Kirkazon (Aristolochia) to masywna, zdrewniała winorośl z szerokimi blaszkami liściowymi. Trawę często można znaleźć jako roślinę do kształtowania krajobrazu w pobliżu ścian domu, płotów, żywopłotów i innych pionowych powierzchni. Kirkazon ceniony jest nie tylko ze względu na swoją atrakcyjność, ale także właściwości lecznicze. Na łamach literatury botanicznej roślina jest określana jako aristolochia, gorączka lub gorączka.
Historia rodziny sięga daleko wstecz. Jego istnienie było jeszcze znane w czasach, gdy ląd był jednym kontynentem. Z tego powodu na całej planecie rosną różne typy Kirkazonów. Jednak duża koncentracja dzikich nasadzeń liany koncentruje się w ciepłych krajach tropikalnych.
Opis rośliny
Roślina Kirkazon należy do bylin z rozgałęzioną siecią sadzonek korzeniowych zlokalizowanych blisko powierzchni gleby. Pędy gałęzi umiarkowanie. Ich długość waha się od 8 do 14 m. U dołu łodygi podobne do liany wyglądają szarawo i odstają w kierunku pionowym. Młode pędy chronione są przez gładką brązową korę. Z biegiem czasu skorupa zostaje pokryta pęknięciami i nabiera brązowego koloru. Wierzchołek winorośli jest giętki, owłosione łodygi wyginają się swobodnie.
Blaszki liściowe Kirkazonu są ozdobne. Kształt liścia przypomina serce lub strzałę. Kolor liści jest reprezentowany przez różne odcienie zielonej palety. Odwrotna strona zawiera warstwę krótkiej drzemki. Kolejne talerze osiągają długość 5-30 cm, mocowane są do łodygi za pomocą podłużnych, łukowatych ogonków. Dorosła winorośl to gęsty zielony dywan, jeśli otrzymuje niezbędne światło w ciągu dnia.
Aristolochia kwitnie późną wiosną. Pąki pozostają na pędach nie dłużej niż 20 dni. Niektóre gatunki kwitną znacznie później. Kwiaty zbiera się w grupach po 8 lub wyskakuje pojedynczo. Kanaliki kwiatostanów wyglądają jak lilia wodna lub gramofon. Owady często wnikają w rdzeń. Zapylanie winorośli odbywa się kosztem much, ponieważ pąki kwiatowe charakteryzują się odpychającym gnilnym zapachem. Istnieją kwiatostany czerwone, czerwono-brązowe lub żółte. Krzewy winorośli kwitną od piątego roku życia.
W miejscu zapylonych kwiatostanów rurkowych pojawiają się opadające strąki nasion, w których przechowywane są drobne ziarna. Kiedy torebka jest w pełni dojrzała, cienkie ścianki pękają, a nasiona odlatują z miejsca sadzenia.
Uprawa Kirkazonu
Będziemy musieli ciężko pracować, aby wyhodować Kirkazon. Ogrodnicy zalecają stosowanie nasion lub rozmnażania wegetatywnego. W tym drugim przypadku sadzonki są traktowane jako materiał do sadzenia lub zbierane są sadzonki. Za mniej czasochłonną metodę uważa się metodę ukorzeniania warstw. Pęd pnącza jest pochylony do ziemi i lekko dociśnięty. Obszar kory w miejscu kontaktu z glebą jest trochę odklejany.Rootowanie następuje bardzo szybko. Do rozmnażania nadają się tylko rośliny dwuletnie.
Na południu ogrodnicy z powodzeniem stosują metodę sadzonek. Zanim pąki zaczną kwitnąć, zbiera się pędy, a ich gleba jest ukorzeniona. Sadzonki można również sadzić jesienią. Aby przyspieszyć rozwój korzeni, skrawki zwilża się w "Kornevin". Sadzonki zanurza się w mokrym piasku lub żyznym mokrym podłożu.
Sadzone sadzonki są regularnie podlewane, przykrywane folią i zabezpieczane na zimę. Teren pokryty jest ściółką torfową. Wraz z nadejściem wiosny młode Kirkazones są przesadzane w nowe miejsce.
