Kniphofia (Kniphofia) lub kniphofia to wieloletnie zioło, należy do rodzaju podrodziny Asphodelovs i ma oznaki rodziny Xantorreev. Ten oryginalny egzot można znaleźć w warunkach naturalnych na terenie Afryki Południowej i Wschodniej, gdzie nasadzenia kwiatowe są w stanie wspiąć się nawet na wzgórze. W starych źródłach botanicznych cniphophia była uważana za przedstawiciela rodziny Lilia. W sumie rodzaj zawiera około 75 gatunków i form hybrydowych, z których wiele nadaje się do uprawy w ogrodach jako uprawiający kwitnące ogrodnicy. Pochodzenie nazwy rodzaju jest związane z imieniem słynnego niemieckiego naukowca, który badał florę, Kniphofa.
Opis i charakterystyka bnifophy
Knifofia to jedna z najpiękniejszych egzotycznych roślin. Jej wegetatywne części lądowe są w stanie zachować swój naturalny zielony kolor przez cały rok. Wysokość pędów dochodzi do około 60-150 cm, niektóre odmiany osiągają około trzech metrów długości. System korzeniowy jest słabo rozwinięty. Główny korzeń jest gruby i krótki. Blaszki liściowe wyglądają jak skórzaste, wyrastają z rozety korzeniowej. Z prostych szypułek kwitną kwiatostany w kształcie kolców, zebrane z małych czerwonawych i żółtawych kwiatów. Charakterystyczną cechą rośliny jest fakt, że kwiaty i pąki mają różne kolory. Kwitnienie przypada na lipiec. Pod koniec kwitnienia cniphophia nadal wygląda atrakcyjnie i nie traci swojego ozdobnego wdzięku aż do nadejścia przymrozków. Zamiast kwiatostanów, torebki nasienne dojrzewają później.
Uprawa knifophya z nasion
Wysiew nasion do sadzonek
Za pomocą nasion można zdobyć sadzonki. Wysiew odbywa się w kwietniu. Nasiona wlewa się do drewnianych skrzynek z podłożem kwiatowym. Następnie są pokryte polietylenem i trzymane w pomieszczeniu w temperaturze pokojowej, aż pojawią się pierwsze pędy. Uprawy muszą być regularnie wietrzone i podlewane. Dzięki terminowej pielęgnacji młode kiełki stają się zauważalne po kilku tygodniach. Folia ochronna jest usuwana codziennie przez kilka godzin, dzięki czemu sadzonki szybko przyzwyczają się do świeżego powietrza i stwardnieją. Kiedy tworzy się para prawdziwych liści, sadzonki zbiera się do kubków. Knifofia pochodzi z ciepłych rejonów, dlatego słabo reaguje na wilgoć, przeciągi i zimno. Sadzenie w otwartym terenie zaleca się nie wcześniej niż w lipcu, aby uniknąć ryzyka powtarzających się przymrozków.
Sadzenie knifofii w otwartym terenie
Kwiat słabo rośnie w cieniu i preferuje otwarte, oświetlone obszary w ogrodzie. Najlepiej wybierać wzgórza w kierunku południowym. Dla rośliny odpowiednia jest dobrze przepuszczalna, wilgotna gleba zawierająca piasek i nawozy. Sadzonki przenosi się do płytkich studni zwilżonych wodą. Odstęp między nimi musi wynosić co najmniej 30 cm.Zaleca się przenoszenie sadzonek, utrzymując gliniastą grudkę na korzeniach. Miejsce sadzenia jest starannie ubijane i podlewane.
Dbanie o knifophię w ogrodzie
Dbanie o noże w ogrodzie jest dość proste - poradzi sobie z tym nawet początkujący miłośnik roślin i kwiatów. Młode sadzonki należy regularnie rozluźniać, usuwać chwasty z terenu i utrzymywać wilgotną glebę. Kwitnienie następuje dopiero w drugim roku życia. Korzenie potrzebują czasu, aby urosnąć i zakorzenić się w nowym miejscu.
Podlewanie
Znakiem, że roślina potrzebuje podlewania, jest sucha wierzchnia warstwa gleby. W okresach suszy przerwy między podlewaniami są zmniejszone. Aby zaoszczędzić czas na odchwaszczaniu i zatrzymać wilgoć w strefie korzeni, mulcz glebę materiałami organicznymi. Do tych celów doskonale nadaje się torf i trociny.
Top dressing
Opatrunek górny rozpoczyna się wraz z nadejściem wiosny, zanim uformują się pierwsze zielone pędy. Podczas tworzenia kwiatostanów podłoże jest wzbogacane nawozami organicznymi lub związkami mineralnymi zawierającymi azot.
Schronienie na zimę
Tego afrykańskiego kwiatu nie można uznać za długą wątrobę w warunkach naszej strefy klimatycznej, ale przez kilka lat bniphophia będzie wspaniałą ozdobą każdego ogrodu. Wyblakłe strzały są odcięte. Liście i pędy są starannie zawiązane, a ogólna rama rośliny pokryta jest świerkowymi gałęziami i okruchami torfu. Na górną warstwę ochronną stosuje się kawałki pokrycia dachowego i folię, aby zapobiec przedostawaniu się wilgoci pod krzak. Wraz z nadejściem wiosny schronienie zostaje usunięte. Zamrożone części należy usunąć.
