Mealybug

Wełnowce (Pseudococcidae) to owady z rodziny pluskwiaków należących do głównych szkodników roślin ogrodowych i domowych. Wiele upraw, w tym kaktusy, może na nich cierpieć. Na świecie istnieje ponad 2000 gatunków owadów łuskowych. Inne nazwy owadów to „filc” lub „fałszywa poduszka”, a także „włochata wesz”. Wszystkie są oparte na wyglądzie szkodnika.

Opis Mealybug

Wełnowce mają charakterystyczny wygląd i są dość duże. Owady te można zobaczyć gołym okiem, ale nie zawsze pomaga to początkującym ogrodnikom rozpoznać zagrożenie sadzenia na czas. Ale im bardziej zaniedbany jest atak robaków, tym trudniej będzie się ich pozbyć.

Rozmiary osobników mogą wahać się od kilku milimetrów do 1 cm. Samce i samice znacznie się różnią. Samce przypominają małe skrzydlate muchy. Nie mają ustników, więc nie uszkadzają kwiatów. Samica różni się od niego wyglądem. Ma owalne ciało, pokryte woskowatą białą powłoką, wiele małych nitek i długie, cienkie wąsy. Larwy owadów przypominają mniejszą kopię samic.

Niebezpieczeństwo owadów dla roślin polega na tym, że wełnowce żywią się ich sokiem. W rezultacie sadzenie zaczyna spowalniać wzrost, a następnie całkowicie go zatrzymuje. Robaki mogą uszkodzić wszystkie części rośliny, w tym system korzeniowy. Zarażenie jednego krzewu może szybko doprowadzić do rozprzestrzenienia się owadów na pobliskie okazy. Ponadto kolonia robaków, osiadająca na kwiatku, zaczyna wydzielać specjalną rosę lub spadzię - słodkawe i lepkie krople. Stają się doskonałą pożywką dla bakterii i wywołują wiele chorób, w tym sadzę. W krajach europejskich żyje ponad 300 odmian robaków. Niektóre z najczęstszych to gatunki australijskie, bambusowe, nadmorskie, korzeniowe i szczeciniaste.

Sposoby zapobiegania pojawianiu się

Wełnowce preferują gorącą (25 stopni i więcej) pogodę i wysoki poziom wilgotności. W takich warunkach wzrasta ryzyko uszkodzenia wyładunków. Ale najlepszym sposobem radzenia sobie ze szkodnikiem wełnowca jest zapobieganie jego pojawieniu się.

• Rośliny należy regularnie sprawdzać. Należy zwrócić uwagę nie tylko na zewnętrzną powierzchnię blaszek liściowych, ale także na ich złuszczającą się stronę, zatoki i pąki.
• Suszone liście, pędy i kwiaty przyciągają szkodniki i należy je regularnie usuwać.
• Małe rośliny domowe można okresowo myć pod ciepłą bieżącą wodą, owijając ziemię w torbę. Jedynymi wyjątkami są gatunki o puszystych liściach.
• Ważną rolę odgrywa system nawadniania.Sadzenie należy regularnie i umiarkowanie nawilżać.
• Nowe rośliny przywiezione do domu należy przez jakiś czas poddać kwarantannie z dala od innych kwiatów. Są trzymane w innym pomieszczeniu lub przynajmniej w pewnej odległości. Aby zapewnić niezawodność, możesz leczyć nowy krzew dawką środka owadobójczego.

Środki zaradcze na Wełnowce (preparaty)

Najczęściej do zwalczania wełnowców stosuje się preparaty owadobójcze. Zaleca się rozpylać na świeżym powietrzu. Aby to zrobić, możesz wyjść na zewnątrz lub na balkon. Jeśli narkotyki mogą być używane w pomieszczeniach, należy je nadal wentylować. Nawet chemikalia o niskim stopniu zagrożenia wymagają użycia sprzętu ochronnego. Podczas użytkowania należy postępować zgodnie z załączonymi instrukcjami. Aby uniknąć uzależnienia owadów od trucizny, preparaty można stosować naprzemiennie.

