Cyprys

Cyprys (Chamaecyparis) to wiecznie zielona bylina iglasta z rodziny cyprysów, która występuje w ogrodzie jako drzewo i na parapecie jako roślina doniczkowa. Kraje Ameryki Północnej są uważane za ojczyznę takich gatunków jak Tuevidny, Lavson i Nutkansky, a cyprysy Mourning, Pea, Dull i Formosa pochodzą ze stanów Azji Wschodniej. W swoim naturalnym środowisku wysokość drzewa osiąga czasami 60-75 metrów.

Z wyglądu kultura jest bardzo podobna do tui i cyprysu. Poszczególne gatunki są bardzo zimotrwałe, nie potrzebują dodatkowego schronienia na okres zimowy, ale roślina jest trudna do zniesienia w dusznym i suchym okresie letnim. Cyprys składa się z prostego pnia, którego brązowa powierzchnia pokryta jest licznymi małymi łuskami, stożkowatej korony i igiełkowatych lub łuszczących się liści o zielonych, żółtych lub szarych odcieniach. Na wyciągniętych lub opadających gałęziach pojawiają się szyszki owocowe o średnicy powyżej 10 mm z nasionami w środku.

Sadzenie cyprysu

Wybór miejsca

W zależności od odmiany musisz wybrać miejsce o różnym stopniu oświetlenia w ciągu dnia. Na przykład drzewo cyprysowe z igłami o żółto-zielonych odcieniach wymaga jasnego i długotrwałego oświetlenia, a drzewa z liśćmi w zielono-niebieskich odcieniach mogą dobrze rosnąć w obszarach półcienia ogrodu. Pożądane jest, aby miejsce lądowania nie znajdowało się na nizinie z nagromadzeniem mas zimnego powietrza i wysokiej wilgotności. Gleba powinna być żyzna, ze wszystkimi niezbędnymi składnikami odżywczymi, dobrym drenażem, a nie wapieniem. Najkorzystniejsza gleba jest gliniasta.

Przygotowanie gleby na miejscu i dołku do sadzenia rozpoczyna się jesienią. Na dno wykopu wylewa się dwudziestocentymetrową warstwę drenażową, składającą się z piasku rzecznego i łamanej czerwonej cegły, a następnie w połowie wypełnia się specjalną mieszanką gleby. Skład: gleba sodowa próchniczna (po 3 części), torf (2 części) i drobnoziarnisty piasek (1 część). Do wiosny podłoże osiądzie, a pod koniec kwietnia dobrze się nagrzeje i będzie gotowe do sadzenia kultury. Bezpośrednio w dniu sadzenia dół obficie podlewamy wodą w ilości 2-3 wiader.

Głębokość dołu do sadzenia ok. 1 m, szerokość 50-60 cm, odległość między nasadzeniami min. 1 m.

Najczęściej cyprys wyrasta z sadzonki zakupionej w specjalistycznym sklepie lub szkółce ogrodniczej, której część korzeniowa po zakupie powinna znajdować się w zwilżonej ziemnej śpiączce. Przed posadzeniem część korzeniową należy podlać specjalnym preparatem „Kornevin” (wymagane jest 1 opakowanie na 5 litrów wody), który sprzyja tworzeniu się systemu korzeniowego i chroni go przed szkodliwymi wpływami klimatycznymi i pogodowymi.

Jak sadzić cyprys

Przygotowaną sadzonkę umieszcza się na środku dołu do sadzenia i stopniowo wypełnia glinianą mieszanką składającą się z trzech części próchnicy i darni, dwóch części torfu, jednej części piasku i trzystu gramów nitroammofoski. Kołnierz korzeniowy powinien pozostawać 10-20 cm nad powierzchnią gruntu, ponieważ podłoże po pewnym czasie opadnie. Pierwsze podlewanie odbywa się natychmiast. Po osiadaniu gleby zaleca się dodanie wymaganej ilości mieszanki gleby, nałożenie warstwy ściółki i zainstalowanie do niej podpory i zawiesia młodego drzewa.

Pielęgnacja cyprysów

Opieka nad wiecznie zieloną byliną obejmuje procedury ważne dla niej i proste dla ogrodnika, podczas których roślina będzie w pełni rosnąć i rozwijać się oraz zachowuje swoje walory dekoracyjne.

