Fusarium

Fusarium to groźna choroba grzybicza, która zagraża uprawom ogrodniczym i warzywnym, kwiatom i dzikim roślinom. Czynnikiem zakaźnym choroby jest mikroskopijny grzyb z rodzaju Fusarium. W warunkach wysokiej wilgotności zarodniki wpadają w otwarte nacięcia i rany kłącza, wysysają sok z liści, owoców, uszu i pąków. Ze względu na wysokie tempo rozwoju populacji grzyb może w krótkim czasie zainfekować duży obszar. Przypadki Fusarium można zaobserwować we wszystkich regionach klimatycznych.

Cechy fusarium

Grzyby Fusarium, które mają podobną budowę i cykl życiowy, należą do klasy grzybów niedoskonałych, z rodzaju pleśni. Osobliwością patogenu jest to, że rozmnażanie bezpłciowe jest charakterystyczne dla grzybów.

Zarodniki są syntetyzowane w korzeniach, łodygach, liściach, ziarnach i wytwarzają toksyny, które gromadzą się w komórkach roślin. W rezultacie taki produkt nie jest już jadalny i może spowodować poważne zatrucie, gdy osoba zostanie zdiagnozowana z ostrą mikotoksykozą żywieniową.

Zarodniki są bardzo odporne na czynniki zewnętrzne i mogą długo utrzymywać się w ziemi. Nie boją się zmian temperatury i agresywnych czynników środowiskowych. Nawet po kilku latach na polu lub na grzbiecie, na którym stwierdzono oznaki choroby, grzybnia może ponownie ożywić i zainfekować nowe uprawy.

Jeśli leczenie nie zostanie rozpoczęte na czas, dojdzie do więdnięcia fusarium - stanu, w którym układ naczyniowy roślin jest stopniowo niszczony. Grzyb, wchłaniając płyn cytoplazmatyczny, ma negatywny wpływ na tkanki. W rezultacie owoce, korzenie i nasiona zaczynają wysychać i gnić. Chora roślina, zmęczona walką z pasożytniczym grzybem, więdnie. Grzybnia zatyka naczynia krwionośne, uwalniając toksyczne substancje, takie jak wymiociny, zearalenon i inne mitotoksyny.

Zaatakowane krzewy gorzej kwitną, następuje zahamowanie wzrostu i regeneracji tkanek, zaburzony zostaje metabolizm minerałów i proces fotosyntezy, pojawiają się plamy o nieregularnej pigmentacji o zielonkawym lub żółtym kolorze. Patogen najpierw atakuje system korzeniowy. Już się nie rozwija, a korzenie ciemnieją i zmieniają się. Zarodniki Fusarium przenikają z gleby do najmniejszych wyrostków korzeniowych, a następnie do większych korzeni. Następnie wznoszą się przez naczynia wyładowcze wzdłuż łodyg do płytek liściowych.

Usychanie zaczyna się od liści dolnej warstwy. Płytki wyglądają na wodniste na krawędziach. Liście żółkną, aw zaawansowanych przypadkach latają dookoła. Kiedy wilgotność się waha, toksyczna grzybnia pozostawia brązowy nalot na zaatakowanych płytkach liści. Na ściętej łodydze chorego krzewu widoczne są zaciemnione naczynia. W wyniku utraty ciśnienia turgoru osłabiają się również ogonki liściowe.Od tego momentu blaknięcie części naziemnej jest już nieuniknione.

Choroby grzybowe, w tym fusarium, rozwijają się aktywniej wraz z nagłymi zmianami warunków temperatury i wilgotności, zwłaszcza gdy roślina odczuwa niedobór składników odżywczych.

