Floks

Floks (Floks) to spektakularne zioło, przedstawiciel rodziny Sinyukhov. Jego rodzaj łączy około 70 różnych gatunków, z których ponad połowa jest uprawiana jako kwiaty ogrodowe. Ojczyzną pięknego kwiatu jest kontynent północnoamerykański. Floks zaczął zdobywać popularność w ogrodach europejskich od drugiej połowy XVIII wieku. Nazwę rośliny wymyślił słynny Carl Linnaeus. W tłumaczeniu oznacza „płomień” i odnosi się do jasnego koloru kwiatostanów floksów.

Istnieje ciekawa legenda o pochodzeniu tego kwiatu. Zanurzając się w lochu, w którym panował Hades, marynarze Odyseusza trzymali w dłoniach płonące pochodnie. A kiedy wydostali się z podziemi, rzucili niepotrzebne pochodnie na ziemię. A gdy tylko dotknęli ziemi, natychmiast zamienili się w kwiaty floksów.

Floksy cenione są nie tylko ze względu na wysoki efekt dekoracyjny, przyjemny aromat i czas kwitnienia. Rośliny te są bardzo bezpretensjonalne w pielęgnacji iw naturalnych warunkach są w stanie wytrzymać dość surowy klimat. Rosnący floks to nic wielkiego, ale nadal wymaga pewnej wiedzy.

Opis floksa

Na wygląd floksa duży wpływ mają warunki, w jakich rośnie. Z tego powodu nawet rośliny tego samego gatunku żyjące w różnych strefach klimatycznych mogą się znacznie różnić. Niesprzyjające warunki środowiska alpejskiego zmieniają krzewy floksów w miniaturowe i omszałe. Ich wysokość w takich miejscach nie przekracza 25 cm W ciepłym i łagodnym klimacie ta sama roślina może tworzyć prosty i mocny krzew osiągający prawie dwa metry wysokości. Najczęściej floksy żyją na obszarach o umiarkowanym wilgotnym klimacie i łagodnych, bezśnieżnych zimach. Zazwyczaj można je spotkać na łąkach, w pobliżu rzek lub na skraju lasu.

Floks występuje zarówno w odmianach zielnych, jak i półkrzewiastych. Ponadto rośliny można klasyfikować według ich czasu kwitnienia. Może pojawić się wiosną, latem i wczesną jesienią. Jednocześnie mieszkańcom regionów z mroźnymi zimami zaleca się wybieranie odmian kwitnących wcześnie lub latem, a mieszkańcom południowych, przeciwnie, odmian późno kwitnących.

Chociaż większość floksów jest uważana za rośliny wieloletnie, popularny floks Drummonda jest jednoroczny. To samo dotyczy jego wielu odmian.

Najczęstszym typem floksa jest wyprostowany. Ich zielone liście są wydłużone. Kwiatostany są złożone, utworzone z wielu (do 90 sztuk) rurkowatych kwiatów w kształcie lejka o średnicy do 4 cm. Wielkość kwiatostanów może osiągnąć 30 cm długości. Każdy kwiat ma 5 płatków i 5 pręcików, a także jeden słupek.

Główne rodzaje i odmiany floksów

Liczne odmiany floksów różnią się kolorem kwiatów, kształtem liści i wysokością łodyg.Wysokie odmiany są zwykle przywiązane do specjalnego wspornika, aby łodygi nie zostały uszkodzone.

Roczny floks

Pod uwagę brany jest najsłynniejszy rocznik ogrodowy Floks Drummonda... Swoją nazwę otrzymała na cześć brytyjskiego przyrodnika i podróżnika, który przywiózł tę roślinę do domu z amerykańskiego Teksasu w XIX wieku. Piękne krzewy szybko zyskały popularność wśród angielskich ogrodników. Gatunek ten kwitnie od czerwca do jesiennych przymrozków. Liście mają lancetowato-owalny kształt. Łodyga nie jest zbyt gruba, ale dobrze się rozgałęzia. Wielkość krzewu jest dość zwarta - tylko do 30 cm, kwiaty wydzielają przyjemny aromat i mają kolor różowy, bordowy, żółty, liliowy lub biały.

