Caladium

Caladium należy do rodziny Aroid i jest rośliną zielną podobną do winorośli. Caladium ma około 15 000 gatunków i występuje głównie w Brazylii wzdłuż brzegów Amazonki. Nazwa dosłownie tłumaczy się jako „roślina o jadalnych korzeniach”. Roślina może osiągnąć około 5 metrów wysokości, a liście są na tyle duże, że ludzie chowają się pod nimi podczas ulewnego deszczu. Liście są w kształcie strzały, cienkie z szeroką gamą odcieni i wzorów. Liście mają wielokolorowe plamki.

Połączenie kolorów i ich liczba jest tak niesamowita, że ​​wszystkie kolory można znaleźć w kolorze caladium, z wyjątkiem odcieni niebieskiego i niebieskiego. Ponadto każdy liść tej rośliny jest pomalowany unikalnym wzorem. Ale kwiaty są pozbawione takiego blasku. Są zbierane na kolbie i niepozorne. Ale liście na caladium występują tylko w okresie wiosenno-jesiennym. Zimą roślina przechodzi w stan hibernacji. Liście opadają, a roślina gromadzi cały zapas swojej witalności w bulwach korzeni, aby w następnym sezonie pędy odrosły.

Miłośnicy roślin domowych mają hybrydową wersję Caladium. Jest to krzyżówka pochodząca z kilku naturalnie rosnących kalad. Pod względem piękna swoich liści kaladium może konkurować być może tylko z begonią o ozdobnych liściach.

Dbanie o Caladium w domu

Zgodnie z warunkami przetrzymywania kaladium jest uważane za bardzo kapryśną roślinę, ponieważ trudno jest ją usunąć ze spoczynku w domu.

Lokalizacja i oświetlenie

Caladium może dobrze rosnąć w cieniu, ale może pokazać piękno swoich liści tylko wtedy, gdy znajduje się w jasnym, rozproszonym słońcu. Ze względu na lokalizację najlepiej nadają się okna wychodzące na północny wschód lub północny zachód.

Temperatura

W okresie wzrostu kaladium powinno znajdować się w warunkach zapewniających stałą temperaturę 22-25 stopni. Kiedy roślina przechodzi w stan uśpienia i zrzuca liście, bulwy należy przechowywać w temperaturze 16-18 stopni do następnego sezonu wegetacyjnego.

Wilgotność powietrza

Miejsce narodzin Caladium zakłada stałą, wysoką wilgotność otaczającego powietrza - około 70%. Suche powietrze w krótkim czasie doprowadzi do śmierci rośliny. Spryskiwanie wodą wokół caladium jest idealne, ale bez wilgoci na liściach. Jeśli krople osadzą się na roślinie, należy spodziewać się pojawienia się brązowych plam. Przydatne będzie umieszczenie doniczki z rośliną na palecie z ciągle mokrą ekspandowaną gliną.

Podlewanie

Podlewanie Caladium powinno być regularne, gdy wysycha wierzchnia warstwa gleby. Kulka gleby w doniczce musi być wilgotna, ponieważ z powierzchni dużych liści wyparowuje dużo wody. Do podlewania odpowiednia jest miękka woda o temperaturze pokojowej lub nieco wyższej.W okresie wegetacji Caladium aktywnie hoduje nowe pędy, więc powietrze wokół nich należy nawadniać za pomocą butelki z rozpylaczem.

Gdy tylko roślina zacznie wchodzić w stan hibernacji (sierpień-wrzesień), podlewanie jest stopniowo zatrzymywane. Podczas zimowego przechowywania bulw glinianą bryłę należy od czasu do czasu zwilżyć, aby zapobiec ich śmierci. Wraz z nadejściem nowego sezonu wegetacyjnego podlewanie jest stopniowo zwiększane w miarę wzrostu zielonej masy i młodych pędów.

Gleba

Podłoże do uprawy kaladu lepiej przygotować samodzielnie w domu, w oparciu o następujące proporcje: wymieszaj jedną część torfu, jedną część gleby liściastej, jedną część próchnicy, połowę części piasku. Rezultatem jest podłoże o kwasowości nie większej niż pH 6.

Top dressing i nawozy

Kaladium należy podawać w okresie, gdy nowe pędy przestały rosnąć i do momentu wystąpienia stanu spoczynku (mniej więcej do pierwszych dni sierpnia). Nawóz mineralny rozcieńcza się w wodzie i podlewa raz w tygodniu. W opatrunku górnym takie pierwiastki chemiczne jak fosfor, potas i azot powinny być w równych proporcjach. W sierpniu należy przerwać karmienie Caladium, aby roślina była przygotowana na zimowy okres spoczynku.

Okres uśpienia

Ważne jest, aby odpowiednio przygotować Caladium do hibernacji. Na początek konieczne jest stopniowe zmniejszanie podlewania od sierpnia, a następnie całkowite zatrzymanie. Truskawek nie usuwa się z podłoża, ale przechowuje w tej samej doniczce, w której znajdowała się roślina podczas sezonu wegetacyjnego. Bezpieczeństwo bulw gwarantuje trzymanie ich w pomieszczeniu o temperaturze około 18 stopni i utrzymywanie lekkiej wilgotności podłoża.

