Mieczyki

Gladiolus (Gladiolus), często nazywany szaszłykiem, jest uprawiany od wieków jako roślina ogrodowa. W tym samym czasie starożytni greccy rolnicy uważali ten piękny kwiat za chwast polny. Popularność zaczął zdobywać nieco później, kiedy zwrócił na siebie uwagę rzymskich patrycjuszy. Tam zaczęli uprawiać go jako dekorację ogrodową. To Rzymianie nadali roślinie jej główną nazwę, oznaczającą „miecz”. Założono, że amulet wykonany z jego żarówki jest w stanie ochronić wojownika podczas bitwy.

Opis kwiatu mieczyk

Kwitnąca roślina mieczyk należy do rodziny Iris. Afryka jest uważana za jedno z miejsc pochodzenia, tam żyje większość dzikich gatunków tego kwiatu. Przez długi czas na świecie uważano ją za bardziej jadalną niż ozdobną - dlatego w krajach śródziemnomorskich z jej bulw przygotowywano mąkę na tortille, łącząc je ze zwykłą cebulą. W średniowieczu z takiej mąki wypiekano nawet chleb.

Prawdziwa popularność mieczyk nastąpiła w XVI wieku, kiedy zainteresowali się nim europejscy ogrodnicy oraz po wprowadzeniu odmian południowoafrykańskich - i hodowców. Dziś ma kilka tysięcy odmian hybrydowych ogrodowych, różniących się wielkością, kształtem i terminem pojawiania się kwiatów. W przeciwieństwie do wielu innych roślin kwitnących, mieczyki mają prawie pełną paletę możliwych kolorów, w tym bladozieloną i bordową czerń. Bulwy rośliny mogą mieć również inny kolor: są żółtawe, różowe, prawie białe lub bardzo ciemne. Jednocześnie odmiany mają tendencję do degeneracji: większość z nich zaczyna tracić swoje właściwości po dziesięciu latach uprawy. Zastępują je nowe, ulepszone i jeszcze bardziej spektakularne okazy mieczyków. Ale są też odmiany, które mogą istnieć kilkanaście lat bez utraty trwałości i efektu dekoracyjnego.

Krótkie zasady uprawy mieczyków

Tabela przedstawia krótkie zasady pielęgnacji mieczyków na otwartym polu.

Cechy rosnących mieczyków

Istnieje wiele podstawowych zasad wytwarzania pięknych i zdrowych roślin mieczyków.

• Kupując żarówki, powinieneś szukać tylko odmian strefowych. W innym klimacie mieczyki przywiezione z cieplejszych regionów nie będą żyły długo. Tak więc holenderskie okazy na średnich szerokościach geograficznych będą mogły cieszyć się pięknym kwitnieniem tylko przez jeden, pierwszy rok. Bardzo często wyrastają z nich okazy drobnokwiatowe.
• Gladiolus nie powinien być uprawiany w jednym miejscu dłużej niż dwa lata. Następnie rośliny należy przenieść w inne miejsce na terenie. Pożądane jest, aby skład gleby w nowym miejscu różnił się od poprzedniego. Miejsce, z którego wysyłane są produkty, można zmieniać corocznie.
• Miejsce wybrane do sadzenia musi spełniać wszystkie wymagania rośliny, dodatkowo jest to uzależnione od klimatu. Gladioli wolą słońce, dlatego niepożądane jest wybieranie dla nich ciemnych miejsc. Zasada ta dotyczy zwłaszcza odmian późnych. Wczesne odmiany są w stanie wytrzymać lekki półcień, ale czas kwitnienia nieznacznie się zmieni. W regionach północnych kwiaty można sadzić tylko w dobrze oświetlonym miejscu.
• Kwietnik z nasadzeniami powinien być dobrze wentylowany. Taki wybór miejsca ochroni rośliny przed rozwojem chorób grzybowych.
• Sadzenie dużych cebulek razem z małymi może zaszkodzić temu drugiemu. Bezpośrednie sąsiedztwo z dużymi okazami gnębi dzieci. Zaleca się rozprowadzanie materiału do sadzenia na rabacie ogrodowej w kolejności rosnącej. Największe cebulki można sadzić oddzielnie od reszty.
• Na 3-4 dni przed sadzeniem z cebulek należy usunąć gęste łuski: kiełki nie mogą się przez nie przebić. Po posadzeniu taką cebulę podlewa się co drugi dzień.
• Stopień zakopania cebul zależy od wielkości cebul i jakości gleby. Na glebach lekkich głębokość sadzenia powinna wynosić około czterech średnic, a na glebach ciężkich wystarczą trzy. Niewystarczająca penetracja doprowadzi do tego, że strzała będzie musiała zostać związana, a przy nadmiernym kwitnieniu nie można w ogóle czekać.
• Latem mieczyki należy obficie podlewać raz w tygodniu. Podczas długotrwałej suszy wymagane jest nieco częstsze podlewanie. Po zwilżeniu należy poluzować glebę wokół cebul, nasadzenia uziemić i wyrwać wszystkie chwasty.
• Kwiaty rosnące na glebie piaszczysto-gliniastej wymagają regularnego nawożenia dolistnego.
• Zaleca się wykonywanie zabiegów profilaktycznych przeciwko szkodnikom i chorobom co miesiąc lub dwa razy w miesiącu. Zapobieganie takim problemom jest łatwiejsze niż pielęgnowanie roślin.
• Terminowe usuwanie więdłych kwiatów zachowa siłę żarówki: dzięki temu nie marnuje energii na jajnik.
• Prawidłowe kopanie i przechowywanie cebul mieczyków jest bardzo ważne dla utrzymania jakości materiału sadzeniowego.

