Guzmania

Roślina guzmania (Guzmania) lub gusmania to zielny epifit z rodziny Bromeliad. Ten rodzaj obejmuje około 130 różnych gatunków. Występują w wielu krajach Ameryki Południowej, ale można je również znaleźć w Ameryce Środkowej, a także w południowych Stanach Zjednoczonych. Guzmania rośnie w górach, wybierając otwarte stoki.

Kwiat otrzymał swoją nazwę na cześć farmaceuty, botanika i badacza, Hiszpana A. Guzmana, który specjalizował się w badaniach flory i fauny Ameryki Południowej. W naturze wiele gatunków tej rośliny uważa się dziś za zagrożone. Ale, opisana na początku XIX wieku, guzmania rozprzestrzeniła się na całym świecie jako spektakularny kwiat wewnętrzny. Guzmania przyciąga zarówno pięknymi długimi liśćmi, jak i niezwykłymi kwiatostanami szyszynki o jasnym kolorze, które bardzo długo utrzymują się na krzaku.

Opis guzmania

Podobnie jak wszystkie bromelie, guzmania może również gromadzić wodę w wylocie liścia. Dzięki nałożeniu blach tworzą rodzaj misy. Kwiat potrzebuje wody na własne potrzeby, ale mogą z niego korzystać także inni mieszkańcy lasu. Najczęściej liście guzmania mają monochromatyczny kolor, ale można je ozdobić podłużnymi lub poprzecznymi paskami. Długość każdego liścia wynosi od 40 do 70 cm, a średnia średnica rozety sięga pół metra. Wielkość guzmania w przyrodzie sięga 75 cm, w domu krzewy są znacznie mniejsze - ich wysokość wynosi około 40 cm.

Kwitnienie Guzmanii rozpoczyna się wiosną lub jesienią i może trwać nawet kilka miesięcy. Same kwiaty takich roślin są raczej niepozorne, ich przylistki nadają krzewowi dekoracyjny efekt. Mają błyszczącą powierzchnię i są w kolorze jaskrawoczerwonym, żółtym, pomarańczowym lub białym. Liście o długości do 5 cm, zwinięte w dziwaczny kwiatostan znajdujący się pośrodku rozety liściowej. Chociaż samo kwitnienie trwa około 5 miesięcy, po jego zakończeniu rozeta zaczyna obumierać, tworząc świeże pędy.

Guzmania nie jest uważana za roślinę trującą, a mimo to jej sok może powodować podrażnienia, jeśli wejdzie w kontakt ze skórą. Konieczna jest ostrożna praca z krzakiem.

Krótkie zasady uprawy guzmania

Tabela przedstawia krótkie zasady opieki nad guzmania w domu.

Opieka Guzmania w domu

Oświetlenie

Dbanie o guzmania w domu wymaga przestrzegania pewnych zasad. Kwiat jest ciepłolubny, potrzebuje dużej wilgotności i odpowiedniego oświetlenia. Promienie bezpośrednie mogą uderzać w roślinę tylko w krótkie dni świetlne - od połowy jesieni do lutego. Przez resztę dnia w ciągu dnia krzewy guzmania należy osłonić przed bezpośrednim działaniem słońca, zapewniając im rozproszone oświetlenie.

Nie zaleca się umieszczania doniczki bezpośrednio na parapecie. Latem tam guzmania może cierpieć z powodu bezpośrednich promieni, a zimą - z akumulatorów, które znacznie wysychają powietrze obok rośliny.

Temperatura

W okresie pączkowania guzmania należy utrzymywać w cieple. W pomieszczeniu w tym okresie nie powinno być chłodniej niż 25 stopni. Po rozpoczęciu kwitnienia można nieco obniżyć temperaturę w pomieszczeniu - do 20 stopni.

Pomimo ciepłolubności kwiatu nie lubi zbyt wysokich temperatur. Długi pobyt w upale (od 26-28 stopni) spowalnia procesy wewnątrz kwiatu i może zniszczyć roślinę. Guzmania może wytrzymać krótkie okresy chłodzenia do 12 stopni.

