Żonkile

Narcyz (Narcyz) to bulwiasta bylina z rodziny Amaryllis. Kwiat jest uważany za radosnego posłańca wiosny i najszybciej rozpuszcza wielobarwne pąki w kierunku wiosennego słońca.

Żonkile to cenne ozdobne kwiaty jednoliścienne, które rosną w wielu krajach Europy i Azji. Dzikie gatunki wybrały wybrzeże Morza Śródziemnego. To Portugalia i Hiszpania są ich ojczyzną. Do uprawy żonkili na działkach ogrodowych stosuje się około 25 odmian kwiatów. Istnieją również formy hybrydowe, które są uprawiane na rabatach zewnętrznych lub w doniczkach wewnętrznych.

Żonkile są jednymi z najpopularniejszych wiosennych kwiatów i idealnie nadają się do miejskich rabat kwiatowych i podmiejskich ogrodów frontowych. Kwitną wczesną wiosną, jako jedne z pierwszych przyjemnych dla oczu mieszkańców miast i wsi, wyglądają orzeźwiająco na tle zjełczałej ziemi po chłodnej pogodzie.

Opis narcyza

Narcyz to kwitnąca wieloletnia roślina jednoliścienna, która rośnie z gęstych cebul. Zielona masa jest utworzona z 2 lub 4 blaszek liściowych przypominających wstążki, które różnią się szerokością w zależności od odmiany. Dolna warstwa liści, blisko powierzchni ziemi, ma kształt liniowy. Te liście powstają przed szypułką. Pędy są nagie, występują zarówno okrągłe, jak i lekko spłaszczone. Łodygi pokryte są powłoką przypominającą folię. Do czasu kwitnienia na czubku głowy rodzi się kwiat.

Różne odmiany żonkila mają różne kształty cebulek. Istnieją owalne, jajowate, spiczaste lub okrągłe żarówki. Niektóre z nich tworzą gniazdo, na dnie którego formują się dzieci, ukryte pod warstwą różnokolorowych łusek. Z roku na rok stare korzenie obumierają. Ich miejsce zajmują nowe korzenie. Całkowita długość życia części podziemnych nie przekracza 10 miesięcy.

Pąki narcyzów opadające lub proste. Mogą występować w kwiatostanie baldaszkowatym racemose. Liczba kwiatów waha się od 2 do 8 sztuk. Istnieją również pojedyncze okazy.

Okwiat wygląda jak rurkowy lejek, którego krawędzie są gładko wygięte u góry. Wyrostek korony w gardle jest rurkowaty, w kształcie dzwonu lub miseczkowaty.Opiera się na wyrostkach płatków okwiatu, często malowanych w przeciwnym odcieniu.

Same pąki są zwykle w kolorze żółtym lub białym. Na działkach ogrodowych uprawia się również żonkile, których kwiaty mają dwukolorowy kolor. Średnica dorosłej rośliny sięga od 20 do 100 mm.

Żonkile owocują w potrójnie zagnieżdżonych torebkach. Małe nasiona są ukryte pod ścianami skrzynek. Wysokość krzewów ozdobnych ok. 10-50 cm, żonkile służą do ozdabiania rabat kwiatowych w pobliżu domu. Dopuszcza się również uprawę roślin doniczkowych w pomieszczeniach. Faza kwitnienia przypada na połowę lub koniec maja.

Cechy narcyza

Od dawna żonkile znajdują zastosowanie w medycynie i przemyśle perfumeryjnym. Nie bez powodu nazwa kwiatu jest tłumaczona z języka greckiego jako „narcao”, tj. "Upajać". To wyjaśnia mocny zapach, który wydziela roślina. Jeśli wdychasz go przez długi czas, możesz wywołać silne bóle głowy.

Wcześniej w krajach wschodnich żonkile nazywano „nargiz”. Jasne, otwarte pąki wyglądały jak oczy ukochanej dziewczyny. Wręcz przeciwnie, starożytni Grecy unikali roślin na wszelkie możliwe sposoby i uosabiali kwiat śmiercią. W renesansie symbolizował miłość i nierozerwalną więź małżeńską. Dla Włochów do dziś żonkile są symbolem miłości i wierności.

Olejek z części rośliny ma właściwości odurzające, a cebulki zawierają trujące substancje. W ich składzie znaleziono alkaloid - narcynę, który skutecznie odstrasza gryzonie.

Pod koniec XIX wieku ta roślina wieloletnia osiągnęła szczyt swojej popularności. Wiedzieli o nim we wszystkich zakątkach świata. Obecnie w krajach wschodnich opisana kultura bulwiasta jest uprawiana na skalę przemysłową w celu produkcji olejku eterycznego. Brytyjczycy uważają żonkile za „królów” kwiatów i dają im różnego rodzaju przywileje. Na chiński Nowy Rok każdy dom musi mieć bukiet żonkili.