Niektóre rodzaje aristolochii są zdolne do kiełkowania wielu pędów, które są idealne do rozmnażania krzewów. Pędy korzeni wymagają takiej samej opieki, jak dorosła winorośl.
Wysiew nasion odbywa się we wrześniu-październiku. Dobrze dojrzałe ziarna wlewa się do otworów na głębokość nie większą niż 3 cm, na wierzch wylewa się niewielką warstwę ziemi i kompostu. Pojawienie się sadzonek spodziewane jest pod koniec kwietnia. W pierwszym roku życia roślina wydłuża się o 20-50 cm, sadzonki przesadza się dopiero w wieku dwóch lub trzech lat.
Sadzenie Kirkazonu
Sadzenie Kirkazonu najlepiej wykonywać na dobrze przepuszczalnej i pożywnej glebie. Skąpe gleby stałe mają gorszy wpływ na rozwój rośliny. Otwór wykopany na głębokość co najmniej pół metra jest pokryty kamykami, na wierzch wylewa się kompost zmieszany z piaskiem i torfem. Ostatnia warstwa jest pobierana pod ziemią darniową. Kwaśne środowisko uciska winorośl. W związku z tym nie zaleca się rozcieńczania podłoża resztkami drzew iglastych. Kompost zbierany jest wyłącznie z tarcicy liściastej.
Konieczne jest przestrzeganie odstępu między sadzonkami od 0,8 do 1 m, ponieważ pędy mają tendencję do wzrostu. Kirkazon łatwiej toleruje przeszczepy, jeśli korzenie są skrócone o jedną trzecią.
Opieka nad Kirkazonem
Opieka nad uprawianymi gatunkami Kirkazon jest dość prosta. Trawa dobrze rośnie na terenach otwartych, półcienistych, z dala od przeciągów. W świetle kwitnienie w krzakach jest mniej powszechne, liście wyglądają ospale i nieatrakcyjnie. Optymalna lokalizacja zakładu w pobliżu zbiorników wodnych i wzdłuż linii brzegowej. Wilgotność i regularne podlewanie to główne wymagania dotyczące opieki nad Kirkazonem. Koronę również spryskuje się wodą. W wilgotnym środowisku krzewy w pełni się rozwijają. Wilgotna, ciepła pogoda zmienia je w gruby trawiasty dywan, który pokrywa ściany domów i ogrodzenia jak winorośl.
Rozluźnienie i pielenie miejsca pozbędzie się chwastów i zapobiegnie tworzeniu się skorupy na powierzchni gleby, a system korzeniowy zostanie nasycony tlenem. Glebę spulchnia się na głębokość nie większą niż 5 cm. Te środki są wystarczające, aby utrzymać zdrowie rośliny.
W miesiącach letnich korzenie aristolochii są nawożone roztworami organicznymi. W tym samym czasie przeprowadza się podlewanie, aby chronić korzenie przed oparzeniami.
W jednym sezonie pędy winorośli osiągają około 25 cm długości. W związku z tym bylina musi zostać odcięta na czas, a suche łodygi, liście i niepotrzebne pędy muszą zostać usunięte, inaczej podpora pęknie pod ciężarem roślinności. Odmiany, które nie tolerują zimna, a młode krzewy są zawijane na zimę. Obszar gleby w pobliżu wzrostu korzeni pokryty jest dojrzałymi liśćmi i świerkowymi gałęziami. Podpory są usuwane, a pędy są owinięte materiałem ochronnym.
Jeśli nasadzenia są zbyt grube lub naruszony zostanie system nawadniania, Kirkazon może zachorować na mączniaka prawdziwego lub zgniliznę. Chore krzewy leczy się preparatami grzybobójczymi, a dotknięte obszary wycina się. Pająk jest najgroźniejszym pasożytem. Owady chowają się w kątach liści, wysysając sok komórkowy. Przy regularnym opryskiwaniu winorośli ryzyko infekcji jest znacznie zmniejszone. Roztwory owadobójcze są stosowane do zwalczania szkodników.
Rodzaje i odmiany Kirkazonu ze zdjęciem
Hodowcy mają około dwustu gatunków kirkazonu. Na terytorium Federacji Rosyjskiej zwyczajowo uprawia się 7 gatunków. Rozważmy najpopularniejsze.
