Echinacea (Echinacea) to kwitnąca ozdobna bylina zielna z rodziny Astrov, której ojczyzną jest wschodnia część Ameryki Północnej. Rodzaj składa się z 9 gatunków, ale najbardziej popularna jest Echinacea „Purple”, która ma właściwości lecznicze i jest stosowana w medycynie ludowej i urzędowej. Istnieje wiele jego hybryd i odmian, które są popularne w kulturze. Są to Sonnenlach o ciemnoczerwonych kwiatach, Julia o pomarańczowych kwiatach, Kleopatra o jasnożółtych kwiatach, Passion Flute o złotych kwiatach, Cantaloupe o różowo-pomarańczowych kwiatach.
Kultura składa się z kłączy, wysokich, prostych łodyg o szorstkiej powierzchni do 1-1,5 metra długości, owalnych liści u podstawy i łodyg z zębami wzdłuż krawędzi, dużych kwiatostanów białych, różowych i czerwonych kwiatów oraz owoców - niełupek.
Sadzenie echinacei
Kiedy sadzić echinaceę
Najczęściej sadzenie odbywa się po rozmnożeniu rośliny przez podzielenie buszu, a procedurę tę można przeprowadzić wczesną wiosną lub wczesną jesienią.
Wybór miejsca i przygotowanie gleby
Miejsce sadzenia jeżówki powinno być dobrze oświetlone słońcem w ciągu dnia. Jeśli w przyszłym ogrodzie kwiatowym jest kwaśna gleba, musisz ją wykopać razem z wapnem. Najkorzystniejszym miejscem będzie żyzne miejsce po głębokim wykopaniu z lekko zasadowym lub obojętnym składem gleby. Lekkie gleby piaszczyste i obszary o dużej wilgotności nie będą odpowiednie dla rośliny.
Jak sadzić echinaceę
Sadzenie młodych sadzonek, podział krzewów i sadzonki zakupione w pojemnikach mają swoje własne cechy. Sadzonki sadzi się w dołkach do sadzenia o głębokości 5 cm. Na dnie otworu znajduje się niewielka warstwa kompostu. Rośliny spryskać mieszanką gleby i obficie podlać. Do cięcia przygotowuje się otwór o głębokości około 20 centymetrów. Wymagana jest również warstwa kompostu na dnie i podlewanie po posadzeniu. Zaleca się sadzenie sadzonek zakupionych w pojemnikach przeładunkiem wraz z glinianą bryłą. W otworze o głębokości około 40 centymetrów należy wlać mieszankę gleby złożoną z piasku, ziemi ogrodowej i kompostu (w równych ilościach) na około jedną trzecią objętości, a następnie umieścić tam sadzonkę. Po wypełnieniu dołu do sadzenia ziemią, podlewa się jeżówkę.
Pielęgnacja Echinacei na świeżym powietrzu
Opieka nad kwitnącą byliną nie zajmuje dużo czasu i wysiłku, ale wymaga uwagi i troski.
Podlewanie
Kwiaty wymagają częstego i obfitego podlewania, najlepiej po zachodzie słońca. Wystarczy jedno podlewanie dziennie.
Kontrola chwastów
Roślinność chwastów powoduje duże szkody w uprawach ozdobnych, dlatego zaleca się regularne i terminowe ich odchwaszczanie.Konieczne jest usuwanie chwastów na początkowym etapie, kiedy jeszcze nie zaczęły pobierać z gleby składników odżywczych przydatnych dla jeżówki.
Top dressing i nawozy
W pierwszym roku po posadzeniu kwiatów nie trzeba karmić. Nawozy zaleca się stosować od drugiego roku życia. Konieczne jest utrzymanie kwiatów z dodatkowym nawożeniem wczesną wiosną przed kwitnieniem i po kwitnieniu. Kompletny nawóz do uprawy to mieszanka popiołu drzewnego i zgniłego obornika.
Przycinanie
Kiedy kończy się okres kwitnienia, nasiona dojrzewają na roślinach. Można je zbierać do dalszej reprodukcji. Gdy nie prowadzi się zbierania nasion, warto przycinać zwiędłe pąki wraz z częścią łodygi.
Echinacea po kwitnieniu
Zbiór nasion
Zbiór materiału siewnego odbywa się stopniowo, ponieważ nie wszystkie nasiona dojrzewają w tym samym czasie. Kolekcja rusza pod koniec sezonu letniego. Nasiona znajdują się pośrodku kwiatostanu w kształcie kosza. O dojrzałości nasion decyduje przyciemniony środek kwiatu. Wygodniej jest je zbierać w rękawiczkach. Zaleca się lekkie wysuszenie nasion i natychmiastowe zasianie w otwartym terenie, ponieważ zdolność kiełkowania utrzymuje się przez bardzo krótki czas.
Przygotowanie do zimy
Odporna na zimno roślina doskonale zniesie zimę bez schronienia w obecności dużej pokrywy śnieżnej lub w umiarkowanym mrozie. Jeśli w Twojej okolicy dominują silne mrozy przy braku śniegu w miesiącach zimowych, warto wcześniej zadbać o rośliny. W pierwszym roku po posadzeniu młode rośliny zdecydowanie potrzebują struktury ochronnej, aby się ogrzać. Jesienią, mniej więcej w ostatnim tygodniu października, wszystkie łodygi są przycinane i mulczowane. Ściółka kompostowa powinna przykryć szyjkę korzeni, a cały ogród kwiatowy przykryć warstwą opadłych liści i gałęzi świerkowych na wierzchu.