Ten typ floksa ma dwie główne odmiany: wielkokwiatowe i w kształcie gwiazdy... Pierwszy z nich tworzy krzewy do 30 cm wysokości. Phlox drummondii mixed ma stosunkowo duży rozmiar kwiatów i szeroką paletę odcieni, z których najjaśniejsze i najbardziej uderzające są czerwone kwiatostany. Floks gwiaździsty może tworzyć nieco wyższe (do 40 cm) krzewy lub, przeciwnie, bardziej zwarte (łącznie do 12 cm). Phlox drummondii cuspidata ma podzielone płatki, które sprawiają, że każdy kwiat wygląda jak mała gwiazda. Pośrodku każdego z nich znajduje się zwykle wizjer.

Różne odmiany floksów Drummond są często podzielone na dwie główne grupy:

• Wielkokwiatowe (wysokie białe, ognistoczerwone i jaskrawoczerwone)
• Karzeł - rośliny nieprzekraczające 20 cm (Guziki - dwukolorowy floks z oczkiem, Defiance o ognistym kolorze, Isabella z żółtymi kwiatami, Łososiowy łosoś, Kula śnieżna o białych kwiatach i Chamoa z różowymi kwiatostanami).

Rośliny te mogą mieć zarówno proste kwiaty, jak i różny stopień podwójności. Wśród tych ostatnich najbardziej spektakularne są wielokolorowe odmiany Promis. Istnieją również odmiany tetraploidalne o szczególnie dużych kwiatach i zwiększonej odporności na niekorzystne warunki. Wśród nich są Grandiflora i Tetra Riesen.

Floks wieloletnia

Spośród wieloletnich gatunków floksów uważa się za najwcześniejsze kwitnienie szydłowaty... Gatunek zawdzięcza swoją nazwę wąskiemu ulistnieniu. Jej kwiaty pojawiają się późną wiosną - w maju. Ta roślina ma wiele gałęzi i kwitnie bardzo bujnie: krzew jest prawie całkowicie pokryty kwiatami od bordowego do śnieżnobiałego. Takie floksy są często używane do skalniaków i zjeżdżalni alpejskich.

Kilka tygodni później zaczyna kwitnąć rozrzucić floks. Jest to roślina dość odporna na cień, o rzadszych, ale i większych liściach. Tworzy małe krzewy o zdrewniałych pędach i delikatnych kwiatach w odcieniach niebieskiego i liliowego. Takie rośliny nie dają nasion.

Mniej więcej w tym samym czasie kwitnie i pnący floks. Jego krzewy mają tylko 20 cm wysokości. Wyróżniają się wieloma gałęziami i kwiatostanami parasolowymi, które mają jaskrawoczerwony, różowy lub fioletowy kolor. Jeszcze bardziej miniaturowy widok - floks Douglas... Ze względu na niewielkie rozmiary (do 5 cm) pełni funkcję rośliny okrywowej, kwitnie dwukrotnie: późną wiosną i jesienią. Małe szaro-zielone liście są podkreślone małymi kwiatami w kolorze białym, niebieskim, bladoliliowym lub różowym.

