Lobelia

Roślina lobelia (Lobelia) jest przedstawicielem rodziny Kolokolchikov. Do tego rodzaju należą rośliny zielne oraz krzewy różnej wielkości. Przedstawiciele Lobelii mogą mieć długoterminowy cykl rozwojowy lub być jednoroczni. Istnieje około 300 różnych gatunków tej rośliny. Lobelias żyją dosłownie na całym świecie, ale większość gatunków woli rosnąć w strefie podzwrotnikowej.

Kwiat otrzymał swoją nazwę na cześć flamandzkiego pana de L'Aubel, który stał na czele Królewskiego Ogrodu Botanicznego w Londynie. Spośród wielu odmian lobeli w ogrodnictwie stosuje się tylko około 20. Nasycone odcienie wielu delikatnych kwiatów lobeli mogą ozdobić każdy ogród kwiatowy. Nie rzadziej roślina służy do dekoracji balkonów. Wyhodowanie takiego kwiatu z nasion jest dość łatwe.

Niektóre typy są uważane za lecznicze - są zawarte w składzie leków pomagających w chorobach płuc. Jednak lobelia jest rośliną trującą.

Opis lobelii

W kulturze najczęściej uprawia się wieloletnią lobelię, zamieniając ją w sezonową roczną. Takie rośliny to kuliste krzewy o wysokości około 20 cm, chociaż zdarzają się gatunki o większych (do 1,5 m) wielkości. Wdzięczne łodygi krzewów odchodzą od podstawy. Na nich są lancetowate liście o jasnozielonym kolorze. Kwiaty wielkości około 2 cm kwitną na małych szypułkach w kątach liści, ich górne płatki są małe i wąskie, a dolne większe i ułożone w wachlarz.

Ubarwienie kwiatów obejmuje odcienie fioletu, niebieskiego i cyjanu, a także bieli lub magenty. Lobelia kwitnie prawie przez całe lato, od czerwca do jesieni. Po kwitnieniu pudełka z wieloma drobnymi nasionami są wiązane. Ich zdolność kiełkowania utrzymuje się przez około 3 lata.

Krótkie zasady uprawy lobelii

Tabela zawiera krótkie podsumowanie zasad uprawy lobeli na zewnątrz.

Uprawa lobelii z nasion

Wysiew nasion

Najczęściej lobelia jest uprawiana z nasion. Aby krzewy zakwitły na początku lata, nasiona wysiewa się na sadzonki w lutym.Siew można prowadzić przez całą wiosnę, ale lobelia zacznie kwitnąć dopiero po 2,5-3 miesiącach.

Tempo rozwoju sadzonek zależy od rodzaju rośliny, a także od koloru jej kwiatów. Uważa się, że najszybciej rozwijająca się lobelia z niebieskimi lub niebieskimi kwiatami. Gatunki fioletowe i liliowe są uważane za bardziej wymagające w pielęgnacji, a gatunki o białych kwiatach rosną najwolniej.

Do siewu stosuje się pojemniki lub kasety o wysokości ok. 5 cm Na dnie zbiornika kładzie się warstwę drenażową, a na wierzchu przykrywa się ją warstwą gleby zawierającej piasek lub włókno kokosowe. Gleba jest nawilżona i czeka, aż ziemia się uspokoi. Przed sadzeniem należy go również zdezynfekować. Nasiona są rozrzucane po powierzchni gleby bez pogłębiania. Dla wygody możesz wymieszać nasiona z piaskiem. Jeśli nasiona zostały zakupione w postaci drażetek, spryskuje się je wodą w celu zmiękczenia łupiny. W takim przypadku wygodniej jest natychmiast posadzić jedną drażetkę na kasetę lub tabletkę torfową.

Aby zapobiec wysychaniu nasion, możesz je lekko posypać piaskiem. Z góry pojemnik przykrywa się folią lub szkłem, a następnie umieszcza w jasnym miejscu, ale nie pod bezpośrednimi promieniami. Sadzonki powinny pojawić się około tygodnia po wysiewie.

Sadzonki lobelii

Sadzonki lobelii uwielbiają wilgoć i nie tolerują przesuszenia gleby. Ze względu na dużą suchość gleby i powietrza sadzonki mogą stać się cieńsze. Jeśli temperatura w pomieszczeniu jest wystarczająco wysoka, zaleca się trzymać uprawy pod folią, zwracając uwagę na wilgotność gleby. Aby nie uszkodzić delikatnych kiełków, podlewanie można wykonać przez paletę.