Podlewanie i opryskiwanie

Jedną z najważniejszych procedur pielęgnacji drzew iglastych jest regularne nawadnianie w postaci podlewania i opryskiwania. W umiarkowanych letnich temperaturach podlewanie odbywa się raz na 7-10 dni. Każda instancja wymaga 8-10 litrów wody do nawadniania. Podczas długiej nieobecności deszczu i przy podwyższonej temperaturze powietrza podlewanie byliny może odbywać się częściej i w dużych ilościach. Zaleca się opryskiwanie wodą dorosłej rośliny przynajmniej raz w tygodniu, a sadzonki wymagają takiego zabiegu każdego dnia.

Ściółkowanie, spulchnianie i pielenie

Warstwa ściółkująca składająca się z torfu lub wiórów drzewnych długo zatrzymuje wilgoć i ogranicza podlewanie. W przypadku ściółki podlewanie należy przeprowadzać dopiero po wyschnięciu wierzchniej warstwy gleby. Kolejną zaletą warstwy ściółki jest brak chwastów oraz bezużyteczność spulchniania i pielenia gleby.

Zapłodnienie

Dodatkowe opatrunki odżywcze nakłada się na glebę tylko w czerwcu i lipcu. Pierwszy raz rośliny są karmione dopiero w trzecim miesiącu po posadzeniu sadzonek. Złożone nawozy mineralne zaleca się rozcieńczać w 2-krotnie niższym stężeniu niż wskazane w instrukcji.

Dorosłe rośliny nawozimy regularnie z piętnastodniową przerwą, jednak nie dłużej niż do końca lipca. Możesz używać złożonych opatrunków zawierających azot, potas i fosfor. Dobre recenzje zebrał lek „Kemira”, zalecany do upraw iglastych. Preparat w postaci proszku nakłada się na powierzchnię gleby w kole przy łodydze (około 100-150 g na roślinę) i zatapia w ziemi poprzez spulchnienie lub kopanie.

Aby cyprys mógł przygotować się na okres zimowy, zaleca się zaprzestanie karmienia pod koniec lipca.

Transfer

Przesadzanie byliny iglastej nie jest łatwym zadaniem, ponieważ ma rozgałęzioną poziomą część korzenia i bardzo kłopotliwe będzie usunięcie jej z ziemi. Zasady przesadzania są dokładnie takie same, jak podczas sadzenia sadzonki. Sprzyjający czas to marzec-kwiecień.

Przycinanie

Regularne przycinanie (sanitarne i modelujące) to kolejny niezbędny element pielęgnacji cyprysów. Wraz z nadejściem wczesnej wiosny drzewo jest przygotowywane do nowego sezonu, a wszystkie wysuszone, zamarznięte i uszkodzone gałęzie są przycinane. Nie zostawiaj gołych gałęzi na drzewie, ponieważ nie będą już rosły w liściach i wyschną z czasem.

Nie wcześniej niż rok po posadzeniu rośliny lub przeniesieniu jej w inne miejsce uprawy można rozpocząć formowanie korony. Regularne przycinanie pomaga utrzymać ją w kształcie stożka lub piramidy. Nie zaleca się usuwania więcej niż trzydziestu procent zielonej masy przy każdej fryzurze.

Ostatnia fryzura sezonu trwa od września do listopada. Konieczne jest odcięcie jednej trzeciej młodego wzrostu.

Przygotowanie do zimy i hibernacji

Cyprys należy do upraw mrozoodpornych, ale w pierwszych 3-4 latach życia nadal zaleca się chronić go na zimę przed jasnym światłem słonecznym i silnymi mrozami. Materiałem pokrywającym może być płótno, papier pakowy lub akryl.

W regionach o zimnym klimacie cyprys jest często przechowywany w dużej drewnianej beczce (wannie), którą wprowadza się do pomieszczenia o średniej temperaturze 18-20 stopni na zimowe miesiące. W ogrodach ukraińskich, mołdawskich i krymskich zimy są znacznie łagodniejsze i cieplejsze, więc uprawy nie wymagają dodatkowego schronienia. Kultura iglasta zimuje spokojnie na świeżym powietrzu.