Często Kirkazon (Aristolochia clematitis)
Wysoka winorośl zielna dorastająca do 15 m długości. Szorstkie, jajowate liście mają matową powierzchnię. Końce liści są zaokrąglone. Pod koniec maja rodzą się żółte kwiaty dzbanka. Po półtora miesiąca obserwuje się dojrzewanie owoców. Są to strąki nasion w kształcie kulek, przypominające małe dynie.
Wielkokwiatowy Kirkazon (Aristolochia macrophylla)
Kolejna zielna winorośl z gładką korą w kolorze bagien. W miarę dojrzewania kora pęka i staje się brązowawa. Średnica jasnozielonych liści nie przekracza 30 cm Poszczególne krzewy mogą zawierać liście o różnych odcieniach, co nadaje mozaice winorośli i szczególny urok. Wraz z nadejściem jesieni liście stają się jeszcze zielone. Gatunek ten kwitnie wczesnym latem. Z zatok powstają żółte kanaliki kwiatostanów, przypominające lilie wodne. Po zakończeniu procesu zapylania skrzynki nasienne dojrzewają. Jeśli na obszarze, na którym rośnie liana, jest niewiele naturalnych zapylaczy, arystolochia wielkokwiatowa prawie przestaje owocować.
Mandżurski Kirkazon (Aristolochia manshuriensis)
Jest to winorośl lilii, usiana szerokimi liśćmi o intensywnym zielonym kolorze. Blaszki liści wydzielają aromatyczny zapach kamfory. Wielkość jednego liścia ok. 20-30 cm Gatunek kwitnie w maju. Kwiatostany znajdują się w kątach. Kolor rurek jest kremowy. Pod koniec sezonu liście żółkną i opadają.
Filc Kirkazon (Aristolochia tomentosa)
Wysokość byliny nie przekracza 10 m. Kędzierzawe łodygi i zieleń zawierają na powierzchni warstwę filcu. Tworzywa sztuczne są bladozielone bez błyszczącego połysku. Liście są jajowate, o średnicy około 16 cm, żółte kwiaty z pofałdowanymi płatkami otwierają się w czerwcu.
Kirkazon wdzięczny (Aristolochia elegans)
Piękna smukła winorośl z dużymi kwiatostanami, które są umieszczane na łodydze pojedynczo lub w grupach po 6. Kanaliki mają pomarszczone brzegi. Ich wielkość waha się od 8-10 cm, zewnętrzna strona korony jest kremowa, a wewnętrzna siatka żył ma czerwonawy nalot. Kwitnienie winorośli rozpoczyna się w środku lata i trwa do pierwszego zimna.
Kirkazon w projektowaniu krajobrazu
Pod gęstą kaskadą winorośli łatwo ukryć nieatrakcyjne przedłużenie lub postrzępione ogrodzenie. Szerokie liście kirkazonu pozwalają tworzyć prawdziwe łuki roślinne i dekorować dach altany. W gęstym cieniu, rzucanym przez bylinę, wygodnie jest schronić się w gorący, słoneczny dzień. Żywotność gorączkowej trawy sięga około 30 lat. Winorośl rośnie w masie każdego roku.
Lecznicze właściwości Kirkazonu
Łodygi i liście winorośli zawierają dużą ilość dobroczynnych kwasów, żywic, olejków eterycznych. Preparaty farmakologiczne na bazie Kirkazonu mają właściwości przeciwzapalne, przeciwbólowe i napotne. Napary ziołowe i wywary są często używane jako środki ludowe. Pomagają obniżyć ciśnienie krwi, poprawiają pracę nerek i zwalczają różne infekcje. Wyciągi z soku z liści nakłada się na ogniska zapalne skóry, ropne rany i czyraki. Stosowanie okładów kompresyjnych łagodzi ból spowodowany zapaleniem sutka.
Pomimo wielu leczniczych właściwości Kirkazone, stosowanie zioła wymaga staranności i ostrożności. Nadmiar leku w organizmie lub nieuzasadnione stosowanie pociąga za sobą rozwój nowotworów i problemy z funkcjonowaniem wątroby i nerek. Przedawkowanie może powodować alergiczne wysypki skórne. Przyjmowanie Kirkazonu należy uzgodnić z lekarzem.