Umiarkowany chłód pozytywnie wpłynie na rozwój sadzonek. Dorosłe lobelie mogą się rozwijać nawet w niskich temperaturach ujemnych, ale należy unikać nagłej zmiany warunków przetrzymywania.

W pierwszym miesiącu sadzonki rozwijają się stosunkowo wolno, ale później zaczynają nabierać rozpędu. Gdy kiełki osiągną wielkość 3-4 cm, zanurza się je do pojedynczych pojemników o objętości około 0,1 litra, ustawiając rośliny w grupach po 3-5 sztuk.

Gdy rośliny osiągną wysokość 6-7 cm, można je uszczypnąć. Ułatwi to rozgałęzianie krzewów. Sadzonki zaczynają kwitnąć jeszcze przed sadzeniem.

Sadzenie lobelii na zewnątrz

Najlepszy czas i miejsce do lądowania

Sadzonki lobeli są przenoszone na ziemię po przejściu mrozu. W przypadku kwiatów najlepsze jest słoneczne miejsce z umiarkowanie pożywną i dość luźną glebą. Może to być glina gliniasta lub piaszczysta. W cieniu kwitnienie nasadzeń nie będzie tak bujne. Niektóre rodzaje lobeli najlepiej rosną w pobliżu zbiorników wodnych.

Nie aplikuj zbyt dużej ilości nawozu azotowego na rabaty kwiatowe. W takim przypadku krzewy zaczną aktywnie tworzyć liście, a nie pąki. Podczas sadzenia sadzonki umieszcza się w dołkach w tych samych grupach, bez podziału. Odległość między dołkami powinna wynosić około 15 cm Stopniowo rosnące krzewy tworzą ciągłą poduszkę kwiatową.

Funkcje lądowania

Aby nie siać lobelii corocznie, możesz spróbować utrzymać jej krzaki do wiosny. Aby to zrobić, jesienią wykopuje się rośliny i przesadza do doniczek. Pojemniki z krzewami są przechowywane w chłodnej szklarni lub w domu do następnego sezonu, a następnie ponownie wracają na ziemię.

Aby zachować cechy odmianowe lobelii, można zastosować rozmnażanie wegetatywne. W tym celu niezbędne rośliny są również przesadzane do mobilnych pojemników i utrzymywane w chłodzie przez całą zimę. Wiosną sadzonki o długości do 10 cm są wycinane z nasadzeń i sadzone we własnych doniczkach. Po ukorzenieniu sadzonki można przenieść do łóżek. Sadzonki starych krzewów można również wykorzystać jako sadzonki. Procedura podziału odbywa się wiosną, gdy tylko na roślinach pojawią się młode pędy.

Pielęgnacja lobeli w ogrodzie

Podlewanie

Opieka nad takimi kwiatami jest dość prosta. Głównym wymaganiem dla lobelii jest regularne podlewanie. Ziemia wokół krzewów powinna przez cały czas pozostawać lekko wilgotna. Szczególnie ważne jest monitorowanie tego stanu w okresach suszy i upałów. Rośliny Ampel uprawiane w wiszących pojemnikach są podlewane dwa razy dziennie.Jednocześnie ciągła stagnacja wody może zaszkodzić kwiatom. Aby zapobiec niepożądanemu podlewaniu, pojemniki do uprawy lobelii należy uzupełnić warstwą drenażową.

Top dressing

Latem lobelia jest kilkakrotnie karmiona kompozycjami dla roślin kwitnących. Zwykle karmienie przeprowadza się 2-3 razy, pierwsze 2 tygodnie po przesadzeniu do ziemi, a następnie podczas kwitnienia. Aby aktywować tworzenie pąków, należy wybierać kompozycje z minimalną zawartością azotu lub w ogóle bez niego. Ale nadmiar składników odżywczych może powodować plamy na liściach lobeli.

Przycinanie

Aby zachować efekt dekoracyjny, lobelię można okresowo przycinać. Pierwsza fryzura jest wykonywana po pierwszej fali kwitnienia. W tym celu pędy rośliny są cięte na wysokości 5 cm od ziemi. Wkrótce po ścięciu sadzenie da świeże pędy i ponownie zacznie tworzyć pąki.