Rozmnażanie cyprysów

Do rozmnażania dzikich gatunków nasiona są bardziej odpowiednie, dla niezawodności lepiej jest używać sadzonek, a dla prostoty i łatwości - warstwowania.

Rozmnażanie nasion

Zaleca się stosowanie tej metody jako eksperymentu selekcyjnego. Cechą nasion cyprysów jest ich trwałość. Od 15 lat zachowują wysoką zdolność kiełkowania i jakość. Przed siewem zaleca się przeprowadzenie stratyfikacji. Po wysianiu nasion w skrzynkach do sadzenia z lekkim i luźnym podłożem, należy je przenieść na otwarte powietrze, przykryć warstwą śniegu i pozostawić do wczesnej wiosny. Wiosną pojemniki są umieszczane w jasnym, ciepłym pomieszczeniu i regularnie nawilżane. Po masowym pojawieniu się sadzonek, jeśli to konieczne, przeprowadza się zbiór. W miarę wzrostu sadzonek i ocieplania się pogody zaleca się rozpoczęcie hartowania młodych roślin (kilka godzin dziennie). Sadzonki przenosi się na otwarty teren w ustaloną ciepłą pogodę. Na zimę będziesz potrzebować niezawodnego schronienia, które uratuje młode okazy przed silnymi mrozami.

Rozmnażanie przez sadzonki

Wierzchołki pędów służą do sadzonek. Długość sadzonek wynosi od 5 do 15 cm, od dolnej połowy sadzonek należy odciąć wszystkie igły i posadzić je w specjalnym podłożu składającym się z perlitu (1 część), drobnoziarnistego piasku rzecznego (1 część) i posiekaną korę sosny lub świerku (1-2 garście) ... Do każdego cięcia potrzebny jest osobny pojemnik na kwiaty, który wraz z cięciem należy przykryć woreczkiem wykonanym z gęstego przezroczystego polietylenu. W takich warunkach szklarniowych powstaje zwiększona wilgotność powietrza, która pozwoli sadzonkom uformować własną część korzeniową w ciągu 40-60 dni.

Ukorzenione sadzonki sadzi się na otwartych przestrzeniach ogrodowych, przykrywa ciętą plastikową butelką i pozostawia do zimowania bez dodatkowej izolacji.

Powielanie przez nakładanie warstw

Najwygodniej jest rozmnażać przez nakładanie warstw tych odmian cyprysu, w których pędy rosną nisko do powierzchni gleby, a nawet rozprzestrzeniają się wzdłuż niej. Do rozmnażania musisz użyć najniższych gałęzi. Wykonuje się na nich poprzeczne nacięcie, zgięte do ziemi i zabezpieczone klamrą lub drutem. Posyp środkową część ziemią, a góra powinna pozostać nad nią. Ważne jest, aby zwilżyć glebę w odpowiednim czasie, a po utworzeniu części korzeniowej na warstwach można je oddzielić od dorosłej rośliny i przesadzić. Przeszczep sadzonek można przeprowadzić wiosną lub jesienią, w zależności od czasu formowania się korzeni.

Cyprys na działce ogrodowej to nie tylko godna dekoracja, ale także wielka duma właściciela.

Choroby i szkodniki

Cyprys jest wysoce odporny na choroby i szkodniki, ale czasami takie problemy pojawiają się z powodu niewłaściwego podlewania, naruszeń temperatury lub złych warunków. Możliwe szkodniki - owady łuskowe i przędziorków, choroby - zgnilizna korzeni.

Inwazję roztoczy można wykryć po pojawiających się negatywnych objawach na roślinie, a mianowicie po dużej liczbie żółtych liści i masowej utracie części liści w przyszłości. W zniszczeniu tych szkodników pomogą specjalne preparaty chemiczne - „Apollo”, „Neoron” i „Nissoran”. Przetwarzanie przeprowadza się kilka razy, raz w tygodniu, aż do całkowitego zniszczenia owadów.

Pojawienie się na cyprysach szkodliwego owada łuskowego prowadzi do wysychania i odpadania dużej ilości części liściastej, ponieważ żywi się on wyłącznie sokiem z rośliny iglastej. Na początkowym etapie możesz pozbyć się szkodnika, spryskując Nupridem, co należy powtórzyć co najmniej 3-4 razy.W przypadku poważniejszej porażki kultury iglastej musisz użyć tych samych środków, co w przypadku zniszczenia przędziorka.