W środku lata zaczyna kwitnąć jeden z najpopularniejszych gatunków ogrodowych - wiechowaty floks. Ma piękne zielone liście i bujne, pachnące pąki. Na bazie tego floksa powstało wiele odmian ozdobnych. Pomiędzy nimi:

• Natural Feelings - poszczególne kwiaty tej odmiany przypominają kwiaty bzu. Mają barwny kolor z dominującym liliowo-różowym odcieniem, na którym występują białe i zielone plamy.
• Pure Feelings - pełne kwiaty o niezwykłej wielobarwnej barwie. Każdy kwiat ma lekko skręcony kształt i jest pomalowany na biało z bladozielonymi paskami i kwiatami wiśni. Wysokość krzewu jest średnia - do 80 cm.
• King to jedna z najbardziej znanych odmian, tworząca metrowe krzewy. Kwiaty do 4 cm mogą mieć różnorodne kolory, najczęściej w odcieniu fioletowo-różowym.
• Linia Orange (Orange Spat i Orange Perfection) to bezpretensjonalne rośliny mrozoodporne, mało wymagające w pielęgnacji i posiadające jaskrawoczerwono-pomarańczowe kwiaty, które nie tracą bogatego koloru nawet w palącym słońcu.

Rosnący floks z nasion

Aby floks jak najdłużej cieszył oko pięknymi kwiatami, należy przestrzegać podstawowych zasad ich uprawy. Pomimo tego, że rośliny te rozmnażają się dobrze i szybko metodami wegetatywnymi (nawarstwianie, podział i sadzonki), hodowcy kwiatów często uciekają się do rozmnażania nasion. Nasiona można wysiewać niemal natychmiast po zbiorach - przed zimą, pod koniec listopada. Szybkość kiełkowania świeżych nasion jest dość wysoka, ale już po kilku miesiącach jest znacznie zmniejszona. Jeśli nasiona nie zdążą w pełni dojrzeć przed mrozem, możesz wykopać krzaki i posadzić je w doniczkach, trzymając je w domu, aż będą w pełni dojrzałe. Niektóre odmiany dają jajnik dopiero po sztucznym zapyleniu.

Zwykle do takiego sadzenia zimowego natychmiast wybiera się odpowiednie miejsce. Floksy będą rosły na nim przez kilka lat. Śnieg jest usuwany z wyselekcjonowanej gleby, a na ziemi rozsypywane są nasiona, starając się zachować odległość 5 cm.Plony przykrywa się centymetrową warstwą przesianej ziemi, a następnie ponownie zasypuje grządkę.

Pędy floksów w tym przypadku pojawiają się wiosną. Kiedy rośliny tworzą 4 prawdziwe liście, nurkują, rozprowadzając je w odległości 20-50 cm od siebie. Jednocześnie zaleca się wcześniejsze przygotowanie otworów do sadzenia: jeśli rośliny są sadzone wiosną, miejsce dla nich wybiera się jesienią, do sadzenia latem lub jesienią, otwory wykonuje się około 2 tygodnie przed zabiegiem.

Floksy jednoroczne są zwykle rozmnażane tylko przez nasiona, wysiewając je na sadzonkach. Ta metoda siewu pomaga chronić młode rośliny przed wiosennymi przymrozkami. Wiosną nasiona umieszcza się w pojemniku z zachowaniem odległości do 4 cm, bez wypełnienia upraw po prostu zwilża się i od razu przykrywa folią. Pojemnik jest okresowo wentylowany, a kondensat jest usuwany. Po wschodzie schronienie jest usuwane, zwykle po około tygodniu.

Sadzonki floksów będą potrzebować jasnego światła, terminowego podlewania i umiarkowanych temperatur. 2-3 tygodnie po wysiewie sadzonki nurkują i przez kilka dni po przesadzeniu chronione są przed bezpośrednim nasłonecznieniem. W okresie wzrostu sadzonki można kilkakrotnie karmić połową dawki nawozów mineralnych. Aby uzyskać lepsze krzewienie, możesz uszczypnąć pędy na etapie 4-5 prawdziwych liści.

Krótkie zasady uprawy floksów w ogrodzie

Floks to bezpretensjonalne rośliny ogrodowe, które wyróżniają się szeroką gamą kolorów, gatunków i odmian. Są wielkimi miłośnikami wilgoci, nie tolerują suszy. Wybierając miejsce do sadzenia floksa, musisz wybrać obszar o nachyleniu (aby woda nie zatrzymywała się w glebie) oraz w lekkim półcieniu. Nie sadzić floksów pod koronami dużych drzew i dużych krzewów.

