Storczyk Epidendrum to duży rodzaj z rodziny storczyków. Typowe postacie botaniczne mają 1100 różnych modyfikacji, które należą do grup epifitów, litofitów lub lądowych roślin sympodialnych. W swoim naturalnym środowisku kwiat preferuje wzrost w mikroklimacie subtropikalnych i tropikalnych szerokości geograficznych, a mianowicie w krajach Ameryki Południowej i Północnej.
Opis epidendrum
Specyficzne formy epidendrum różnią się od siebie nie tylko wyglądem, ale także wielkością. Pomimo znacznych różnic wszystkie mają skrócony pęd pełzający, który jest małym rozgałęzionym kłączem i twardymi, gęstymi liśćmi, jak prawdziwe sukulenty. Liście znajdują się na szczycie maleńkich pseudobulw w kilku kawałkach lub rosną kolejno na powierzchni prostych, cienkich pędów. Hodowcy wyhodowali odmiany, które charakteryzują się liniowo-lancetowatymi liśćmi z ostrymi końcami. W okolicy środkowej żyły liście składają się lekko na pół. U innych gatunków płytki są szerokie i owalne, wklęsłe do wewnątrz i przypominają kształtem łódkę lub czerpak.
Szypułki górnego poziomu często składają się z grupy kwiatów. Kwiatostany wyglądają jak kula lub pędzel. Pąki są blisko siebie. Niektóre odmiany mają tylko jednokwiatowe kwiatostany lub bujne kłoski, które powstają z pary kwiatów. Roślina może poszczycić się bogatym kwitnieniem. Średnica największych kwiatostanów sięga 14 cm, wręcz przeciwnie, najmniejsze grona osiągają zaledwie 1 cm.
Pączek składa się z 3 działek i 2 płatków. W niektórych przypadkach te elementy kwiatu mają podobny kolor i kształt. Złożona warga to trzeci płatek. Rurkowata warga jest ukryta w pobliżu nogi.
Pielęgnacja storczyka epidendrum w domu
Epidendrum nie zyskało jeszcze popularności wśród ogrodników domowych, ale za granicą wyspecjalizowane sklepy oferują konsumentom szeroką gamę podobnych orchidei. Istnieją zarówno tradycyjne typy, jak i nietypowe kombinacje hybrydowe. Zaleca się uprawę roślin dla hodowców kwiatów z dużym doświadczeniem w obsłudze roślin domowych, ponieważ początkujący w tej branży mogą napotkać wiele trudności podczas pielęgnacji kwiatów.
Lokalizacja i oświetlenie
Orchidea jest przechowywana w dobrze oświetlonym pomieszczeniu, ale jednocześnie jest chroniona przed bezpośrednimi promieniami palącymi. Doniczkę lepiej umieścić na parapecie obok otworu okiennego, który jest zbudowany w kierunku zachodnim lub wschodnim. W przypadku pozostawienia doniczek po południowej stronie budynku roślina jest codziennie w południe chroniona przed słońcem.
Pozostawienie epidendrum obok okien wychodzących na północ byłoby złym pomysłem.Nawet latem brakuje naturalnego światła. Aby stworzyć normalne warunki do wzrostu, w pobliżu zainstalowano sztuczne fitolampy. Optymalne oświetlenie, jakiego potrzebuje kultura, obserwuje się na poziomie 6000 luksów, a długość godzin dziennych to co najmniej 10 godzin. Dodatkowe oświetlenie stosowane jest w okresie jesienno-zimowym, kiedy szybko zachodzi słońce.
Temperatura
Kwiat wymaga umiarkowanie ciepłego mikroklimatu. Warunkiem jest zapewnienie spadków temperatury w dzień iw nocy. Temperatura w pomieszczeniu w ciągu dnia nie powinna przekraczać 18-25 ° C, a temperatura nocna nie powinna spaść poniżej 12-16 ° C. Aby roślina rozwijała się prawidłowo, starają się utrzymać różnicę dziennych temperatur w granicach 6 ° C.
