Janowiec (Genista) to wieloletnia winorośl lub krzew z rodziny roślin strączkowych. Roślina jest szeroko znana w Europie Zachodniej i Afryce Północnej. Bujna korona zielonych liści u szczytu rozwoju pokryta jest złotymi kwiatostanami. Kolcolist preferuje słoneczny, otwarty teren, dlatego zaleca się organizowanie sadzenia roślin na trawnikach lub zboczach. Krzew tworzy kolorowy zakątek na działce ogrodowej, ma przydatne właściwości lecznicze i jest stosowany jako środek ludowy w leczeniu niektórych chorób.
Opis rośliny
Kolcolist rośnie w postaci niewielkiego krzewu lub rośliny podobnej do liany, z łodygami lilii. Zielone cienkie pędy są gładkie lub pokryte cierniami. Długość najwyższych pędów wynosi 0,3-1,7 m. Półkrzewy janowiec dzieli się na dwa typy: wyprostowane i pełzające. Łodygi pokryte są wieloma wyrostkami bocznymi. Blaszki liściowe są lancetowate i lekko wydłużone. U niektórych gatunków bylin gęsta ciemnozielona korona pozbawiona jest kłaczków, podczas gdy u innych zawiera krótką warstwę kosmków. Liście są trójlistkowe lub proste, usiądź na łodygach w następnej kolejności i trzymaj się małych ogonków.
Trzyletnia roślina stopniowo zaczyna kwitnąć. Kwiatostany o żółtym kolorze otwierają się w czerwcu i pozostają świeże przez dwa tygodnie do dwóch miesięcy. Kwiaty zbiera się w kątach i zakrywają końce młodych pędów. Kwitnienie gatunku jest obfite. Zielone liście są prawie niewidoczne pod jasnożółtą zasłoną kwiatów. Pod koniec lata na gałęziach dojrzewają wydłużone, cienkie fasole zawierające czarne, długie ziarna z błyszczącą skórką.
Rosnący janowiec
Uprawa janowca odbywa się za pomocą nasion lub sadzonek. Nasiona zbierane są w sierpniu, kiedy fasola jest w pełni dojrzała. Jeśli owoce brązowieją, oznacza to, że są dojrzałe. Nasiona wyekstrahowane z pękniętej fasoli są suszone i natychmiast wysiewane na otwartym terenie. Zachowana głębokość siewu 3 cm Nasiona lekko posypać ziemią i podlać. Utwardzony zimą materiał pojawia się wiosną. Krzewy kwitną dopiero w wieku dwóch lub trzech lat.
Niektóre odmiany janowca są uprawiane z sadzonek wierzchołkowych, ściętych w czerwcu. Rootowanie z powodzeniem odbywa się bez żadnych czynności przygotowawczych. Aby korzenie uformowały się szybciej, sadzonki przykrywa się materiałem ochronnym lub umieszcza w szklarniach. Odsetek ukorzenionych sadzonek jest niski w porównaniu z efektywnością produkcji nasion.
Sadzenie i pielęgnacja janowca
Pielęgnacja na świeżym powietrzu jest prosta. Dobrze zakorzenia się w nowym miejscu. Teren musi znajdować się na skarpie lub wznosić się ponad powierzchnię. Gleba do sadzenia jest wybierana luźno i piaszczysta z dodatkiem wapna. Młode rośliny bezboleśnie przeżywają przeszczep, ale osobniki dorosłe lepiej pozostawić w tym samym miejscu. W trzyletnich krzewach obserwuje się aktywny wzrost kłącza. Żywotność tego przedstawiciela roślin strączkowych jest krótka.Po dziesięciu latach pędy są nagie, silnie wydłużone i tracą swój efekt dekoracyjny. Lepiej jest zastąpić stare krzewy nowymi sadzonkami.
Janowiec nie toleruje bezpośredniego światła słonecznego, ale rozwija się tylko w intensywnym świetle. Zaleca się wybranie lokalizacji przyszłego krzewu na otwartej przestrzeni. W cieniu pędy tracą liście. Kwitnienie staje się rzadkie.
Susza nie zaszkodzi bylinie. Jedynym zagrożeniem są silne mrozy, dlatego zaleca się okrycie krzewów świerkiem lub włókniną. Jeśli zima jest śnieżna, roślina nie potrzebuje schronienia.
Nadmiar wilgoci w glebie negatywnie wpływa na rozwój sadzonek. Naturalne opady deszczu wystarczą, aby nakarmić korzenie. Gdy przez długi czas nie ma deszczu, organizowane jest regularne podlewanie.
