Doronicum, czyli koza, to bezpretensjonalne i bardzo atrakcyjne wieloletnie zioło z rodziny Astrov, które pojawiło się w kulturze w połowie XVI wieku. Kwiat występuje w umiarkowanym klimacie Eurazji oraz w Afryce Północnej, świetnie czuje się na terenach górskich na wysokości ponad 3,5 km nad poziomem morza. Kultura jest dość popularna wśród kwiaciarni i projektantów krajobrazu. Te słoneczne kwiaty są używane do bukietów i różnych kompozycji kwiatowych.
Opis kwiatu doronicum
Doronicum łatwo rozmnaża się przez nasiona. Bylina składa się z włóknistego kłącza znajdującego się blisko powierzchni ziemi, prostych i silnie rozgałęzionych pędów o wysokości od 30 cm do 1 m. Jej soczyste, jasnozielone liście, podobnie jak owijki, znajdują się na całej łodydze. Powierzchnia łodyg i liści jest lekko owłosiona. Kultura kwitnie wczesną wiosną oraz w lipcu-sierpniu pojedynczymi żółtymi kwiatami przypominającymi rumianek lub drobne kwiatostany. Owoce nasienne zawierają bardzo małe nasiona.
Uprawa doronicum z nasion
Wysiew nasion
Nasiona Doronicum można wysiewać bezpośrednio na otwarty teren wiosną lub jesienią, ale metoda uprawy sadzonek jest uważana za najbardziej efektywną i niezawodną. Aby uzyskać sadzonki wysokiej jakości, zaleca się stosowanie nasion zebranych w nadchodzącym sezonie, chociaż zachowują dobre kiełkowanie przez dwa lata po zbiorze.
Wysiew nasion rozpoczyna się nie wcześniej niż w drugiej połowie kwietnia. Najbardziej odpowiednim pojemnikiem do wysiewu byłaby taca na komórki. Każdą komórkę należy wypełnić przygotowaną wilgotną mieszanką gleby i zakopać w 2-3 nasionach. Podłoże powinno składać się z równych proporcji gruboziarnistego piasku rzecznego i torfu. Zaleca się przykryć cały pojemnik folią lub szkłem.
Zadaszone skrzynki do sadzenia należy przechowywać w ciepłym i jasnym pomieszczeniu z rozproszonym oświetleniem bez bezpośredniego światła słonecznego. Po około 1-2 tygodniach powinny pojawić się pierwsze pędy, po których konieczne jest natychmiastowe zdjęcie szkła lub folii z tacy.
Sadzonka doronicum
Młode rośliny wymagają wilgotnej gleby, dlatego należy ją regularnie nawilżać drobnym sprayem. Podłoże nie powinno wysychać. Kondensację gromadzącą się na pokrywie należy zawsze usuwać papierową lub lekką szmatką. Aby uzyskać pełny rozwój sadzonek, nie zapomnij o wietrzeniu upraw.
Po pojawieniu się sadzonek należy zwiększyć poziom oświetlenia pomieszczenia, jednocześnie chroniąc młode rośliny przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Jeśli brakuje naturalnego światła, możesz użyć świetlówek lub innych źródeł. Urządzenia należy umieszczać nad roślinami na wysokości co najmniej 25 cm.Do tych celów nie można stosować konwencjonalnych lamp, ponieważ przegrzane negatywnie wpływają na sadzonki doronicum.
Cięcie słabych roślin przeprowadza się, gdy osiągną wysokość powyżej 4 cm, teraz w każdej komórce powinien pozostać tylko jeden, najsilniejszy i najsilniejszy okaz. Resztę sadzonek zaleca się ostrożnie przyciąć do poziomu gleby. Aby stymulować krzewienie, gdy pojawiają się trzy lub cztery pełnoprawne liście, wykonuje się szczypanie wierzchołka.
Procedury hartowania rozpoczynają się około 2 tygodnie przed sadzeniem w otwartym terenie. Każdego dnia sadzonki z sadzonkami należy wynieść na świeże powietrze i pozostawić na kilka godzin, nie zapominając o zbudowaniu ochrony przed zimnymi przeciągami, ostrymi podmuchami wiatru i naturalnymi opadami. Czas trwania spaceru należy zwiększać codziennie.
Sadzenie doronicum w otwartym terenie
Kiedy lepiej sadzić doronicum
Najkorzystniejszy okres to 15 maja - 15 czerwca. Bardzo ważne jest, aby wziąć pod uwagę warunki klimatyczne regionu, aby młode uprawy nie były zagrożone przez nocne przymrozki, a gleba była wystarczająco rozgrzana na słońcu.
Światłolubny "rumianek słoneczny" doskonale znosi zacienione warunki wzrostu, jednak dla zachowania wysokiej dekoracyjności kwiatów konieczne jest sadzenie sadzonek na działce półcienistej z luźną i umiarkowanie wilgotną glebą. Nie zaleca się umieszczania doronicum blisko pni dojrzałych drzew. Głębokie kopanie gleby (na głębokość około 25 cm) w przyszłym ogrodzie kwiatowym najlepiej wykonać jesienią. Podczas pracy konieczne jest karmienie ziemi zgniłym obornikiem.
Jak prawidłowo sadzić doronicum
Odstęp między otworami do sadzenia wynosi co najmniej 50 cm, ponieważ doronicum ma tę właściwość, że rośnie bardzo szybko w krótkim czasie. Rozmiar dołu do sadzenia powinien być taki, aby sadzonka z glinianą grudą mogła się w nim swobodnie zmieścić. Roślinę umieszcza się w dołku, część korzeni posypuje się ziemią, gleba jest zagęszczona i lekko nawilżona.