W przypadku braku warstwy drenażowej w dole do sadzenia, podczas sadzenia cyprysu lub gdy jest ona niewystarczająca, woda nawadniająca zatrzymuje się w części korzeniowej, co prowadzi do zgnilizny korzeni. Ta choroba grzybicza, jeśli zostanie zdiagnozowana późno, może całkowicie zniszczyć roślinę. We wczesnych stadiach choroby drzewo należy usunąć z ziemi, zgniłe korzenie należy całkowicie odciąć, zaleca się traktowanie kawałków i zdrowych części środkiem grzybobójczym i sadzenie w innym miejscu z odpowiednią glebą i drenażem. Roślina o całkowicie zgniłych korzeniach musi zostać zniszczona.

Rodzaje i odmiany cyprysu

Cyprys składa się z 7 głównych odmian i kilkuset odmian. Wszystkie różnią się wysokością, kolorem i kształtem liści oraz wielkością korony, tempem wzrostu, przystosowaniem do warunków klimatycznych i pogodowych oraz wieloma innymi cechami. Wśród ich dużej liczby znajdują się najpopularniejsze i najbardziej pożądane odmiany dla amatorów i profesjonalnych ogrodników.

Cyprys tępy (Chamaecyparis obtusa)

Ten gatunek ma japońskie korzenie. Cechy: wysokość - 40-50 metrów, średnica pnia - 2 metry, kora o gładkiej jasnej powierzchni, gęste pędy, kolor igieł - żółto-zielony. Odmiany - Sanderi, Contorta, Albopikta.

Cyprys Thuate (Chamaecyparis thyoides)

Gatunek ten pochodzi ze stanów Ameryki Północnej. Cechy: specyficzny zapach igieł po potarciu, czerwono-brązowy odcień kory, igły o zielono-niebieskim odcieniu, średnica pnia - 90-100 cm, średnia wysokość drzewa - 25 metrów. Odmiany - Konica, Endelainensis.

Cyprys formozański (Chamaecyparis formosensis)

Nie jest to gatunek zimotrwały, najczęściej uprawiany w szklarniach, jego ojczyzną jest Tajwan. Cechy: średnia wysokość w naturze - 50-60 metrów, pień - do 6 metrów średnicy, ciemne igły o zielono-niebieskim odcieniu.

Cyprys grochowy (Chamaecyparis pisifera)

Gatunek ten jest pochodzenia japońskiego, średnia wysokość w jego naturalnym środowisku wynosi 25-30 metrów. Cechy: stożkowata ażurowa korona z otwartymi pędami, szaro-niebieskimi igłami, czerwono-brązową korą pnia i małymi żółto-brązowymi szyszkami. Popularne odmiany to Boulevard, Nana, Filifera.

Cyprys pogrzebowy (Chamaecyparis funebris)

Nisko rosnący gatunek o wysokości nie większej niż 20 metrów, powszechny w górzystych regionach Chin i Japonii. Szeroka, gęsta korona w kształcie stożka składa się z wiszących pędów z ciemnobrązowymi zaokrąglonymi stożkami o średnicy około dziesięciu milimetrów, umieszczonych na krótkich sadzonkach. Drzewo to płaczący gatunek. Zalecany do zalewania.

Cyprys Lawsona (Chamaecyparis lawsoniana)

Amerykańskie wysokie gatunki (do 70 metrów) z wąską stożkową koroną i spadzistym wierzchołkiem. Dolne gałęzie dotykają powierzchni gleby, igły są błyszczące, jasnozielone. Odmiany - Seprise, Lavson Flatchery, Lavson Elwoody.

Nutkan cypress lub żółty (Chamaecyparis nootkatensis)

W warunkach naturalnych gatunek ten często występuje na wybrzeżu Pacyfiku. Średnia wysokość to około 40 metrów, gęsta korona z ciemnozielonymi igłami, korą w odcieniach szarości i brązu oraz kulistymi szyszkami. Odmiany - Glauka, Pendula.

Cyprys - pielęgnacja, rozmnażanie, sadzenie. Dekoracja kwietnika (wideo)