Następujące środki są często stosowane przeciwko wełnowcom:

• Admirał. Kompozycja na bazie piroksyfenu, który działa hormonalnie na szkodniki. Po przetworzeniu dorosłe osobniki stają się bezpłodne, a stadia rozwojowe larw zostają zakłócone, co prowadzi do ich śmierci.
• Aktara. Ekonomiczny produkt na bazie tiametoksamu. Działa w każdych warunkach zewnętrznych, nie wnika w owoce, a jedynie w ulistnienie, oddziałując na owady podczas żerowania. Popularność leku wiąże się nie tylko z jego skutecznością, ale także z brakiem silnego zapachu. Nie należy go mieszać z substancjami alkalicznymi.
• Actellic. Środki oparte na pirymifos-metylu. Trucizny robaki, dostające się do ich ciała z sokiem roślinnym. Lek jest uważany za silny i skuteczny, ale ma trwały ostry zapach i nie nadaje się do leczenia profilaktycznego.
• Apploud. Preparat hormonalny na bazie buprofezyny. Sprzedawane w postaci proszku.
• Bankcol. Produkt oparty na Bensultap. Wpływa na owady podczas karmienia lub bezpośredniego kontaktu z lekiem. Niska toksyczność, nie zmywa się przez deszcz i działa dobrze nawet w upale. Ale nie można go stosować podczas kwitnienia, a efekt utrzymuje się tylko około dwóch tygodni.
• Biotlin. Środek ogólnoustrojowy na bazie imidakloprydu. Działa szybko i nie uzależnia od szkodników.
• Bitoksybacylina. Stworzony na bazie szczepu specjalnych bakterii i uważany za bio-środek zarażający owady poprzez ich pożywienie. Może być stosowany na każdym etapie życia rośliny, nie kumuluje się w jej owocach i jest uważany za bezpieczny dla ludzi w ramach ustalonych wskaźników spożycia.
• Vertimek. Lek jest oparty na abamektynie. Nie jest toksyczny dla roślin, choć jest bardzo niebezpieczny dla pszczół, ma długi (około miesiąca) efekt działania.
• Dantop. Lek ma postać granulek. Synonimy - Apache, Ponche.
• Inta-vir. Zawiera analog cypermetryny, naturalnej toksycznej substancji. Nie nadaje się do zabiegów profilaktycznych ze względu na wysoki poziom toksyczności. Nie możesz go używać podczas kwitnienia. Ponadto substancja nie może dostać się do zbiorników wodnych ani nawet do kanalizacji.
• Podwójny efekt Spark. Nisko toksyczny preparat odpowiedni dla roślin domowych. Zawiera trucizny cypermetrynę i permetrynę, a także składniki przeciwstresowe zwiększające odporność rośliny.
• Calypso. Środek do pielęgnacji liści, prawie bezwonny. Główną substancją jest tiaklopryd. Sprzedawany w postaci emulsji lub zawiesin, dobrze przylega do liści. Można go używać nawet w domu, ale zawsze w respiratorze.
• Karbofos. Produkt na bazie maloksonu. Odporny na wysokie temperatury. Ma nieprzyjemny zapach. Leku nie należy stosować podczas kwitnienia, a roztwory nie powinny być przechowywane.
• Dowódca. Główną substancją jest imidaklopryd. Różni się w długim okresie działania, nie boi się ciepła. Wnika do zakażonych roślin przez korzenie, pędy i liście oraz blokuje układ nerwowy owadów. Zabiegi przeprowadza się nie częściej niż raz na 15 dni. Nie można przechowywać rozwiązania. Najlepszy czas na aplikację to okres wegetacyjny.
• Powiernik. Stworzony na bazie imidaclopridu. Jest to skoncentrowana emulsja, która może działać przez około 6 tygodni. Bezzapachowa kompozycja, która nie szkodzi zielonej części roślin. Różni się niskim wskaźnikiem zużycia.
• Mospilan. Główną substancją jest acetamipryd. Odnosi się do leków ogólnoustrojowych, nie uzależnia od szkodników, jest spożywany w małych dawkach i nie boi się wysokich temperatur. Okres działania to około 3 tygodnie. Uważa się, że ma niską toksyczność.
• Tanrek. Środki oparte na imidaklopridzie. Działa przez 4 tygodnie. Prawie nie przenika do owoców i nie ma ostrego zapachu. Uważa się, że jest stabilny nawet w glebie.
• Fitoverm. Biopreparat na bazie awersektyny, substancji syntetyzowanej z grzybów glebowych. Różni się ekonomicznym spożyciem, ale wymaga częstego powtarzania zabiegów (do 5 na sezon) i nie jest uważany za nieskuteczny w przypadkach poważnych inwazji szkodników. Nie zanieczyszcza przyrody, ale czyta pszczoły jako trujące, dlatego nie należy go stosować bezpośrednio podczas kwitnienia.

