Eschsholzia

Roślina Eschscholzia, czyli mak kalifornijski, jest przedstawicielem rodziny maków. Rodzaj obejmuje około 12 różnych gatunków żyjących w zachodniej części Ameryki Północnej.

Kwiat otrzymał swoją naukową nazwę od nazwiska von Eschsholz, rosyjskiego botanika. To dzięki niemu kwiat przybył do Rosji. Ze względu na swoje podobieństwo do swojego krewnego jest również znany jako mak kalifornijski. Hiszpanie nazywają tę roślinę także „złotym kielichem”. Według legendy hiszpańscy poszukiwacze skarbów zacumowali u wybrzeży Kalifornii, zwabieni emanującym z niego złotym blaskiem. Ale tam zamiast stosów złota zobaczyli pola złotych kwiatów escholzii. Z kwiatami i metalami szlachetnymi wiąże się też inna legenda, według której w miejscach, w których rosły escholzie, pojawiają się złogi złota.

Czarujące delikatne kwiaty Escholzia sprawiają, że jest pożądaną rośliną w wielu ogrodach. Roślina Escholzia wyróżnia się bezpretensjonalną pielęgnacją i czasem kwitnienia - utrzymuje się od początku sezonu letniego do jesiennych przymrozków.

Opis escholzia

Eschsholzia tworzą krzewy zielne do 40 cm wysokości. Chociaż roślina ta jest uważana za wieloletnią, na środkowym pasie nie zimuje i jest uprawiana sezonowo. Escholzia ma korzeń palowy, z którego wychodzą mniejsze korzenie. Taka struktura pozwala roślinie odpornej na suszę wnikać w głębsze warstwy gleby. Krzew tworzy cienkie łodygi z głęboko rozciętymi liśćmi przypominającymi piołun, dlatego Escholtia jest czasami nazywana „piołunem”. Liście są srebrzystozielone i osadzone na długich szypułkach.

Jedwabiste kwiaty są ułożone pojedynczo i mają kształt miseczki, przypominający kwiat maku. Ich struktura może być zarówno prosta, jak i frotte, a kolor obejmuje odcienie żółtego, białego, pomarańczowego i czerwonego. Wielkość korony sięga 8 cm Ciekawostką jest to, że kwitnienie Echscholty można podziwiać tylko przy dobrej pogodzie iw ciągu dnia. W deszczowy, zbyt wietrzny lub chłodny dzień, a także w nocy, pąki zamykają się. Chociaż każdy kwiat żyje tylko kilka dni, ich ciągła zmiana zapewnia ciągłość kwitnienia. Po kwitnieniu na szypułce zawiązuje się strąk z małymi nasionami. Jego wymiary mogą wynosić około 3-9 cm.

Krótkie zasady uprawy escholzii

Tabela przedstawia krótkie zasady uprawy escholzii na otwartym polu.

Uprawa escholzii z nasion

Istnieją dwa równie skuteczne sposoby sadzenia nasion Escholzia - jesienią i wiosną. W przypadku siewu wiosennego okres kwitnienia występuje dopiero na początku lata. Sadząc nasiona maku kalifornijskiego przed zimą i zapewniając im warunki jak najbardziej zbliżone do natury, etap kwitnienia rozpoczyna się kilka tygodni wcześniej.

Wysiew nasion jesienią

Optymalny czas wysiewu nasion Escholzia to pierwsza połowa października. Ponieważ nasiona maku kalifornijskiego są bardzo małe i mogą latać we wszystkich kierunkach pod wpływem podmuchów wiatru, podczas sadzenia zaleca się lekkie wciśnięcie ich w ziemię. Posyp na wierzch niewielką ilością ziemi i nałóż warstwę ściółki. Konieczne jest utrzymanie wilgotności gleby i zapobieganie tworzeniu się skorupy na powierzchni, która może spowolnić kiełkowanie sadzonek. Ściółka pomaga również nasionom znajdującym się w wilgotnym środowisku przejść naturalną stratyfikację i zwiększyć procent ich kiełkowania.

