krajobrazu

Blackroot służy jako ozdoba do klombów, mixborderów i innych różnorodnych klombów. Jak często sąsiedzi obok zakładu astry, echinacea, matthiola i werbena... Nie mniej imponująco wyglądają kompozycje z wieloletnich bukietów.