Mealybug na roślinach doniczkowych

Mealybug na orchideach

Pomimo tego, że wełnowca może żyć na wielu i bardzo różnorodnych roślinach, najczęściej przyciągają go gatunki kwitnące, w tym storczyki i fiołki. Rozpoznanie obecności robaka jest dość łatwe.

• Liście rośliny są starte lub cały krzew zaczął opadać.
• Na zielonej części krzewu znajduje się biały nalot lub kropelki lepkiej rosy.
• Na krzaku widać same owady - białe i owalne.

Każdy z tych znaków powinien już być alarmem. Im szybciej uda ci się rozpocząć walkę z robakiem, tym szybciej będziesz w stanie sobie z nim poradzić.

Zaatakowaną orchideę należy oddzielić od pozostałych roślin, upewniając się, że szkodniki nie zdążyły jeszcze się na nie przestawić. Aby potraktować krzak, należy przygotować roztwór zielonego mydła (około 2 g na pół szklanki wody). Otrzymaną mieszanką wytrzyj wszystkie zielone części buszu za pomocą bawełnianego wacika lub miękkiej gąbki. Szczególną uwagę należy zwrócić na międzywęźla i okolice ogonków. To tam wełnowce zwykle wolą osiedlać się. Najłatwiej jest leczyć trudno dostępne miejsca szczoteczką zanurzoną w płynie leczniczym. Liście są wcierane po obu stronach. Po takim przetworzeniu wymagane będzie kilka kolejnych etapów leczenia. Dla nich możesz użyć dowolnego domowego środka, który odstrasza robaki. Odpowiednie są wywary z cyklamenu lub czosnku, a także napar tytoniowy. Zabiegi przeprowadza się trzykrotnie, ale między nimi jest przerwa około 7-10 dni. Ważne jest, aby przejść przez cały cykl kuracji, nawet jeśli wydaje się, że owady zniknęły natychmiast po pierwszym myciu.

Domowe środki zaradcze mogą nie poradzić sobie z dużą liczbą szkodników. W takich przypadkach uciekają się do leczenia silniejszymi preparatami owadobójczymi. Tak więc w przypadku orchidei dobrze nadają się Inta-vir, a także Fitoverm i Bitoxibacillin.

Mealybug na fiołkach

Znacznie trudniej będzie znaleźć robaka, który osiadł na fiołkach. Dlatego jest to największe zagrożenie dla takich kwiatów. W tym przypadku szkodniki żyją pod ziemią. Trudno będzie je zauważyć, a pozbycie się ich będzie jeszcze trudniejsze. Środki improwizowane w takiej sytuacji już nie pomogą. Aby nie tracić czasu na bezużyteczne zabiegi, w takich przypadkach konieczne jest natychmiastowe zastosowanie ogólnoustrojowego środka owadobójczego. Jednym z najbardziej odpowiednich leków jest Actellic. W celu przetworzenia 2 mg kompozycji rozpuszcza się w litrze wody. Opryskiwanie takim roztworem odbywa się 2 lub 3 razy z przerwą w tygodniu. Przeprowadzane są tylko na ulicy. Substancja chemiczna jest zdolna do zabijania owadów na wszystkich etapach wzrostu, ale ich jaja mogą przetrwać nawet po takim leczeniu.