Kwiat wymaga stałego i obfitego podlewania, ponieważ jego korzenie znajdują się na głębokości około 15 cm i natychmiast odczują brak wilgoci. Wpłynie to na wzrost i rozwój rośliny. Takie floksy mają wysuszone liście, a okres kwitnienia nie jest długi. Bez wystarczającego podlewania floksy słabo rosną i mają minimalną liczbę kwiatostanów.

W okresie aktywnego wzrostu i formowania się rośliny wymagane będzie wsparcie w postaci nawożenia. Zwykle karmienie przeprowadza się trzy razy w sezonie: przed kwitnieniem, w trakcie i po kwitnieniu. Jako pierwszy nawóz stosuje się roztwór z mocznikiem (2 łyżki.na 10 litrów wody), drugi - użyj specjalnych nawozów kwiatowych (na przykład jedna łyżka Agricoli i dwie łyżki nitrofaski), trzeci - siarczan potasu i superfosfat (1 łyżka każdego leku na 10 litrów wody).

Floks rozmnaża się na różne sposoby: przez sadzonki liścia, łodygi, korzenie, a także przez podzielenie krzewu i pędów.

Sadzenie i pielęgnacja rocznego floksa

Zasady lądowania

W maju-czerwcu, po przejściu mrozów, rośliny przenoszone są na stałe. Optymalna odległość między krzewami to około 20 cm, najlepszym narożnikiem będzie dla nich niewielki półcień. Pomimo bezpretensjonalności i zdolności znoszenia zarówno lekkich mrozów, jak i okresów suchych, floks nie toleruje przegrzania gleby. W zacienionych zakamarkach ich kwiaty dłużej zachowują swój dekoracyjny efekt iz pewnością nie blakną, ale zbyt głęboki cień źle wpłynie na obfitość kwitnienia. Sadzenie kwiatów bezpośrednio pod koronami dużych krzewów i drzew o płytkich korzeniach również nie jest tego warte - mogą stać się przeszkodą w rozwoju floksa. Chłodna północna strona również nie jest dla nich odpowiednia. Możesz wybrać obszar o niewielkim nachyleniu, który pozwoli nadmiarowi wody spłynąć na niziny, ale jeśli gleba tam wysycha zbyt szybko, lepiej jest znaleźć inne miejsce.

Ziemia do sadzenia powinna być bogata w próchnicę, ale mieć wystarczający drenaż. Ciężkie, słabo odwodnione gleby mogą zrujnować nasadzenia. Preferowane są gleby piaszczyste, w których nie ma gliny, ale niepożądane jest stosowanie gleby zbyt lekkiej - zbyt szybko wysycha i przegrzewa się. Zaleca się najpierw wykopać gleby gliniaste, dodając tam piasek, torf i niezbędne nawozy. Wapno dodaje się do zbyt kwaśnej gleby.

Przed sadzeniem przygotowuje się małe otwory na sadzonki, na dnie których wylewa się kompost lub popiół drzewny. Floks nie wymaga zbyt głębokiego kopania gleby - jego korzenie nie zalegają zbyt głęboko w glebie i znajdują się głównie na głębokości 15 cm. Jednocześnie ich promień wynosi około 35 cm, dlatego korzenie każdego krzewu przed umieszczeniem w ziemi należy lekko wyprostować w poziomie. Kłącze zakopuje się tak, aby jego wierzchołek znajdował się co najmniej 5 cm od poziomu gruntu. Po posadzeniu gleba jest lekko zagęszczana, a następnie podlewana.