Mity i legendy o narcyzach

O niezwykłych właściwościach narcyza zaczęto mówić już w starożytności. Zachowało się wiele legend i wierzeń związanych z tym kwiatem. Warto wspomnieć o słynnym starożytnym greckim micie o młodym chłopcu imieniem Narcyz.

Według legendy Narcyz słynął z bezduszności i dumy. Kiedyś zakochała się w nim górska nimfa Echo. Ale facet nigdy nie odpowiedział dziewczynie w zamian. Marząc o zdobyciu przychylności młodego człowieka, Echo wezwała bogów o pomoc. W ramach kary za bezduszność bogowie zaczarowali Narcyza i sprawili, że zakochał się we własnym odbiciu.

Wkrótce facet całkowicie uschł i nagle zmarł. Bogowie, okazując miłosierdzie, wznieśli kwiat na grobie młodzieńca, który nazwali żonkilem. Następnie nazwa przeszła do statusu rzeczowników pospolitych. Psychologia nawet wspomina o określeniu zwanym „narcyzmem”. Tak charakteryzuje się wyłącznie osoba narcystyczna i samolubna.

Krótkie zasady uprawy żonkila

Tabela zawiera krótkie podsumowanie zasad uprawy żonkili na zewnątrz.

Wszystkie wegetatywne części kwiatu narcyza zawierają substancje trujące, składają się z alkaloidu zwanego narcyzyną.

Przygotowanie do sadzenia żonkili

Żonkile są uważane za pierwiosnki. Ich pojawienie się w ogrodzie to moment, w którym zaczynają kwitnąć krokusy, hiacynty i tulipany. Kwiat żonkila jest dość bezpretensjonalny, ale jeśli jesteś bardzo zajęty, lepiej wybrać inną roślinę do sadzenia. Bez odpowiedniej opieki, szybkiego podlewania i karmienia żonkile szybko umrą.

Wybór miejsca

Wybór miejsca do sadzenia cebul żonkila jest ważnym punktem. Miejsce powinno być dobrze oświetlone, a gleba powinna umożliwiać przepływ powietrza do korzeni. Kultura woli rosnąć w neutralnej glebie gliniastej.

W procesie kopania wprowadza się humus lub kompost. Kategorycznie niedopuszczalne jest dodawanie nawozów organicznych, a mianowicie świeżego obornika, jako nawozy pogłówne. Glebę o wysokim pH rozcieńcza się mąką dolomitową. Stosunek substancji wynosi 200 g na 1 m2. m. Wręcz przeciwnie, jeśli gleba jest zbyt kwaśna, dodaj popiół drzewny w ilości 1 szklanki na 1 metr kwadratowy. m.

Nie zaleca się sadzenia cebul w miejscu, w którym wcześniej rosły lilie, tulipany i inne bulwiaste kwiaty, a także astry, chryzantemy, floksy. Lepiej jest wybrać obszar wcześniej zarezerwowany na rośliny strączkowe, zboża, piwonie, ogórki. W takim środowisku kwiaty będą się szybciej rozwijać.

Przygotowanie żarówek

Sadzenie w ogrodzie odbywa się tylko w ciepłe wiosenne dni, kiedy nocne przymrozki nie są już powodem do niepokoju. Żarówki można kupić w wyspecjalizowanych sklepach. W tej chwili towary są sprzedawane tanio, więc istnieje możliwość zakupu cebulek dowolnej odmiany w celu stworzenia kompozycji kwiatowej w pobliżu domu.

Materiał do sadzenia musi być mocny, bez nacięć i wgnieceń. Powolne lub miękkie cebulki żonkila nie nadają się do sadzenia. Szansa, że ​​wyrośnie z nich zdrowa roślina, jest niewielka. Nawet jeśli kwiat się podniesie, trzeba będzie o niego starannie dbać. Najodpowiedniejszy czas na zakup cebul to 3 miesiące po zakończeniu kwitnienia. Ogrodnicy nie zalecają kupowania materiałów, jeśli:

• cebulki zbierano wiosną;
• cebulki mają pędy, korzenie, tj. w okresie, gdy roślina nadal kwitnie lub właśnie zakończyła kwitnienie;
• cebulki mają wiele szczytów i tylko jedna z nich jest duża, a pozostałe są małe;
• pierwsze pędy już się pojawiły.

Przed sadzeniem musisz upewnić się, że jakość materiału. Żarówki są badane ze wszystkich stron, a obszary z oznakami uszkodzenia lub choroby są odcinane. Wybierają zbyt miękkie i zranione, a także te, które mają obolały tyłek. Wybrany materiał nasadzeniowy jest dezynfekowany - moczony przez pół godziny w słabym roztworze nadmanganianu potasu lub traktowany 3% preparatem grzybobójczym.