Nasiona wysiane w tym okresie przyczyniają się do wczesnego kwitnienia, ale tylko z wysokiej jakości materiałem nasadzeniowym i wszystkimi zasadami pielęgnacji rośliny przez cały okres wegetacji. Eschsholzia zachwyci Cię swoim kwitnieniem na początku maja.

Wysiew nasion wiosną

Zaleca się przechowywanie nasion Escholzia na samym dnie lodówki, na dolnej półce, do momentu wiosennego sadzenia. Aby zapewnić równomierny siew i wygodę, małe nasiona można zmieszać z odrobiną piasku.

Siew przeprowadza się od połowy wiosny, kiedy gleba się nagrzewa. Nasiona Eshcholzia wysiewa się w ciepłe dni, bez nocnych przymrozków, a po 10-15 dniach można zobaczyć pierwsze pędy.

Na tym etapie rozwoju roślin ważne jest, aby z czasem je przerzedzić. Pierwszy taki zabieg przeprowadza się, gdy pędy osiągną wysokość ok. 15 cm Wszystkie słabe rośliny należy usunąć, pozostawiając mocne i mocne okazy. Odległość między roślinami musi wynosić co najmniej 20 cm.

Uprawa sadzonek

Możesz spróbować zasiać sadzonki escholzii, ale ta metoda ma wiele trudności. Ze względu na korzeń palowy krzewy łatwo ulegają uszkodzeniom podczas przesadzania, dlatego do ich uprawy należy używać tabletek lub doniczek torfowych. Terminy siewu są obliczane tak, aby sadzonki przesadzić do miejsca końcowego wzrostu tak szybko, jak to możliwe.

Nasiona umieszcza się w każdej tabletce nasączonej wilgocią, a następnie posypuje się cienką warstwą podłoża sadzonkowego i lekko opryskuje. Tabletki umieszcza się w plastikowym pojemniku i przykrywa folią lub szkłem. Kiełki powinny pojawić się za kilka tygodni. Po ich utworzeniu schronienie jest usuwane, a pojemnik z tabletkami umieszczany jest w bardzo jasnym rogu, gdzie jest trzymany nie wyżej niż 20 stopni. Takie warunki pozwolą na powstanie silniejszych krzewów.

Opieka nad sadzonkami Escholzia nie będzie trudna. Sadzonki są okresowo podlewane, a kilka tygodni po wykiełkowaniu nawożone płynnym związkiem sadzonkowym. Na 3 tygodnie przed terminem sadzenia rośliny należy raz dziennie utwardzać przenosząc je do ostygnięcia, najpierw na kilka godzin, a następnie na dłuższy czas. Po odpowiednim utwardzeniu krzewy będą w stanie wytrzymać temperatury do -5 stopni. Sadzenie zaczyna kwitnąć po 1-1,5 miesiąca po siewie.

Sadzenie escholzii w otwartym terenie

Czas i miejsce lądowania

Escholzia woli rosnąć na słonecznym terenie, z obfitym i długotrwałym oświetleniem przez cały dzień, bez silnych podmuchów wiatru.Dobrze sprawdza się suchy i piaszczysty zakątek w ogrodzie. Gleba nie powinna zatrzymywać wody, a jej odczyn może być obojętny lub lekko kwaśny. Kwaśne podłoże można uzupełnić popiołem drzewnym (2 łyżki. Na 1 m2) lub mąką dolomitową (200 g na 1 m2) Podczas kopania ziemi. Roślina nie toleruje ciężkich, podmokłych i gliniastych gleb. Znając tę ​​funkcję, możesz uprawiać escholzię w ogrodach skalnych lub skalniakach, a także w słonecznych rabatach kwiatowych. Możesz trzymać kwiaty w pojemnikach ogrodowych lub balkonowych, ale będą tam musiały zapewnić odpowiednią warstwę drenażu. Escholzia jest również często jednym z elementów trawnika mauretańskiego.