Podlewanie

Do podlewania guzmania używa się również tylko wody destylowanej lub wstępnie przefiltrowanej. Wynika to z faktu, że korzenie kwiatu boleśnie reagują na chlor i wapno. Woda powinna być lekko ciepła - co najmniej 20 stopni. Gleba jest stale utrzymywana w stanie lekko wilgotnym, a roślina lepiej znosi lekką suszę niż podmokłość.

Podlewanie należy przeprowadzać, gdy wierzch gleby zaczyna lekko wysychać. Woda wlewa się do samego wylotu, imitując jej naturalną rolę jako miski. Ale stagnacja wody w liściach nie powinna być dozwolona, ​​dlatego ciecz, która nie wchłania przez długi czas, jest osuszana. Glebę można nawilżać tylko w okresach zbyt gorącej i suchej pogody.

Reżim podlewania zależy od warunków, w których trzymany jest kwiat. W chłodnym i półcienistym miejscu podlewanie odbywa się rzadziej, ale liczba oprysków pozostaje taka sama. Od początku wiosny i lata, kiedy guzmania rośnie szczególnie aktywnie, potrzebuje regularnego nawilżania.

Poziom wilgotności

Do normalnego rozwoju guzmania wymagany jest wysoki poziom wilgotności. Liście rośliny opryskuje się codziennie. Do tego nadaje się woda filtrowana lub destylowana. W ciepłym sezonie możesz wybrać dowolny czas na tę procedurę (najważniejsze jest, aby nie robić tego na słońcu), ale od jesieni do końca zimy opryskiwanie odbywa się tylko rano. Ważne jest, aby działać ostrożnie, aby krople nie spadały na przylistki - może to znacznie skrócić czas kwitnienia. Ponadto liście krzewu można okresowo wycierać gąbką. Taka procedura pomoże usunąć kurz z rośliny, a także ochroni ją przed szkodnikami.

Aby zwiększyć wilgotność, można wypełnić tacę na kwiaty wilgotnym mchem i okresowo ją zwilżyć.

Gleba

Gleba do sadzenia powinna mieć dobrą przepuszczalność wilgoci i powietrza oraz lekko kwaśną lub obojętną reakcję. Podłoże może zawierać mieszankę pokruszonej paproci i 1/3 korzeni torfowca. Gleba może również składać się z piasku i mchu zmieszanych z podwójnymi częściami gleby liściastej i kory iglastej lub z mieszanki darni i próchnicy z dodatkiem podwójnej części torfu i połowy piasku.Mieszanka może również składać się z kory z dodatkiem węgla drzewnego prawie w całości: guzmania jest epifitem i jest przystosowana do życia na drzewach. Na dnie wybranego pojemnika układana jest warstwa drenażowa.

Top dressing

Guzmanii nie trzeba często karmić, ale w razie potrzeby kwiat nawozi się specjalnymi kompozycjami na bromelie. Należy pamiętać, że dawka preparatu powinna być o połowę mniejsza od zalecanej. Ponadto takie pierwiastki jak bor i miedź nie powinny wchodzić w jego skład - kwiat negatywnie postrzega ich obecność w glebie. Takie karmienie odbywa się co miesiąc od początku wiosny do końca lata. Roztwór, podobnie jak woda do nawadniania, wlewa się do wylotu. Można również zastosować aplikację dolistną. Pozostałą część roztworu usuwa się następnie z liści za pomocą wilgotnej szmatki. Nadmiar składników odżywczych jest szkodliwy dla krzewu.

Transfer

Korzenie Guzmania rozwijają się bardzo wolno, więc kwiat nie wymaga regularnych przeszczepów i może długo żyć w jednej doniczce. Guzmania jest przeszczepiana tylko w niektórych przypadkach: po zakupie kwiatu w sklepie (w celu zmiany zdolności transportowej), a także podczas rozmnażania poprzez wydzielenie gniazd potomnych.

Roślina ma zwarty system korzeniowy, dlatego stosuje się do niej doniczki o średnicy nie większej niż 12-15 cm. Ale w miarę rozwoju stosunkowo wysoki krzew jest w stanie przewrócić taki pojemnik. Aby temu zapobiec, ciężarki układa się w doniczce lub umieszcza w uchwycie do sadzarki.