W rabatach mieszanych odległość sadzenia zależy od roślin, z którymi sąsiadują floksy. Słabo rosnące gatunki (dzwonki, chaber, orlik) można sadzić bliżej, a liliowce, piwonie i astilbe, które wymagają większej powierzchni odżywczej, gdy są blisko rozmieszczone, szybko pozbawiają kwietnik efektu dekoracyjnego. Jeśli klomb znajduje się w cieniu, należy nieznacznie zwiększyć odległość między krzewami.

Aby stworzyć najbardziej dekoracyjne rabaty kwiatowe, zaleca się sadzenie odmian o ciemnych kwiatach razem z jasnymi. Dzięki temu będą mogły się od siebie oderwać, a ogród kwiatowy będzie wyglądał elegancko o każdej porze dnia.

W trosce o roczny floks

Roczne floksy nie wymagają dużej konserwacji. Kilka razy w sezonie ziemia wokół nich jest ostrożnie rozluźniana, podczas gdy dorosłe rośliny trochę się zbierają - przyczynia się to do rozwoju korzeni. Zwiędłe kwiaty należy oderwać - opóźniają rozwój nierozwiniętych pąków.

Dla wzrostu floksa ważne jest również karmienie. Jako pierwszy możesz użyć rozcieńczonego obornika (25 g na 10 l), robi się to pod koniec wiosny. W czerwcu można powtórzyć procedurę dodając do roztworu sól potasową, można też użyć superfosfatu. Na początku lipca obornik jest ponownie wprowadzany w czystej postaci. Ostatni taki nawóz górny przeprowadza się pod koniec lipca, ponownie wprowadzając mieszankę obornika z potasem i fosforem.

Tryb nawadniania

Floksy nie są podlewane zbyt obficie, ale regularnie, starając się to robić wieczorem lub rano. Na 1 m2 potrzeba zwykle około 20 litrów wody. Woda wlewa się bezpośrednio pod korzenie, uważając, aby nie używać zbyt zimnej - w upalne dni taki kontrast może prowadzić do pękania łodyg.

Choroby

• Mączniak.Wyraża się białawym, matowym nalotem na liściach floksa. Silnie dotknięte rośliny będą musiały zostać zniszczone. O wiele łatwiej jest przeprowadzić na czas zabiegi profilaktyczne. Jesienią krzewy są traktowane roztworem siarczanu miedzi lub płynu Bordeaux (oba - 1%). Latem należy co najmniej dwukrotnie traktować rośliny fungicydami. Słabe uszkodzenia można próbować usunąć za pomocą tych samych środków, czasami do siarczanu miedzi dodaje się również mydło (na wiadro wody potrzeba 250 g mydła i 25 g siarczanu). Jesienią chore rośliny można uratować poprzez krótkie przycinanie i ponowne traktowanie.
• Różnorodność. W tym przypadku płatki i kwiaty rośliny nabierają niezwykłego koloru, uszkadzając dekoracyjny wygląd całego buszu. Nie można pozbyć się takiej choroby, dotknięte krzewy również będą musiały zostać wykopane i zniszczone.
• Septoria. Ciemne kropki pojawiają się na zielonej części rośliny, powiększając się. Krzewy i okolice są traktowane płynem Bordeaux. Procedura jest powtarzana po kilku tygodniach.
• Formos. Łodygi stają się bardziej kruche, a liście zaczynają wysychać. Aby uniknąć takiej choroby, można okresowo leczyć krzaki siarką koloidalną. Ale rozwiązanie nie powinno dostać się na kwiaty, ponadto przetwarzanie powinno odbywać się tylko przy ciepłej (od +18) pogodzie.
• Więdnięcie wertykalne. Mówi o problemach z systemem korzeniowym, ale należy się go obawiać tylko wtedy, gdy krzaki floksów rosną w kwaśnej glebie.

Szkodniki

Nicienie mogą zaszkodzić floksowi. Ten malutki robak żywi się sokami roślinnymi. Zwykle o jego obecności mogą świadczyć niezdrowe cienkie pędy, małe kwiaty i deformacja samych kwiatostanów. Zaatakowane krzaki należy usunąć, a glebę potraktować odpowiednim środkiem owadobójczym, powtarzając procedurę trzykrotnie z trzytygodniową przerwą.