Sadzonki kwiatów można przenieść na ziemię po całkowitym ustąpieniu mrozu. Ten czas przypada na kwiecień-koniec maja. Escholzia nie lubi przeszczepów, uszkodzenie jego długiego korzenia może zniszczyć krzew, dlatego od razu próbują znaleźć najbardziej odpowiednie miejsce dla kwiatu.

Zasady lądowania

Podłoże przygotowywane jest z wyprzedzeniem - około kilka tygodni przed zabiegiem. Umożliwi to nieznaczne osiadanie gruntu. W przeciwnym razie małe nasiona mogą przypadkowo wpaść w głąb i nie kiełkować.

Do sadzenia sadzonek przygotowuje się dołki średniej wielkości, zachowując między nimi odległość około 30 cm: escholzia tworzy raczej rozłożyste krzewy. Sadzonki przenosi się do dołka wraz z doniczką lub tabletką torfową, posypuje ziemią i dobrze ubija. Jeśli sadzonki nie miały wystarczającej ilości światła i są lekko wydłużone, możesz lekko posypać część łodygi ziemią. Silne sadzonki sadzi się na poziomie gruntu. Po posadzeniu sadzonki są podlewane i sprawdzane pod kątem erozji zraszanej gleby.

Opieka nad Escholzią

Eschsholzia jest uważana za jeden z najbardziej bezpretensjonalnych kwiatów ogrodowych, ale nie należy jej w ogóle zostawiać bez wychodzenia. Po posadzeniu obszar w pobliżu krzewów należy regularnie poluzowywać, a także okresowo nawozić rośliny. Kwiaty są mało wymagające dla wilgoci i przy regularnych opadach deszczu w ogóle nie będą wymagały podlewania. Podlewanie escholzii jest wymagane tylko w okresach długiej suszy - odbywa się to wieczorem, po zamknięciu kwiatów.

Rozluźnienie jest ważne, aby zapewnić przepływ powietrza do długich korzeni escholzii. Bez tego zaczną więdnąć. To właśnie brak powietrza często powoduje ospałość krzewów, dlatego przed ich podlaniem należy sprawdzić, czy na ziemi nie utworzyła się skorupa. Ale musisz ostrożnie poluzować glebę, aby nie uszkodzić korzeni. Zwykle ta procedura jest połączona z pieleniem.

Top dressing przyczyni się do dłuższego i bardziej bujnego kwitnienia krzewów. Przed rozpoczęciem pączkowania można je podlać kompozycją mineralną zawierającą wszystkie składniki niezbędne do kwiatów. Można go zastąpić naparem z popiołu (1:10). Ważne jest, aby do nawożenia nie używać świeżej materii organicznej - może to zniszczyć nasadzenia. Nadmiar azotu będzie również szkodliwy dla zdrowia kwiatów. W sezonie letnim opatrunek mineralny można w razie potrzeby powtórzyć 1-2 razy.

Echscholtia rosnąca w ogrodzie daje obfite samosiewy, dlatego w celu regulacji jej liczebności konieczne jest usuwanie zwiędłych kwiatów. Ale taka procedura będzie musiała być przeprowadzana dość często - kwiaty pozostają na roślinie tylko przez około 3-4 dni. Jeśli odetniesz stare łodygi z wyblakłych krzewów, wkrótce pojawią się na nich świeże pędy, które zaczną tworzyć pąki w ciągu kilku tygodni po odrastaniu.

Escholzia po kwitnieniu

Zbiór nasion

Jeśli krzewy Escholzia już rosną na miejscu, nie musisz martwić się o ich rozmnażanie - kwiaty są samosiewne. Wiosną wystarczy przerzedzić wschodzące sadzonki. Jeśli escholzia ma być uprawiana w innym miejscu lub z kimś, kto podzieli się nasionami, nasiona można zebrać około miesiąca po kwitnieniu. Warto jednak pamiętać, że nasiona krzewów odmianowych mogą nie przekazywać cech rodzicielskich.

