Calystegia lub powój, jak nazywają tę roślinę niektórzy ogrodnicy, pochodzi z rodziny powój. Większość przedstawicieli tego rodzaju to krzewy zielne podobne do liany. W tłumaczeniu z łaciny „calistegia” składa się z dwóch słów oznaczających takie pojęcia, jak „filiżanka” i „pokrywa”. Kwiat ma swoją nazwę od dużych przylistków. W zwykłym dialekcie kalistegiya oznacza brzozę lub powój. Odmiany frotte od dawna nazywane są francuską różą.
Rozprzestrzenianie się kultury zaczęło się od krajów Azji Wschodniej, a mianowicie Chin i Japonii. Na wolności można znaleźć około 25 podgatunków omawianej byliny. Wiele z nich znajduje się w umiarkowanych strefach klimatycznych półkuli południowej i północnej. Czasami właściciele działek ogrodowych mylą roślinę ze zwykłym chwastem. Rowek ma szybko rosnące pędy i rozwinięty system korzeniowy.
Opis calistegia
Kalistegia należy do grupy bylin zielnych. Jeśli agresywny kłącz nie zostanie chroniony w czasie, podziemne procesy zajmą dość duży obszar. Wiosną młode pędy pojawiają się nad powierzchnią w dowolnym miejscu w odległości do 1,5 m od macierzystego krzewu. Stara kępa, uformowana z gęstych, białawych korzeni, jest bardzo silna i odporna na niekorzystne warunki. Aby zatrzymać rozmnażanie, zaleca się zainstalowanie specjalnego ogrodzenia obok winorośli.
Winorośle osiągające do 4 metrów długości charakteryzują się zwiększoną elastycznością. W naturze występują gatunki z trójkątnymi, jajowatymi i nerkowatymi płytkami liściowymi. Podstawa liści jest sercowata, brzegi faliste. Liście siedzą w regularnej kolejności na wydłużonych ogonkach. Łodyga jest całkowicie pokryta zielenią. Kolor povoy prezentowany jest w bogatych odcieniach zieleni. Powierzchnia talerzy ozdobiona jest reliefowym wzorem, na który składa się siatka wypukłych żyłek. Na początku jesieni pędy wysychają, tylko kłącze pozostaje pod ziemią. Wraz z nadejściem wiosennych upałów korzenie uwalniają zielone pędy.
Kwiatostany chowają się w kątach i siedzą same. Rozróżnij podwójne i proste kwiaty w postaci dzwonków. Przeważa biały lub różowy kolor pąków. Kielich wystaje 2-9 cm Płatki otaczają rdzeń jak kolumna. Kwiatostany ułożone są w tej samej kolejności co liście w stosunku do pędu. W miejscu wyblakłego pąka dojrzewa owoc - torebka nasienna z czterema krawędziami. Wnęka kapsułki jest wypełniona małymi ziarnami.
Roślina jest szeroko stosowana jako dekoracyjna rama mieszkalna do altan, łuków i innych budynków tworzących grupę ogrodową.
Sadzenie calistegia w otwartym terenie
Kiedy sadzić
Calistegia rozmnaża się, dzieląc kłącze. Zabieg przeprowadzany jest wiosną.Aby to zrobić, w marcu wykopuje się krzew macierzysty, a przylegającą ziemię strząsa się, a następnie kłącza dzieli się na części. Wielkość przegród nie powinna przekraczać 7 cm, sadzi się je w zwartych doniczkach z glebą torfową lub umieszcza w drewnianych skrzyniach. Korzenie są pokryte ziemią tylko 3-5 cm Ważne jest, aby zakopać sadzonki w pozycji poziomej. Plasterki posypuje się pokruszonym węglem drzewnym, aby zapobiec infekcji. Okresowo podlewa się glebę wodą.
Po chwili pojawiają się długo oczekiwane pędy. Korona rośliny, która osiągnęła ponad 5 cm, jest delikatnie ściśnięta. Wtedy krzaki będą wyglądać znacznie bujniej, a wzrost zielonej masy nieznacznie spowolni. Sadzonki są utwardzane przed przesadzeniem na otwarty teren. Czynności sadzenia najlepiej wykonywać późną wiosną.
Funkcje lądowania
Żywotność kultury wynosi od 10 do 20 lat i zależy od lokalizacji i przestrzegania zasad opieki nad calistegią. Aby zapewnić stabilny wzrost i obfite kwitnienie, wybiera się miejsce, które jest dobrze oświetlone rano i wieczorem promieniami słonecznymi. W porze obiadowej lepiej jest zacieniać krzaki powojowe, aby liście się nie poparzyły. Zbyt ciemne miejsce negatywnie wpłynie na proces pączkowania. Liana zakwitnie później niż zwykle, a liczba kwiatostanów zmniejszy się.
Na luźnej i żyznej glebie calistegia zapuszcza korzenie znacznie szybciej. Kultura preferuje podłoże torfowe, gliniaste lub liściaste. Bliskie występowanie wód gruntowych na obszarze, na którym planowana jest hodowla bylin, często prowadzi do szeregu problemów w przyszłości. Wiosną, gdy roztopiona woda pozostaje w glebie przez długi czas, korzenie szronu zaczynają gnić. Kwiat stopniowo słabnie i umiera, nie mając czasu na rozpoczęcie młodych pędów.
Przygotowanie strony rozpoczyna się jesienią. Pierwszym krokiem jest wykopanie gleby i wzbogacenie jej w nawozy organiczne i mineralne. 1 m2 łóżka wykonane są z 5 do 20 kg próchnicy, 1 łyżka. mąka dolomitowa, 2 łyżki. minerały i taką samą ilość popiołu drzewnego. Obszar pod sadzonkami jest starannie wyrównany.
