Róża wewnętrzna

Od czasów starożytnych róża uważana jest za królową kwiatów, symbol piękna i doskonałości. Jak wdzięczna jest herbata hybrydowa, herbata, polianty i inne rodzaje. Niewątpliwie domowa róża mogłaby być najlepszą ozdobą w domu. Jednak uprawa róży w domu nie jest łatwym zadaniem: potrzebujesz dużych pojemników, wolnej przestrzeni i odpowiedniego reżimu temperaturowego. Dużo łatwiej jest kupić różę pokojową, ponieważ nie wymaga ona dużo miejsca, a jej piękno nie ustępuje jej stosunkowo dużym krewnym.

Piękno róży pokojowych sprawia, że ​​hodowcy kwiatów godzą się z kapryśną naturą tego kwiatu. Ta roślina może ozdobić każde wnętrze, ale aby róża nie zawiodła, musisz przestrzegać podstawowych zasad pielęgnacji ozdobnego krzewu.

Róża wewnętrzna po zakupie

Wszystkie odmiany róż są przeznaczone do uprawy na zewnątrz, ale niektóre z nich można zaadaptować do doniczek w pomieszczeniach. Aby zapewnić takiemu kwiatowi niezbędną opiekę, zajmie to dużo wysiłku, ale nowe rośliny wymagają specjalnej troski.

Dziś nie będzie trudno kupić ten kwiat: w każdym specjalistycznym sklepie znajdziesz wiele różnych odmian róż w pomieszczeniach. Wszystkie różnią się kształtem i kolorem. Musisz tylko dokonać wyboru. Na ladzie takie kwiaty wyglądają tak dekoracyjnie, jak to tylko możliwe, ale dostosowanie ich do warunków domowych może być trudne. Bez przestrzegania pewnych procedur krzew może wkrótce umrzeć.

Takie rośliny przyzwyczajają się do warunków sklepu, dodatkowo do ich gleby dodawane są specjalne stymulanty, które sprzyjają wzrostowi i poprawiają ich wygląd. Ze względu na ich czasami ogromne dawki, krzewy mogą być trudne do „przełączenia” na zwykły tryb konserwacji. Dodatkowo opakowanie krzewów zapewnia im podwyższony poziom nawilżenia. Straciwszy to, w nowym miejscu roślina zaczyna odczuwać silny stres. Dlatego róże wnoszone do domu często żółkną i więdną w ciągu kilku dni od zakupu. Bez specjalnych środków aklimatyzacyjnych taki krzew może wkrótce zostać utracony. Warto je wykonywać, nawet jeśli róża wygląda zdrowo i silnie.

Aby pokój prawdopodobnie się zakorzenił, musisz go starannie wybrać. Należy preferować nie najbardziej bujnie kwitnące krzewy, ale okazy z obecnością młodych gałązek. Świeże pędy wskazują, że krzew aktywnie rośnie, co oznacza, że ​​ma dość energii do aklimatyzacji, a podczas przesadzania łatwiej ukorzeni się. Po przywiezieniu wybranej róży do domu wystarczy kilka dni na przystosowanie się do nowego miejsca.

