Hortensja należy do roślin z rodziny Hortensia. To kwitnące krzewy ozdobne. Istnieje od 30 do 80 odmian hortensji, które dziś są szeroko rozpowszechnione we wszystkich częściach świata. Większość krzewów i krótkich hortensji rośnie na terenach Azji Wschodniej i Południowej, Chin, Japonii, Ameryki Północnej i Południowej.
Hortensja odziedziczyła swoją nazwę od imienia księżniczki od czasów starożytnych. We współczesnej naukowej literaturze botanicznej zawierającej klasyfikację roślin hortensja jest określana jako hortensja, co po grecku oznacza „wypełnione naczynie”. Ta kochająca wilgoć roślina swoim kształtem przypomina dzban. W Japonii nazywa się to trochę inaczej „adzisai”. Od 1820 roku hortensja rozpowszechniła się również w krajach europejskich. Ponieważ krzew nie mógł wytrzymać surowego klimatu na tych szerokościach geograficznych i często umierał na otwartym terenie, początkowo ogrodnicy uprawiali go wyłącznie jako roślinę doniczkową. Jednak do połowy ubiegłego wieku, dzięki staraniom hodowców, liczba uprawianych odmian hortensji osiągnęła około stu gatunków ogrodowych. W regionach środkowego pasa szczególnie popularnych jest około 12 odmian hortensji, które mają różnorodne kolory.
Kwiat hortensji - charakterystyka i opis
Większość odmian hortensji wygląda jak krótki krzew, który może osiągnąć wysokość 1-3 m, jednak czasami zdarzają się hortensje lub liany, które mogą owijać się wokół pni drzew na samą górę. Wszystkie gatunki są podzielone na grupy wiecznie zielone i liściaste. Na naszym terenie z reguły uprawia się hortensje liściaste, których okres kwitnienia trwa od wiosny do późnej jesieni. Kielich kwiatu jest reprezentowany przez kulisty kształt w postaci kwiatostanu. Tylko wewnętrzne nasiona mają zdolność dojrzewania i tworzenia owoców. Białe kwiaty są szeroko rozpowszechnione. Przedstawiciele hortensji wielkokwiatowej mają różne zabarwienie, na co znaczny wpływ mają wskaźniki kwasowości gleby. Są na przykład okazy hortensji w kolorze czerwonym, niebieskim i liliowym. Jeśli gleba jest kwaśna, rosną w niej odmiany niebieskie, jeśli jest zasadowa, różowa lub liliowa, a gleba neutralna charakteryzuje się beżowymi kwiatami. Owoc tego krzewu wygląda jak wielowarstwowe pudełko wypełnione nasionami.
Oprócz gatunków wielkokwiatowych w rejonach średnich szerokości geograficznych często spotyka się hortensję drzewiastą, która charakteryzuje się odpornością na przetrwanie w zimnych warunkach, a także ma właściwości regeneracyjne. Hortensja wiechowa doskonale znosi mróz, który jest jedną z najtrwalszych odmian spośród wszystkich gatunków.
Istnieją inne odmiany roślin: hortensja serrata, hortensja serrata, hortensja pnąca, hortensja promienna, hortensja petiolate, hortensja dębowa.
Przycinanie hortensji po kwitnieniu
Oprócz regularnego podlewania, nawożenia, spulchniania gleby, z czasem wymagane jest przycinanie tego krzewu ozdobnego. Mniej doświadczeni ogrodnicy i miłośnicy kwiatów błędnie uważają, że podobnie jak bzy, hortensje należy stale przycinać. Takie środki mogą być odpowiednie tylko dla niektórych odmian. Hortensja wielkokwiatowa nie wymaga przycinania i kwitnie wraz z pędami, które wyrosły w ciągu ostatniego roku. W związku z tym młode roczne pędy należy zachować na zimę, aby następnego lata mogły obficie kwitnąć. Na młodych pędach mogą tworzyć się krzewy o śnieżnobiałych kwiatostanach. Po przycięciu na krzewie pojawiają się nowe gałęzie, które przyniosą dużą liczbę kwiatów. Cięcie zalecane jest wczesną wiosną lub jesienią. Należy to zrobić z wielką starannością, aby nie uszkodzić całego buszu.
Wszystkie rodzaje hortensji są podzielone na kilka kategorii zgodnie z metodą przycinania. Pierwsza z nich to hortensja wielkokwiatowa, ząbkowana, kolczasta, dębowa i liana. Różnią się od innych gatunków tym, że mogą tworzyć kwiatostany na starych pędach. Konieczne jest przycinanie tych odmian w następujący sposób: usuń stare kwiatostany do pierwszych zdrowych pąków.