Rosnąca korona wymaga przycinania. Pędy skracane są wiosną. Krzewy można dowolnie kształtować. Ze względu na ciernie warto bardzo ostrożnie obchodzić się z krzakami.
Rodzaje i odmiany janowca ze zdjęciem
Zgodnie z rozróżnieniem klasyfikacyjnym występuje około 125 gatunków i odmian janowca. Część nadaje się do uprawy w środkowej strefie Federacji Rosyjskiej.
Barwienie janowca (Genista tinctoria)
Rośnie na zachodzie Syberii, w Kazachstanie i krajach Bliskiego Wschodu. Zielona korona krzewu, osiągająca nie więcej niż metr, wygląda na rozłożystą i bujną. Pędy rozprzestrzeniają się po ziemi i pokryte są gładkimi wąskimi podłużnymi liśćmi. Ich wielkość wynosi ok. 2,5 cm, zakwita żółtymi skupiskami skupionymi na wierzchołkach pędów. Okres pączkowania rozpoczyna się na początku czerwca i kończy po 65 dniach lub wcześniej, w zależności od warunków pogodowych. Wąskie owoce wyłaniają się z zapylonych kwiatostanów. W tkankach liści i kwiatów znajduje się żółty pigment, więc roślina była używana przez długi czas do produkcji żółtej farby. Nazwa gatunku mówi sama za siebie.
Janowiec niemiecki (Genista germanica)
Krzew o średniej wysokości należy do upraw ciepłolubnych. Wyprostowane gałęzie z owłosioną korą. Liście o siedzącym kształcie lancetowatym mają również warstwę włosia na tylnej stronie talerza. Długi zielony cierń wystaje blisko podstawy liścia. Kwiatostany-kłoski złotego koloru kwitną w czerwcu i siedzą na gałęziach przez kilka miesięcy, aż zostaną zastąpione innymi świeżymi kwiatami. Dojrzewanie następuje do października. Gatunek uważany jest za dość mrozoodporny w porównaniu z innymi przedstawicielami.
Janowiec hiszpański (Genista hispanica)
Roślina to okrągłe krzewy z kolczastymi pędami, osiągające wysokość nie większą niż pół metra. Liście lancetowate, świecące w świetle do 1 cm długości, na krzakach kilka razy w sezonie pojawiają się kwiatostany. Pierwszy etap rozpoczyna się w czerwcu, kiedy na głowach pojawiają się gęste, jasne, cytrynowe kwiaty. Następnie kwitnienie powtarza się pod koniec lata. Nie jest tak obfita, ale nadal jest atrakcyjna i kolorowa. Krzew jest odporny na niskie temperatury.
Lidiański kolcolist (Genista lydia)
Obszar dystrybucji wieloletniej obejmuje południowe regiony Europy. Krzewy wytrzymują mrozy do -15 ° C. Pędy pokryte soczystymi zielonymi, owalnymi liśćmi zginają się ku ziemi. Gatunek ten charakteryzuje się wcześniejszym i obfitym kwitnieniem.
Kolcolist w projektowaniu krajobrazu
Wartość janowca od dawna udowodniono w projektowaniu krajobrazu. Jasne, obficie kwitnące krzewy zawsze ozdobią miejsce i urozmaicą klomb wokół domu. Lepiej jest dekorować skaliste zbocza i pagórki pełzającymi niskimi gatunkami tej kultury. Rozwinięty kłącze chroni glebę przed zrzucaniem.
Przydatne właściwości janowca
Tkanki janowca zawierają garbniki, alkaloidy, flawonoidy, olejki eteryczne. Ponieważ roślina wieloletnia została mało zbadana, jej zastosowanie w oficjalnej medycynie jest ograniczone. Jednak wywary i nalewki z liści i kwiatów janowca są szeroko stosowane jako środki ludowe, które mają działanie przeczyszczające, uspokajające i moczopędne.Wieloletnie składniki ziołowe pozwalają usuwać toksyny, leczyć wysypki skórne i leczyć otwarte rany. Opłaty lecznicze oparte na janowcu pomagają zwalczać następujące choroby:
- zapalenie wątroby;
- reumatyzm;
- alergiczne zapalenie skóry;
- malaria;
- zapalenie jamy ustnej;
- dusznica;
- astma oskrzelowa.
Brodawki, brodawczaki rozmazuje się sokiem z liści. Nadużywanie rośliny i stosowanie w dużych dawkach prowadzi do zatrucia. Nie zaleca się przyjmowania leków osobom z nadciśnieniem tętniczym, kobietom w ciąży oraz podawania ich małym dzieciom.
