Kentrantus lub spraflower to piękna kwitnąca bylina o specyficznym charakterze z rodziny waleriany. W okresie kwitnienia kultura przyciąga uwagę innych dzięki koronkowym kwiatostanom w białych lub karmazynowych odcieniach. Jej ojczyzną jest ciepły i wilgotny klimat śródziemnomorski. Obecnie roślinę można spotkać nie tylko w zwykłych rabatach kwiatowych, kentranthus wykazuje swoje walory dekoracyjne na granicach i wzdłuż ścieżek, w ogrodach skalnych i ogrodach skalnych, w mixbordach i na murach oporowych. W zespołach kwiatowych kultura doskonale łączy się z innymi roślinami wieloletnimi.
Miejsce uprawy
Kentrantus bardzo lubi światło słoneczne i ciepło oraz ma negatywny stosunek do niskich temperatur, zimnych przeciągów i silnego cieniowania. W związku z tym konieczne jest wybranie do sadzenia tylko otwartego i jasnego obszaru z minimalną wilgocią.
Gleba na stanowisku powinna być lekko osuszona, o dobrej przepuszczalności powietrza i wilgoci oraz wystarczającej ilości składników odżywczych. Są to idealne warunki do rozwoju rośliny, ale w przypadku ich braku kentrantus jest w stanie w pełni rosnąć na obszarach o kamienistej powierzchni, ponieważ na wolności rośnie na zboczach górskich.
Pielęgnacja zewnętrzna kentranthus
Od początku sezonu wegetacyjnego do połowy lipca zaleca się stosowanie opatrunków zawierających azot w odstępach 2-tygodniowych, aw przyszłości z taką samą regularnością, ale bez zawartości azotu. Nawóz pogłówny potasem i fosforem w sierpniu i wrześniu przyczynia się do lepszego przeżycia plonów w okresie zimowym.
Podlewanie nie jest niezbędne dla rośliny, ponieważ jest odporna na suszę.
Po zakończeniu pierwszego okresu kwitnienia należy pozbyć się kwiatu wszystkich zwiędłych i wysuszonych kwiatostanów. Po krótkim czasie rozpocznie się kolejny okres kwitnienia.
Wraz z nadejściem jesieni musisz zacząć przygotowywać roślinę na zimę. Najpierw przeprowadza się pełne przycinanie wszystkich pędów do poziomu powierzchni ziemi, a następnie klomby przykrywa się warstwą ściółki. Jako ściółkę możesz wybrać humus, kompost lub torf. To schronienie jest w stanie chronić nasadzenia tylko w regionach o ciepłym lub umiarkowanym klimacie. W przypadku trudniejszych warunków klimatycznych (przy silnych mrozach, minimalnej ilości śniegu i nagłych zmianach temperatury) wymagana będzie bardziej niezawodna izolacja zimowa. Skonstruowana osłona suchego powietrza w postaci ramy, pokryta specjalnymi materiałami polietylenowymi (lub innymi) lub zwykłymi gałęziami świerkowymi, ochroni nasadzenia kentrantu przed śniegiem, mrozem i deszczem.
Aby zachować dekoracyjność i wzmocnić witalność roślin, zaleca się odnawianie krzewów kwiatowych co 3 lata.
Metody hodowli Kentrantus
Rozmnażanie samosiewne
Kentrantus łatwo rozmnaża się przez samosiew, jeśli są do tego sprzyjające warunki. Wiosną spośród obfitych sadzonek należy wybrać najsilniejsze sadzonki i posadzić je na wybranym terenie.
Rozmnażanie nasion
Sadzenie nasion odbywa się jesienią na otwartych łóżkach. Po pojawieniu się pierwszych przymrozków zaleca się przykrycie plantacji kwiatowych warstwą ściółki, która w okresie zimowym posłuży jako niezawodna ochrona. Możesz wziąć suchą trawę, słomę, opadłe liście lub torf jako ściółkę. Do wiosny materiał nasadzeniowy nie tylko zyska na sile, ale także ulegnie utwardzeniu pod wpływem warunków atmosferycznych.
Wiosną można również wysiewać nasiona. W ciepłym klimacie - bezpośrednio na otwarty teren, aw zimnych regionach - do szklarni do uprawy sadzonek.
Rozmnażanie przez sadzonki
Sadzonki, które urosły w siłę w warunkach szklarniowych, nurkują w pojedynczych małych pojemnikach w celu dalszego rozwoju, stwardnienia i wzrostu. Około lipca gotowe do przeszczepu sadzonki są przenoszone na stałe miejsce. Ponieważ krzewy zwiększają swoją masę liści, podczas sadzenia zaleca się pozostawienie odległości między roślinami co najmniej 50-60 cm.
Rozmnażanie przez podzielenie buszu
Trzyletni krzew dzieli się przed rozpoczęciem sezonu wegetacyjnego lub po jego zakończeniu. Młode krzewy sadzi się wiosną bezpośrednio na klombach. Już w nadchodzącym sezonie następuje kwitnienie centrantu. Ta metoda hodowli jest uważana za jedną z najprostszych i najbardziej niezawodnych. Ponadto następuje kolejna odnowa niezbędna dla dorosłej rośliny.
Przyczyną rzadkiego pojawiania się kentrantusa na rabatach kwiatowych i działkach przydomowych jest jego niestabilność na ekstremalne temperatury, odporność na zimno i silne nasiąkanie wodą. Pozytywne cechy tego kwiatu to odporność na suszę, bezpośrednie działanie promieni słonecznych i wszelkie szkodliwe mikroorganizmy, które powodują choroby grzybowe, bakteryjne i wirusowe. Ponadto kentranthus ma długi okres kwitnienia.