Sadzenie mieczyków w otwartym terenie

Przygotowanie cebul do sadzenia

Zaleca się gotowanie cebul mieczyk do sadzenia w ciągu około miesiąca. Materiał do sadzenia jest dokładnie badany, wybierając zepsute, wysuszone lub zainfekowane bulwy. Zdrowa cebulka powinna być gęsta, mieć błyszczącą powierzchnię, pąki korzeniowe i pączek. Małe zmiany należy usunąć, odcinając dotknięty obszar i opatrując ranę zielenią. Górna warstwa gęstych łusek jest usuwana z wybranych cebulek. Należy postępować ostrożnie, aby nie uszkodzić kiełków. Następnie przenosi się je do jasnego i ciepłego pomieszczenia i układa rzędami w górę z kiełkami. Pomoże to wykiełkować cebulki, które jeszcze się nie obudziły.

Przed sadzeniem w ziemi materiał do sadzenia należy zdezynfekować.Taki środek posłuży jako profilaktyka zakażeń chorobami grzybiczymi, a także będzie mógł chronić przed wciornastkami. Możesz trzymać żarówki w roztworze manganu przez kilka godzin lub w Fundazolu przez około godzinę. Jeśli procedura dezynfekcji zostanie przeprowadzona tuż przed sadzeniem, wystarczy pół godziny przetrzymywania cebul w nasyconym roztworze nadmanganianu potasu. Następnie żarówki zanurza się w przygotowanych dołkach.

Żarówki niemowlęce wymagają specjalnego przygotowania. Na 2 tygodnie przed sadzeniem należy wybrać pąki o wielkości od 0,7 cm, odmiany, które nie są duże, mogą mieć mniejsze pąki. Jednocześnie każdy powinien mieć zauważalne guzki korzeni - najlepiej kilka. Z takich dzieci zdejmuje się gęstą wierzchnią warstwę, a następnie umieszcza się je swobodnie w kartonowym pudełku i umieszcza w rozproszonym świetle. Aby zaoszczędzić czas, zamiast czyszczenia taki materiał sadzeniowy należy przechowywać w słabym roztworze manganu przez około 10 godzin. Pomoże to zarówno w ich dezynfekcji, jak i zmiękczeniu twardej skorupy.

Dzieci mogą zachować żywotność przez około 4 lata. Uzyskane z nich dorosłe mieczyki są bardziej odporne na działanie chorób i dostosowane do warunków wzrostu w danym ogrodzie. To właśnie ten materiał jest uważany za najlepszy do sadzenia. W przeciwieństwie do cebulek sklepowych, które często przenoszą już różne infekcje, posadzenie dziecka daje dużą gwarancję wyhodowania zdrowego kwiatu.