Rozmnażanie jeżówki
Rozmnażanie przez podzielenie buszu
Sprzyjający czas dla tej metody to połowa wiosny lub jesień. Do separacji zaleca się stosowanie roślin cztero- lub pięcioletnich. Krzew należy ostrożnie wykopać, po obfitym podlaniu. Każda podzielona część powinna mieć 3-4 pąki wzrostu.
Rozmnażanie nasion
Wczesną wiosną nasiona wysiewa się na otwartych klombach, posypuje cienką warstwą gleby i podlewa. Temperatura sprzyjająca kiełkowaniu nasion to 13-15 stopni Celsjusza. Wiosenne spadki temperatury mogą zagrażać rozwojowi i wzrostowi delikatnych sadzonek. Dlatego lepiej jest zastosować metodę sadzonek.
Siew na sadzonki przeprowadza się pod koniec zimy. Skrzynki do sadzenia są wypełnione podłożem, nasiona wysiewa się na głębokość 5 milimetrów, mielone cienką warstwą gleby, rośliny opryskuje się z butelki z rozpylaczem i pozostawia w ciepłym pomieszczeniu do pojawienia się pędów. Po przesadzeniu mocnych sadzonek na otwarty teren wymagana będzie pełna pielęgnacja, polegająca na regularnym podlewaniu, pieleniu i rozluźnianiu. Pierwszy rozkwit nastąpi w przyszłym sezonie.
Choroby i szkodniki
Mączniak prawdziwy na jeżówce jest wynikiem nadmiernej zawartości azotu w opatrunku pogłównym, obfitych i długotrwałych opadów oraz nagłych zmian temperatury. Środki kontrolne - traktowanie roślin płynną siarką Bordeaux lub siarką koloidalną.
Liczne plamki na liściach (cercospora lub septoria) mogą całkowicie zniszczyć kulturę, osłabiając jej odporność. Na wczesnym etapie wszystkie dotknięte liście są usuwane, aw przypadku poważnych uszkodzeń wymagane będzie leczenie fungicydem.
Nie ma sposobu, aby uratować kwiaty przed chorobami wirusowymi. Oznaki wirusa to pożółkłe i wysychające liście, zdeformowane szypułki. Aby chronić zdrowe uprawy, zaleca się pilne zniszczenie chorych okazów (na odludziu) i zrzucenie działki silnym roztworem manganu.
Do zwalczania szkodliwych owadów stosuje się specjalne środki chemiczne - „Karbofos”, „Actellik”. Najczęściej Echinacea przyciąga śliniące się penny i pluskwy.Kiedy pojawią się ślimaki, będziesz musiał je zbierać ręcznie, a jako środek zapobiegawczy musisz skorzystać z porad ludowych. Na przykład rozrzuć dużą ilość łupin orzecha włoskiego w ogrodzie kwiatowym. Będzie to poważna przeszkoda w ruchu ślimaków.
Przy ścisłym przestrzeganiu wszystkich zasad uprawy i pielęgnacji chorób i szkodników nie będzie.
Korzyści z jeżówki
Echinacea to zioło lecznicze, które (w liściach, kwiatostanach i kłączy) zawiera ogromną ilość składników odżywczych i pierwiastków. Olejki eteryczne i kwasy organiczne, garbniki i polisacharydy, żywice i oleje tłuszczowe, makro (wapń i potas) i pierwiastki śladowe (kobalt, srebro, cynk, mangan i inne) - wszystko to pozwala walczyć z wieloma złożonymi chorobami. Świeży sok, nalewki, wywary i inne preparaty z jeżówki zabijają zarazki i grzyby, goją rany, wzmacniają układ odpornościowy, działają uspokajająco i przeciwwirusowo, zwiększają męską siłę i przyspieszają krzepnięcie krwi.
Bylina lecznicza znana jest w wielu krajach Europy i Azji, jest popularna w Rosji i krajach WNP. Oficjalna medycyna porównuje właściwości lecznicze jeżówki z żeń-szeniem. Preparaty oparte na tej kulturze (na przykład echinacyna) są w stanie wyleczyć różne choroby zapalne związane z układem oddechowym i przewlekłe choroby zakaźne (na przykład gruźlica).
W medycynie ludowej istnieje wiele przepisów na wywary i nalewki, które można przygotować w domu, jeśli kwiat rośnie na miejscu.
Nalewka do leczenia depresji i przepracowania, a także do walki z różnymi infekcjami przygotowywana jest ze świeżo ściętych kwiatostanów jeżówki. Półlitrowy słoik należy wypełnić do góry kwiatami, nalać wódki, szczelnie zamknąć i odstawić w ciemne miejsce. Po 40 dniach nalewka jest gotowa do użycia. Jest filtrowany i przyjmowany 30 minut przed posiłkiem w postaci rozcieńczonej. Na 100 mililitrów wody - 15 kropli nalewki.
Odwar z korzenia polecany jest przy przeziębieniach i chorobach zakaźnych, a także przy chronicznym zmęczeniu. Korzeń należy zmiażdżyć, napełnić wodą, umieścić w łaźni wodnej na trzydzieści minut, a następnie odstawić do stopniowego chłodzenia. Na pół litra wody - około 2 łyżki posiekanych korzeni. Przed użyciem odcedź bulion. Pij przed posiłkami 3-4 razy dziennie po jednej lub dwóch łyżkach stołowych.
Mimo całej swojej przydatności i popularności, jeżówka może wywoływać reakcję alergiczną. Dlatego nie powinieneś samoleczać. Bezpieczniej jest przyjmować leki na bazie tego zioła tylko po konsultacji ze specjalistą. Dotyczy to zwłaszcza osób z różnymi przewlekłymi i ostrymi chorobami zakaźnymi, a także matek karmiących i kobiet w ciąży.