Jeśli nie masz możliwości lub chęci samodzielnego przygotowania podłoża, odpowiednia jest mieszanka na paprocie lub orchidee. Na warstwę drenażową wylewa się cienką warstwę gleby, na wierzch kładzie się krzak z grudką starej ziemi, a następnie puste przestrzenie wypełnia się świeżym podłożem. Podczas przesadzania lepiej nie zakłócać korzeni rośliny - są kruche.

Pielęgnacja po kwitnieniu

Każda rozeta guzmania kwitnie tylko raz w życiu. Ze względu na tę cechę niektórzy botanicy uważają kwiat za roczny, ale proces tworzenia pąków jest czasami bardzo długi. Po kwitnieniu krzew zaczyna stopniowo wysychać. Jeśli utworzy zastępcze gniazda córki, można je sadzić we własnych doniczkach. W takim przypadku szypułkę można odciąć.

Metody hodowli Guzmania

Rozmnażanie przez podzielenie buszu

Po kwitnieniu dorosłego krzewu guzmania procesy boczne - obok niego zaczynają tworzyć się dzieci. Liczba dzieci zależy od warunków kwiatu. Gdy główny wylot obumiera, rozwijają się i tworzą własne korzenie. Gdy osiągną około 1,5 cm długości, młode można oddzielić od głównej rośliny. W tym celu stosuje się ostry i sterylny instrument. Plastry na wyrostku robaczkowym i na samym krzaku są następnie traktowane boiskiem ogrodowym.

Ze względu na to, że dzieci formują korzenie w różnym tempie, przeszczepienie ich wszystkich za jednym razem nie zadziała, dlatego przetwarzaniu podlega również krzew główny. Procedura separacji przebiega etapami. Każdą rozetę córkę umieszcza się w osobnej doniczce z taką samą glebą jak w przypadku dorosłej rośliny.

Sadzonki trzymane są w ciepłym miejscu, przykryte czapką dla utrzymania wysokiego poziomu wilgotności. Kiedy młode guzmania stają się silniejsze, przenoszone są do trwałych doniczek, starając się nie dotykać korzeni. Uzyskane w ten sposób krzewy kwitną przed sadzonkami.

Jeśli dziecko o wysokości około 8 cm, oddzielone od krzewu, nie miało jeszcze korzeni, możesz również spróbować je ukorzenić. Gniazdo jest lekko zakopane w ziemi, a następnie przechowywane w warunkach szklarniowych. Jednak lepiej jest pozwolić roślinom uformować korzenie w ich starym miejscu. Zaczynają sprawdzać swoją obecność, gdy gniazdo macierzyste zaczyna zanikać.

Jeśli stara guzmania uformowała niewielką liczbę dzieci, nie można ich przeszczepić, ale zostawić je w starym garnku. Takie krzewy będą mogły kwitnąć za rok.

Uprawa z nasion

Do rozmnażania krzewów można również użyć ich nasion. Pojawiają się, gdy wyblakną prawdziwe małe kwiaty guzmania.Do siewu przygotuj pojemnik wypełniony podłożem do uprawy bromeli lub mieszanką piasku i torfu. Nasiona są wstępnie traktowane roztworem nadmanganianu potasu, a następnie suszone i rozprowadzane na powierzchni gleby, bez pogłębiania lub zasypiania. Mogą kiełkować tylko w świetle. Po wysianiu pojemnik przykrywa się folią lub szkłem i umieszcza w ciepłym miejscu (ok. +23). Schronienie jest usuwane w celu wentylacji, a także starają się, aby gleba nie wysychała, spryskując ją letnią wodą. Sadzonki pojawiają się za 2-3 tygodnie. Kilka miesięcy po uformowaniu się pędów zanurza się je w mieszance podwójnego torfu z liściastą glebą i połową darni. Kilka tygodni po zerwaniu możesz przenieść rośliny na ich ostateczne miejsce. Takie sadzonki zaczną kwitnąć dopiero 3-5 lat po siewie.