• Musisz usunąć paczkę z buszu.Zatrzymuje wilgoć, ale jednocześnie przyczynia się do rozwoju chorób spowodowanych nasiąkaniem wodą i brakiem odpowiedniej wentylacji. Często z tego powodu krzaki mogą być dotknięte infekcjami grzybiczymi nawet na ladzie.
• W celach profilaktycznych różę trzeba będzie leczyć lekami przeciwgrzybiczymi i owadobójczymi. Czasami te zabiegi przeprowadza się po przesadzeniu krzewu na świeżą glebę, ale czasami hodowcy próbują przetworzyć roślinę wcześniej, gdy krzak trochę się uspokoi w nowym miejscu. Możesz również użyć improwizowanych środków, na przykład dokładnie spłucz liście rośliny wodą z mydłem lub zorganizuj kontrastowy prysznic dla róży.
• Wszystkie dotknięte, wysuszone lub uschnięte liście i pędy są usuwane z krzewu. Są cięte za pomocą nożyc do przycinania lub nożyczek. Ponadto będziesz musiał usunąć wszystkie pąki i kwiaty z krzaka. Jeśli pozostawisz je na miejscu, krzew pozostanie dekoracyjny tylko przez chwilę, ale jednocześnie zużyje zbyt dużo energii na kwitnienie. Spowoduje to osuszenie rośliny i pogorszy jej przeżywalność. Czekając na koniec kwitnienia, krzew można zgubić. Zaleca się usuwanie pąków wraz z pędami, na których się znajdują.
• Po przycięciu łatwiej będzie policzyć ilość roślin w jednej doniczce. Często, aby produkt wyglądał bardziej efektownie, kilka krzewów sadzi się jednocześnie w jednym pojemniku. Taka szczelność uniemożliwia pełny rozwój niektórych odmian, a także może powodować choroby. Jeśli krzaki zaczną się uciskać, takie okazy należy sadzić w osobnych doniczkach. Jeśli nadal zdecydujesz się zostawić róże razem, aby nie zranić splątanych korzeni, wybierz dla nich bardziej obszerną doniczkę.
• Zakupioną różę należy karmić dopiero po trzech miesiącach od zakupu. W tym okresie rośliny muszą zużywać ilość pokarmów wprowadzonych do magazynu.

Przesadzanie pokoju wzrosła

Przeszczep pokój podniósł się ostrożnie. Krzew jest obficie podlewany i ostrożnie wyjmowany z doniczki, starając się utrzymać kulę gleby. Następnie korzenie rośliny są dokładnie badane. Zdrowe korzenie powinny być jasnożółte lub białe i mieć zwartą strukturę. Jeśli korzenie są zbyt cienkie i ciemne, najprawdopodobniej uschną lub zaczynają gnić. Aby nie doprowadziło to do śmierci rośliny, takie korzenie są usuwane. Jeśli dotknięte obszary są zbyt duże i prawie nie ma zdrowych korzeni, możesz spróbować uratować nadziemną część krzewu, wycinając z niego sadzonki.

Często torf może służyć jako gleba magazynowa. W takim przypadku zaleca się całkowite oczyszczenie korzeni buszu. Obecność dwóch gleb o różnym składzie w jednej doniczce znacznie utrudni podlewanie: wilgoć będzie spływać gorzej do korzeni w torfie, w wyniku czego część korzeni kwiatu może zostać podmokła, a część pozostanie sucha.

Jako nowy garnek stosuje się pojemnik z dobrą warstwą drenażową, który jest o kilka centymetrów większy od starego, zarówno pod względem wysokości, jak i średnicy. Jeśli w dnie doniczki nie ma dziury, należy zwiększyć rozmiar warstwy drenażowej. Gleba dla róż domowych powinna być wyspecjalizowana, ale może również działać gleba ogrodowa. Nie warto oszczędzać na glebie do sadzenia: tanie mieszanki zwykle zawierają dużo torfu i niewiele składników odżywczych. Jeśli mieszanka gleby jest przygotowywana samodzielnie, powinna zawierać glebę iglastą i liściastą, w części z piasku i próchnicy, a także potrójną porcję gleby liściastej.

Trochę ziemi wylewa się na drenaż, a całość jest lekko ubita. Na wierzchu umieszcza się krzew wraz z kawałkiem starej ziemi, a powstałe puste przestrzenie są starannie wypełniane, okresowo lekko ubijając glebę, aby krzew lepiej się w niej trzymał.