Transfer
Sadzonki dorosłych, które rosły w tym samym miejscu przez kilka lat z rzędu, najlepiej przesadzać. Krzewy są starannie wykopywane i umieszczane w doniczkach z wilgotną ziemią. Zimą są przechowywane w chłodnym miejscu i okresowo podlewane, aby korzenie nie wyschły. Przeszczep na rabatkę wykonuje się w maju lub czerwcu.
Choroby i szkodniki knifophy
Jeśli odpowiednio dbasz o roślinę i dbasz o nią, możesz uniknąć przypadków chorób. Istnieje jednak ryzyko uszkodzenia liści przez owady. Jeśli zostaną znalezione ślady szkodników, są one natychmiast traktowane roztworem owadobójczym. Nadmiar wilgoci prowadzi do rozwoju zgnilizny korzeni. Ważne jest, aby rozpocząć leczenie uli tak wcześnie, jak to możliwe, zanim zarodniki infekcji rozprzestrzenią się na zdrowe nasadzenia. Spryskiwanie części naziemnych preparatami grzybobójczymi pomaga powstrzymać chorobę. Jeśli choroba dotknęła większość buszu, takie okazy będą musiały zostać całkowicie wycięte i spalone.
Rodzaje i odmiany knifofii ze zdjęciem
W Europie zwyczajowo uprawia się tylko kilka gatunków bnifofii.
Kniphofia tuckii
To południowoafrykański typ rośliny, którego pochodzenie jest związane z imieniem botanika, który ją odkrył. Wysokość pędów nie przekracza 80 cm, blaszki liściowe 40 cm Kwiatostany składają się z bladoczerwonych pąków. Otwierając się podczas kwitnienia, nabierają żółtawego odcienia. Ten przedstawiciel wyróżnia się odpornością i jest bardzo poszukiwany w regionach średnich szerokości geograficznych. Zimę przechodzi spokojnie, jeśli roślina ma sumienne schronienie.
Jagoda Kniphofia (Kniphofia uvaria)
Plantacje tego gatunku często można spotkać na wolności w prowincji Cape Province. Krzewy mogą rosnąć do dwóch metrów wysokości. Liście duże, szaro-zielone. Górna warstwa bujnych kwiatostanów utworzona jest z jasnych koralowych kwiatów, podczas gdy dolna składa się z żółto-zielonych kwiatów. Okres kwitnienia trwa dwa miesiące. Jako nasadzenia kulturowe knifofia jagodowa zaczęła być sadzona od 1707 roku. Wśród odmian tego przedstawiciela rodziny należy wyróżnić:
- Wielkokwiatowe - ma wysokie pędy i czerwone kwiaty;
- Dr. Kerr - odmiana o łodygach kwiatowych o długości około 1 mi kwiatach żółto-cytrynowych;
- Orange Beauty - ta sama wysoka odmiana, ale z pomarańczowymi pąkami;
- Płomień ognia - charakteryzuje się czerwonymi kwiatami;
- Lód na patyku - wysokość rośliny nie przekracza metra, dolna kondygnacja kwiatów jest żółta, górna część pąków jest pomarańczowa lub koralowa.
Hybryda Knifofia (Kniphofia x hybrida)
Obejmuje oznaki różnych modyfikacji odmianowych wyhodowanych na bazie knifofii jagodowej. Często ogrodnicy wolą sadzić następujące odmiany hybrydowe:
- Abendzonne - jego szypułki wyprzedzają inne gatunki, kolor górnych pąków jest czerwonawy, a dolny żółty;
- Burnox Triumph - odmiana niewymiarowa. Jego szypułki, w porównaniu z poprzednimi nazwami, ledwo osiągają 60 cm, pomarańczowe kwiatostany są zbierane z ciasno połączonych pąków;
- Złoty Skeeper - duża odmiana, która podczas kwitnienia kwitnie jasnożółtymi kwiatami;
- Indiana - krzewy nie przekraczają jednego metra, kwiaty są w kolorze pomarańczowym i czerwonym;
- Royal Standard - zaczął uprawiać kilka wieków temu. Odmiana jest uważana za najbardziej popularną w całej gamie odmian knifophya i ma bogate żółto-czerwone kwitnienie;
- Książę Maurito - krzewy ozdobione są masywnymi brązowawymi kwiatostanami;
- Theo - uderza z obfitym kwitnieniem, wysokość pędów waha się w granicach jednego metra;
- Rakieta - jedna z najwyższych form z dużymi czerwonymi kwiatostanami;
- Hybrydowa latarka Fleming Knifofia - Średniej wysokości z atrakcyjnymi żółto-czerwonymi pąkami.
Podobnie jak lądowanie, czynności związane z opieką nad knifofią są łatwe do wykonania. W zamian roślina zachwyci Cię pięknymi kwiatami i wspaniałym wyglądem.