Gdy rośliny stwardnieją, przenoszone są na otwarty teren. Odległość między dwoma krzewami wynosi od 5 do 30 cm, im większa sadzonka, tym dalej krzew jest sadzony. Po posadzeniu kalistegi wokół kalenicy instaluje się rodzaj ogrodzenia. Dozwolone jest stosowanie kawałków plastiku lub łupka, a także siatki aluminiowej, która jest zanurzona w ziemi na głębokość co najmniej 40 cm. Takie ogrodzenie pozwoli korzeniom nie rosnąć w różnych kierunkach i ochroni sąsiednie uprawy. Aby cienkie gałęzie nie uginały się pod ciężarem kwiatostanów, w pobliżu winorośli natychmiast buduje się podporę.
Dbanie o calistegię w ogrodzie
Kalistegia ma właściwości odporne na mróz i suszę, nie wymaga dużej uwagi. Bardzo łatwo się nią opiekować. Najważniejsze, aby nie zapominać o regularnym podlewaniu i poluzowywaniu gleby, aby kłącze się nie zatykało. Jeśli latem jest deszczowa pogoda, calistegia obejdzie się bez dodatkowej wilgoci. Podlewanie jest wznawiane tylko w okresach suszy.
Ponieważ winorośle charakteryzują się szybkim wzrostem, kwiat jest systematycznie karmiony. Do karmienia rozpuść złożone granulki mineralne w ilości 1 łyżki. 1 m2 wątek.
W okresie wegetacji konieczne jest odcięcie pędów i odcięcie suchych i więdnące pąki.
Choroby i szkodniki
Ogrodowe gatunki powój mogą zbierać na miejscu różne „rany”. Szkodniki są również problemem. Nadmiar wody w glebie jest główną przyczyną pojawienia się zgnilizny i mączniaka prawdziwego. Zainfekowane krzewy należy leczyć preparatami grzybobójczymi i przestać podlewać. Soczysta zieleń i kwiaty przyciągają ślimaki. Szkodniki są zbierane ręcznie, po czym opryskują winorośl i obszar specjalnym środkiem chemicznym zwanym burzą z piorunami. Gorący i suchy klimat prowadzi do powstania kolonii przędziorków. Owady osiadają w kątach kwiatów. Akarycydy, czyli Aktara i Actellik, pomagają pozbyć się pasożytów.
Przygotowanie do zimy
Uprawiane gatunki powojów spokojnie wytrzymują mroźne zimy. Wyjątkiem jest puszysta calistegia. Jeśli według prognostów spodziewana jest zima bez śniegu, miejsce sadzenia kwiatu pokryte jest torfowcem lub opadłymi liśćmi. Zaleca się wcześniejsze przycinanie suszonych gałęzi.
Rodzaje i odmiany calistegia ze zdjęciem
W ogrodnictwie uprawia się ograniczoną liczbę gatunków Calistegia. Popularność zyskały następujące typy:
Puszysta Calystegia (Calystegia pubescens)
Pochodzenie gatunku zaczęło się w Chinach. Długość dorosłego powójka dochodzi do ponad 4 m. Pędy otoczone są ciemnozielonymi liśćmi, podłużnymi, z gruboziarnistą powłoką. Kwiatostany frotte dopełniają wygląd. Ich średnica nie przekracza 9 cm, płatki są w kolorze białym z różowym odcieniem. Podstawa kielicha wygląda na nieco ciemniejszą niż płatki. Oprócz odmiany podwójnej istnieją okazy o prostych kwiatach. Troska o obie uprawy jest prawie taka sama. Powszechna odmiana o nazwie Flora Plena, która ma blaszki liściowe w kształcie strzały, pokryte delikatnym pokwitaniem. Podwójne różowe kwiaty przypominają pompony-zabawki.
Calystegia pellita
Roślinę odkryto po raz pierwszy na Dalekim Wschodzie i Ałtaju. W środowisku naturalnym winorośl wybiera do zasiedlenia skaliste zbocza i suche łąki lub osiedla się obok krzewów, jak zwykły chwast. Zmielone części byliny zielnej są chronione warstwą grubego filcu. Wydłużony kłącze ma kształt przypominający sznurek. Pędy wydłużają się do 80 cm Lancetowate liście o ostrych końcach zdobią krzew wraz z różowymi kwiatami. Do uprawy gatunek ten jest używany od 1884 roku.
Calystegia wlotowa (Calystegia sepium)
Pędy wieloletnie dorastają do 3 m. Liście trójkątne lub owalne znajdują się na całej winorośli. Kwiaty, pomalowane na jasnoróżowy lub biały odcień, siedzą osobno. Kalistegia płotowa jest często nazywana trawą chwastów, ponieważ zarośnięte pędy korzeni są trudne do usunięcia z miejsca.
Pług japoński (Calystegia japonica) lub bluszcz liściasty (Calystegia hederifolia)
Roślina kwitnie w podwójnych pąkach. Wielkość pędów waha się w granicach 1,5-2,5 m. Drobne liście wystają w kolejnej kolejności. Po otwarciu średnica jasnoróżowych miseczek nie przekracza 9 cm.
Multipleks Calystegia
Jest to hybryda popularnej odmiany ogrodowej chmielu Calistegia. Dorosłe osobniki dorastają do 3,5 m długości. Bujne pąki o szerokości 10 cm są pomalowane na różowo z perłowym odcieniem. Płatki frotte mienią się pod słońcem. Zewnętrzne zalety i dekoracyjność Multiplex Calistegia wyjaśniają jej zapotrzebowanie wśród ogrodników. Nawet powojniki, w porównaniu z tym powojnikiem, nie konkurują.