Przeszczepioną roślinę podlewa się filtrowaną w pomieszczeniu lub dobrze osadzoną wodą. Jeśli bryła gleby była obficie nawilżona przed sadzeniem, możesz pominąć ten krok. Ale oprócz podlewania taka roślina wymaga również profilaktycznego leczenia szkodników i chorób.Szczególnie często wpływają na przeszczepione róże, dopóki osłabiony krzew nie zapuści korzeni w nowym miejscu, dlatego lepiej go wcześniej zabezpieczyć. Pomocne będzie również leczenie stymulantem odporności roślin, na przykład Epin. Po tym róża powinna szybciej się regenerować. Oprócz specjalnych środków krzew będzie również wymagał regularnego opryskiwania - potrzebuje dużej wilgotności. Małe krzewy można umieścić pod słoikiem, wyciętą butelką lub torebką z małymi otworami. Stworzy to pożądany efekt cieplarniany dla rośliny. Taka roślina musi być stopniowo przyzwyczajana do zwykłych warunków wewnętrznych.

Oprócz wilgoci krzew będzie również wymagał odpowiedniego oświetlenia. Powinien być wystawiony na działanie światła dzień po przeszczepie. Jeśli w domu nie ma wystarczającej ilości słonecznego okna, róża będzie musiała zostać uzupełniona. Te same warunki są stworzone dla rośliny zimą.

Róże domowe, które rosną w domu od kilku lat, są przesadzane, jeśli nie pasują już do starej doniczki. Robią to nie częściej niż raz na kilka lat, próbując skorzystać z metody przeładunkowej.

Dbanie o pokój wzrosło w domu

Oświetlenie

Róże pokojowe są bardzo lekkie, potrzebują dużo słońca do zdrowego rozwoju. Zwykle donice z nimi umieszcza się na parapetach południowych lub południowo-wschodnich. Jeśli okna są zbyt słoneczne i gorące, krzewy można lekko zacienić lub stworzyć dla nich rozproszone oświetlenie. Ciemniejsze pomieszczenia będą wymagały obowiązkowego dodatkowego oświetlenia zimą.

Aby krzew uformował się bardziej równomiernie, zaleca się obrócenie go do światła z różnych stron. Zmieniając tryb oświetlenia (szczególnie w kierunku jaśniejszego światła), należy stopniowo przyzwyczajać do niego kwiat.

Temperatura

Optymalna temperatura do uprawy róż w pomieszczeniach wynosi od +18 do +25 stopni. Ponieważ róże domowe są zasadniczo roślinami ogrodowymi, potrzebują świeżego (ale nie zimnego!) Powietrza. Przegrzanie róż jest dość szkodliwe, więc latem doniczki z nimi można wyjąć na balkon lub na zewnątrz. Jeśli krzew pozostaje w domu, pomieszczenie z nim jest regularnie wentylowane, próbując jednocześnie chronić roślinę przed przeciągami. Ruch powietrza przyczynia się do rozwoju bardziej spektakularnych i żywych kwiatów.

Jesienią do domu wprowadza się roślinę, która spędziła lato na otwartej przestrzeni, dokładnie badając ją pod kątem obecności szkodników. Po zakończeniu kwitnienia krzew zaczyna przygotowywać się do okresu zimowania. Może być pełny (głęboki odpoczynek w umiarkowanym chłodzie) lub częściowy (róża pozostaje w domu). Do utrzymywania kwiatów w domu dobrze nadaje się pokój, w którym utrzymuje się około +16 stopni. Możesz trzymać krzaki między ramami lub obok odłączonego okna, ale najważniejsze jest, aby usunąć je z dala od urządzeń grzewczych. W tym okresie krzew może samodzielnie zrzucić liście, odpoczywając od sezonu wegetacyjnego. Wiosną pojawią się na nim świeże gałęzie i liście.

Jeśli krzak hibernuje w nieogrzewanym pomieszczeniu, należy ostrożnie owinąć doniczkę lub zanurzyć ją w trocinach. To ochroni glebę przed zamarzaniem.