Możliwe narastające trudności

Wszystkie trudności związane z rosnącą guzmania wiążą się z naruszeniem zasad dbania o nią:

• Korzenie zaczynają gnić - przed nadmiernym zawilgoceniem gleby.
• Rozwój chorób grzybiczych - ze względu na połączenie wysokiej temperatury i dużej wilgotności w pomieszczeniu. Grzyb można zwalczać preparatami grzybobójczymi.
• Brązowe plamy na liściach - oznaka oparzenia słonecznego. Liście mogą również blaknąć z powodu nadmiernej ekspozycji na słońce.
• Suche brązowe końcówki blaszek liściowych - brak wilgoci, podlewanie niewystarczającą ilością miękkiej wody lub brak płynu w wylocie. Czasami końcówki liści brązowieją z powodu niskich temperatur lub zimnych przeciągów.
• Suszenie wyblakłych rozet Jest normalne. Ale jeśli guzmania nie tworzy w tym samym czasie nowych ujść, oznacza to, że rośnie w niewystarczająco pożywnej glebie i wymaga dodatkowego karmienia.
• Liście ciemnozielone, zahamowany wzrost lub brak kwitnienia - może być spowodowane brakiem oświetlenia.
• Miękkość liści i ich opadanie - w pomieszczeniu z kwiatkiem jest za zimno.

Niektóre choroby Guzmanii są uważane za nieuleczalne. Wśród nich plamistość liści jest chorobą grzybiczą, w której na liściach pojawiają się pęcherze, które następnie zamieniają się w brązowe paski. Fusarium, najczęściej spowodowane użyciem niesterylnej gleby, nie reaguje na leczenie.

Czasami na guzmanię mogą wpływać szkodniki.

• Żółte plamy na liściach - może być przejawem obecności czerwonych przędziorków. W takim przypadku liście będą nadal żółknąć, a następnie odpadną. Zwykle te szkodniki pojawiają się w okresach niskiej wilgotności powietrza.
• Brązowe plamy na liściach - znak owada łuskowatego.
• Biały puch na liściach, przypominający watę - objaw uszkodzenia wełnowca.

Możesz walczyć ze szkodliwymi owadami, przecierając liście wodą z mydłem. Jeśli jest zbyt wiele szkodników, można użyć środka owadobójczego. Nakłada się na liście przez opryskiwanie lub wlewa do samego wylotu.

Jeśli opieka nad dorosłą guzmania spełnia wszystkie wymagania rośliny, ale nie kwitnie, możesz użyć sztuczki. Kwitnienie bromeli można stymulować etylenem, który jest uwalniany podczas dojrzewania bananów i jabłek. Doniczkę umieszcza się w woreczku z kilkoma owocami. Te powinny być zdrowe i nie spleśniałe. Kwiat jest przechowywany w torebce przez około 10 dni, otwierając go codziennie do przewietrzenia. Ważne jest, aby „szklarnia” nie była bezpośrednio oświetlona.

Rodzaje guzmania ze zdjęciami i nazwami

Guzmania lingulata

To właśnie ten gatunek jest zwykle uprawiany w warunkach doniczkowych. W naturze Guzmania lingulata rośnie jako epifit lub zakorzenia się w skalistej glebie. Krzew zawiera rozetę, w której znajdują się długie i mocne blaszki liściowe o jasnozielonym kolorze. W jego środku tworzy się kwiatostan-kłosek z małymi, nie wyróżniającymi się kwiatami, które dość szybko więdną. Ale uzupełniają go jasne przylistki, które z boku wyglądają jak kwiat. Pozostają na roślinie dłużej niż prawdziwe kwiaty. Taka guzmania ma wiele podgatunków:

• Mały. Liście var. minor ma kolor czerwonawozielony lub czysto zielony. Ma do 2,5 cm szerokości.Przylistki są koloru czerwonego lub cytrynowego i mogą być skierowane ku górze lub tworzyć rozłożysty kwiatostan.
• Regularny. Szerokość skrzydła var. lingulata ma również około 2,5 cm, kwiatostan ozdobiony jest różowymi lub czerwonymi wyprostowanymi wypustkami. Kwitnienie rozpoczyna się w marcu, późnym latem lub w połowie zimy.
• Ognisty. Długość zielonych liści var. flammea osiąga 34 cm, są węższe niż inne formy: mają tylko do 2 cm szerokości. W centrum rozety tworzy kwiatostan małych kwiatów, uzupełniony czerwonymi wypustkami. Okres kwitnienia przypada na lato.
• Fioletowy. Gniazdo var. cardinalis tworzy zielone liście o szerokości do 4 cm, przylistki są zabarwione na czerwono lub fioletowo. Kwitnienie występuje wczesną wiosną lub jesienią.
• Skromnie kolorowe. Zmienna. rozeta concolor złożona z jasnozielonych liści. Przylistki są bladopomarańczowe, ale kolor na końcach staje się bardziej intensywny.

