White Derain (Cornus alba) to wiecznie zielony krzew z rodziny Cornelian. W botanice jest również znany jako svidina, svida, white telikrania. Popularna nazwa to czerwony. Roślina występuje na Dalekim Wschodzie w Europie, w środkowej Rosji, tworzy naturalną florę Korei, Mongolii, Chin. Naturalnym siedliskiem Białego Jelenia jest bagnisty ciemny las iglasty.
Jasna letnia zieleń odmian hodowlanych ustępuje jesienią tajemniczym ciemnoczerwonym kwiatom. Ze względu na piękno i łatwość pielęgnacji biała murawa jest doceniana przez ogrodników i projektantów krajobrazu, dekorując nimi parki miejskie i place. W Stanach Zjednoczonych nazywa się to „psim drzewem”, ponieważ owoce deren są podobne do jagód wilka.
Opis rośliny
Derain white wygląda jak małe drzewo. Krzew osiąga 3 m wysokości. Gałęzie jasnych i ciemnych odcieni czerwieni wyginają się w łuki. Gama kolorów błyszczących gałązek - od cytrynowego do oliwkowego, od szkarłatnego do bordowego, które utrzymują się przez cały rok. Dlatego ogród ozdobiony drzewem zachowa swoje piękno na tle zimowego krajobrazu.
Liście są ciemnozielone powyżej, szare z tyłu, owalne owłosione z równą krawędzią. Wielkość liści na długość i szerokość wynosi od minimum 2 x 1 cm do 10 x 7 cm Liście są oddzielone 3-5 żyłkami i są przymocowane do gałęzi ogonkami. Kwiaty są małe, białe, z 4 płatkami na pączek, zebrane w grona o średnicy do 7 cm.Owoce to soczyste jagody z pestką. Niedojrzałe owoce są niebieskie, dojrzałe są niebiesko-białe.
Krzew jest odporny na mróz, ciepło, cień. Bezpretensjonalna darń może wytrzymać temperatury do -50 stopni. Nie trzeba go przykrywać na zimę. Roślina dobrze przyjmuje każdą glebę poza kwaśną. W drugim roku svidina kwitnie i owocuje.
Sadzenie białego deren w ziemi
Jesień i wczesna wiosna nadają się do sadzenia białej trawy na zewnątrz. Przy pierwszym ociepleniu młode sadzonki są aktywnie akceptowane. Roślina rośnie 60 cm rocznie. Podczas sadzenia białej trawy ważne jest, aby nie uszkodzić korzeni i nie zatrzymywać w nich wilgoci, dzięki czemu nie trzeba strząsać ziemi podczas wyjmowania sadzonek z pudełka.
Barwne odmiany białych derenów sadzi się w miejscach nasłonecznionych, aby ich liście nie blakły. W przypadku zwykłych typów półcień nadaje się do ścian budynków, ogrodzeń.
Gleba nie ma znaczenia. Krzew przystosowuje się do piaszczystej, kamienistej i gliniastej gleby. Ale kwasowość powinna być neutralna. Należy również unikać nizin, na których gromadzi się woda deszczowa.
Do sadzenia białej murawy wybierz sadzonki w wieku do 4 lat. Silne rośliny o rozgałęzionych korzeniach po przycięciu wykiełkują wiele pędów. Aby uzyskać lepszą adaptację, pędy z otwartymi korzeniami zanurza się w wodzie przed ułożeniem w glebie.
Otwór do sadzenia jest wykopany o 1/4 większy niż rozmiar korzeni. W glebie o dużej wilgotności należy zainstalować drenaż: na dnie otworu układa się mieszaninę piasku i fragmentów cegły, pokruszony kamień. Drenaż układamy warstwą 15 cm, wystarczy trochę piasku wsypać do suchej gleby.
Otwór przykrywa się warstwą gleby zmieszanej z próchnicą i kompostem, a następnie ubija. Część korzeni rośliny pozostaje na powierzchni.Sadzonkę należy obficie podlać i poczekać, aż gleba wchłonie wodę. Następnie przykryj koło korzeni organiczną ściółką.
Opieka nad białą chorobą
Opieka nad białą trawą obejmuje standardowe procedury: podlewanie, spulchnianie, pielenie, karmienie, przycinanie.
Młode pędy wymagają podlewania co tydzień. Dojrzałe krzewy wytrzymują suszę, otrzymując 2 wiadra wody co 14 dni. Po podlaniu glebę należy poluzować. Ozdobne odmiany białej deren przetrwają przy braku wilgoci. Ale ich liście znikną i staną się małe. Podlewanie powinno odbywać się rano lub wieczorem.
W wzbogaconej glebie roślina otrzymuje wystarczającą ilość składników odżywczych. Musisz karmić krzewy posadzone w zubożonej glebie. 150 g uniwersalnego nawozu zapewni pożywienie sadzonek wiosną. Dojrzałe krzewy otrzymają składniki odżywcze z kompostu latem.