Możesz zdobyć nowe mieczyki za pomocą rozmnażania nasion. Zwykle hodowcy stosują tę metodę: ze względu na specyfikę struktury kwiatu najbardziej niezawodne jest przeprowadzenie sztucznego zapylenia w celu uzyskania nasion, wybierając odpowiednie odmiany do krzyżowania. Procedura zapylania jest dość skomplikowana, a nasiona szybko tracą zdolność kiełkowania, więc używają tej metody tylko wtedy, gdy jest to konieczne. W przypadku sadzonek nasiona należy wysiewać w lutym, po namoczeniu w pożywce. Jako gleba używana jest mieszanka darni, próchnicy i piasku. Nasion nie trzeba zakopywać, wystarczy je po prostu rozłożyć na powierzchni gleby. Takie sadzonki mogą rosnąć w pudełkach do jesieni lub, wraz z nadejściem ciepłych dni, można je sadzić na otwartym terenie. Uformowane małe cebule przed jesiennymi przymrozkami wykopuje się i przechowuje w taki sam sposób, jak dorosłe bulwy. Jeśli wszystkie warunki zostaną spełnione, otrzymane w ten sposób rośliny powinny zakwitnąć już następnego lata.

Jak prawidłowo sadzić cebulki mieczyk

Gladiole uwielbiają ciepłe i słoneczne miejsca, dlatego trzeba dobrać dla nich odpowiedni kącik. Obszar z dobrym drenażem, oświetlony i chroniony przed przeciągami jest uważany za optymalny. Zacienione obszary mają zły wpływ na rozwój krzewów, a także na czas i obfitość ich kwitnienia. Szczególnie ważne jest unikanie takich miejsc sadzenia w zimnym klimacie. W takim przypadku szaszłyki będą potrzebować szczególnie dużo światła. Tylko mieszkańcy ciepłych południowych regionów mogą umieszczać kwiaty w półcieniu.

Nie nadaje się do mieczyków i miejsc o bliskich wodach gruntowych. Takie stany mogą prowadzić do chorób bulw. Dobrze, jeśli kwietnik z nimi znajduje się pod niewielkim kątem na południe. Pozwoli to ziemi lepiej się rozgrzać, a nadmiar cieczy będzie mógł szybciej odejść.

W uprawie mieczyków ważną rolę odgrywa również skład gleby. Najlepiej nadają się do tego gleby lekko kwaśne o pH 5,6-5,8. Bardziej zasadowe gleby uniemożliwiają cebulkom wchłanianie związków żelaza, co powoduje żółknięcie liści roślin. Zbyt kwaśne gleby prowadzą do ciemnienia, a następnie wysuszenia końcówek liści. Ponadto w takiej glebie kwiaty najczęściej chorują na fusarium. Aby gleba była mniej kwaśna, dodaje się do niej kredę, muszle lub mąkę dolomitową. Do przetwarzania 1 mkw. terytorium będzie wymagało około 200 g kompozycji.

Optymalne do uprawy mieczyków są czarnoziemy, lekkie gliny i gliniaste gleby piaszczyste.Zbyt lekką piaszczystą glebę można uczynić cięższą gliną i próchnicą, a wręcz przeciwnie, do ciężkich glin dodaje się piasek i wszystko ostrożnie wykopuje. Mieczyki dobrze rosną w miejscu bylin zielnych, warzyw i roślin strączkowych. Ale łóżka, na których rosły ziemniaki, buraki, inne rośliny okopowe lub astry, nie są dla nich odpowiednie.

Czas wykopywania gleby pod przyszły kwietnik zależy od pogody w danym regionie i położenia miejsca. Jeśli ziemia na nim szybko się nagrzeje, możesz wykopać łóżka na krótko przed sadzeniem. W suchych miejscach zaleca się wykopanie gleby jesienią, jednocześnie wprowadzając do niej niezbędne minerały. Do gleby często dodaje się superfosfat (około 100 g na 1 metr kwadratowy), a także chlorek potasu (do 40 g na 1 metr kwadratowy). Przed wiosennym sadzeniem mieczyków gleba jest tylko nieznacznie rozluźniona. Wiosną do gleby można dodawać nawozy potasowe, które nie zawierają chloru.