Ślimaki mogą również atakować krzaki floksów. Zwykle jedzą części roślin. Najlepszym sposobem radzenia sobie z nimi jest regularne odchwaszczanie i spulchnianie gleby w pobliżu nasadzeń. Z dużą liczbą takich szkodników można poradzić sobie, pokrywając powierzchnię gleby popiołem drzewnym, wapnem lub pyłem tytoniowym. Duże gąsienice można usunąć ręcznie z krzaków. W ostateczności możesz uciec się do przetwarzania z jedzenia liści.

Sadzenie i pielęgnacja wieloletniego floksa

Sadzenie wieloletniego floksa

Sadzenie roślin wieloletnich odbywa się według tego samego schematu, co w przypadku jednorocznych, ale nadal ma swoje własne cechy. Po przeniesieniu roślin na stałe podłoże, powierzchnię gleby ściółkuje się próchnicą lub suchym torfem. Odległość między roślinami należy zwiększyć do pół metra - przez lata życia krzewy mogą znacznie urosnąć.

Floks należy do nielicznych bylin, które można przesadzać nawet w okresie kwitnienia, wystarczy zachować nienaruszoną grudkę ziemi. Ale jeśli takie floksy zostały zakupione jesienią w postaci sadzonek, nie należy ich od razu sadzić w ziemi - rośliny nie będą miały czasu na prawidłowe ukorzenienie i nie będą w stanie przezimować. Odbywa się to tylko wtedy, gdy istnieje zaciszne miejsce dla roślin, chronione przed silnymi wiatrami i obficie pokryte śniegiem zimą. Jako dodatkową ochronę możesz przykryć krzaki opadłymi liśćmi lub torfem.

Kupując floks, powinieneś preferować rośliny w pojemnikach. Pozwalają na lepszą ochronę korzeni roślin. Ale odmiany zagraniczne najczęściej nie są dekoracyjne, dłużej dostosowują się do nowego klimatu i osiągają swój szczytowy rozwój dopiero w 3 roku życia. Sadzonki zapakowane często wysychają, takie rośliny będą wymagały intensywniejszej pielęgnacji, a maksymalne kwitnienie osiągają zwykle po 4 latach. Z reguły za najlepszy materiał do sadzenia uważa się własny floks wyhodowany z sadzonek. Będą mogli cieszyć się pięknymi kwiatami w drugim roku istnienia.

Jesienią przeprowadzane są również procedury podziału dorosłych roślin, które straciły swoją atrakcyjność.Można to zrobić pod koniec sierpnia lub na początku września. W miarę wzrostu kłącza środkowa część wysycha bardzo szybko, więc zostaje odcięta, wykorzystując do rozmnażania tylko boczne podziały. Powstałe rośliny powinny mieć kilka dużych łodyg, listowie i pąki wzrostu, a także korzenie, z których zbyt długie można skrócić przed sadzeniem. Starają się nie usuwać gleby z Delenki tak bardzo, jak to możliwe, ale przed sadzeniem trzymać korzenie w wilgotnej szmatce. Część nadziemną rośliny w momencie przeszczepu można również owinąć włókniną nasączoną wodą. Przed mrozem należy zabrać rośliny, ale takie działania odmładzające nasadzenia można wykonywać wiosną, a czasem nawet latem.

Jesienią można również sadzić sadzonki floksów ukorzenione wiosną. W przypadku sadzenia jesienią do gleby należy dodać kompost. W razie potrzeby skład gleby jest dostosowywany przez dodanie piasku do gleby gliniastej, a torfu do gleby zbyt piaszczystej. Rośliny opuszcza się do przygotowanych płytkich dołków i rozprowadza ich korzenie. Przy suchej pogodzie sadzonki są podlewane w odstępach kilku dni przez co najmniej dwa tygodnie. Jeden krzew będzie wymagał około 2 litrów wody. Gdy ziemia wyschnie, jest nieco poluzowana i pokryta warstwą ściółki o grubości do 4 cm.