Tryb nawadniania

Do podlewania róży w pokoju zwykle używa się osiadłej i umiarkowanie ciepłej wody. Podlewanie lodem może uszkodzić roślinę. W upalne dni kwiat można podlewać codziennie, ale nadmiar wody z patelni należy spuścić, odczekając około pół godziny po podlaniu.

Oprócz zwykłego nawilżania gleby krzew wymaga okresowego (ale nie codziennego!) Opryskiwania. Odbywa się to zarówno latem, jak i zimą za pomocą rozpylania mgły. Należy jednak pamiętać, że zbyt częste opryskiwanie może przyciągać szkodniki do buszu lub prowadzić do rozwoju chorób grzybiczych. Podczas kwitnienia opryskiwanie można przerwać - jeśli woda dostanie się na płatki, kwiaty szybciej stracą swój atrakcyjny wygląd. Jeśli ciepło z baterii dotrze do garnka, możesz umieścić go na palecie z mokrą ekspandowaną gliną.

Przed wysłaniem róży na ferie zimowe objętość podlewania jest stopniowo zmniejszana. Wiosną, gdy na krzaku zaczyna pojawiać się świeży wzrost, róża znów zaczyna być obficie podlewana.

Nawozy

Róże domowe są regularnie karmione przy użyciu specjalistycznych, złożonych preparatów. Odpowiedni jest również roztwór dziewanny. Oprócz zwykłych opatrunków mineralnych można również wykonać opatrunki na liście. Okres nawożenia krzewów rozpoczyna się wiosną, a kończy późną jesienią. Częstotliwość stosowania może wynosić od 2 do 3 tygodni. Zwykle składniki odżywcze aplikuje się natychmiast po podlaniu. W okresie wegetacji można stosować mieszanki z przewagą azotu, aw okresie pączkowania - mieszanki fosforowo-potasowe.

Jesienią ilość opatrunków jest stopniowo zmniejszana, a następnie całkowicie przestają nawozić kwiat do wiosny. Jeśli róża hibernuje w zimnym pomieszczeniu, związki azotu stymulujące wzrost liści nie są już używane od sierpnia.

Przeszczepione rośliny zaczynają żerować zaledwie miesiąc po tej procedurze. Chore rośliny nie są karmione, chyba że choroba jest spowodowana brakiem składników odżywczych. Nie należy również nawozić róż w deszczową i zimną pogodę, zwłaszcza jeśli doniczka znajduje się na balkonie lub w ogrodzie.

Przycinanie

Pąki róży tworzą się tylko na świeżych pędach. Aby krzak rosnący w doniczce zachował piękny kształt i bujniej kwitł, należy go regularnie przycinać. Wiosna dobrze nadaje się do takiego zabiegu. Róża odcięta jest sucha, słaba, nadmiernie wydłużona lub rosnąca wewnątrz gałęzi krzewu. Przycinane są również zanikające kwiaty, odcinając szypułkę do następnego pąka.

Czasami hodowcy kwiatów przycinają różę pokojową nie wiosną, ale jesienią, przed wysłaniem wyblakłego krzewu na zimę. Łodygi są skracane do poziomu 5 pąków, a liście nie są usuwane. Takie przycinanie jesienią pomaga stymulować wcześniejsze kwitnienie w następnym sezonie, a także z wyprzedzeniem nadać krzewowi schludny wygląd.

Kwiat

Róże wewnętrzne tworzą małe, ale bardzo efektowne pąki. Kolor kwiatów może być bardzo różnorodny: obecnie istnieje wiele odmian różniących się cechami dekoracyjnymi.

Jeśli róża wewnętrzna jest zadowolona z warunków wzrostu, będzie kwitła prawie przez cały rok z przerwami trwającymi 1,5-2 miesiące. Najbardziej bujne kwitnienie można uzyskać, zapewniając roślinie chłodną zimę. W takich warunkach krzew będzie mógł odpowiednio odpocząć i zyskać siłę do nowego kwitnienia. Wcześniej pędy należy skrócić do 10 cm długości.