Sadzenie cebul mieczyków rozpoczyna się od końca kwietnia do drugiej połowy maja, kierując się pogodą. Szerokość gotowych łóżek wynosi zwykle co najmniej jeden metr. Jeśli kwiaty są ułożone w kilku rzędach, odległość między nimi powinna wynosić ok. 25 cm Odległość między poszczególnymi cebulkami zależy od ich wielkości. Dla małych okazów wystarczy 7-8 cm, dla dużych 15 cm Głębokość otworów powinna być w przybliżeniu taka sama. Dla małych to co najmniej 8 cm, dla dużych - co najmniej 10 cm, ale nie więcej niż 15 cm.

Zwilżyć glebę przed sadzeniem. Zamiast tego możesz rozlać rzędy roztworem fitosporyny. Aby stworzyć drenaż, na dnie układa się warstwę piasku o grubości kilku centymetrów lub niewielką warstwę mchu torfowca, co pomaga zatrzymać wilgoć w glebie i chroni sadzonki przed gniciem. Następnie żarówki układa się na ziemi i zakopuje. Aby pobudzić kiełkowanie, łóżka można przykryć folią, tworząc z niej rodzaj tuneli za pomocą elastycznych lub łukowatych podpór. Dzięki takiemu schronieniu możliwe jest zabezpieczenie wczesnych nasadzeń przed nawracającymi przymrozkami.

Pielęgnacja mieczyków na świeżym powietrzu

Dla prawidłowego rozwoju i bujnego kwitnienia mieczyki wymagają odpowiedniej pielęgnacji. Gdy cebulki wykiełkują, a wielkość liści osiągnie 10 cm, grządkę należy ściółkować. Grubość warstwy może dochodzić do 7 cm, zwykle używa się do tego wiórów, ale lepiej jest użyć humusu. Zabezpieczy nasadzenia przed przegrzaniem i wysuszeniem gleby, zagłuszy chwasty, a także posłuży jako dodatkowe źródło pożywienia dla kwiatów.

Tryb nawadniania

Przed podlaniem nasadzeń mieczyków między rzędami należy wykonać małe bruzdy o głębokości do 5 cm, w których popłynie woda. Ten krok zapobiegnie przedostawaniu się kropel wody do liści. Zwykle mieczyki wymagają jednego obfitego (do 12 litrów na 1 metr kwadratowy) podlewania tygodniowo, ale w suche dni robi się to znacznie częściej - raz na 3-4 dni. Rzadsza wilgotność gleby doprowadzi do wysychania lub deformacji kwiatów w górnej części strzałki. Podlewanie najlepiej wykonywać we wczesnych godzinach porannych lub nie późnym wieczorem, aby liście prawdopodobnie wyschły przed zapadnięciem nocy.

Po każdym podlewaniu zaleca się poluzować glebę wokół krzewów na głębokość 6 cm, tak aby na ziemi nie tworzyła się skorupa. Po poluzowaniu krzewy są wyrzucane. Tę procedurę należy powtarzać co najmniej raz na 10 dni, niezależnie od ilości opadów.

W ekstremalnych upałach wciornastki mogą atakować rośliny. Aby chronić kwiaty, przy pierwszych oznakach szkodnika ich liście należy spryskać naparami czosnku, makhorki lub środka owadobójczego. Czasami leczenie łączy się z wprowadzeniem środków grzybobójczych w celu zapobiegania chorobom wirusowym.

Podwiązka

Kiedy strzała osiągnie wystarczającą wysokość i zaczną się na niej pojawiać pąki, szczególnie wysokie szypułki należy ostrożnie przywiązać do kołków. Możesz rozciągnąć sznurek między rzędami.

Harmonogram odchwaszczania

Usuwanie chwastów jest uważane za konieczność podczas uprawy mieczyków.Zwykle wystarczą 4 pielenia na sezon. Ten krok jest szczególnie ważny na etapie kiełkowania cebul: chwasty mogą szybko zagłuszyć wszystkie nasadzenia, dlatego mieczyki nie mogą później zakwitnąć.

W okresie wegetacji i kwitnienia nie należy również rozpoczynać klombu. Duża liczba chwastów często prowadzi do rozwoju chorób.

Top dressing

Skład suplementów mineralnych zależy od etapu wzrostu mieczyków. Kiedy cebula wypuści pierwsze 2-3 liście, do gleby należy dodać azot, aby liście miały zdrowy, bogaty kolor. Może to być mocznik, siarczan amonu lub azotan amonu w ilości 25 g na 1 m2. W opatrunku pogłównym ważne jest przestrzeganie miary: nadmiar suplementów azotu doprowadzi do silnego zarastania zieleni ze szkodą dla rozwoju kwiatów. W takim przypadku odporność roślin zmniejszy się.