Jeśli Actellik nie pomógł pozbyć się wszystkich robaków, należy usunąć kwiatek z pojemnika i całkowicie oczyścić jego korzenie z resztek gleby. Następnie roślina wolna od ziemi jest całkowicie traktowana ogólnoustrojowym środkiem owadobójczym.Lek musi koniecznie dostać się do korzeni, łodygi i zatok blaszek liściowych. Szczególną uwagę zwraca się na dolne liście. Dopiero po takim zabiegu fiolet można przesadzić do świeżej gleby.

Mealybug na kaktusach

Jeśli kaktus nie rośnie przez bardzo długi czas i nie ma innych powodów do spowolnienia jego wzrostu, należy dokładnie zbadać korzenie rośliny. Z reguły na kaktusach lub sukulentach robaki osiadają bliżej korony lub u korzeni w pobliżu podstawy i w samym glinianym podłożu. Ukąszenia owadów mają postać czerwonawych lub brązowych plam. Zdeformowane świeże liście takich roślin mogą również świadczyć o ataku szkodników.

Walka z wełnowcami na kaktusach polega na trzykrotnym potraktowaniu nadziemnej części rośliny roztworem owadobójczym. Odbywa się w odstępach 10-14 dni. Oprócz przetwarzania samego kwiatu konieczne jest wlanie roztworu do ziemi.

W walce z robakiem pomoże też biegnąca gorąca (około 45-50 stopni) woda. Roślinę wyciąga się z gleby i dokładnie myje, ręcznie usuwając szkodniki i uwalniając korzenie z resztek ziemi. Po takich zabiegach wodnych kaktus należy całkowicie zanurzyć w roztworze owadobójczym na kilka godzin. Roślinę pozostawia się do wyschnięcia, a następnie przesadza do świeżej, wstępnie parzonej lub w inny sposób przygotowanej gleby.

Niewielką ilość robaków z kaktusów lub sukulentów można usunąć za pomocą naparu czosnkowego. Nakłada się go na watę i ostrożnie traktuje roślinę. Spośród specjalistycznych preparatów za najskuteczniejsze dla takich kolorów uważa się Apollo, Actellik, Decis, a także Sherpa, Karbofos i Fufanon.

Wełnowca na Dracenie

Oznaki wełnowców na dracenach pojawiają się jako biały kwiat i lepkie kropelki na liściach i łodygach. Ponadto blaszki liści chorej rośliny zaczynają więdnąć i pokrywać się brązowymi plamkami, a łodygi mogą ulec deformacji.

Szczególnie często szkodniki wpływają na draceny, które są zawarte w upale i wilgoci. Możesz je zniszczyć, jeśli uprawiasz samą roślinę i ziemię w jej doniczce. Najlepiej nadaje się do tego Fitoverm. Przygotowuje się z niego roztwór, wykonując co najmniej 4 zabiegi z tygodniowymi przerwami. Aktara też będzie bardzo skuteczna. Do zabiegu należy rozcieńczyć 8 g produktu w 10 litrach wody. To rozwiązanie może być używane do wycierania liści. Ziemię rozsypuje się preparatem w nieco słabszym stężeniu: 7 g na 1 wiadro wody. Ale przed takim przetwarzaniem wszystkie robaki widoczne dla oka należy zebrać za pomocą wacika zamoczonego w mydle lub po prostu zmyć z draceny. Oprócz wymienionych funduszy Confidor może być również używany na krzakach.

Mealybug na roślinach ogrodowych

Wełnowce mogą infekować nie tylko rośliny domowe, ale także ogrodowe. Jednym z najczęstszych celów szkodników są winogrona. W tym samym czasie szczotki rośliny zaczynają blaknąć i więdnąć, a na łodygach i liściach pojawia się płytka przypominająca watę.

Po pierwszych oznakach choroby musisz natychmiast rozpocząć walkę z robakiem. Dosłownie wszystkie odmiany winorośli są na nie narażone. Wbrew zapewnieniom sprzedawców, współczesna hodowla do dziś nie jest w stanie wyprowadzić odmiany, która ma wystarczającą odporność, aby oprzeć się robakowi.