Czynniki przyczyniające się do aktywacji grzybów chorobotwórczych:

• złe warunki atmosferyczne: wilgoć, pochmurne dni, mroźna pogoda;
• brak wystarczającej odległości między roślinami: gdy nasadzenia gęstnieją w zatłoczonych warunkach, zaczynają się rozwijać choroby;
• ryzyko zachorowania wzrasta w krzewach osłabionych z powodu niewłaściwej pielęgnacji krzewów i upraw, które nie nadają się do cech odmianowych i odpornych na zimę;
• gęsta, odtleniona gleba, w której ciecz regularnie stagnuje, co zakłóca wymianę powietrza w strefie korzeniowej;
• lądowanie na nizinach;
• przesycenie terenu dużą liczbą chemikaliów, chloru i minerałów azotowych;
• gdy pole do sadzenia znajduje się w pobliżu obszaru przemysłowego, autostrady lub zakładu metalurgicznego;
• skąpe i rzadkie podlewanie systemu korzeniowego w upale;
• podwyższona wilgotność powietrza, brak światła.

Fusarium upraw ogrodniczych i zbożowych

Pszenica Fusarium

Wszystkie zboża: pszenica, jęczmień, żyto są podatne na infekcję fusarium. Grzyby Fusarium mogą infekować system korzeniowy i uszy. Ta choroba objawia się jasnoróżowym nalotem na uchu. Źródłem infekcji są szczątki roślin, gleba i nasiona. Zarodniki są przenoszone przez wiatr na duże odległości, więc całe pole jest zagrożone. Optymalne warunki do rozwoju grzyba na uchu to pochmurna, deszczowa pogoda, temperatura powietrza od 27 do 30 stopni, wysoka wilgotność powietrza, po czym następuje masowa klęska zbóż.

Infekcja Fusarium prowadzi do utraty wagi ryjkowca, co może obniżyć plony o 30%, a tym samym obniżyć dochody producentów rolnych. Choroba prowadzi również do gromadzenia się mikotoksyn w ziarnie, co naraża całą partię na ryzyko odrzucenia. Jedzenie takich ziaren jest niebezpieczne. Resztki roślin na polu również przyczyniają się do rozwoju choroby, to w nich zarodniki lubią się utrzymywać. Jeśli w trakcie badania ziarna wykryto już porażone rośliny, na przeprowadzenie zabiegu grzybobójczego będzie za późno.

Zgnilizna korzeni Fusarium jest wywoływana przez patogeny, które były w glebie przez długi czas. Rozprzestrzeniają się dość szybko przez wodę i wiatr lub przez zainfekowane nasiona. Objawy choroby pojawiają się podczas formowania się kiełków i podczas ich wzrostu.

Patogenna grzybnia przez korzenie pszenicy ozimej wnika do wszystkich narządów i tkanek: łodyg, kłosów, liścia flagowego, tkanek kłoska i ziarna, gdzie aktywnie się rozwija i stopniowo osłabia kulturę.

Oznaki, że roślina zaczęła gnić korzeni:

• problemy z kiełkowaniem nasion;
• powolny wzrost i przebarwienia krzewów;
• poczerniałe chore kłącze.

Strategia ochrony kolców Fusarium:

1. Optymalizacja obszarów uprawnych.
2. Zmniejszenie liczby infekcji poprzez głębokie osadzanie ich źródeł w glebie lub spalanie resztek roślinnych.
3. Prowadzenie działań poprawiających glebę, a mianowicie: niszczenie pozostałości pożniwnych, poprawa biocenozy, wprowadzanie produktów biologicznych.
4. Zmniejszenie tempa rozmnażania się patogenów poprzez uprawę mniej podatnych odmian pszenicy.
5. Skrócenie okresu zbiorów.

Pomidor Fusarium

Więdnięcie Fusarium zagraża przede wszystkim monokulturowym odmianom pomidorów sadzonych w szklarniach. W chorych krzewach obserwuje się zmianę struktury tkanek. Infekcja przenika przez glebę do korzeni bocznych. Obszary szczególnie wrażliwe to punkty wzrostu. Niebezpieczeństwo choroby polega na jej przemijaniu, zarodniki grzybni rozprzestrzeniają się wzdłuż ogonków i pędów, impregnując owoce toksynami. Nasiona chorych pomidorów są wyrzucane, nie można ich użyć do siewu.Okres inkubacji może wynosić od 1 do 4 tygodni.

