Forsycja (Forsythia) to kwitnące drzewo lub krzew z rodziny Olive, którego ojczyzną są kraje Azji Wschodniej - Korea, Chiny, Japonia. Obecnie roślina ta rozpowszechniła się w wielu krajach europejskich. Średnia wysokość uprawy to 1-3 metry. Drzewo lub krzew ma pień z szarobrązową korą o grubej teksturze, proste owalne liście o długości 5-15 cm, jasnożółte kwiaty dzwoneczkowe w dużych ilościach i skrzydlate nasiona ukryte w owocach torebki.
Okres aktywnego kwitnienia trwa około miesiąca, zaczyna się w połowie marca i jest jednym z symboli początku sezonu wiosennego. Na roślinach dopiero zaczynają tworzyć się pierwsze zielenie, a na tle szarych ulic i domów ognistymi barwami wyróżnia się forsycja, dodając przechodniom siły i energii. Indywidualne cechy kultury to nie tylko jej wczesne kwitnienie. Jest również bezpretensjonalna w opiece i kultywacji. Bujne i obfite kwiaty są możliwe na jasnych słonecznych obszarach iw gęstym cieniu, a jesienią forsycja ponownie wygląda elegancko i atrakcyjnie dzięki złotożółtym lub fioletowo-fioletowym liściom.
Sadzenie forsycji
Kiedy sadzić forsycję
Najkorzystniejszy czas do sadzenia i przesadzania to wczesna jesień lub wiosna. Po posadzeniu rośliny około dwóch pierwszych tygodni września będzie wystarczająco dużo czasu, aby zakorzeniła się w nowym miejscu i mogła przygotować się do zimy.
Forsycja tolerująca cień nadal czuje się znacznie lepiej na otwartym, słonecznym terenie, bez podmuchów wiatru i silnych przeciągów. Możesz chronić kulturę przed wiatrem, sadząc ją w pobliżu małego budynku lub ogrodzenia.
Gleba musi być sucha i zasadowa. Jeśli na miejscu występuje kwaśna gleba, zaleca się wykonanie wstępnego wykopu, dodając do niej pokruszony popiół drzewny.
Jak sadzić forsycję
W dole do sadzenia o szerokości 50 cm i głębokości 60 cm należy najpierw wylać dwudziestocentymetrową warstwę drenażową z tłucznia lub łamanej cegły. Drugą obowiązkową warstwą powinien być drobny piasek rzeczny - około dziesięciu centymetrów, a dopiero potem główne podłoże. Jego skład: dwie części ziemi liściastej, jedna część torfu i piasku oraz popiół drzewny (około 200 g).
Odległość między nasadzeniami sadzonek wynosi 1,5-2 m. Część korzeniowa wraz z glinianą bryłą powinna znajdować się na głębokości około czterdziestu centymetrów. Sadzonki umieszcza się w dołku, przykrywa mieszanką gleby, zagęszcza i przeprowadza się pierwsze obfite podlewanie. Podczas sadzenia jesienią, po zwilżeniu gleby w kręgu przy łodydze, zaleca się nałożenie warstwy ściółkującej, która ochroni młodą roślinę przed chwastami, suchością, chłodem i pozwoli dobrze przepuszczać powietrze.
Pielęgnacja forsycji
Podlewanie
Każde drzewo lub krzew ogrodowy oraz wśród nich forsycja zwykle nie wymagają regularnego podlewania i wilgoci, jeśli naturalne opady spadną w wystarczających ilościach. Podlewanie upraw jest konieczne tylko w suche lata. Każda roślina będzie potrzebować od 10 do 12 litrów wody do nawadniania. Częstotliwość podlewania co 15-20 dni. Do nawilżania można użyć zwykłej wody bezpośrednio z węża.
Rozluźnienie, pielenie, ściółkowanie
Pielęgnację gleby przeprowadza się natychmiast po podlaniu. Glebę należy poluzować na głębokość łopaty bagnetowej, usunąć wszystkie chwasty z kręgu pnia i posypać suchą ziemią. Pomocne jest zastosowanie kompostującej warstwy ściółki, która pozbędzie się chwastów i chwastów.
Top dressing i nawozy
Terminowe dodawanie do gleby dodatków odżywczych zapewni pełny rozwój forsycji i zagwarantuje wysoki efekt dekoracyjny w postaci obfitego i bujnego kwitnienia. Nawozy należy aplikować trzy razy w sezonie: wczesną wiosną (początek marca), w kwietniu, po zakończeniu kwitnienia.
Pierwszy organiczny nawóz górny to zgniły obornik, który układa się w grubą warstwę w pobliżu pnia i obficie podlewa. Za drugim razem stosuje się złożony nawóz mineralny, około 70 g na roślinę. Trzecie karmienie jest konieczne, aby rośliny uprawne złożyły pąki kwiatowe na następny sezon. Na każdy metr kwadratowy działki ogrodowej zaleca się wykonanie 100-120 g kompleksu „Kemira Universal”.
Przycinanie
Przycinanie sanitarne jest potrzebne dla młodych i dorosłych roślin, aby pozbyć się wysuszonych, uszkodzonych i zamarzniętych pędów.
Przycinanie główne przeprowadza się po zakończeniu okresu kwitnienia w celu zmniejszenia wielkości wyblakłych gałęzi. Zaleca się ich skrócenie o pięćdziesiąt procent.
Przycinanie formatywne pomaga dorosłej roślinie regulować wysokość, gęstość i kształt.
Przycinanie odmładzające wykonuje się po około 4-5 latach, ale nie wcześniej. Promuje pojawienie się dużej liczby młodych pędów. Przy częstych fryzurach krzew stanie się bardzo gęsty i bujny, ale kwitnienie może nie nadejść.