Inna kategoria roślin obejmuje gatunki, które mogą tworzyć pąki na młodych łodygach. Należą do nich główne najpopularniejsze odmiany hortensji: wiechowate i drzewiaste, które są cięte wiosną przed kwitnieniem. W hortensji paniculata pozostają gałęzie szkieletowe i pędy wyrastające na zewnątrz. Hortensja podobna do drzewa jest przycinana dopiero po osiągnięciu czwartego roku życia. W przeciwnym razie roślina zacznie stopniowo wysychać, a z czasem może całkowicie umrzeć. Prawdopodobnie tak się nie stanie, jeśli jesienią przycinasz krzew.
Dorosłe rośliny z rozwiniętym układem gałęzi przycina się do korzenia, pozostawiając około 10 cm od każdego pędu. W przypadku dużych i dojrzałych roślin tę procedurę odmładzania najlepiej wykonywać stopniowo, aby system korzeniowy mógł w pełni zregenerować się.
Ogrodnicy zalecają jesienne przycinanie krzewów, ponieważ roślina jest lepiej tolerowana. W przyszłym roku można zaobserwować obfite kwitnienie. W hortensjach należących do drugiej kategorii kwiatostany są odcinane. Należy to zrobić przy braku schronienia, aby wdzięczne gałęzie krzewu nie łamały się zimą z powodu ciężaru pokrywy śnieżnej. W hortensji przypominającej drzewo grube pędy są usuwane, aw hortensji wiechowej cienkie. Gałęzie, które wyrosły w tym sezonie, są skracane o kilka pąków.
Przygotowanie hortensji na zimę
Zanim nadejdzie mroźna pogoda, prawie wszystkie rodzaje tego krzewu należy dokładnie przykryć i przygotować na zimę. Hortensje giną na średnich szerokościach geograficznych bez izolacji. Hortensja podobna do drzewa jest uważana za najbardziej odporny i mrozoodporny gatunek. Jeśli jednak korzenie rośliny przetrwają zimę, końce młodych gałęzi mogą zamarznąć.
Jesienią należy usunąć liście z krzewu, zachowując tylko te najwyższe. Pędy stopniowo zaczną gęstnieć i stawać się silniejsze. Następnie nawozimy glebę nawozami zawierającymi fosfor i potas. Ostatnim krokiem jest przykrycie hortensji.
Jak przykryć hortensję na zimę
Aby określić, jak najbardziej niezawodny sposób na ocieplenie hortensji na zimę, warto wziąć pod uwagę specyfikę klimatu. Krzewy roślin uprawianych w południowych regionach, przed nadejściem chłodów, można po prostu się przytulić. Na obszarach, na których występują ostre zimy, należy je przykryć. Niskie krzewy pokryte są torfem, a powierzchnia pokryta jest folią. Pod takim rodzajem koca zimowego roślina będzie chroniona przed zamarzaniem.
Kolejna równie skuteczna i sprawdzona metoda ukrywania się jest następująca. Roślinę przywiązuje się liną i starannie układa na deskach z gwoździami, do których przywiązuje się gałęzie.Następnie krzew pozostawia się w tej pozycji na zimę, przykrywając go świerkowymi łapami lub trocinami. Aby chronić taką konstrukcję przed wiatrem, na wierzch kładzie się spunbond lub żelazną blachę.
Często stosuje się metodę okrywania kręgu przy pniu gałęziami świerkowymi. W tym celu gałęzie w pozycji promieniowej są zgięte do ziemi, a podstawa krzewu pokryta jest torfem. Aby naprawić pędy, są one mocowane za pomocą drewnianych lub metalowych zszywek. Gałęzie przykrywa się gałązkami świerkowymi, a następnie lutrastilem, który trzeba dociskać ciężkimi przedmiotami. Cegły lub deski są świetne. Tak ocieplona hortensja może nie bać się silnych mrozów.
Jeśli krzew jest już wystarczająco stary, jego gałęzi nie można w ten sposób zgiąć i przykryć. Dlatego jest owinięty lutrastilem i zabezpieczony liną. Następnie nad rośliną wznosi się metalową ramę w postaci siatki, którą rozbija się na arkusze pokrycia dachowego. Suche liście wlewa się do ramy.
Z biegiem czasu zwiększa się wytrzymałość hortensji na niekorzystne warunki, więc dorosłe krzewy nie wymagają specjalnego schronienia. Jednak młode rośliny nie powinny być pozostawiane bez ochrony na zimę.