Fusarium jest często mylone z innymi chorobami (zarazą zarazy) lub brakiem suplementów mineralnych, jednak w przypadku Fusarium chloroza liści jest znacznie bardziej widoczna.

Patogen może żyć w glebie przez 10-15 lat, nie wymaga specjalnych, sprzyjających warunków do rozprzestrzeniania się. Atakuje rośliny głównie przez korzeń, więc temperatura otoczenia nie ma na niego większego wpływu. Najbardziej dotknięte są młode pomidory rosnące. Pierwszą oznaką więdnięcia fusarium jest zażółcenie dolnych liści. Tracą turgor, żyły stają się jasne. W tym przypadku górne liście pozostają zielone, ale zwijają się.

Na sadzonkach pomidorów Fusarium rozwija się tak szybko, że liście nie mają czasu na żółknięcie. Rozpoczyna się martwica korzeni i naczyń krwionośnych. Roślina wysycha i więdnie. Na nacięciu łodygi widać brązowe naczynia. Ciemnienie naczyń krwionośnych jest zauważalne nawet przez tkanki powłokowe. W chorych pomidorach liście wraz z żyłkami z czasem całkowicie się odbarwiają, sok przestaje przez nie przepływać. Na korzeniach pojawia się biały nalot. Wierzchołek sadzonki przechyla się, cała roślina wygląda na powolną. Łodyga w środku staje się pusta, jeśli nie podejmiesz żadnych działań, krzew pomidora umrze.

Fusarium na bakłażanie

Ryzyko zakażenia bakłażanów bakteriami Fusarium wzrasta w okresie ich kwitnienia. Choroba często prowadzi do tego, że liście na roślinach pokrywają się żółtymi plamami, a następnie wysychają. Bakłażany zrzucają kwiaty i jajniki. Choroba przenosi się z dolnego poziomu na górny poziom liści, a później zarodniki rozprzestrzeniają się na cały krzew. Oprócz żółknięcia na liściach można zaobserwować kropki i plamki, talerze mogą spaść - w tym przypadku krzewy pozostają bez liści, ich wzrost, kwitnienie i zawiązywanie owoców zatrzymują się. System korzeniowy pokryty jest różowym nalotem.

Askospory chorobotwórcze przenikają z zainfekowanej gleby, w której ukrywają się patogeny, do łodygi lub poprzez mechaniczne uszkodzenie owocu. Powodują zatykanie naczyń krwionośnych i uwalniają toksyny, przez co na bakłażanie rozwija się toksykoza, która objawia się martwicą liści. Fusarium aktywuje się w temperaturze 22-26 stopni na tle dużej wilgotności.

Bakłażany atakowane są przez nasiona i włośniki. Chore krzewy zaczynają opóźniać wzrost, słabe owocowanie lub wcale. U sadzonek dotkniętych więdnięciem fusarium rozwija się zgnilizna korzeni i korzeni. Przebieg choroby przyspiesza w czasie upałów oraz w warunkach zwiększonej kwasowości gleby.

Fusarium na ogórkach

Ogórki, jak wszystkie rośliny warzywne, są podatne na różne choroby. Aby nie stracić zbiorów i samych roślin, musisz na czas zidentyfikować chorobę fusarium i zacząć ją leczyć.

Fusarium więdnięcie ogórka można wykryć na wczesnym etapie, gdy ogórek nie wykazuje jeszcze objawów choroby. W tym przypadku zabieg daje bardzo dobry efekt. Ogórki nie są odporne na choroby zarówno w pomieszczeniach, jak i na zewnątrz. Jednak w szklarniach i siedliskach choroba postępuje szybciej.