Sadzenie żonkili na zewnątrz

Najlepszy czas na sadzenie

Czas sadzenia cebul żonkila w otwartym terenie zależy przede wszystkim od warunków klimatycznych obszaru. Podobnie jak wiele bulwiastych kwiatów, żonkile najlepiej sadzić jesienią.

W regionach położonych na średnich szerokościach geograficznych sadzenie rozpoczyna się we wrześniu. Następnie materiał ma czas, aby prawidłowo się zakorzenić przed nadejściem chłodów. Ukorzenienie trwa około 20-30 dni. Sadzenie jest dozwolone nawet zimą lub wczesną wiosną, ale wcześniej cebulki muszą być utwardzone. Dlaczego są przechowywane w lodówce przez 2 miesiące na półce. Jeśli zignorujesz tę procedurę, cebulki będą słabo zakorzenione, a roślina nie będzie zadowolona z kwiatów.

Schłodzone cebulki warstwowe można sadzić na otwartym terenie, gdy tylko topi się pokrywa śnieżna, co zwykle ma miejsce w drugiej połowie kwietnia. Takie żonkile szybko kiełkują, mimo że temperatura na zewnątrz wynosi tylko 5-7 stopni.

Sadzenie wiosną

Przed rozpoczęciem sadzenia wiosennego starannie przygotowują miejsce, a mianowicie wykopują grządkę ogrodową i stosują nawozy. Humus i nitrofoska są odpowiednie w stosunku 60 g substancji na 1 m2. m. Piasek jest również dodawany. Sadzenia nie trzeba odkładać, jeśli nie miałeś czasu na odpowiednie przygotowanie terenu. Najważniejsze jest to, że gleba spełnia wszystkie wymagania dotyczące hodowli żonkili.

Ponadto na miejscu wykopuje się dołki do sadzenia. Ich głębokość powinna być równa trzem średnicom samej żarówki. Dno pokryte jest piaskiem, na wierzch dodaje się 2 łyżki. l. popiół i ułóż na środku cebuli. Otwór jest w połowie wypełniony ziemią, którą wcześniej miesza się z kompostem i obficie podlewa. Następnie dodają ziemię na samą górę i ubijają powierzchnię.

Odległość między otworami zależy od tego, czy planujesz przesadzić kwiaty za rok, czy też roślina pozostanie tu przez co najmniej 5 lat. Jeśli nadal zdecydujesz się sadzić krzewy w przyszłości, odstęp między otworami wynosi od 7 do 10 cm, a jeśli nie planuje się przesadzenia żonkili, odległość między krzakami powinna wynosić od 15 do 20 cm.

Po zakończeniu sadzenia powierzchnia gleby jest pokryta ściółką. Jako ściółkę używaj łupin orzechów, słomy, trocin lub suchej skoszonej trawy. Najważniejsze jest to, że na grzbiecie nie dostają się chwasty, co zapobiega parowaniu wilgoci. Warstwa ściółki oszczędza czas na pielenie i poluzowanie ogrodu kwiatowego, a teren będzie chroniony przed palącymi promieniami słonecznymi i chwastami.

Sadzenie jesienią

Jeśli planujesz sadzenie jesienne, lepiej przygotować miejsce latem. Wykop ziemię na głębokość bagnetu łopaty, wzbogacaj glebę nawozami. Aby to zrobić, wymieszaj 2 łyżki. l. superfosfat, 4-5 kg ​​torfu (lub kompostu) i 1 łyżka. l. Agricola dla roślin kwitnących. Podana dawka nawozu wystarcza na 1 mkw. m. klomby.

Ciężką glebę rozcieńcza się próchnicą i piaskiem. Na każdy metr kwadratowy terenu dodaje się pół wiadra tych składników. Następnie grzbiet jest ponownie wykopywany - to ostatni etap przygotowań.

Sadzenie cebul żonkila jesienią i opieka nad nimi nie różni się od sadzenia wiosną. W przypadku roślin bulwiastych jesień jest uważana za najkorzystniejszy czas na ukorzenienie materiału. Dlatego siew wiosną należy wykonywać tylko w ostateczności.

Kwiat, który siedzi w jednym miejscu od kilku lat, rośnie silnie i zaczyna gorzej kwitnąć. Dlatego zaleca się przeszczepianie okazów wieloletnich przynajmniej raz na 4-5 lat. Krzew jest ostrożnie usuwany, oddzielany od cebulek dziecka i sadzony osobno. Procedura jest wykonywana po zakończeniu kwitnienia. Najbardziej niezawodny jest przeszczep bulwiasty.