Wieloletnia pielęgnacja floksów

Ogólne zasady opieki nad takim floksem nie różnią się od opieki nad jednorocznymi, ale takie krzewy będziesz musiał karmić trochę częściej. Ostatni okres nawożenia przypada na wysiew nasion. Jako opatrunek górny stosuje się roztwór superfosfatu i siarczanu potasu (na 5 litrów wody, odpowiednio 10 i 5 g). Opatrunek górny przeprowadza się wieczorem, starając się zapobiec przedostawaniu się kompozycji na liście. Przy odpowiedniej pielęgnacji wieloletnie krzewy mogą rosnąć w jednym miejscu przez około 7 lat, chociaż już po 4-5 latach zaczynają wymagać odmłodzenia. Zarastające nasadzenia mogą stracić swój wygląd, a ich kwitnienie stopniowo słabnie.

Rośliny takie można rozmnażać wegetatywnie przez cały okres wzrostu. Dopuszcza się cięcie sadzonek floksa, gdy jego łodyga osiągnie 5 cm, można to robić do końca września, ale najlepiej wybierać sadzonki wiosenne lub letnie, które nie zdążyły usztywnić. Jako materiał do sadzenia nadają się zielone łodygi z parą międzywęźli i kilkoma parami liści. Aby zapobiec więdnięciu liści, przed sadzeniem zaleca się trzymanie ich w pojemniku z wodą przez około godzinę (ale nie dłużej). Najlepiej nadaje się do tego łóżko z łukami pokrytymi folią.

Przed sadzeniem dolne liście należy usunąć, a resztę skrócić o około połowę. Aby sadzonki szybciej się zakorzeniły, wierzch gleby można przykryć piaskiem o grubości do 3 cm. Sadzonki sadzi się na mniej więcej tej samej (lub nieco mniejszej) głębokości. Po podlaniu są zacienione. Ukorzenienie powinno nastąpić za miesiąc, po czym rośliny można przesadzić na ich ostateczne miejsce. Do rozmnażania można użyć nie łodygi, ale sadzonki korzeniowe. Zwykle do tych celów wykorzystuje się kłącza wykopanych krzewów. Są podzielone na kawałki o długości około 7 cm i sadzone w ziemi. Rok później w tym miejscu pojawi się kwitnący krzew floksów.

Aby uzyskać nawarstwianie, przed końcem kwitnienia pęd floksa jest zginany do ziemi, mocowany w kilku miejscach i wzbogacany mieszanką torfowo-próchniczną. Jesienią nowa roślina jest oddzielana od starego krzewu i sadzona w wybranym miejscu.

Koniec kwitnienia i zimowania

Czasami gatunki floksów rocznych mogą z powodzeniem przetrwać zimę, ale w drugim roku kwitną znacznie gorzej. Zwykle jesienią nasiona są po prostu usuwane z takich roślin, same krzewy są usuwane, a następnie dokładnie wykopują łóżko ogrodowe.

Zimowanie wieloletnich floksów w dużej mierze zależy od obfitości pokrywy śnieżnej. Będąc pod półmetrową zaspą, floksy spokojnie tolerują mrozy do -30 stopni, ale bez odpowiedniego schronienia ich nerki zaczną zamarzać nawet przy lekkich mrozach do -15 stopni. Silniejsze mrozy mogą same zniszczyć korzenie roślin. Aby nie polegać na pogodzie, zaleca się samodzielne przykrycie kwiatów.Wysuszoną nadziemną część roślin odcina się, a kłącza przykrywa mieszanką ziemi i torfu. Od góry łóżko pokryte jest suchymi liśćmi, świerkowymi gałęziami lub pęczkami słomy.