Carissa (Carissa) - należy do rodzaju Kutrovye, do którego należy kilkadziesiąt odmian drzew i krzewów karłowatych. Z reguły obszar uprawy rośliny zajmuje dość duży obszar. Carissa występuje w Azji, Afryce i Australii.
Opis rośliny
Gałęzie rośliny mają grube, dwuzębne ciernie. Służą jako swego rodzaju ochrona, ich długość może dochodzić do około 5 cm, układ liści jest odwrotny, blaszki liściowe są małe, owalne, osiągają długość 3-8 cm i są koloru jasnozielonego. Dzięki tej funkcji wyróżniają się na tle innej zieleni.
Okres kwitnienia może trwać przez cały sezon. Kwiaty rośliny przypominają jaśmin, ale nie mają zdolności wydzielania tego samego oszałamiającego zapachu. Kwiatostany pięciopłatkowe są małe, uformowane w kątach liści i mają różowy kolor.
Kwitnienie kończy się pojawieniem się fioletowych lub czarnych owoców, które wyglądają jak śliwka. Ich średnica wynosi 1,5-6 cm, o wielkości decydują parametry samego drzewka. Ich wartość tkwi w delikatnym i soczystym miąższu, który pachnie truskawkami. Karrisa jest często uprawiana jako roślina uprawna na wielu działkach ogrodowych i daje dobre plony wraz z innymi drzewami owocowymi.
Popularne rodzaje carissy
Istnieje ogromna różnorodność odmian carissy, z których każda charakteryzuje się dużą zdolnością do owocowania. Na przykład odmiany „Fancy” i „Torrey Pines” dojrzewają duże i soczyste owoce, a „Gifford” jest jedną z najbardziej wydajnych odmian.
Hodowcy przywiązywali dużą wagę do właściwości rozgałęziania podczas hodowli rośliny. Postawili sobie za zadanie opracowanie karłowatych odmian karissy, które będą wykorzystywane w projektowaniu krajobrazu jako żywopłoty lub rzeźby. Przedstawicielami gatunków karłowatych jest „Grandiflora”. Roślina wyróżnia się atrakcyjnym wyglądem, niskim wzrostem, obfitym kwitnieniem i jest uważana za jedną z najpopularniejszych odmian do uprawy w domu, ponieważ nie wymaga specjalnej pielęgnacji.
Opieka Carissa w domu
Lokalizacja i oświetlenie
Karissa jest wybitnym przedstawicielem rodziny Kutrovy, dlatego jest uważana za roślinę kochającą światło. Do uprawy w mieszkaniu optymalnym miejscem na doniczkę będzie pomieszczenie z oknami od strony południowej. Jeśli go nie ma, możesz umieścić go na parapetach w kierunku wschodnim lub zachodnim. Umieszczenie od strony północnej niekorzystnie wpływa na rozwój rośliny, zaburzony jest wzrost międzywęźli, które zaczynają się intensywnie rozciągać.
Temperatura
Optymalna temperatura do uprawy Carissy latem wynosi 18-25 stopni.Zimą wskazane jest trzymanie rośliny w chłodnych pomieszczeniach w temperaturze 14-18 stopni, co zapewni długie i obfite kwitnienie wraz z nadejściem sezonu. Jeśli zastosuje się dodatkowe sztuczne oświetlenie, kwitnienie i owocowanie można osiągnąć przez cały rok.
Karissa dobrze znosi wahania temperatury i wytrzymuje krótkotrwałe spadki do 3 stopni. Roślina świetnie czuje się na przeszklonych balkonach czy loggiach. Doniczki można tam przechowywać od wiosny do późnej jesieni.
Podlewanie
Konieczne jest regularne podlewanie, ale unikanie podlewania gleby. Karissa może długo żyć bez wody i jest odporna na wysychanie z ziemskiej śpiączki. Podlewanie jest wymagane z umiarem, aby nie powodować zakwaszenia gleby i rozkładu systemu korzeniowego. Woda do nawadniania jest używana tylko miękką i osiadłą w ciągu dnia.
