Eremurus (Eremurus) to piękna i niezwykła bylina z rodziny Xantorei. Za jego ojczyznę uważa się Azję Środkową i Zachodnią. Znanych jest ponad 50 odmian tego niezwykłego zielnego i wieloletniego kwiatu. Eremurus jest również nazywany shiryash lub shrysh. Ogrodnicy bardzo to uwielbiają, gdy bezpretensjonalność łączy się z hipnotyzującym pięknem, niezwykłością i oryginalnością, dokładnie takim kwiatem jest eremurus.
Opis kwiatu eremurus
Dosłownie przetłumaczone z greki, Eremurus oznacza „ogon pustyni”. Jeśli spojrzysz na kwiat, od razu zrozumiesz, dlaczego ma taką nazwę. Istnieją również nazwy wtórne shiryash i shrysh, które są nadawane kwiatowi, ponieważ klej jest wydobywany z jego korzeni.
System korzeni eremurusa przypomina kształtem rozgwiazdę, od głównego korzenia małe korzenie rozciągają się tak, że uzyskuje się kształt bardzo podobny do gwiazdy. Krzew nie ma głównej łodygi. Liście i łodygi wyrastają prosto z korzeni i tworzą rozetę. Kwiat jest wydłużony i bujny, składa się z ponad stu małych kwiatów, które wyglądają jak dzwonki.
Uprawa eremurusa z nasion
Wysiew nasion
Oczywiście sadzenie nasion eremurusa bezpośrednio w ziemi nie jest najlepszą opcją. Ale niektórzy ogrodnicy również praktykują tę metodę sadzenia. Nasiona sadzi się wiosną, po stopieniu śniegu i rozgrzaniu gleby. Po pojawieniu się pędów byliny należy sadzić od siebie w odległości co najmniej 40 centymetrów.
Sadzonki Eremurus
Wysiew nasion na sadzonki należy przeprowadzić pod koniec września lub na początku października. Kiełkowanie eremurusa to dość długi proces. W niektórych zakładach okres ten może trwać nawet dwa, a nawet trzy lata. W tej chwili wymagane jest regularne podlewanie. Przez pierwsze 2-3 lata nie trzeba sadzić sadzonek na otwartym terenie, wystarczy wystawić pojemnik z sadzonkami na świeże powietrze w ciepłym sezonie, a wraz z nadejściem zimnej pogody dokładnie zaizolować kwiat kompostem , torf, trociny lub suche liście. Po trzech latach sadzonki można sadzić na otwartym terenie.
Sadzenie eremurusa w otwartym terenie
Najlepszy czas na sadzenie eremurusa w otwartym terenie to koniec września - początek października. Konieczne jest sadzenie byliny w słonecznej części ogrodu, aw żadnym wypadku na nizinach. Najlepiej wybrać słoneczne miejsce na wzgórzu, pomoże to uchronić roślinę przed stojącą wilgocią, której nadmiar nie toleruje, a nawet może umrzeć.
Konieczne jest sadzenie krzewów kwiatów w odległości około 30 centymetrów od siebie. Powinieneś wykopać szerokie dziury i upewnić się, że wykonałeś warstwę drenażową, do tego możesz użyć zwykłych kamyków. Następnie spryskaj drenaż ziemią i delikatnie umieść sadzonki Eremurusa na wierzchu, rozprowadź równomiernie korzenie na dołku, a następnie dobrze przykryj i trochę ubij.Po posadzeniu sadzonki należy obficie podlać.
Dbanie o eremurus w ogrodzie
Podlewanie
Eremurus nie wymaga kompleksowej i specjalnej pielęgnacji. Od wczesnej wiosny do końca lipca kwiat wymaga obfitego i regularnego podlewania. Po kwitnieniu podlewanie należy ograniczyć do raz w tygodniu.