W okresie od wiosny do wczesnej jesieni doniczkę można trzymać na zewnątrz, ale jednocześnie monitorować pogodę, aby nadeszły nocne przymrozki. Ostry trzask zimna w nocy grozi zamrożeniem kultury. Łodygi są chronione przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych i chronione przed deszczem. Temperatura jest niezbędna, jeśli właściciel chce mieć zdrową i piękną orchideę.
Skład gleby
Wybór gleby zależy od przynależności gatunku. Wysokie i duże odmiany, na przykład ukorzeniający epidendrum, zaleca się sadzić w pojemnikach, a przy niskich odmianach przeciwnie, stosować bloki.
Niezbędną mieszankę gleby zbiera się z drenażu (skrawki kory sosnowej), gleby torfowej, mchu i niewielkiej ilości węgla drzewnego. Na blok używany jest duży kawałek kory. Kłącze kwiatu umieszcza się na korze wraz z korzeniami. Wilgoć po podlaniu nie wyparuje tak szybko, jeśli owiniesz blok cienką warstwą torfowca.
Podlewanie
Woda do nawadniania jest wstępnie chroniona w temperaturze pokojowej. Doniczkę lub blok zanurza się w misce z wodą. Nie zaleca się stosowania metody podlewania od góry. W tej pozycji pojemnik pozostaje na 20-30 minut. Po wyjęciu z wody czekają, aż wszystkie krople wody spłyną. Następnie garnek wraca na parapet.
Kolejne podlewanie organizowane jest po wyschnięciu wierzchniej warstwy gleby, a wysychanie gleby zagraża korzeniom.
Poziom wilgotności
W pomieszczeniu nie musi być zbyt wilgotne powietrze, wystarczy, aby poziom wilgotności był w granicach 50-70%. Łatwo jest osiągnąć takie wskaźniki, instalując palety z ekspandowaną gliną, do których wlewa się niewielką ilość wody. Dwa razy dziennie liście należy spryskać ciepłą wodą.
Jak prawidłowo przeszczepić
Częstotliwość przeszczepów wynosi raz na 3-4 lata. Sygnałem do przesadzenia jest zakwaszenie gleby w doniczkach lub zniszczenie bloków. Zabieg rozpoczyna się po zakończeniu okresu kwitnienia.
Co karmić
Nawóz aplikuje się co 2-3 tygodnie. W sklepach producenci oferują specjalne złożone preparaty do upraw orchidei. Mieszankę składników odżywczych rozcieńcza się w wodzie do nawadniania, przestrzegając dawki wskazanej na opakowaniu.
Roślina aktywnie rozwija się przez cały rok i nie przechodzi w stan uśpienia.
Reprodukcja epidendrum
Metoda, która najlepiej sprawdza się w hodowli, ma wiele wspólnego z rodzajem orchidei. Kwiat jest hodowany przez dzieci zebrane z powierzchni pędu lub przez podział kłącza. Można również ukorzenić części dorosłego krzewu wycięte od góry, na których obecne są przewiewne narośla korzeni.
Podczas dzielenia krzewu ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że delenki zachowują po 3 rozwinięte pseudobulwy lub pędy. Dzieci są odłączane od krzaków, pod warunkiem, że uformowały się już na nich silne, długie korzenie.
Choroby i szkodniki
Roślina, z należytą starannością, rzadko jest atakowana przez owady, ale jeśli zostaną naruszone wymagania dotyczące utrzymania kultury, będziesz musiał przygotować się na trudności. W wyniku przelania gleby pseudobulwy i warstwy korzeni zaczynają gnić. Oparzenia na liściach pojawiają się, gdy doniczka jest stale pod słońcem. Warunki słabego oświetlenia powodują problemy z kwitnieniem.
Rodzaje i odmiany epidendrum ze zdjęciem
Rozważ kilka pospolitych roślin orchidei, w tym odmiany hybrydowe uprawiane we wszystkich krajach świata.