Dbanie o doronicum w ogrodzie
Podlewanie
Ponieważ korzeń doronicum znajduje się blisko powierzchni gleby, wymaga częstego podlewania z umiarem. Woda do nawadniania powinna być ciepła i osiadła. W słonecznym miejscu można postawić specjalny pojemnik na wodę do nawadniania, który sam się nagrzeje w ciągu dnia. Nadmiar i brak wilgoci w glebie jest równie niepożądany w przypadku kwitnących bylin.
Gleba
Jeśli ogród kwiatowy nie jest ściółkowany, będziesz musiał regularnie usuwać go z pojawiających się chwastów. Ten proces najlepiej wykonywać ręcznie, aby uniknąć uszkodzenia delikatnych i kruchych kwiatów. Będziesz także musiał stale poluzowywać glebę, aby część korzeni miała wystarczającą ilość powietrza. W obecności warstwy ściółki jakiejkolwiek materii organicznej (wióry drzewne, trociny, ścinki trawy) wilgoć odparowuje wolniej, a chwasty nie rosną. Gleba dłużej pozostaje lekka i luźna.
Zapłodnienie
Doronicum należy karmić dwukrotnie: na początku sezonu wegetacyjnego i przed kwitnieniem. Jako nawozy można stosować płynne nawozy organiczne lub mineralne.
Przycinanie
Przycinanie zwiędniętych kwiatostanów wraz ze strzałkami należy przeprowadzić podczas pierwszego kwitnienia - wiosną i drugiego - latem. Taki zabieg ze swoją regularnością i terminowością pozwoli zachować dekoracyjność i atrakcyjność ogrodu kwiatowego czy rabaty kwiatowej przez wszystkie dni kwitnienia.
Zimowanie
Kwitnące wieloletnie doronicum zwykle dobrze znoszą zimę; nie ma potrzeby stosowania schronienia.
Rozmnażanie doronicum
Rozmnażanie doronicum przez podzielenie krzewu nie tylko pomaga zwiększyć liczbę kwitnących plantacji, ale także odmładza dorosłe plony. W wieku 3-4 lat ogród kwiatowy staje się mniej atrakcyjny. Jego kwiatostany zmniejszają się z biegiem lat, stare pędy wysychają.Możesz dać roślinie drugą młodość, dzieląc ją na małe części - delenki. Zabieg można przeprowadzić od początku do połowy jesieni. Dorosły krzew jest usuwany z ziemi, pocięty na kilka części, tak aby każda z nich miała mocny i zdrowy korzeń, a sadzonki sadzi się w nowym miejscu. Jeśli będziesz częściej dzielić krzew, wpłynie to korzystnie na rozmiar kwitnących koszy.
Choroby i szkodniki
Niebezpieczny dla doronicum - wciornastki, mszyce, ślimaki. Szkodniki ssące są niszczone przez Akarin, Aktellik, Karbofos. Z ślimakami walczy się metodami ludowymi. Czerwona mielona papryka i proszek musztardowy rozsypuje się po powierzchni ziemi w ogrodzie kwiatowym i pozostawia do oczekiwanego rezultatu.
Możliwe choroby to szara zgnilizna, mączniak prawdziwy, rdza. Środki kontrolne - trzykrotne traktowanie roślin Topazem lub Fundazolem.
Rodzaje i odmiany doronicum
Kwiaciarnie wymieniają ponad 50 gatunków kóz, ale ich dokładna liczba nie została jeszcze ustalona. Ta duża rodzina ma również liderów w kulturze kwiatowej.
Doronicum austriacki - kwiatostany jasnożółte, liście jajowate, wysokość - 70 cm.
Babka zwyczajna Doronicum - wysoka roślina o wysokości około 1,5 m, duże słoneczne kwiaty o średnicy około 12 cm, kwitnie pod koniec maja. Najlepsze odmiany to Miss Mason i Excelsium.
Doronicum podłużne - krótkie kłącze, pojedyncza łodyga o czerwono-fioletowym odcieniu, wysoka szypułka i małe, pojedyncze bladożółte kwiaty. Rośnie na glebach wilgotnych i kamienistych.
Doronicum Turkestan - pojedyncze, zgrubiałe i nagie u szczytu łodygi, drobne kwiaty o jasnożółtym odcieniu o średnicy nie większej niż 3 cm, rośnie w Azji Środkowej i na Syberii.
Doronicum Altai - prosta lub rozgałęziona łodyga o brązowym lub fioletowym odcieniu z gęstym pokwitaniem w górnej części, długie szypułki, żółte koszyczki - kwiatostany.
Kolumny Doronicum - długa część korzeni bulwiasta, nagie szypułki, kwiaty jasnożółte o średnicy ok. 6 cm, wysokości do 80 cm.
Doronicum kaukaska - kłącze poziome, liście jasnozielone, kwiaty pojedyncze bladożółte. Używany jako tło, ponieważ po zakończeniu kwitnienia znacznie traci swoją atrakcyjność. Popularne odmiany to Little Leo, Gold Dwarf, Spring Beauty.
Doronicum Clusa - niewymiarowa roślina o wysokości 10-30 cm, krótkie pełzające kłącze, gęsto owłosiona szypułka i pojedyncze żółte kwiaty.