Cienkie woreczki z gazy nakłada się wcześniej na uschnięte kwiaty, co zapobiega wysypywaniu się dojrzałych nasion. Zwykle wybiera się do tego najwcześniejsze i największe kwiaty.Po pocięciu kapsułek nasiona suszy się na kartce papieru, a następnie wysiewa jesienią lub przechowuje w lodówce do wiosennego siewu. Zdolność kiełkowania takich nasion trwa około 3 lat.

Zimowanie

Eschsholzia są uważane za rośliny wieloletnie, ale mogą zimować tylko w krajach o łagodnym klimacie. W regionach o mroźnych zimach są uprawiane jako jednoroczne lub dwuletnie. Po mrozie takie krzewy są wycinane z łóżka ogrodowego i wykopywane. Wiosną w tym miejscu powinien pojawić się świeży wzrost - samosiew. Po przerzedzeniu i karmieniu takie krzewy mogą kwitnąć w ciągu miesiąca.

W razie potrzeby escholzia może być uprawiana w domu jako roślina doniczkowa. Takie krzewy będą mogły kwitnąć nawet zimą. Ale w zimnych porach roku kochający słońce kwiat będzie wymagał dodatkowego oświetlenia, wydłużając jego dzień do 12-14 godzin. Escholty wewnętrzne również wymagają lekkiej gleby, a do ich karmienia używa się połowy zwykłej dawki nawozów kwiatowych. Najważniejsze jest, aby wybrać wystarczająco duży pojemnik, w którym zmieści się długi korzeń rośliny. Jego wysokość i szerokość musi wynosić co najmniej 18 cm.

Szkodniki i choroby

Escholzia rosnąca w odpowiednim i odpowiednio pielęgnowanym miejscu praktycznie nie choruje i nie jest dotknięta przez szkodniki. Jeśli krzewy są czymś osłabione, w gorące i suche lata mogą zostać zaatakowane przez przędziorków, które uaktywniają się przy takiej pogodzie. Pomoże im w tym roztwór mydła i popiołu, aw zaawansowanych przypadkach - środek roztoczobójczy. Przetwarzanie odbywa się kilka razy. Czasami na krzakach pojawiają się również mszyce fasolowe. Leczenie odpowiednim środkiem owadobójczym pomoże pozbyć się szkodników.

Zbyt duże podlewanie w połączeniu ze słabym napowietrzaniem może prowadzić do zgnilizny w obszarze korzeni krzewów. Wszystkie dotknięte obszary należy usunąć, a podlewanie dostosować. Zbyt silne zmiany będą wymagały zniszczenia krzewu. Jeśli z powodu nadmiernej wilgoci na ostrosłupach pojawi się mączniak prawdziwy, krzewy i przylegające do nich nasadzenia są traktowane preparatami zawierającymi siarkę.

Rodzaje i odmiany escholzii ze zdjęciami i nazwami

Pomimo różnorodności rodzajów escholzii, tylko trzy odmiany kwiatów są najczęściej uprawiane jako rośliny ogrodowe:

Kalifornijska Eschscholzia (Eschscholzia californica)

Najpopularniejszy typ. Eschscholzia californica to oficjalny symbol państwa o tej samej nazwie. Ta konkretna roślina znana jest jako „mak kalifornijski”. Takie krzewy mają proste lub rozgałęzione łodygi o wysokości do 60 cm Pędy są cienkie, ale wystarczająco mocne. Ze względu na niebieskawy nalot mają srebrzystozielony kolor. Na nich są lekkie rozcięte liście tego samego koloru. Rozmiary kwiatów, umieszczonych pojedynczo, sięgają niekiedy 9 cm, ich kolor jest biały lub kremowy, żółty, pomarańczowy lub karminowo-czerwony. U podstawy zwykle występuje żółto-pomarańczowa plamka. Obfite kwitnienie trwa od czerwca do późnej jesieni. U okazów gatunkowych kwiaty są proste i złote, ale hodowcom udało się wyhodować wiele spektakularnych podwójnych i wielokolorowych form. Wśród najbardziej znanych odmian:

• Ballerina Mix to mieszanka odmian, która łączy w sobie zarówno podwójne, jak i proste kwiaty. Ich kolor obejmuje różne odcienie żółci, różu i pomarańczy. Wielkość kwiatów od 5 do 8 cm, wysokość krzewów około 25-40 cm, ażurowe ulistnienie pokryte jest woskową powłoką.
• Mikado - wysokość krzewów sięga 35 cm, kwiaty mają prostą strukturę i średnicę do 7 cm, kolor ciemnopomarańczowy z jaśniejszym żółtym środkiem, co daje efekt blasku kwiatów.
• Sorbet brzoskwiniowy ("Lody brzoskwiniowe") - tworzy pełne kwiaty o delikatnym kremowym kolorze, z lekkimi odcieniami pomarańczy i różu.
• Strawberry Fields ("Strawberry Fields") - środek półpełnych kwiatów tej odmiany ma kolor żółty, a brzegi płatków jaskrawoczerwone.
• Szyfon to mieszanka różnych kolorów pełnych kwiatów z falistymi płatkami. Najczęściej takie rośliny służą jako krawężniki - wielkość krzewów to około 40 cm.Kolor płatków obejmuje odcienie różu, czerwieni, bieli i żółci, a jednocześnie są one barwne i wielokolorowe. Kwitnienie takich escholzii rozpoczyna się w maju i trwa do mrozów.
• Kwiat jabłoni - duże kwiaty z licznymi płatkami mają delikatny żółto-różowy kolor. Wysokość krzewów ok. 30 cm Odmiana uważana jest za mrozoodporną.

Eschscholzia lobbii

Kalifornijski gatunek endemiczny, nie tak powszechny w kulturze ogrodniczej. Gatunek tworzy krzewy do 15-20 cm wysokości. Eschscholzia lobbii wyróżnia się jasnożółtymi kwiatami wielkości ok. 2 cm, w naturze kwitnie wiosną.

Sod Eschscholzia (Eschscholzia caespitosa)

Wysokość takich roślin również wynosi ok. 15 cm Eschscholzia caespitosa tworzy rozetę liści pociętych w cienkie płaty. Blaszki liści są pokryte woskową powłoką i mają niebieskawo-zielony kolor. Nad rozetą łodygi kwiatowe, na których widnieją jasnożółte kwiaty w kształcie misy. Ich średnica sięga 3 cm, kwitnienie trwa od czerwca do końca jesieni. Gatunek nadaje się do uprawy doniczkowej.

Właściwości Escholzia

Eschsholzia jest nie tylko piękna, ale także użyteczna. Wszystkie części rośliny zawierają cenne substancje. Indianie doskonale zdawali sobie sprawę z jego właściwości leczniczych, używając krzewów jako lekarstwa na ból zęba. Części rośliny używano do wywarów przeciwko wszom, z pyłków uzyskiwano kosmetyki, a nawet zjadano nasiona.

Dziś w Ameryce eschsholzia jest używana jako część środków uspokajających i przeciwbólowych, odpowiednich nawet dla dzieci, a Francuzi masowo uprawiają krzewy na potrzeby farmaceutyków. Escholzia pomaga w bezsenności, łagodzi niepokój i skurcze, a także pomaga radzić sobie z nietrzymaniem moczu. Korzenie mogą mieć działanie przeciwbakteryjne. Główną zaletą preparatów roślinnych jest brak istotnych przeciwwskazań i silnych skutków ubocznych: escholzia nawet będąc spokrewniona z makiem nie zawiera opiatów. Jednak nie należy go leczyć jego częściami bez nadzoru lekarza.