Objawy choroby to: więdnięcie wierzchołków łodyg, dolne blaszki liściowe, pojawienie się śladów zgnilizny na części podziemnej. W tym przypadku choroba rzadko objawia się przed fazą kwitnienia i utworzeniem jajników, aw warunkach wysokiej wilgotności na roślinach osadza się różowawy rozkwit grzybów. Kołnierz korzeniowy i korzenie chorych krzewów nabierają ciemnobrązowego koloru, skorupa pędów pokryta jest pęknięciami. Podobnie jak u pacjentów z fusarium pomidora, naczynia ciemnieją.

Jeśli patogen wszedł już w nacięcia w systemie korzeniowym, trudno będzie powstrzymać jego rozprzestrzenianie się. Źródłem infekcji jest otwarty teren, w którym askospory tej groźnej choroby utrzymują się przez długi czas. Choroba zaczyna się rozwijać najbardziej aktywnie w te dni, kiedy temperatura na zewnątrz nie wzrasta powyżej 10-15 stopni.Roślina umiera na naszych oczach w ciągu zaledwie 3-7 dni, jeśli nie zostaną podjęte żadne środki kontroli.

Czynniki przyczyniające się do rozwoju grzybów chorobotwórczych na ogórkach:

• wahania dziennych temperatur;
• chłodzenie poniżej 13 stopni;
• gęsta mokra gleba;
• miejsce jest w cieniu;
• słaba przepuszczalność powietrza gleby.

Choroba ma charakter ogniskowy, przenika przez glebę i małe rany. Najbardziej podatne są osłabione rośliny.

W celu zapobiegania ważne jest wietrzenie szklarni, podlewanie ogórków tylko ciepłą wodą i spryskiwanie lekami przeciwgrzybiczymi.

Fusarium na ziemniakach

Choroba Fusarium jest niezwykle szkodliwa: silnie porażone bulwy ziemniaka zwykle gniją, podczas gdy słabo porażone bulwy dają niski plon. Czynnik sprawczy jest szeroko rozpowszechniony we wszystkich obszarach uprawy ziemniaków. Bulwy mogą gnić zarówno na polu, jak i podczas przechowywania. Choroba objawia się w postaci łodygi i bulwiastej. Najbardziej charakterystyczne objawy choroby na krzakach pojawiają się pod koniec kwitnienia, najpierw plasterki liści stopniowo żółkną i więdną, a następnie łodygi.

W czasie upałów, na skutek aktywnego parowania, więdnięcie fusarium przyspiesza. Na chorobę rośliny świadczy przebarwienie blaszek liściowych, zabarwienie antocyjanów na brzegach, w zaawansowanych przypadkach - więdnięcie liści. Powierzchnia łodyg przy ziemi ciemnieje, a wzrost wilgotności powietrza przyczynia się do rozwoju zgnilizny i blaszki o różowym lub pomarańczowym odcieniu. Ucięta łodyga ma również brązowy kolor wewnątrz.

Zakażenie suchą zgnilizną podczas przechowywania ziemniaków następuje głównie poprzez uszkodzenia mechaniczne, które występują podczas jesienno-zimowego przerobu i sortowania bulw. W rezultacie ziemniaki psują się, a na skórze tworzą się przygnębione brązowo-szare plamy. Miazga w tym miejscu wysycha i rozluźnia się, a pojawiające się po chwili puste przestrzenie wypełnia się grzybnią. Skórka pokryta jest jasnoróżowym lub białawym nalotem zarodników. Zaatakowany ziemniak twardnieje i staje się lekki. Przechowywane w jednym miejscu zdrowe bulwy bardzo szybko ulegają infekcji.

Fusarium na czosnku

Przez fusarium czosnku ogrodnicy mają na myśli zgniliznę dna. Choroba stanowi poważne zagrożenie dla sadzenia cebuli i czosnku w okolicy. Szczególnie wrażliwe są rośliny bulwiaste uprawiane na obszarach o łagodnym i ciepłym klimacie. Po uwolnieniu zarodników pióra zdrowego czosnku szybko więdną. Wyciągnięta z ziemi główka czosnku wygląda na miękką i szybko się rozkłada, wydzielając nieprzyjemny zgniły zapach.