Wiosną bulwy wyjmuje się z doniczki, oczyszcza z gleby, formuje korzenie, liście i pędy i przesadza na nowe, niewyczerpane podłoże. Od tego momentu należy rozpoczynać regularne, staranne podlewanie, aż na bulwach zacznie się tworzyć nowy system korzeniowy. Ponadto kaladium rozpocznie pierwsze pędy. Po pojawieniu się pierwszych narośli podlewanie zaczyna się nasilać. Gdy tylko na pędach zaczną tworzyć się nowe liście, podlewanie do tego czasu powinno być obfite.

Transfer

Gdy tylko zakończy się okres uśpienia, możesz rozpocząć przeszczepianie Caladium. Ta procedura jest powtarzana co roku. Najbardziej odpowiednie miesiące to marzec lub kwiecień. W jednym garnku powinien znajdować się tylko jeden duży kłącze. W drugiej dwa małe korzenie można odciąć i posadzić razem. Średnica doniczki dobierana jest na podstawie wielkości korzenia. Od kłącza do krawędzi naczyń powinna być wolna przestrzeń (około 4 cm ze wszystkich stron). Jeśli w doniczce zostanie posadzonych kilka małych bulw, należy między nimi pozostawić niewielką przestrzeń, ponieważ w procesie wzrostu i rozwoju bulwy będą się powiększać.

Należy zadbać o dobry drenaż rośliny, należy ją ułożyć na dnie doniczki. Następnie pojawia się podłoże, a bulwy są już na nim umieszczone oczami przyszłych kiełków. Bulwa jest całkowicie zakryta aż do ostatniego i najwyższego oka. Po pojawieniu się pierwszych pędów w doniczce można dodać trochę substratu, pogłębiając w ten sposób bulwę.

Zdarza się, że bulwa nie ma oczu i niemożliwe jest dokładne określenie, po której stronie należy ją umieścić w doniczce. W tym przypadku bulwę umieszcza się na wierzchu podłoża i tworzy się dla niej mini szklarnię. W takich warunkach trzymają przez około 2,5 tygodnia lub do pojawienia się pierwszych wyłaniających się pędów. Następnie sadzi się zgodnie z omówionymi powyżej zasadami.

Ważne jest, aby nie nadmiernie podlewać sadzonej bulwy, a także nie wystawiać jej na działanie temperatur poniżej dopuszczalnych. Podłoże musi być lekko wilgotne, a temperatura musi wynosić co najmniej 25 stopni.

Głębokość sadzenia bulwy wpływa na dekoracyjność rośliny. Płytko posadzona kaladium tworzy wiele dzieci w okresie wegetacji, ale ze szkodą dla piękna liści i liczby pędów.

Powielanie kaladu

Kaladium jest rozmnażane przez bulwy, ale są tutaj dwie cechy: do sadzenia wykorzystuje się dzieci utworzone z głównej bulwy lub bulwę matczyną dzieli się na części. Podczas dzielenia na każdą żarówkę ważne jest, aby zostawić co najmniej jeden lub dwa pąki. Obszar cięcia należy potraktować węglem drzewnym, aby wykluczyć możliwość gnicia. Do kiełkowania bulw używam podłoża składającego się z mieszanki piasku i torfu.

Istnieje inny sposób rozmnażania kaladu - przez nasiona. Ale tutaj ważne jest, aby pamiętać, że roślina uzyskana z nasion będzie się różnić od oryginału pod względem cech zewnętrznych i koloru liści.

Nasiona Caladium są sprzedawane zarówno w wyspecjalizowanych sklepach, jak i są pozyskiwane przez hodowców kwiatów niezależnie poprzez sztuczne zapylanie rośliny domowej. Sztuczne nasiona mają okres około dwóch miesięcy. Dojrzałe nasiona można od razu posadzić w przygotowanym wcześniej pojemniku z podłożem na głębokość równą ich średnicy. Doniczkę z posadzonymi nasionami przechowuje się w warunkach szklarniowych w wysokich temperaturach (około 25-30 stopni) i wilgotności podłoża. Im wyższa temperatura, tym szybciej pojawią się pierwsze pędy. Zwykle zajmuje to około 3 tygodni. Sadzonki opryskuje się ciepłą wodą, kilkakrotnie nurkuje, a do jesieni zaczną rozwijać niezależny system bulwiasty.

Choroby i szkodniki

Głównym szkodnikiem systemu korzeni kaladium jest fusarium i mokra zgnilizna bakteryjna. Z tymi chorobami można walczyć za pomocą proszków grzybobójczych, którymi po wyjęciu z doniczki leczy się korzenie.

Wśród owadów szkodliwych, które mogą wpływać na Caladium, najpowszechniejsze są mszyce, wełnowce i przędziorków. Aby z nimi walczyć, zaleca się stosowanie środków owadobójczych.

Pojawienie się żółtych liści może wiązać się zarówno z niewłaściwym stanem rośliny, jak iz infekcją zarazą zarazy. Z tym ostatnim można walczyć fungicydami.

W okresie spoczynku rośliny ważne jest, aby nie dopuścić do nadmiernego zawilgocenia podłoża, w przeciwnym razie nie można uniknąć gnicia korzeni.

Jeśli brzegi liści zaczną wysychać, to w tym miejscu należy dostosować (zmniejszyć) ilość zastosowanego nawozu lub umieścić roślinę w bardziej zacienionym miejscu.

Piękne i niezwykłe kaladium (wideo)