Gruszka leśna jest jedną z form gruszki pospolitej. Rośnie w postaci drzewa lub krzewu. Grusza może dorastać do 20 metrów wysokości, grusza krzewiasta nie przekracza 4 metrów i ma kolce na gałęziach. Roślina ma łuszczącą się korę pokrytą pęknięciami. Gruszka ma rozłożystą i gęstą koronę, liście są zaokrąglone, od 2 do 7 cm długości i 1,5-2 cm szerokości, z wydłużonymi ogonkami. Blacha jest błyszcząca u góry, matowa u dołu. Kwiaty gruszy mogą być pojedyncze lub zebrane w tarcze po 6-12 kwiatów. Ich kolor ma odcienie bieli i różu. Owoce osiągają 4 cm średnicy, w kształcie gruszki. Długość szypułki 8-12 cm Owoce są bogate w witaminy z grupy B, C, różne kwasy, cukry i garbniki.
Gruszka zaczyna kwitnąć pod koniec kwietnia - początek maja. Owoce zbierane są w sierpniu-wrześniu. Dorosłe rośliny w wieku 8-10 lat zaczynają przynosić owoce.
Owoce gruszki leśnej są bardzo dobrze utrzymane. Mogą zachować swój wygląd przez 5 miesięcy. Każde drzewo daje do 40 kg zbiorów w sezonie. Dobre owocowanie jest okresowe i powtarza się co dwa lata.
Opis dzikiej gruszki
Obszar uprawy gruszy leśnej jest dość duży. Roślina dobrze zakorzenia się zarówno w strefie stepowej, jak i leśno-stepowej. Gruszka leśna jest również szeroko rozpowszechniona w rejonach Kaukazu i Azji Środkowej, występuje w Mołdawii i Azerbejdżanie. Występują zarówno samotne, jak i grupowe pędy. Na obszarach sprzyjających wzrostowi gruszka tworzy całe lasy. Uprawa jest odporna na suszę ze względu na silny system korzeniowy, który sięga głęboko w głąb, kwitnie na lekkich glebach bogatych w składniki odżywcze. Propagowane głównie przez nasiona. W naturze rozprzestrzenianie się nasion ułatwiają dzikie zwierzęta żywiące się owocami gruszki. Niekorzystne warunki sprzyjają rozwojowi pędów korzeniowych, które często zapuszczają korzenie, tworząc odrębną roślinę. Gruszka leśna może również mieć gęsty wzrost pneumatyczny.
Roślina żyje od 150 do 300 lat. Drzewa odmianowe mają znacznie krótszą żywotność - 50 lat. Owoce gruszki są szeroko stosowane. Nadają się do produkcji kompotów, napojów owocowych, dżemów i win. Można je jeść zarówno na surowo, jak i gotowane lub suszone. Nadaje się jako pokarm dla zwierząt domowych i dzikich zwierząt. Wczesny okres kwitnienia i jego obfitość sprawiają, że gruszka jest doskonałą rośliną miodową.
Cenione są nie tylko owoce rośliny, ale także drewno. Ma dużą gęstość i piękny czerwono-brązowy kolor. Często używany do produkcji mebli, zastawy stołowej i przedmiotów dekoracyjnych. Kora gruszki ma również zastosowanie: jest używana jako naturalny brązowy barwnik. Z liści rośliny uzyskuje się żółty pigment.
Grusza leśna doskonale nadaje się do kształtowania krajobrazu przydrożnego i leśnictwa w regionach stepowych, a także jest używana przez hodowców.
Odmiana gruszki „Forest Beauty”
Forest Beauty to najpopularniejsza odmiana gruszki. Miejsce dystrybucji: Ukraina i Białoruś. Strefowe sadzonki są dobrze akceptowane w regionie Dolnej Wołgi i na Kaukazie. Przedstawiciele tej odmiany osiągają wysokość 10 metrów, mają szeroką piramidalną, niezbyt gęstą koronę.Pędy proste są często grube i ciemnoczerwone. Na pędach jest sporo soczewicy. Liść jest mały, owalny, z drobno ząbkowaną krawędzią. Kwiaty drzewa mają różne odcienie, od białego do różowego. Ta odmiana gruszek jest odporna na wiosenne zmiany temperatury. Leśne Piękno jest częściowo samo-płodne.
Kształt owoców tej odmiany jest jajowaty. Owoce są żółte z czerwonym odcieniem, pokryte szarymi kropkami. Mają cienką, szorstką skórkę i soczysty aromatyczny miąższ. Smak jest słodko-kwaśny. Owoce gruszki są bardzo aromatyczne. Okres dojrzewania rozpoczyna się w drugiej połowie sierpnia. Aby lepiej zachować plon, zaleca się usunięcie owoców na tydzień przed dojrzewaniem. W przeciwnym razie plon szybko przejrzy się, co doprowadzi do jego wczesnego zepsucia. Owoce Leśnej Piękności można spożywać bezpośrednio lub wykorzystać do przygotowania kompotu.
Gruszka tej odmiany owocuje 6-7 lat po posadzeniu. Roślina jest bezpretensjonalna. Lubi gleby suche i umiarkowanie wilgotne, ale najlepiej sprawdzają się luźne podłoża bogate w składniki odżywcze. Drzewa Leśnej Piękności są mrozoodporne.
Opis tej odmiany gruszki jest pod wieloma względami podobny do gruszki leśnej, jedyną różnicą jest jej wysoka mrozoodporność.
Inną odmianą gruszki jest dzika gruszka. Drzewa tej odmiany osiągają 20 metrów wysokości. Obszar dystrybucji: południe Rosji, Kaukaz, Azja Środkowa i Kazachstan. Rośnie zarówno w lasach, głównie liściastych, jak i na obrzeżach. Może tworzyć całe lasy gruszowe, ale rośnie głównie na pojedynczych drzewach. Dzika gruszka to dobry, energiczny wywar. Dobrze komponuje się z odmianami uprawnymi. Liście dzikiej gruszy są błyszczące, owalne. Kwiaty białe, czasem różowe, do 3 cm średnicy, tworzące parasolki.
Kwitnienie następuje od połowy do końca wiosny kalendarzowej, kiedy roślina zaczyna wypuszczać liście. Owoce mają kształt gruszki lub kuliste. Gruszki słodko-kwaśne można spożywać dopiero po 2-3 miesiącach przechowywania. Zbiory przypadają pod koniec sierpnia. Dorosłe rośliny 7-8 lat zaczynają przynosić owoce. Wydajność waha się od 10 do 50 kg na drzewo. Średnio roślina żyje 60-90 lat, ale są też trzystuletnie kopie.