Pokonanie czosnku i cebuli przez więdnięcie fusarium grozi ogrodnikowi utratą do 70% całkowitego zbioru. Istnieje około 8 grup patogenów Fusarium dla upraw cebuli, co komplikuje proces leczenia i poszukiwanie odtrutek. Zwalczanie patogenu, który infekuje glebę, może zająć nawet dwa lata. Aby uniknąć tej choroby na miejscu, potrzebujesz odpowiedniej technologii rolniczej i zdrowych nasion.

Zgnilizna rozwija się na początku sezonu wegetacyjnego, przed zbiorami i podczas przechowywania. Źródłem infekcji może być woda do nawadniania, gleba, już zakażone nasiona lub zgniłe części roślin pozostawione w ogrodzie po zeszłorocznych zbiorach. Przed posadzeniem czosnku w ziemi ważne jest, aby sprawdzić goździki ze wszystkich stron pod kątem uszkodzeń i uporządkować wadliwe nasiona. Zgnilizna na łuskach szczypiorku i korzeni postępuje podczas przechowywania przy dużej wilgotności powietrza i temperaturze 13-30 stopni. Ponadto choroba aktywnie rozwija się w deszczową pogodę w temperaturach od 22 do 23 stopni.

Główne oznaki fusarium na czosnku:

• karłowatość;
• zażółcenie dolnych liści;
• słaby lub zepsuty system korzeniowy;
• różowy kwiat w kątach liści i między łuskami czosnku;
• pojawienie się brązowych pasków na piórach;
• zmiękczenie dna, na powierzchni ślady grzybni w postaci białego nalotu;
• mumifikacja głów.

Uprawy takie jak papryka, słonecznik, soja, kapusta, kukurydza, groch są również podatne na choroby. W praktyce zakażone zarodniki mogą infekować rośliny zarówno w pomieszczeniach, jak i na zewnątrz.

Fusarium na uprawach owoców i jagód

Fusarium truskawka

Fusarium więdnięcie truskawek jest jedną z najgroźniejszych chorób roślin jagodowych. Roślina z zgnilizną korzeni więdnie w ciągu sześciu tygodni i wysycha. Obserwuje się zamieranie korzeni i szyjki korzeniowej. Łatwo jest znaleźć ślady martwicy na blaszkach liściowych. W zaawansowanym stadium liście truskawki brązowieją, podobnie jak ogonki liściowe. Rozeta rozpada się, a krzewy na skutek utraty turgoru w tkankach łodyg i liści opadają na ziemię.

Często choroba jest aktywowana w okresie pojawienia się jajników lub dojrzewania jagód. Wyleczenie rośliny jest praktycznie niemożliwe. Lepiej jest usunąć krzewy z ogrodu i spalić je poza ogrodem. Żyjący w glebie czynnik wywołujący chorobę atakuje nie tylko truskawki, ale także truskawki ogrodowe. Stopień zniszczenia zależy od wieku krzewów, warunków klimatycznych regionu, w którym uprawiane są rośliny, oraz przestrzegania praktyk rolniczych. Aby zatrzymać rozprzestrzenianie się patogenu, stosuje się następujące leki: trichodermina, trichoplant, gliokladina. Glebę i korzenie sadzonek traktuje się roztworem tych leków. Odmiana Zenga należy do odmian truskawek odpornych na więdnięcie fusarium. Aby zabezpieczyć sadzenie przed infekcją, należy przetworzyć sadzonki przed sadzeniem.

Melon Fusarium

Zaraza Fusarium melonów jest szeroko rozpowszechniona w krajach Azji Środkowej, gdzie występują sprzyjające warunki do rozwoju patogenu. W zależności od odmiany i warunków uprawy ta grzybicza choroba może zniszczyć nawet 70% plantacji melonów.