Gleba
Po każdym podlewaniu należy tylko poluzować glebę, aby nie uszkodzić korzeni. W razie potrzeby chwasty wokół krzewów należy usunąć, aby nie odbierały wilgoci i korzystnych pierwiastków śladowych z eremurusa.
Aby wilgoć dłużej pozostała w glebie, należy ją ściółkować torfem, trocinami lub liśćmi.
Top dressing i nawozy
Eremurus bardzo kocha zdrowe żywienie. Jesienią byliny należy karmić superfosfatami. Ale wiosną lepiej jest preferować zrównoważone kompleksy nawozowe, które są zaprojektowane specjalnie dla kwitnących roślin ogrodowych. Jeśli chodzi o nawozy organiczne, najlepiej jest używać kompostu i zgniłego obornika dla eremurusa.
Przycinanie
Pielęgnacja pustynnego ogona wcale nie jest trudna. Ale jest jedna osobliwość. Po zakończeniu okresu kwitnienia i uschnięciu liści należy je odciąć, a korzeń kwiatu wykopać z najwyższą ostrożnością, aby nie uszkodzić i dokładnie wysuszyć. Konieczne jest usunięcie systemu korzeniowego w ciepłym i suchym miejscu przez co najmniej trzy tygodnie, co pozwoli kwiatowi odpocząć i ochroni go przed rozkładem, ponieważ ulewne deszcze często padają w drugiej połowie lata. Ze względu na ciągłą stagnację wilgoci eremurus może umrzeć lub zarazić się jakąkolwiek niebezpieczną chorobą.
Odmiany mniej odporne na mróz należy zaizolować. Aby to zrobić, po zakończeniu okresu kwitnienia należy posypać kwiaty na wierzchu liśćmi, trocinami lub cienką warstwą obornika.
Eremurus po kwitnieniu
Aby zebrać nasiona, konieczne jest oddanie kilku kwiatostanów. Eremurus ma taką cechę, że dobre nasiona powstają wyłącznie w dolnej części kwiatostanu, więc kilka z nich będzie musiało zostać wyciętych trochę od góry. Najlepszy czas na zbieranie nasion to połowa sierpnia. Kwiatostany należy odciąć i pozostawić w suchym miejscu do września-października, aby kwiatostany wyschły, a nasiona dojrzewały. Następnie jesienią suszone kwiaty należy przetrzeć rękami, a następnie usunąć łuski i nadmiar gruzu. Nasiona są gotowe do sadzenia!
Po zakończeniu okresu kwitnienia należy rozpocząć przygotowywanie rośliny do zimowania. Eremurus dobrze znosi mróz, ale oczywiście lepiej nie ryzykować i izolować korzenie zgniłym obornikiem, torfem lub liśćmi. Możesz usunąć tę warstwę wraz z nadejściem ciepłej wiosny, kiedy śnieg już się stopił, a prawdopodobieństwo powrotu zimnej pogody jest bardzo małe.
Powielanie eremurusa
Istnieją dwa sposoby rozmnażania tego kwiatu: wegetatywne i przez nasiona. O tym, jak Eremurus rozmnaża się przez nasiona, powiedziano już powyżej, ale drugą metodę należy rozważyć bardziej szczegółowo.
Wiosną czasami obok rośliny pojawiają się małe dzieci. Utworzone pąki potomne można oddzielić od głównej rośliny. Miejsca pęknięcia należy potraktować popiołem, aby nie spowodować infekcji roślin. Pozwól dzieciom wyschnąć i możesz je sadzić na otwartym terenie. Czasami zdarza się, że dzieci są bardzo słabo oddzielone od gniazdka matki, nie warto na siłę oddzielać roślin, może to doprowadzić do ich śmierci. W takim przypadku najlepiej odłożyć podział na następną wiosnę.
Ważny! Krzew eremurus można podzielić tylko raz na 5, a nawet 6 lat.