Guzmania donnell-smithii

Gatunek ten tworzy luźną rozetę złożoną z zielonych liści, które uzupełniają jaśniejsze łuski. Guzmania donnellsmithii ma prostą szypułkę z krótkim kwiatostanem w kształcie piramidy. W pobliżu podstawy znajdują się czerwone przylistki ułożone w kafelkowy wzór. Kwitnienie przypada na drugą połowę wiosny.

Krwistoczerwona guzmania (Guzmania sanguinea)

Kształt rozety Guzmania sanguinea przypomina szklankę. Składa się z długich liści o szerokim liniowym kształcie. Czerwone przylistki są cienkie. Tarcza kwiatostanu nie ma szypułki i znajduje się w samym wylocie. Podgatunki takiej guzmania:

• Krwawy. Jasne przylistki var. sanguinea są zaokrąglone i lekko zwężające się na wierzchołku. Kwiaty są białe lub żółtozielone. Kwitnienie występuje w połowie wiosny lub późnym latem.
• Krótkie nogi. Kształt przylistków var. brevipedicellata - w kształcie hełmu, spiczasty. Długość listowia sięga zaledwie 20 cm.

Guzmania musaica, czyli mozaika

Gatunek tworzy rozłożyste rozety. Liście Guzmania musaica osiągają długość 70 cm, prosta szypułka posiada szerokie przylistki, ostro zakończone, pomalowane na jasno różowy kolor. Kwiatostan ma kształt główkowaty, składa się z około 20 bladożółtych kwiatów. Podstawa kwiatostanu jest ukryta za pomocą przylistków. Podgatunki różnią się kolorem liści:

• Concolor - z gładkimi liśćmi.
• Musaica - z liśćmi pokrytymi różnymi smugami i pręgami. Kwitnie w czerwcu lub wrześniu.
• Zebrina - z dużymi paskami na liściach.

Guzmania nicaraguensis

Gatunek ma liście zwężone ku górze. U podstawy pokryta jest gęstymi, jasnymi łuskami, które znikają wraz z rozwojem liścia. Następnie pojawiają się na nich małe czerwonawe smugi, położone wzdłużnie. Guzmania nicaraguensis ma rozetę kielichową z kwiatostanem w kształcie wrzeciona. Kwitnie na nim kilka żółtych kwiatów. Kwitnienie występuje w miesiącach wiosennych.

Guzmania monostachya

Rozetę tego gatunku tworzy duża liczba żółto-zielonych liści. Dolne liście Guzmania monostachia są jaśniejsze niż górne liście. Na blaszkach liściowych mogą występować małe łuski, latające w miarę rozwoju krzewu. Na gołej szypułce znajduje się wydłużony kwiatostan, na którym osadzone są białe kwiaty. Kolor ich przylistków jest różny. Jeśli kwiaty są sterylne, ich wypustki mogą być białe lub ciemnoczerwone, a owocujące kwiaty są uzupełnione jasnymi wypustkami z brązowawymi paskami. Ta guzmania ma następujące podgatunki:

• Alba - liście są pomalowane na jednolity zielony kolor, podobnie jak dolne rzędy przylistków. Górne wypustki są białe.
• Monostachia - liście mają jednolity kolor, przylistki jasne, z czerwono-brązowymi paskami. Kwitnienie obserwuje się w pierwszej połowie lata.
• Variegata - zielone liście uzupełniają białe kreski.

Guzmania Zahnii

Gatunek jest dość duży. Liście Guzmania zahnii osiągają 70 cm, wypustki są pomarańczowe lub czerwone.