Rozwój choroby zaczyna się od korzeni i pędów. Brązowieją. Na warstwach korzeni włosy znikają, a podstawę korzenia pokrywają czerwonawe plamy lub paski. Dotknięte krzaki szybko giną. Jeśli patogen dotknął krzaków w okresie składania owoców, melon nie dojrzeje w pełni, straci smak i nie będzie już jadalny. Owoce staną się wodniste i pozbawione smaku i będą nadawać się tylko do karmienia zwierząt gospodarskich. W dni, kiedy temperatura na zewnątrz waha się między 23-25 ​​stopni, a wilgotność około 80%, grzyb na melonie rozwija się szybciej.

Fusarium na kwiatach

Astry

Prawie wszystkie roczne astry mają niewystarczającą odporność na choroby fusarium. Kwiaty są atakowane przez grzyby podczas tworzenia pąków lub na początku otwierania kielicha. U chorych astry na łodygach pojawiają się loki, pąki opadające, brązowe podłużne plamki lub czarne żyłki. Na powierzchni szyjki korzeniowej powstają brązowe paski. Pędy są zdeformowane z powodu zniszczenia tkanki. Powierzchnie podstawy są zarośnięte białawym nalotem grzybni lub różowawymi guzkami. Taka roślina może nie dożyć kwitnienia, a jeśli aster zacznie kwitnąć, to jest wyjątkowo nie dekoracyjny. Kultura opóźnia się w rozwoju, pąki szybko zanikają. Czynnik sprawczy szarej zgnilizny przenika przez korzenie i porusza się wyżej wzdłuż układu naczyniowego, który do tego czasu już funkcjonuje sporadycznie.

Lilie

Roślina boi się wilgoci i uwielbia suche, nasłonecznione miejsca. Mechaniczne uszkodzenia korzeni i podmokłej gleby są głównymi przyczynami szarej zgnilizny. Kiedy zarodniki rozprzestrzeniają się po całym buszu, pąki zaczynają się kruszyć, a cebula może umrzeć. Nosicielami są gryzonie, owady, woda i wiatr.

Zarażone lilie mają brązowawe pnie, na kłączu i dnie widoczna zgnilizna. Dno stopniowo zanika, wewnątrz bańki tworzą się puste przestrzenie, a na powierzchni pojawiają się wrzody i plamki o żółto-brązowym odcieniu. Zgnilizna wpływa zarówno na wewnętrzną, jak i zewnętrzną stronę cebulki oraz podstawę łodygi. Ciepło i wysoka wilgotność to główne czynniki przyczyniające się do rozwoju choroby.Chora roślina opóźnia się we wzroście, im wyższe zdrowe krzewy rosną, tym jaśniejszy staje się kontrast.

Orchidee

Szara zgnilizna na storczykach może rozwijać się miesiącami, ale jej ostatni etap jest naprawdę ulotny, gdy w ciągu kilku dni z powodu choroby liście szybko żółkną, a ich liście zaczynają opadać. Charakterystyczną cechą Fusarium będzie obecność malinowego pierścienia na nacięciu i pojawienie się czerwono-brązowych obszarów na korzeniach powietrznych. Chory kwiat należy odizolować, ponieważ zarodniki tej zgnilizny można łatwo przenieść do sąsiedniej doniczki. Cechą zabiegu jest sucha resuscytacja i leczenie. Wilgoć na liściach, moczenie w tym przypadku jest przeciwwskazane. Fundazol rozcieńcza się wodą i nakłada w postaci kleiku na dotknięty obszar.

Jak sobie radzić z fusarium

W każdym razie przed zdiagnozowaniem rośliny pod kątem fusarium należy wykluczyć uszkodzenia przez inne szkodniki, mozaikę wirusową, plamienie, parch itp.

Dziś ta choroba jest uważana za nieuleczalną. Klęska patogenu zaczyna się od korzeni, dlatego chorobę można wykryć dopiero na ostatnim etapie, gdy funkcje życiowe rośliny są już upośledzone. Gdy zostaną znalezione warzywa, zboża i kwiaty z wyraźnymi śladami zarodników fusarium, krzaki są wykopywane i muszą zostać zniszczone przez ogień. Obszar, w którym znajdowała się chora roślina, jest traktowany roztworem siarczanu miedzi. Dobrą profilaktyką byłoby spryskanie zdrowych nasadzeń na zewnątrz roztworem preparatu grzybobójczego.