Choroby i szkodniki
Podobnie jak wszystkie rośliny ogrodowe, Eremurus jest podatny na choroby i ataki szkodników. Ten kwiat atakuje nie tylko mszyce i wciornastki, ale także ślimaki, krety i myszy polne.
Nie jest trudno poradzić sobie z mszycami i wciornastkami, wystarczy ostrożnie potraktować krzaki specjalnym roztworem. Ale jeśli chodzi o ślimaki, wszystko jest znacznie bardziej skomplikowane. Muszą być zebrane z krzaków lub zrobione z przynęty na ciemne piwo, a następnie zniszczone, aby zapobiec powtórnemu atakowi.
Krety i myszy uszkadzają korzenie. System korzeniowy może zgnić, a cała roślina umrze. Z takimi sąsiadami trudno sobie poradzić. Wystarczy uważnie obserwować roślinę, jeśli istnieją podejrzenia, że jej korzenie są uszkodzone, trzeba je wykopać, usunąć złość i potraktować popiołem. Po wyschnięciu korzeni należy je sadzić z powrotem.
Jeśli chodzi o choroby, eremurus wpływa zarówno na infekcje grzybicze, jak i wirusowe. Na liściach natychmiast pojawiają się choroby grzybowe, takie jak rdza i chloroza. Konieczne jest rozpoczęcie leczenia, gdy tylko pojawią się pierwsze oznaki. Jeśli roślina jest zarażona chorobą grzybiczą, fungicydy pomogą ją wyleczyć: Topaz, Fitosporin, Barrier i inne podobne środki.
Jeśli roślina jest chora na chorobę wirusową, nie będzie można jej wyleczyć. Jest tylko jedno wyjście: jak najszybciej usuń zarażony krzew i spal go, aby zapobiec infekcji innych drzew, roślin i kwiatów.
Rodzaje i odmiany eremurusa
Istnieje ponad 50 gatunków tego kwiatu. Poniżej omówimy najpopularniejsze z nich.
Eremurus Echison - gatunek ten jest uważany za wczesny kwitnienie, ponieważ jego kwitnienie rozpoczyna się w kwietniu, ale niestety nie trwa długo. Liście tego gatunku są szorstkie na krawędzi i gładkie w środku. Kwiatostany rosną na gładkiej łodydze. W jednym kwiatostanie jest co najmniej dwieście małych kwiatów, podobnych do dzwonków. Przylistki tego gatunku są białe z ciemną żyłką i różowymi okwiatami.
Eremurus Albert - ta odmiana najczęściej występuje w Turcji. Wysokość krzewu wynosi około 130 centymetrów. Liście i łodyga są ciemnozielone i mają gładką powierzchnię z lekkim śluzowatym nalotem. Płatki kwiatów są białe z brązową smugą. Perianths są bordowe.
Eremurus potężny - Korzenie tej odmiany są brązowe i grube. Liście i łodyga są ciemnozielone, gładkie w środku i szorstkie na brzegach. Kwiat czasami osiąga ponad 130 centymetrów długości. Kwiaty są bordowe z ciemną żyłką. Okwiaty są lekko różowe lub całkowicie białe.
Eremurus Olga - najczęstszy rodzaj istniejących. Występuje w różnych miejscach i w dużych ilościach. Wysokość krzewu sięga czasami półtora metra. Korzenie tej odmiany są jasnoszare i grube. Liście wydłużone, szorstkie na brzegach i gładsze w środku, pokryte śluzowatym nalotem. Bardzo zauważalną cechą tej odmiany jest okwiatu. Mają bordowy kolor z ciemną żyłką i żółtą plamką u podstawy.
Istnieje wiele innych rodzajów Eremurusa, ale są one mniej powszechne i rzadkie.
Przy odpowiedniej pielęgnacji i przestrzeganiu zasad uprawy krzew eremurus będzie rosnąć rozłożysty i silny, kwiatostany będą znacznie większe, a czas kwitnienia znacznie się wydłuży.