Pierwsze traktowanie nasadzeń powinno być zapobiegawcze. Przeprowadza się go na samym początku maja: w tym czasie rozpoczyna się proces rozmnażania szkodnika. W tym celu liście winogron są traktowane środkami owadobójczymi. Zrobią to Aktara, Aktellik, a także Golden Spark, Confidor lub Mospilan. Jeśli winogrona przeszły już inwazję robaków, opryski będą już bezsilne, ale regularne zabiegi zapobiegawcze pomogą zapobiec silnemu rozmnażaniu się owadów. W takim przypadku, gdy się pojawią, wystarczy wykonać tylko jedną sesję oprysku.

Do rozprzestrzeniania się robaków mogą również przyczyniać się inne owady. Mrówki są uważane za szczególnie niebezpieczne.Mogą przenosić owady i mszyce po okolicy, więc należy również pozbyć się mrówek.

Jesienią, gdy rośliny, które stały się celem szkodników, zaczynają przygotowywać się do zimy, zaleca się usunięcie z nich wierzchniej warstwy kory i spalenie jej. Ponadto takie metody zwalczania robaków są skuteczne nie tylko w przypadku winogron, ale także innych upraw.

Środki ludowe

Kiedy owady łuskowate infekują sadzonki jagód lub ulubione domowe kwiaty, niewielu decyduje się natychmiast uciec się do leczenia chemicznego. Aby uchronić się przed skutkami toksycznych narkotyków kupowanych w sklepach, możesz najpierw wypróbować wiele ludowych sposobów przeciwdziałania wełnowcowi. Z reguły uważa się je za dość skuteczne we wczesnych stadiach uszkodzenia roślin. Pomogą również w walce z niewielką liczbą szkodników, a także jako środek profilaktyczny.

• Woda. Zaatakowaną roślinę należy ostrożnie wyciągnąć z doniczki, całkowicie oczyścić z korzeni resztek gleby, w których mogą pozostać robaki, a następnie całkowicie zanurzyć w umiarkowanie gorącej (około 50 stopni) wodzie. Następnie krzew jest suszony i przesadzany do świeżej, czystej gleby.
• Mydło i alkohol. Rośliny traktuje się roztworem mydła i alkoholu (na 1 litr wody potrzeba 1 g mydła w płynie i 10 mg denaturatu). Aby przygotować roztwór, możesz również użyć zwykłego mydła do prania. Wciera się na średniej tarce. Na 1 litr przegotowanej wody 1 łyżka. łyżka powstałych wiórów i 1 łyżka. łyżka alkoholu. Podczas przetwarzania mydło nie powinno spadać na ziemię. Powinien być przykryty woreczkiem. Następnego dnia po spryskaniu mydłem kwiat należy opłukać ciepłą wodą, aby usunąć pozostały roztwór. Przetwarzanie powtarza się w kilku etapach, zachowując odstęp 3-4 dni.
• Masło. 1 łyżkę oliwy wlewa się do 1 litra wody. Otrzymaną kompozycję nakłada się na liście i łodygi rośliny za pomocą zraszacza.
• Napar z czosnku. Dodaj 4-5 dobrze posiekanych ząbków czosnku do 0,5 litra wrzącej wody. Mieszankę nalega się przez około 5 godzin, a po odcedzeniu krzewy traktuje się nią, nakładając ją na pędzel, wacik lub serwetkę. Po kilku dniach zabieg powtarza się.
• Nalewka czosnkowa. Do gotowania posiekane ząbki czosnku miesza się z 70% alkoholem w stosunku 1: 3. Produkt nakłada się wacikiem.
• Nalewka ze skrzypu polnego. Gotową nalewkę można znaleźć w aptece: służy jako środek moczopędny i oczyszczający krew. Nakłada się go na krzak wacikiem.
• Napar z nagietka. Dodaj 100 g suszonych kwiatów nagietka do 1 litra wody. Powstałą mieszaninę nalega na co najmniej jeden dzień, filtruje i wyciera dotkniętymi obszarami.
• Napar z cytrusów. Do 1 litra ciepłej wody dodaj 50 g skórki dowolnego pachnącego cytrusa (pomarańczy, cytryny itp.). Napar utrzymuje się przez około jeden dzień, a po napięciu spryskuje się nim nadziemną część rośliny.