Spalony jest kwiat wewnętrzny z oznakami więdnięcia grzybów. W wazonach zdrowych roślin gleba jest zmieniana, którą przed wlaniem do doniczki rozlewa się roztworem biofungicydu.

Jeśli chorobę można było zidentyfikować na wczesnym etapie, wówczas łodygę odcina się od zaatakowanego krzewu, a miejsce cięcia jest dokładnie badane. Sadzonki z czystymi naczyniami w przekroju można ukorzenić, ale uratowanie krzewu rodzicielskiego nie zadziała. Wykopali go, leczenie w tym przypadku już nie pomoże.

Łodyga jest dezynfekowana w pojemniku z rozpuszczonym biofungicydem, a następnie ukorzeniana w wilgotnym kalcynowanym piasku. Obszar cięcia nawilżamy specjalnymi preparatami, takimi jak Heteroauxin, Kornevin czy Cyrcon - stymulatory wzrostu korzeni.

Środki zapobiegawcze Fusarium

Za najlepszą profilaktykę choroby fusarium uważa się odpowiednią pielęgnację i przestrzeganie techniki rolniczej oraz higieny w ogrodzie, co pozwala wykluczyć możliwość wystąpienia choroby.

Ważne jest, aby zdezynfekować narzędzie tnące w odpowiednim czasie podczas pracy z chorymi i zdrowymi roślinami, zdezynfekować glebę po roślinach, które miały choroby wirusowe lub grzybicze oraz zniszczyć szkodniki. Właściwa ochrona upraw od początkowych etapów aż do samych zbiorów jest kluczem do skutecznej walki z fusarium i konsekwencjami jego życia, a zapobieganie rozwojowi choroby oznacza zapobieganie utracie plonów.

Jesienne bioprzetwarzanie gleby z patogennych bakterii i grzybów, które zimują na resztkach roślinnych, w tym na grzybie Fusarium, który jest źródłem choroby, również zmniejsza ryzyko zachorowania.

Ważne jest, aby przed siewem zdezynfekować nasiona i sadzonki preparatami grzybobójczymi. Podczas aktywnego sezonu wegetacyjnego kultura jest zasilana kompozycjami potasowo-fosforowymi. Ostrożnie nanosi się świeże nawozy organiczne na glebę.

Aby zabić chorobotwórczą mikroflorę, łóżka są pokryte czarną lub przezroczystą folią. Przed przechowywaniem bulw, nasion, bulw i cebul są one dokładnie badane, a uszkodzone okazy z ogniskami grzybni są usuwane. Przed sadzeniem w ziemi zdrowy materiał do sadzenia jest traktowany Fundazolem.

Kwaśną glebę w okolicy rozcieńcza się kredą lub mąką dolomitową, co pomaga zmniejszyć prawdopodobieństwo infekcji szarej pleśni. Udowodniono, że czynnik wywołujący tę chorobę nie żyje w obojętnym podłożu o dużej zawartości wapnia.Aby chronić rośliny jagodowe i klomby przed fusarium, pod korzenie wlewa się słaby roztwór nadmanganianu potasu, można również dodać trochę kwasu borowego. W celach profilaktycznych wystarczy przeprowadzić zabieg przynajmniej raz w sezonie.

Problemów z chorobami grzybiczymi i bakteryjnymi można uniknąć, regularnie utrzymując czystość w ogrodzie, usuwając chwasty i spulchniając glebę, oczyszczając glebę ze szkodników, przestrzegając dawkowania i częstotliwości nawożenia mineralnego i organicznego. Unikaj gromadzenia się resztek roślinnych, opadłych owoców i jagód, lepiej je zakopać lub spalić poza ogrodem. Przed sadzeniem sadzonek lub nasion pod gołym niebem podłoże dezynfekuje się nadmanganianem potasu lub lekami przeciwgrzybiczymi w celu zabicia chorobotwórczych bakterii, zarodników i larw owadów, ale nie później niż miesiąc przed siewem.