Drugie karmienie przeprowadza się zwykle, gdy w mieczyk rośnie piąty lub szósty liść. Oprócz azotu skład nawozów powinien zawierać potas i fosfor, które są odpowiedzialne za powstawanie strzały kwiatowej. Do gleby można dodać siarczan amonu, superfosfat i siarczan potasu (każdy - do 20 g na 1 metr kwadratowy).

Za trzecim razem kwiaty są zapładniane natychmiast po pojawieniu się łodyg kwiatowych na krzakach. W tym celu stosuje się preparaty zawierające tylko związki fosforu i potasu. Możesz użyć do 40 g superfosfatu i około 15 g chlorku potasu. Dodatkowo nawozy mineralne przez cały okres wzrostu można stosować dolistnie, zwilżając liście po obu stronach. Zwykle stosuje się do tego roztwór kwasu borowego (0,15 g na 1 litr), siarczanu miedzi (0,2 g na 1 litr) lub nadmanganianu potasu. Zwykle takie opatrunki są również łączone z głównymi etapami wzrostu kwiatów.

Oprócz nawozów mineralnych można również stosować nawozy organiczne. Najlepiej stosować napary i roztwory: płynna forma sprzyja lepszemu wchłanianiu składników odżywczych. Na etapie wegetacji krzewy nawożone są roztworem obornika drobiowego. Aby to zrobić, musisz rozcieńczyć 30 litrów odchodów w 50 litrach wody, a następnie pozostawić na co najmniej 10 dni. Powstałą mieszaninę rozcieńcza się w stosunku 1 litra naparu na 10 litrów wody i wlewa się do niej rowki wykonane do nawadniania. Nie zaleca się stosowania obornika końskiego.

W drugiej połowie sierpnia mieczyki przestają się nawozić. W przeciwnym razie wewnętrzny tryb żarówki może zostać zakłócony.

Cięcie kwiatów

Strzały mieczyków są często używane do tworzenia bukietów: kwiat dobrze stoi w wodzie i zachowuje elegancki wygląd do 10 dni. Ponadto terminowe usunięcie strzały pomoże zachować wigor rośliny, a także usunąć stare, zwiędłe kwiaty.

Aby nie uszkodzić żarówki, musisz poprawnie wyciąć szypułki. Odbywa się to wcześnie rano lub wieczorem za pomocą ostrego i wstępnie wysterylizowanego narzędzia. Bez tego lepiej delikatnie odłamać strzałę: brudny nóż lub sekator może zarazić. Pozostały czubek strzały powinien być schowany między liśćmi, aby zapobiec przedostawaniu się wody deszczowej. W takim przypadku na roślinie powinny pozostać co najmniej cztery blaszki liściowe.

Zwykle do cięcia wybiera się strzały z półotwartymi pąkami - dłużej pozostają w wodzie. Ale w odmianach o gęstych falistych płatkach co najmniej dwa dolne kwiaty powinny mieć czas na otwarcie.

Kopanie i przechowywanie cebul mieczyk

Kiedy wykopać żarówki

Konieczne jest wykopanie cebul mieczyków z ziemi jesienią, natomiast po kwitnieniu powinno to zająć około 1-1,5 miesiąca. Nie należy opóźniać zbioru - długi pobyt w chłodnej glebie może prowadzić do rozwoju chorób. Zwykle do zabiegu wybiera się suchy i jasny dzień w połowie lub pod koniec września. Cebule gotowe do wykopania pokryte są gęstymi łuskami. To samo dotyczy dzieci, które powinny bez wysiłku oddzielić się od bulwy matki. Aby liście nie przeszkadzały w procesie, możesz najpierw odciąć wszystkie łodygi. Nie musisz opuszczać pniaków. Czasami liście i łodygi są odcinane po wykopaniu, jednocześnie usuwając korzenie z bulw. Zepsute lub spleśniałe okazy trzeba będzie wyrzucić.