Nowoczesne odmiany lobelii często nie mają wyraźnego oddzielenia fal kwitnienia, dlatego nie potrzebują dodatkowej stymulacji w postaci przycinania.

Lobelia po kwitnieniu

Jesienią, po kwitnieniu, krzewy lobeli rosnące jako jednoroczne można usunąć z rabat razem z innymi nasadzeniami. W tym samym czasie możesz zbierać nasiona z krzaków. Aby to zrobić, należy wstrząsnąć nadziemną częścią rośliny nad kartką papieru. Nasiona zaczną wylewać się z dojrzałych torebek nasiennych. Po usunięciu nadmiaru ściółki z prześcieradła nasiona wlewamy do papierowej torebki w celu przechowywania, podpisując na niej rodzaj i odmianę oraz datę ich zbioru.

W razie potrzeby krzewy można pozostawić na miejscu do wiosny. W takim przypadku będą w stanie samozasiać, ale takie lobelie zakwitną znacznie później niż sadzonki.

Rodzaje i odmiany lobelii ze zdjęciami i nazwami

Gatunki roczne

Niektóre gatunki roślin ze względu na ciepłolubność i łatwość rozmnażania uprawiane są w ogrodach wyłącznie jako jednoroczne.

Lobelia erinus

Lub obramowanie, czarne, niebieskie. Ten gatunek południowoafrykański jest uważany za jeden z najczęstszych. Nazywa się go również krawężnikiem lub niebieskim. Gatunek ten tworzy małe krzewy i może rozmnażać się przez nawarstwianie. Małe liście mają lekko faliste krawędzie. Kwitnienie trwa do mrozu. W tym okresie na roślinie pojawiają się niebieskie, białe, niebieskie lub liliowo-różowe kwiaty. Ich mały rozmiar (do 1,5 cm) rekompensuje obfitość kwitnienia. Lobelia erinus ma kilka form, różniących się wyglądem krzewów i wielkością pędów. Pomiędzy nimi:

• Krasnoludek - wysokość krzewów dochodzi do 12 cm.
• Kompaktowe - tuleje kulkowe o wysokości do 20 cm.
• Wspinaczka (wisząca) - obfite rośliny.
• W pozycji pionowej - wysokość do 25 cm.
• Rozkładanie - wysokość do 15 cm przy długości pędów do 30 cm.

Popularne odmiany:

• Kaiser Wilhelm - o średniej wielkości, jasnoniebieskich kwiatach.
• Regatta to grupa odmianowa obfitych roślin o różnokolorowych kwiatach. Pędy mają około 25 cm długości.
• Riviera to wcześnie kwitnąca odmiana o kwiatach w różnych odcieniach błękitu i fioletu, a także białych kwiatach i kulistych krzewach. Liście są koloru zielonego, ale mogą zawierać odcienie brązu.
• Sapphire to obfita odmiana o jasnozielonych liściach i niebiesko-białych kwiatach.
• Sznur pereł to mieszanka niewymiarowych odmian tworzących kuliste krzewy.
• White Lady - tworzy zwarte krzewy do 15 cm wysokości. Kwiaty są śnieżnobiałe.

Lobelia valida

Gatunek znacznie przypomina zwarty Erinus lobelia, ale ma mocniejsze łodygi i liście. Kwiaty Lobelia valida są również dość duże. Ich kolor jest niebieski lub fioletowy, uzupełniony jasną plamą na środku kwiatu.

Wspinaczkowy kształt lobelii Erinus jest dość podobny do lobelii hybrydowej Ricardi. Odmiana ampelous, charakteryzująca się dużym rozmiarem krzewu i mocą pędów. Ze względu na swoje hybrydowe pochodzenie gatunek ten nie produkuje nasion i rozmnaża się wyłącznie przez sadzonki.

Lobelia tenuior

Gatunek australijski, tworzy miniaturowe krzewy o wysokości do 35 cm, lobelia tenuior kwitnie bzem, białymi lub niebieskimi kwiatami o wielkości około 2 cm.

Gatunki wieloletnie

Lobelia fine (Lobelia speciosa)

Niektóre rodzaje lobelii można uprawiać zarówno jako rośliny wieloletnie, jak i jednoroczne. Należą do nich piękne lobelie, uzyskane przez hybrydyzację. Wysokość krzewów sięga 1 m, a wielkość jasnych kwiatów dochodzi do 3 cm. Lobelia x spesiosa jest bardzo odporna, ale ma kilka bardziej ciepłolubnych odmian rocznych.