Chore rośliny są natychmiast usuwane, spalane razem z ziemną grudą i nie przykrywane kompostem. W takiej mikroflorze patogeny rozmnażają się szybciej.

Pod koniec pracy powierzchnię narzędzi ogrodniczych, które miały kontakt z chorym krzewem, dezynfekuje się technicznym alkoholem. Aby nie rozprzestrzeniać zarodników grzybów na zdrowe łóżka, podeszwy butów, w których chodzili po terenie, są również wycierane i dezynfekowane. Źródłem infekcji może być nie tylko gleba, ale także doniczki i inne pojemniki, w których uprawiano rośliny uprawne.

Zabieg Fusarium: lista skutecznych fungicydów

Do zaprawiania nasion, sadzonek i podłoża z fusarium stosuje się następujące środki grzybobójcze:

• Agat-25K - produkt biologiczny o zbilansowanym składzie makro- i mikroelementów, zawierający wyciąg z sosny oraz pastę chlorofilowo-karotenową. Zwiększa plonowanie, działa destrukcyjnie na patogeny grzybów z rodzaju Fusarium oraz poprawia jakość gleby.
• Fitosporin-M - preparat pochodzenia naturalnego, który służy do ochrony gleby, kompostu, materiału nasadzeniowego przed chorobami grzybiczymi i bakteryjnymi.
• Baktofit - fungicyd o szerokim spektrum działania w profilaktyce i leczeniu chorób fuzariowych, odpowiada za rozwój zdrowej mikroflory, zapobiega przejawom i hamuje patogeny wielu chorób roślin.
• Trichodermin - szeroko stosowany w technice rolniczej, zwiększa żyzność gleby, chroni nasiona przed infekcjami grzybiczymi przed sadzeniem w gruncie, hamuje rozwój grzybów i całkowicie je niszczy.
• Vitaros - służy do dezynfekcji materiału sadzeniowego oraz przetwarzania cebul i roślin okopowych przed wysłaniem ich do przechowywania.
• Humat potasu - nawóz na bazie kwasu humusowego, torfu i węgla brunatnego, posiada skuteczne właściwości grzybobójcze, stymuluje wzrost masy wegetatywnej.

Środki ludowe na fusarium

Praktycznie niemożliwe jest wyleczenie rośliny z objawami fusarium środkami ludowymi, szczególnie w środku choroby, ale w celu szybkiego zapobiegania i utrzymania zdrowia krzewów będą one nie mniej skuteczne niż chemikalia. Poniżej rozważymy kilka metod leczenia fusarium metodami alternatywnymi:

1. 35 kropli jodu, 25 g mydła do prania (najlepiej wiórki) dodaje się do 1 litra mleka. Składniki miesza się do całkowitego rozpuszczenia, a powstałą mieszaninę traktuje się zdrowymi krzewami.
2. W dwóch litrach wody rozpuść 1 szklankę popiołu drzewnego i 1 łyżkę. l. mydło do prania. Nalegaj przez około dwa dni, po czym spryskują krzewy i glebę mieszaniną w obszarze z nasadzeniami. Ponowne opryskiwanie można wykonać po tygodniu.
3. Szklankę skórki cebuli wlewa się wrzątkiem (norma na wiadro wody). Po 30 minutach infuzji płyn jest filtrowany i rozcieńczany wodą w stosunku 1: 1. Napar cebulowy podlewa się nad ziemnymi częściami rośliny
4. Czosnek czyści się i kruszy, dodaje 1 litr wody i podaje w infuzji przez 24 godziny, filtruje i doprowadza do bezpiecznego stężenia przez dodanie kolejnych 9 litrów wody. Przetwarzanie odbywa się wieczorem.