Wilgotność powietrza
Ten parametr nie odgrywa dużej roli w przypadku carissy, ponieważ drzewo z łatwością wytrzymuje suche zimowe powietrze, które powstaje pod wpływem urządzeń grzewczych znajdujących się w mieszkaniu. Jednak, aby poprawić dekoracyjność rośliny, od czasu do czasu spryskuje się ją ciepłą wodą, a liście oczyszcza się z kurzu.
Przycinanie
Konieczne jest regularne przycinanie rośliny, ponieważ carissa charakteryzuje się szybkim wzrostem i szybkim przerostem pędów. Początkujący hodowcy będą musieli bardzo się postarać, aby poradzić sobie z silnym rozgałęzianiem drzewa i uzyskać piękny i schludny kształt korony. Jeśli zaniedbamy przycinanie formacyjne, to po chwili carissa wypełni cały parapet. W tym przypadku, z długimi cierniami, spowoduje to niedogodności dla właścicieli.
Gleba
Roślina Carissa preferuje lekko zasadowe środowisko. Gleby piaszczyste i próchniczne są często wybierane jako gleba do sadzenia. Korzenie są odporne na zasolenie. Do uprawy stosuje się zakupioną mieszankę gleby lub samodzielnie przygotowaną kompozycję gleby, która obejmuje darń, torf, piasek, próchnicę i glebę liściastą. Każdy składnik jest brany w równych proporcjach. Na dnie doniczek tworzy się gruba warstwa drenażowa, aby zapobiec gniciu korzeni w przypadku stojącej wody po nawadnianiu.
Top dressing i nawozy
W celu regularnego owocowania i kwitnienia carissy konieczne jest nawożenie co kilka tygodni przez cały rok. Rozważany jest najbardziej optymalny i zbilansowany nawóz, który zawiera dużą ilość fosforu, co zapewnia maksymalny czas kwitnienia. Nawozy azotowe należy stosować bardzo ostrożnie, ponieważ stymulują wzrost liści i pędów. Aby zapobiec chlorozie, chelaty żelaza są czasami dodawane do wody w celu irygacji.
Transfer
Każdego roku, wraz z nadejściem wiosny, należy przesadzać młode drzewa carissa. Osobniki dorosłe przeszczepia się tylko raz na kilka lat. Jeśli utrzymujesz roślinę w jednym miejscu przez długi czas, jej wzrost zwalnia, a liście stają się mniejsze. Aby owoce się uformowały, sztuczne zapylenie należy przeprowadzić w warunkach uprawy domowej.
Powielanie Carissa
Karissa może być rozmnażana zarówno przez nasiona, jak i sadzonki. Kiełkowanie nasion następuje w ciągu dwóch tygodni, ale pierwsze pędy przestają rosnąć. Roślina uprawiana metodą nasienną zaczyna kwitnąć dopiero w drugim roku życia.
Do sadzonek wybiera się małe kawałki wierzchołkowych pędów, na których znajdowały się trzy międzywęźle. Ukorzenienie sadzonek jest powolne, ale jeśli się zakorzenią, można spodziewać się kwitnienia w przyszłym roku. Idealnymi warunkami do rozwoju korzeni są wyposażone mini szklarnie, które są wypełnione mieszanką gleby składającą się z torfu i perlitu. W wodzie z reguły sadzonki rzadko rozwijają korzenie.
Choroby i szkodniki
Karissa jest odporna na każdą chorobę. Jedną z najczęstszych chorób jest porażenie rośliny przez zgniliznę korzeni, która jest spowodowana nadmierną wilgocią.
Wśród szkodników są przędziorki, wciornastki i owady łuskowate. W przypadku znalezienia śladów infekcji drzewo dokładnie myje się ciepłą wodą, a liście traktuje specjalnymi związkami.
Domowe owoce carissy są równie smaczne i zdrowe. Można je stosować do potraw, przyrządzać sałatki, galaretki, dodawać do koktajli. Jednak owoce są uważane za jadalne dopiero po ich pełnej dojrzałości, a wszystkie inne wegetatywne części rośliny są trujące, dlatego po spożyciu mogą spowodować poważną wysyłkę.