Forsycja po kwitnieniu
W regionach, w których występują obfite opady śniegu i dużo śniegu w miesiącach zimowych, forsycja nie wymaga dodatkowego schronienia zimowego. Gruba pokrywa śnieżna będzie wystarczająca do ochrony przed silnymi mrozami. W regionach o niewielkich śnieżnych zimach krzew należy przygotować do zimowania. W krąg pnia wlać grubą warstwę suchych liści. Gałęzie są wygięte do powierzchni gleby i zamocowane, a na wierzchu ułożona jest niezawodna warstwa gałęzi świerkowych. Wraz z nadejściem wiosny roślina wraca do swojego naturalnego stanu, świerkowe gałęzie i liście są usuwane.
Powielanie forsycji
Rozmnażanie przez sadzonki
Do tej metody można użyć zielonych lub zdrewniałych sadzonek. Zielone sadzonki ścinane są na początku lata, ich średnia długość wynosi 10-15 cm. Najpierw usuwa się wszystkie dolne liście, a następnie obrabiam plastry jednym ze stymulantów korzeni (np. „Kornevin”, „Epin”) „,„ Heteroauxin ”) i umieścić w mokrym piasku. Rootowanie powinno odbywać się w warunkach szklarniowych - pod folią lub w szklarni.
Zdrewniałe sadzonki z 2-3 pąkami są cięte w październiku i natychmiast sadzone na otwartym terenie. Zimowanie tych nasadzeń powinno odbywać się pod grubą warstwą opadłych liści, które są usuwane wraz z nadejściem wiosny. Wraz z nadejściem jesieni sadzonki staną się mocne i wytrzymałe.
Powielanie przez nakładanie warstw
Tę metodę hodowli stosuje się latem lub wczesną jesienią. Najniższą gałąź należy zgiąć do ziemi, przypiąć zaciskiem do drutu i posypać żyzną glebą. Główna pielęgnacja polega na terminowym nawilżeniu gleby i schronieniu na zimę. Do wiosny pęd utworzy własny system korzeniowy i będzie gotowy do odłączenia od dorosłej rośliny i przesadzenia na stałe. Bloom nadejdzie latem przyszłego roku.
Rozmnażanie nasion
Rozmnażanie nasion jest uważane za najtrudniejsze i jest używane tylko przez doświadczonych ogrodników.
Choroby i szkodniki
Forsycja jest wysoce odporna na szkodniki i choroby. W rzadkich przypadkach pojawiają się problemy z powodu pojawienia się nicieni. Możesz się ich pozbyć za pomocą specjalnych preparatów. Na przykład środek chemiczny „Carbation” jakościowo dezynfekuje podłoże i całkowicie niszczy nieproszonych gości.
Główne choroby to monilioza, więdnięcie, bakterioza. Bakterioza to infekcja, która atakuje krzew w krótkim czasie i jest prawie niemożliwa do uratowania. W takim przypadku zaleca się pilne pozbycie się chorego krzewu, aby choroba nie rozprzestrzeniła się na inne uprawy. Forsycja jest wykopywana wraz z korzeniami, a miejsce wzrostu jest przetwarzane.
Kiedy pojawia się monilioza, na liściach kwitnącego krzewu pojawiają się liczne brązowe plamy. Możesz uratować krzak, całkowicie usuwając wszystkie dotknięte nim części rośliny.
Najłatwiej poradzić sobie z umieraniem. Wystarczy kilka rozpyleń "Fundazolu", a roślina wyzdrowieje. Zalecany jest 5% roztwór.
Rodzaje i odmiany forsycji
Forsycja europejska - najpospolitszy gatunek, o wysokości około dwóch metrów, z pojedynczymi złotożółtymi kwiatami w kształcie dzwonu i podłużnymi blaszkami liściowymi o długości 5-7 centymetrów.
Forsycja ciemnozielona - trzymetrowy krzew z piętnastocentymetrowymi gęsto rosnącymi liśćmi o ciemnozielonym odcieniu na gałęziach skierowanych do góry. Różni się wysoką odpornością na suszę i właściwościami dekoracyjnymi.
Forsycja śnieżna - krótki krzew o wysokości 1,5-2 m, o owalnych, ciemnozielonych liściach, które wraz z nadejściem jesieni przebarwiają się na fioletowo. Liczne bujne kwiaty składają się z białych kwiatów z żółtawymi i różowymi odcieniami.
Forsythia Giralda - gatunek ciepłolubny średniej wysokości o eliptycznych, podłużnych, ciemnozielonych liściach i jasnożółtych kwiatach. Okres kwitnienia przypada na maj.
Forsycja jajowata - gatunek ten różni się od innych najwcześniejszym początkiem kwitnienia, dużą odpornością na zimno i suszę. Średnia wysokość wynosi 1,5-2 m. Małe, jasnozielone liście nabierają fioletowych nut wraz z nadejściem jesieni. Popularne odmiany to Tetragold, Goldsauber, Spring Glory.
Opadająca forsycja - trzymetrowy krzew z rozłożystą koroną i zwisającymi gałęziami. Występuje w kilku odmianach - forsycja „Variegated”, „Purple-stemple”, „Deceitful” i „Fortune”.
Forsion pośredni - gatunek mieszańcowy o wysokiej zimotrwałości i odporności na suszę, szybkim wzroście. Kwitnie od połowy kwietnia do połowy maja z jasnożółtymi kwiatostanami. Popularne odmiany to Spectabilis, Beatrix Forrand, Denziflora.