Jeśli zmiany staną się zbyt poważne, jest mało prawdopodobne, aby środki ludowe były w stanie pomóc pozbyć się robaka. W takim przypadku nie należy marnować czasu na próżno i jak najszybciej traktować nasadzenia odpowiednim środkiem chemicznym, w przeciwnym razie dotknięte rośliny mogą zostać utracone.

Gatunki Mealybug

Wełniak szczeciniasty (Pseudococcus longispinus)

Główną szkodę dla nasadzeń powodują larwy lub samice takich robaków. Długość samicy Pseudococcus longispinus może osiągnąć około 3-4 mm. Posiada owalny, lekko wydłużony korpus w kolorze różowawym lub pomarańczowym, pokryty białym lakierem proszkowym, a także woskiem przypominającym watę. Dzięki rozwiniętym nogom takie osobniki mogą szybko i łatwo przemieszczać się z jednego krzaka do drugiego.

Zwykle takie szkodniki gromadzą się na seamy stronie blaszek liściowych, w kątach, na łodygach rośliny. Często można je znaleźć na wierzchołkach młodych pędów. Ze względu na dość duże rozmiary owadów dość łatwo je zauważyć. Liście porażone przez szkodniki żółkną i wysychają.Ponadto wpływają na ogólne tempo wzrostu krzewu i zakłócają rozwój nowych pędów. Oprócz szkód spowodowanych żerowaniem na sokach roślinnych, robaki pozostawiają wydzieliny na powierzchni liści i łodyg, które mogą stać się pożywką dla sadzy.

Ten typ robaka może również infekować rośliny cebulowe. Mogą chować się pod łuskami żarówek. W owocach cytrusowych szkodniki mogą chować się pod korą.

Wełnowiec winogronowy (Pseudococcus citri)

Dorosłe samice Pseudococcus citri są koloru żółtego lub różowawego. Na powierzchni ich ciał znajduje się charakterystyczna płytka w postaci jasnego proszku. Takie owady mają owalny kształt, szerszy niż u poprzedniego gatunku. Nogi samic również są dość rozwinięte. Liczba samic znacznie przewyższa liczbę samców. Larwy szkodników mogą rozprzestrzeniać się po zaatakowanym buszu. Zwykle można je znaleźć na łodygach lub liściach wzdłuż głównych żył.

Kiedy pojawia się znaczna liczba owadów, rośliny szybko giną, żółkną i wysychają. Lepkie wydzieliny szkodników przyczyniają się do dodatkowych infekcji.

Wełnowiec nadmorski (Pseudococcus affinis)

Najpopularniejszy typ robaka. Samice Pseudococcus affinis mają długie owalne ciało, około 3-4 mm długości i 2-3 mm szerokości. Ich kolor jest szaro-różowy, z białym nalotem o mącznej strukturze. Nogi samic są dobrze rozwinięte. Samce są znacznie mniejsze i mają skrzydła. Mogą latać przez całe lato.

Przed rozpoczęciem rozmnażania samice szukają na roślinie najbardziej zacisznych zakamarków: poskręcanych liści, pęknięć na powierzchni kory, międzywęźli i rozwidleń pędów. Ich jaja są przechowywane w puszystych, bezkształtnych, białych, woskowych workach z pajęczyny. Larwy są dość ruchliwe, mają kolor żółty i nadal nie ma na nich płytki nazębnej w tym okresie. Poruszają się tylko w poszukiwaniu miejsc do karmienia. Taka larwa zamienia się w dorosłego po około 1-1,5 miesiąca. Przez cały ten czas żywią się sokami rośliny, hamując jej wzrost i stopniowo ją uszczuplając.

Robaki tego gatunku bardzo szybko rozprzestrzeniają się po zaatakowanym buszu i mogą być przenoszone na sąsiednie zarówno samodzielnie, jak i za pomocą podmuchów wiatru. Zainfekowane rośliny nie kwitną, a liście na nich zaczynają żółknąć i odpadają. Wydalanie szkodników przyczynia się również do rozprzestrzeniania się chorób zakaźnych, w tym czarnego grzyba.