Metody hodowli róż domowych

Najłatwiej rozmnażać różę pokojową przez sadzonki. W tym celu odpowiedni jest materiał do sadzenia o przybliżonej długości 15 cm, a na wybranej gałęzi powinno pozostać kilka pąków. Zwykle używa się do tego zdrowych pędów usuniętych podczas przycinania. Dolne nacięcia na nich są ukośne, a górne proste. Łodyga jest sadzona w małej szklance wypełnionej lekką ziemią i przykryta przezroczystą nasadką na górze. Proces rootowania trwa zwykle około dwóch tygodni. Możesz umieścić sadzonki w szklance wody, w tym przypadku sadzi się je, gdy pojawiające się korzenie będą rosły prawidłowo. Nie zmieniają wody w zbiorniku, tylko czasami dodają tam nową wodę. Możesz dodać do niego węgiel aktywowany lub stymulant tworzenia korzeni.

Kiedy na uchwycie zaczynają pojawiać się świeże liście, zaczynają przyzwyczajać go do zwykłego otoczenia w pomieszczeniu, tymczasowo zdejmując z niego nasadkę. Kiedy roślina jest odpowiednio ukorzeniona i wystarczająco silna, można ją przenieść na stałe miejsce. Sadzonki sadzone jesienią mogą kwitnąć do następnego lata.

Szkodniki i choroby róż w pomieszczeniach

Suszący krzew

Róże domowe najczęściej zaczynają wysychać latem lub zimą. Latem przyczyną może być zbyt duże parowanie wilgoci: w upale róża szczególnie bardzo potrzebuje wystarczającej wilgoci w glebie i powietrzu. Krzew należy regularnie podlewać i spryskiwać liśćmi. Zimą przyczyną wysychania liści jest wysoka suchość powietrza, spowodowana pracą urządzeń grzewczych. Dzieje się tak szczególnie często, gdy garnek znajduje się zbyt blisko grzejnika lub grzejnika.Suche liście mogą być również spowodowane urazami lub chorobami korzeni. Z tego powodu roślina gorzej wchłania wilgoć i składniki odżywcze.

Jeśli róża zacznie wysychać, konieczne jest jak najszybsze zidentyfikowanie problemu tego zachowania. Suchą glebę zwilża się, doniczkę odsuwa się od urządzeń grzewczych, a liście dokładnie opryskuje lub umieszcza roślinę na palecie wypełnionej mokrymi kamykami. Małe krzewy można przykryć torbą lub słoikiem, aż ich liście będą zdrowe.

Jeśli wszystkie te metody nie pomogły, najprawdopodobniej problem leży w systemie korzeniowym. Kwiat trzeba będzie wyjąć z doniczki i dokładnie zbadać korzenie pod kątem uszkodzeń. Jeśli jest zbyt wiele przyciemnionych korzeni, nie będzie już można pomóc roślinie. W tym przypadku sadzonki są wycinane z buszu, które są ponownie ukorzenione.

Liście żółkną

Przyczyn zażółcenia liści róży pokojowej może być kilka. Pomiędzy nimi:

• Rozpad korzeni;
• Zbyt obfite podlewanie, prowadzące do braku powietrza w systemie korzeniowym;
• Inwazja szkodników;
• Chloroza spowodowana niedoborem żelaza;
• Brak składników odżywczych.

Zauważając, że liście róży żółkną, pierwszym krokiem jest sprawdzenie, czy podłoże w doniczce nie jest zbyt mokre. Jeśli woda w nim stagnuje, podlewanie należy na chwilę zawiesić, a następnie znacznie zmniejszyć. W takim przypadku opryskiwanie odbywa się w tym samym trybie. Jeśli korzenie rośliny, ze względu na stałą obecność wilgoci, zaczęły gnić, wszystkie dotknięte obszary należy odciąć, a następnie przesadzić roślinę do świeżej gleby, starając się zapewnić jej wystarczający drenaż. Zgnilizna korzeni może być również spowodowana osłabieniem rośliny, która wpadła w niewystarczająco komfortowe warunki.