Przycinanie odbywa się w trzecim roku w lipcu i sierpniu. Pozostaw mocne pędy, usuń trzeci lub czwarty proces. Kształt krzewów ozdobnych koryguje się wiosną przed pojawieniem się pąków. Odchodzą 20 cm od rośliny, w następnych latach krzew zostanie zaktualizowany i wypuści więcej nowych pędów.
Derain biały łatwo nadaje się do kręconego przycinania Profesjonalni ogrodnicy nadają krzewom kształt kolumny, łuku, sześcianu, kuli, półkuli. Roślina wygląda dobrze jako drzewo standardowe iw swojej naturalnej formie. Kompaktowa darń będzie pasować do kompozycji o dowolnej wielkości.
Choroby i szkodniki
Biały Derain jest mało interesujący dla szkodników ogrodowych. Ale młode sadzonki są podatne na ataki mszyc. Mączniak prawdziwy rozwija się z powodu wysokiej wilgotności. Grzyb pokrywa dolne liście i gałęzie białym nalotem. Choroby są podatne na jaskrawe krzewy po całkowitym przycięciu. Dlatego darń nie powinna być zalewana wodą, a podczas sadzenia wymagany jest drenaż.
Przy pierwszych oznakach płytki nazębnej należy odciąć uszkodzone gałęzie krzewu, potraktować pień roztworem fundamentowym. Fungicyd jest toksyczny dla ludzi, ale powstrzymuje rozprzestrzenianie się grzyba. Roztwór jest bezpieczny dla roślin, gdy jest stosowany na gałęzie, ale hamuje wzrost w glebie.
Przeciw mączniakowi prawdziwemu musisz przetworzyć roślinę 3 razy. Efekt będzie widoczny w ciągu 3 dni. Jeśli pestycyd nie pomaga, grzyb jest odporny na jego działanie. Aby przygotować roztwór, należy rozcieńczyć 10 g proszku w 10 litrach wody. Zużywa się 1,5 litra roztworu na 10 m2. m. Środek owadobójczy jest toksyczny przy wdychaniu i kontakcie ze skórą. Podczas pracy należy nosić respirator i rękawiczki.
Owad w kształcie przecinka to szkodnik żyjący na jabłoniach, topolach i rosnących w pobliżu krzewach leśnych. Bez czułek, nóg i oczu ciało samicy jest żółto-białą tarczą zwężającą się z głowy. Zagięcie przypomina przecinek. Samiec wyróżnia się czułkami i porusza się za pomocą skrzydeł i trzech par nóg.
Owad uszkadza korę, żeruje na owocach. Dlatego białej murawy nie sadzi się w pobliżu drzew owocowych, preferując sąsiedztwo z igłami. Zimą samice przechowują jaja pod osłonami, chowając się pod korą drzew. Ale jajka giną od mrozu poniżej 30 stopni. Pochwy budzą się ze snu zimowego pod koniec kwietnia.
Środki owadobójcze stosuje się przeciwko szkodnikowi, gdy występuje 5 owadów łuskowych lub 5 larw na 1 cm na 10 cm gałęzi.
Mszyce gryzą liście krzewów, wysysają sok z pędów, żyją na korzeniach. Małe czarne i brązowe owady pokrywają gałęzie i ogonki, liście zwijają się i wysychają.
Aby pozbyć się mszyc, musisz odciąć uszkodzone gałęzie jesienią lub wczesną wiosną. Jeśli przed zimnem na krzaku zostaną znalezione lęgi jaj, spryskuje się je gorącą wodą o temperaturze 80 stopni. Ponowne opryskiwanie należy wykonać wiosną, zanim pojawią się pąki. Wodę można zastąpić nitrofenem: rozcieńczyć 300 gw 10 litrach wody.
Reprodukcja białego deren
Metody hodowli białej murawy: nasiona, nawarstwianie i sadzonki.
Nasiona kiełkują w drugim roku. W ten sposób za 5-8 lat będzie można wyhodować krzew. Nasiona zebrane jesienią można od razu wysiać. Ich zdolność kiełkowania trwa 5 lat. Ale przez dwa zimowe miesiące muszą być przechowywane w temperaturze 5 stopni.Gęstość wysiewu nasion białej deren wynosi od 5 do 15 sztuk na metr kwadratowy. Głębokość zakładki to 4 cm.
Aby wyhodować odmiany hodowlane białej trawy, lepiej jest zastosować metodę sadzonek. Na początku czerwca należy odciąć sadzonki z pąkami pokrytymi gęstą korą. Wlej ziemię do pudełka i posadź pędy. Latem trzymaj je w szklarni, podlewaj i karm. Jesienią sadzonki się zakorzenią.
Drugim najszybszym sposobem reprodukcji białej trawy jest nakładanie warstw. Wczesną wiosną wybiera się dolną gałąź buszu. Wykop pod nim rowek i całkowicie opuść go do wnęki. Pozostaw górę na powierzchni. Gałąź jest pokryta ziemią, podlewana, karmiona latem. Do zimowania pokryte są świerkowymi gałęziami, liśćmi. Możesz przeszczepić pęd po pojawieniu się korzeni - w następnym roku.