Lobelia brilliant (Lobelia fulgens)

Albo ognisty. Maksymalna wysokość takiej rośliny sięga 90 cm Lobelia fulgens może mieć czerwone lub zielone liście. Kwitnienie następuje pod koniec lata i trwa do jesieni. Popularne odmiany i hybrydy:

• Victoria - o szkarłatnych kwiatach i ciemnych liściach.
• Rosyjska księżniczka - metrowe krzaki z różowymi kwiatami

Lobelia dortmanna

Widok Czerwonej Księgi. Lobelia dortmanna żyje na piaszczystych brzegach rzek na głębokości do 80 cm, a obecność takich roślin w wodzie świadczy o jej czystości. Gatunek ten ma proste pędy, ozdobione jasnoniebieskimi, bordowymi lub śnieżnobiałymi kwiatami.

Lobelia gerardii

Jest to gatunek bardzo mrozoodporny, który wytrzymuje temperatury do -29 stopni. Lobelia gerardii tworzy wysokie (ponad 1 m) krzewy z kwiatostanami kłoskowymi. Kwitnienie jest wystarczająco długie. Najbardziej znana odmiana - Vedrariensis - o fioletowozielonych liściach i ciemnofioletowych kwiatach.

Lobelia purpurowa (Lobelia cardinalis)

Fioletowy lub kardynalny. Gatunek amerykański tworzy 1 metrowe krzewy. Nazwa Lobelia cardinalis kojarzy się z jasnym kolorem kwiatów, przypominającym kolor płaszcza kardynała. Wiadomo, że Indianie używali tej rośliny do celów leczniczych. Gatunek uważany jest za umiarkowanie mrozoodporny, ale na zimę wymaga schronienia lub przeniesienia się do warunków pokojowych. Ze względu na zamiłowanie kwiatu do wilgoci czasami rośnie w pobliżu zbiorników wodnych lub w akwariach.

Lobelia sesilifolia

Gatunek o umiarkowanej mrozoodporności. Jeśli istnieje ryzyko bardzo mroźnej lub bezśnieżnej zimy, krzewy należy przykryć ściółką. Lobelia sesilifolia tworzy kwiatostany na wierzchołkach pędów. Należą do nich liliowe lub niebieskie kwiaty.

Lobelia blue (Lobelia siphilitica)

Gatunek amerykański, który później rozprzestrzenił się na kraje europejskie. Tworzy kwiatostany-kłoski jasnych niebiesko-fioletowych kwiatów. Łacińska nazwa Lobelia siphilitica wynika z faktu, że kwiat był przez pewien czas uważany za lekarstwo na kiłę. Następnie ta teoria została obalona. Obecnie roślina jest szeroko stosowana do hybrydyzacji. Na przykład, na podstawie skrzyżowania z innymi lobeliami, uzyskano szeroko rozpowszechnioną odmianę hybrydową serii Compliment z krzewami do 75 cm wysokości i dużymi kwiatami o różnych kolorach.

Lobelia w projektowaniu krajobrazu

Lobelia z kwiatami o niebieskiej, niebieskiej barwie i ozdobnymi liśćmi zyskała dużą popularność wśród projektantów krajobrazu ze względu na możliwość wykorzystania jej do ozdabiania działek ogrodowych i przydomowych, do tworzenia kompozycji kwiatowych i zagospodarowania terenu. Roślina świetnie czuje się nie tylko w łóżkach, ale także w pełni rozwija się w wazonach ogrodowych, wannach i innych pojemnikach na kwiaty. Kwitnienie trwa przez całe lato i kończy się późną jesienią.

Lobelię można stosować zarówno w nasadzeniach grupowych, jak i na zwykłych rabatach kwiatowych. Najczęściej takie rośliny zdobią dolną lub środkową warstwę mixborders, a także łączą je z podobnymi roślinami pełzającymi o małych kwiatach: lobularia, Iberis itp. - gatunki liści.

Gatunki Ampel lobelia są zwykle uprawiane nie w łóżkach, ale w wiszących doniczkach. Takie rośliny mogą ozdobić zarówno ogród, jak i dom, werandę lub balkon.