Jeśli niedawno zakupiona i jeszcze nie przesadzona róża zaczęła żółknąć, należy ją jak najszybciej przenieść do nowego pojemnika, przestrzegając wszystkich zasad przesadzania takich nowych roślin.

Przyczyną żółknięcia róży pokojowej może być również gleba niskiej jakości zawierająca niewystarczającą ilość składników odżywczych niezbędnych dla kwiatu. Możesz spróbować zrekompensować ich brak, karmiąc różę złożonym składem (wskazane jest stosowanie specjalnych nawozów do tego typu roślin). Jeśli po pewnym czasie liście na krzaku znów zaczną żółknąć, zaleca się przeszczepienie rośliny na bardziej pożywną glebę. Gleba ogrodowa nie nadaje się do kwiatów.

Krzewy mogą reagować szczególnie ostro na brak żelaza. Z tego powodu chloroza może wpływać na liście. Możesz walczyć z jego przejawami za pomocą preparatów zawierających żelazo, stosując chelat żelaza lub Ferrovit w proporcjach wskazanych na opakowaniu. Czasami zbyt zimna woda do nawadniania może utrudniać wchłanianie składników odżywczych. W wodzie lodowej takie pierwiastki rozpuszczają się znacznie gorzej niż w wodzie pokojowej, dlatego należy monitorować jej temperaturę.

Liście ciemnieją, więdną i latają

Jeśli liście nie wysychają i latają dookoła, ale więdną i opadają, może być również kilka powodów:

• Duża liczba zimnych przeciągów: zdarza się to szczególnie często, gdy pomieszczenie jest wentylowane zimą lub garnek stoi bezpośrednio na zimnym wietrze;
• Zimna woda do nawadniania;
• Choroby grzybicze lub wirusowe;
• Pojawienie się szkodników.

Usuwane są ciemne i ospałe liście i gałązki. Jeśli róża po prostu zamarzła, po pewnym czasie sama wyzdrowieje, upuszczając zamarznięte liście.

Z powodu chorób grzybiczych gałęzie krzewu zaczynają ciemnieć, na ich powierzchni pojawia się płytka nazębna, płytki lub narośla, a liście stają się plamiste. Choroby te obejmują również rdzę i mączniaka prawdziwego. W przypadku infekcji dotkniętą roślinę, zgodnie z instrukcją, leczy się lekiem przeciwgrzybiczym, na przykład Fitosporin.

Choroby wirusowe zwykle powodują przebarwienia blaszek liściowych. Nabierają koloru mozaiki, a także mogą się odkształcać. Zainfekowane łodygi należy przyciąć. Aby osłabiony krzew nie zachorował ponownie, konieczne jest stworzenie dla niego korzystniejszych warunków, można również użyć stymulantów układu odpornościowego.

Na krzewy mogą wpływać mszyce, wciornastki i różne rodzaje roztoczy. Szkodniki róży można rozpoznać po pozostawionych przez nie śladach. Zwykle mogą to być małe kropki, paski lub plamki na liściach, a także pajęczyna. Aby uniknąć pojawienia się takich owadów, latem zaleca się okresowe przetwarzanie rośliny Fitoverm.

Rodzaje i odmiany róż pokojowych ze zdjęciem

Baby Masquerade

Tworzy zwarte krzewy do 30 cm wysokości. Na lekko rozgałęzionych gałęziach praktycznie nie ma kolców. Liście są małe, ciemnozielone, o błyszczącej powierzchni. Kwiaty osiągają 4 cm, a ich kolor zmienia się w czasie. Pąki mają kolor cytrynowy, stopniowo zmieniając się w różowy, a następnie w rozmytą czerwień. Kwitnienie trwa prawie nieprzerwanie, a krzew emanuje delikatnym aromatem przypominającym owoc. Odmiana jest uważana za odporną na choroby.