Odmiany białe Deren
W projektowaniu krajobrazu miejskiego i dekoracji domków letniskowych stosuje się selektywne odmiany białych derenów:
- Argenteo-marginata - elegancka roślina o czerwonej korze i zielonych liściach z białą obwódką. Jesienią krzew staje się całkowicie szkarłatny. Odmiana Elegantissim dorasta do 3 m. Szerokie liście z kremowymi paskami kontrastują z karminowymi gałęziami.
- Siberica - liście krzewu wyróżniają się jasnozielonym odcieniem, który brązowieje wraz z nadejściem jesieni. Odmiana Sibirika Variegata osiąga 2 m wysokości i zachowuje charakterystyczne kremowe plamy w strukturze liściastej. Letnia zieleń zmienia się w jesienną fioletową. Variegata rośnie wolniej i krócej niż Elegantissima. Do małych ogrodów wybierz gatunek Aurea, który łączy w sobie delikatne kolory: jasnożółte liście, szkarłatne gałęzie, kremowe kwiaty i białe owoce z niebieskim odcieniem.
- Kerna - niski krzew z daleka wygląda na otoczony cytrynową aureolą dzięki żółtej krawędzi liści. Uwielbia słoneczne miejsca i wilgoć. Jesienią zmienia się w brązowoczerwony krzew.
- Shpet - odmiana znana od ponad 100 lat. Liście z szerokim złotym brzegiem jesienią przebarwiają się na fioletowo-czerwone.
- Kesselringi - ciemna odmiana deren. Brązowo-zielony kolor liści latem zmienia się na ciemnoczerwony jesienią. Kolor pędów jest czarno-czerwony. Białe jagody wyróżniają się jasno.
- Astrosanguinea - wysokość krzewu wynosi 1,5 m. Gatunek niewymiarowy zachowuje tradycyjny szkarłatny odcień gałęzi i szmaragdową zieleń liści.
- Allmans Compact - młode pędy mają czerwone, jasnozielone liście.
- Aurea Elegantissima - dorasta do 2 m. Liście z zielonym środkiem i nierównym żółtym brzegiem.
- Blood Good - wysoka ocena osiąga 3 m, wyróżnia się krwistoczerwonymi liśćmi i gałęziami.
- Gochaulti - zielone liście pokryte są plamkami w odcieniach bieli, koralowców, różu, na czerwonych pędach wyglądają lekko opadająco.
- Ivory Hallow - czerwone pędy i liście z kremowo-białą obwódką tworzą kulistą koronę.
- Siberica Ruby - wysokość - 1,5 m. Koralowy odcień pędów. Ciemnozielone liście jesienią przebarwiają się na czerwono-fioletowe.
- Derain Canadian - odmiana krzewu o wysokości 15 cm, o jasnobiałych kwiatach wiosną. Czerwone jagody pojawiają się jesienią.
Derain biały w projektowaniu krajobrazu
Derain biały dobrze nadaje się do przycinania i zachowuje swój kształt. Jasnozielone odmiany latem i ciemnofioletowe jesienią sadzi się pojedynczo lub tworzą żywopłot, akcent w kompozycji. Derain white stosuje się w nasadzeniach, w których rośliny są gęsto położone obok siebie.
Po nadaniu roślinie kształtu przypominającego drzewo, pod nią umieszcza się jednoroczne, róże, lilie. Trawnik będzie ukazywał piękno zmieniających się pór roku z przebiśniegami, wiosną krokusami i stokrotkami, makami, niezapominajkami latem.
Chryzantemy są sadzone obok żywopłotu z białej darni, aby uzyskać jasną jesienną kompozycję. Aby wytyczyć strefy terenu, stosują również technikę z żywopłotami z odmian nisko rosnących. Sadzony w pobliżu zbiorników wodnych kochający wilgoć krzew wzmacnia brzeg.
Derain dogaduje się z bylinami, nadającymi się do tworzenia wielopoziomowego reliefu.Odporność na światło i cień pozwala na sadzenie krzewów na terenach otwartych i pod wysokimi drzewami. W krajobrazie miejskim korzystne jest sąsiedztwo berberysu i paproci.
Jasne odcienie liści i gałęzi łączą się z drzewami iglastymi. Jako kontrastowe tło posłużą ciemne cyprysy, jałowiec, świerk kłujący. Na działkach ogrodowych trawniki są obramowane płożącymi bylinami i trawami wielkokwiatowymi, używanymi do dekoracji ławki ogrodowej.
Jako tło dla pojedynczych drzew wybierany jest zielony trawnik. Prosty wystrój tworzy ściółkę. Drzewo wygląda nietypowo w zaroślach bluszczu, barwinka, pnączy. Zdolność liści krzewów do zmiany koloru zmienia kolor ogrodu wraz ze zmianą pór roku.