Ukorzenienie Epidendrum (Epidendrum radicans)
Należy do litofitów, występuje w pasie lasów tropikalnych Kolumbii, a czasami rośnie w Meksyku. Kwiat charakteryzuje się cienkimi, bezlistnymi pędami i wieloma korzeniami powietrznymi. Pędy mają często do pół metra długości. Końce płytek wydają się spiczaste. Liście wąskie, elipsoidalne. Wielkość liści nie przekracza 10-14 cm.
Szypułki zwieńczone są skupiskami kulistych kwiatów. Płatki są pomalowane na intensywny czerwony odcień. Średnica jednego kwiatu do 4 cm, kwiatostany otoczone są działkami o wielkości nie większej niż 5 mm. Granice działek są spiczaste. Najszersze płatki przypominają małe romby, a trójpłatkowa warga jest podobna zarysie do latającego ptaka. Pośrodku warg wystają prostokątne bujne płaty. Centralny płatek ma rozwidlone końcówki. Na powierzchni gardła łatwo zauważyć jasnożółtą plamkę.
Krzyż Epidendrum lub ibaguisky (Epidendrum ibaguense)
Dziki gatunek orchidei powszechnie znany w Ameryce Południowej i Środkowej. Jest nieco podobny do poprzedniego opisu, ale różni się lokalizacją korzeni powietrznych. Otaczają tylko pachową część pędu. Kwiatostany epidendrum krzyża są pomalowane na różne odcienie: czerwony, żółty lub pomarańczowy.
Rzęski Epidendrum (Epidendrum ciliare)
Naturalne nasadzenia upraw koncentrują się w wilgotnych regionach Ameryki Środkowej. Roślina średniej długości, należy do grupy epifitów. Bulwiaste cebulki pokryte są jednym lub kilkoma liśćmi. Centralne liście są przeważnie wydłużone i eliptyczne. Długość płytek wynosi 15 cm, strzały kwitnące na wierzchołkach pokryte są racemicznymi kwiatostanami. Stosunkowo małe pachnące kwiaty. Średnica największego kwiatu sięga ok. 9 cm, działki są żółte z zielonym odcieniem, płatki wąskie, lancetowate. Biała warga odstaje od reszty zieleni. Frędzlowe krawędzie po bokach są rozcięte jak kudłate pióra. Podłużny płat, który zajmuje wiodącą pozycję, jest również zwężony w środku i ma wyraźne podobieństwo do włóczni.
Epidendrum kość słoniowa (Epidendrum eburneum)
To epifit znaleziony w Panamie i Kostaryce. Gładkie i zaokrąglone pędy na końcach wydłużają się o 20-80 cm w zależności od wieku orchidei. Ich powierzchnię chroni rurkowata skorupa, przypominająca cienką warstwę po opadłych liściach. Naziemna część płyt jest wąska i owalna. Wielkość każdego liścia wynosi około 11 cm, a szerokość 2 cm. Na krótkich szypułkach znajduje się 4-6 kawałków pachnących dużych kwiatów o średnicy około 6 cm. Bardzo cienkie działki otaczające kwiat są typu lancetowatego. Kolor płatków jest jasny, zbliżony do kości słoniowej. Obszerna, solidna warga jest jak serce. Jego szerokość wynosi około 4 cm Oprócz śnieżnobiałej wargi i gardła na kwiatostanie znajduje się jasnożółta plamka.
Sierp Epidendrum (Epidendrum falcatum)
Kolejnym litofitem, który można zobaczyć w swoim naturalnym środowisku tylko na ograniczonym obszarze, jest Meksyk. Roślina ma niewielkie rozmiary, dlatego nadaje się do uprawy w pomieszczeniach. Wysokość pędów zawierających małe pseudobulwy z jednym liściem nie przekracza 30 cm. Młode krzewy osiągają zaledwie 10 cm. Średnica osobno umieszczonych kwiatów do 8 cm. Struktura. Elementy warg to szerokie romby. Krawędź wargi lekko zakrzywiona ku górze. Centralna część kielicha ma kształt pasa i jest wąska. Na błonie gardła pojawia się żółta plama.