Najpierw należy wykopać wczesne i duże odmiany mieczyków, a dopiero potem późne i małe. Jeśli mówimy o roślinach, na których liściach pojawiły się oznaki infekcji, wczesne kopanie i terminowe przetwarzanie mogą uchronić je przed całkowitą śmiercią. Z cebul wyciągniętych z gleby strząsają ziemię i oddzielają uformowane dzieci. Następnie wszystkie cebulki należy podzielić na odmiany, włożyć do pojemników z drobnym rusztem na dnie i dokładnie opłukać pod bieżącą wodą.

Umyte bulwy należy zdezynfekować, trzymając przez około pół godziny w 1% roztworze fundazolu. Następnie są ponownie myte i ponownie przetwarzane - teraz w nasyconym roztworze nadmanganianu potasu. Po takich zabiegach cebulki są suszone przez kilka dni, a następnie porządkowane w pudełkach wyłożonych papierem. Przez pierwsze kilka tygodni należy je przechowywać w ciepłym (od +25 stopni) miejscu, jednocześnie okresowo przewracając. Następnie pudełka są przenoszone do nieco chłodniejszego (około +20 stopni) rogu. Po miesiącu można przeprowadzić końcowe czyszczenie i sortowanie, usuwając zbyt brudne łuski i oddzielając pozostałe dzieci. W tym czasie bulwy mają czas na dokładne wyschnięcie, a między okazem matki a dzieckiem tworzy się warstwa korka.

Dzieci powinny być przechowywane w uprzednio posortowanej odmianie i wielkości. Dzieci są uważane za duże o średnicy około 0,8 cm i powyżej, średnie - od 0,6 mm. Powinny być przechowywane w papierowych torebkach w temperaturze około +5 stopni. Przebywanie w cieplejszym pomieszczeniu może negatywnie wpłynąć na ich wiosenne kiełkowanie. Jeśli w domu nie ma odpowiedniego rogu, możesz umieścić je w lodówce.

Wymagania dotyczące przechowywania żarówek

Cebulki mieczyków mają wyraźny okres uśpienia, ale nie trwa on długo - tylko około 40 dni. W tym czasie kiełki na pewno się na nich nie pojawią, nawet jeśli materiał do sadzenia znajduje się w ciepłym pomieszczeniu. Głównym zadaniem ogrodnika jest próba opóźnienia momentu pojawienia się kiełków do czasu sadzenia. W tym celu żarówki mieczyk należy przechowywać w chłodnym miejscu. Optymalne do ich utrzymania jest pomieszczenie, w którym utrzymuje się temperaturę nie wyższą niż +10 stopni przy średnim poziomie wilgotności (do 70%). Może to być wentylowana piwnica lub piwnica.

Żarówki można przechowywać w siatkowych pudełkach, kartonach, zwykłych papierowych torebkach, gazetach, oddychających płóciennych torbach, a nawet rajstopach. Najważniejsze jest to, że otrzymują napływ powietrza. W celu konserwacji zaleca się dodawanie obranych ząbków czosnku do pojemników z cebulkami. Co najmniej raz w miesiącu należy je sprawdzać pod kątem gnicia, a stary czosnek wymienić na świeży.

Jeśli nie ma wystarczającej ilości chłodnego miejsca, cebulki mieczyków należy umieścić w lodówce. Zwykle wybiera się do tego najniższą półkę na warzywa. Każda cebula jest wstępnie owinięta papierem i umieszczona w szczelnych pojemnikach. Pomoże to chronić materiał nasadzeniowy przed wysychaniem. Gdy zbliża się wiosna, cebulki mogą zacząć się budzić i uwalniać wilgoć. Aby zapobiec ich gniciu, należy je okresowo wyciągać, suszyć, zawijać świeżym papierem i wkładać z powrotem. W tym okresie można przenosić pojemniki na chłodniejsze półki.

W regionach południowych, gdzie zimy są dość łagodne, cebulki mieczyków można przechowywać na chronionych przed mrozem balkonach w skrzynkach zamontowanych na drewnianych deskach. W chłodne dni pudełka z nimi można dodatkowo owinąć starą ciepłą odzieżą.

W skrajnym przypadku cebulki mieczyków można przechowywać w temperaturze pokojowej, ale w tych warunkach do wiosny zaczną tracić wilgoć i wysychać. Przed sadzeniem takie bulwy należy przechowywać w roztworze stymulującym wzrost.