Angela Rippon

Tworzy miniaturowe krzewy do 40 cm wysokości. Kwiaty różowo-karminowe mają do 4 cm wielkości i występują w kwiatostanach w kilku kawałkach. Wydziela się wystarczająco silny aromat. Na rozgałęzionych pędach występują gęste blaszki liściowe o bogatym zielonym kolorze. Odmiana posiada szereg cech: takie rośliny dobrze rosną nawet w małych doniczkach, nie wymagają przycinania, ale wymagają profilaktycznych zabiegów na plamistość i mączniaka prawdziwego. Taką różę najlepiej karmić częściej, stosując zmniejszone dawki nawozów.

Wielkanocny poranek

Odmiana wyróżnia się wysoką odpornością na choroby grzybowe. Małe, gęsto liściaste krzewy składają się z prostych gałązek. Liście mają błyszczący połysk. Kwiaty podwójne są żółtawo-białe. Ich średnica sięga 4 cm, aromat jest słaby. Kwiatostan może zawierać do 25 kwiatów. Kwitnienie trwa prawie nieprzerwanie.

Księżniczka ognia

Krzewy wielkości 30-40 cm Pędy pionowe, rozgałęzione, pokryte małymi błyszczącymi listkami o ciemnozielonym odcieniu. Krawędź blaszki liściowej ma małe ząbki. Kwiaty osiągają 4 cm, mają czerwono-pomarańczowy kolor i są zebrane w kwiatostany od 3 do 5 sztuk. Kwiatostany znajdują się na szczycie pędów. Odmiana jest dość podatna na choroby grzybowe.

Koliber (Colibri)

Ma dwie formy, opracowane przez Meilland. Pierwsza powstała w 1958 roku, druga ulepszona - dwie dekady później. Wysokość krzewów sięga 35 cm, tworzą je lekko nachylone pędy o słabym rozgałęzieniu. Liście są gęste, błyszczące, ciemnozielone. Wielkość kwiatów sięga 5 cm, wydzielają delikatny aromat i są zbierane w kwiatostany do 5 sztuk w każdym. Kwiaty frotte mogą zawierać do 25 płatków. Ich kolor waha się od żółto-pomarańczowego do bogatej moreli. Krzew kwitnie kilka razy w roku.

Żółta lalka

Gatunek powstał w latach 60. Tworzy małe krzewy do 30 cm wysokości. Kwitnienie jest obfite, a liczba płatków na każdym kwiatku może osiągnąć 50. Wydzielają subtelny przyjemny zapach i mają intensywny cytrynowożółty kolor.

Gwiazdy i paski

Odmiana, która pojawiła się w połowie lat 70. w Stanach Zjednoczonych, stała się przodkiem większości róż o prążkowanych płatkach. Ma wąskie krzewy do 60 cm wysokości. Pędy są proste, rozgałęzione, prawie pozbawione kolców. Liście mają jasnozielony odcień. Spektakularne podwójne kwiaty są pomalowane na biało, a na powierzchni płatków znajdują się szkarłatne kreski i paski o różnej długości i szerokości. Kwiaty zbiera się w małe kwiatostany. Okres kwitnienia trwa prawie bez przerwy.

Zielony lód

W porównaniu z innymi odmianami domowymi tworzy krzew do 60 cm wysokości i do 80 cm szerokości. Liście są ciemnozielone. Kwitnienie trwa falami, a nawet w przerwach między nimi na krzaku pozostaje co najmniej kilka kwiatów. Ich kolor jest dość oryginalny: jest biały z zielonkawym odcieniem, a pąki mają jasnoróżowy kolor. Na środku każdego kwiatka znajduje się zielona plama. W kwiatostanach powstaje 3-5 pąków. Odmiana jest również popularna ze względu na odporność na choroby grzybowe.