Dbanie o żonkile w ogrodzie

Aby żonkile rosły zdrowo i kwitły przez długi czas, przestrzegają pewnych zasad pielęgnacji. Należy pamiętać, że kwiaty wyglądają pięknie i zdrowo tylko wtedy, gdy są terminowo nawożone i podlewane. Zwiędłe pąki są odcinane, aby roślina nie marnowała energii na tworzenie i dojrzewanie nasion. Zamiast tego kultura skieruje wszystkie swoje siły na wzrost i rozwój cebulek.

Oświetlenie

Żonkile lepiej rosną i kwitną na obszarach narażonych na bezpośrednie działanie promieni słonecznych. Ale sadzenie ich w najbardziej widocznym miejscu nie jest tego warte: po kwitnieniu łodygi wyglądają brzydko, więdną i więdną, więc centralne miejsce w kwietniku nie będzie najbardziej odpowiednie. Najlepszy projekt krajobrazu z użyciem żonkili jest złożony, łącząc je z bylinami i innymi roślinami kwitnącymi w różnych porach lata.

Podlewanie

Żonkile to kultura kochająca wilgoć, dlatego kwiaty są regularnie podlewane. Na kwietniku o powierzchni 1 mkw. m. zajmuje około 20 litrów wody. Nie zapomnij odpowiednio poluzować zwilżonej gleby. Ostrożnie pozbywają się również wszelkich chwastów, które przeszkadzają roślinie. Aby spędzić mniej czasu na pieleniu, przykryj obszar warstwą ściółki. Dbanie o roślinę za pomocą ściółki jest łatwe.

Krzewy, w których wyblakły pąki, są obficie podlewane, a klomb nadal się rozluźnia przez 2-3 tygodnie. W okolicy można sadzić kilka odmian żonkila, które zachwycą właścicieli jasnym kwitnieniem przez całe lato.

Top dressing

Wiosenne upały wywołują wzrost pędów. Gdy tylko pierwsze pędy żonkili zazielenią się nad ziemią, są karmione nawozami mineralnymi. Na każdy 1 mkw. m. pozostawia około 30 g substancji. Następne karmienie przypada na moment powstania pąków, który przypada na koniec maja. Następnie na każdy 1 mkw. m. weź 20 g nawozów mineralnych.

Aby uzyskać maksymalne bujne i długotrwałe kwitnienie krzewów, nawożenie należy powtórzyć po chwili. Wyblakłą roślinę karmi się nawozami potasowymi i fosforowymi w ilości 1: 2, a na każdy metr kwadratowy klombu dodaje się 50-60 g suplementów diety. Nawożona gleba jest obficie podlewana, a następnie spulchniana, aby nie tworzyła się skorupa, która ogranicza dostęp powietrza do korzeni.

Kiedy przeszczepić żonkile

Obserwując stan pąków, możesz zrozumieć, że żonkile potrzebują przeszczepu. Kiedy pąki są mniejsze i mniej atrakcyjne, czas przesadzić krzaki. W tym celu żarówka matka jest podzielona na części.

Przeszczepiać można tylko wyblakłe okazy. Wcześniej przygotowuje się nowy kwietnik, wykopuje i posypuje nawozami. Po odczekaniu, aż liście zżółkną i wyschną, wykopują i dzielą żonkile. Żółknięcie liści występuje często kilka miesięcy po zakończeniu kwitnienia. Częste opady deszczu przyspieszają ten proces.

W ciągu całego sezonu wegetacyjnego jedna żarówka jest w stanie wyprodukować od 2 do 4 młodych cebulek. Cebulki usunięte z gleby są strząsane z ziemi, a uschnięte liście są odcinane. Są dokładnie badane pod kątem uszkodzeń i chorób. Wybrano chore i zdeformowane bulwy. Nadające się do sadzenia cebulki żonkila są oczyszczane z martwych łusek. Następnie materiał jest myty i wysyłany do dezynfekcji na 30 minut. Nadmanganian potasu jest używany jako roztwór dezynfekujący.

Następnie zaczynają dzielić żarówki. Najpierw odrywa się dzieci, które można łatwo oddzielić, a pozostałe, które są ciasno połączone z bulwą matki, powoli się rozluźniają. Punkty łez należy traktować popiołem drzewnym lub kruszonym węglem. Nie odcinaj korzeni cebulek. Oddzieloną cebulę układa się do wyschnięcia w ciemnym miejscu. Następnie trafiają do przechowywania w chłodnym miejscu w pomieszczeniu, w którym temperatura powietrza nie przekracza 17 stopni. Umieszcza się je na tekturze lub gazecie w taki sposób, aby była między nimi odległość, w przeciwnym razie obszary łez mogą ulec zapaleniu.

Nie zwlekaj z sadzeniem cebul. Czas od momentu usunięcia materiału z gleby do sadzenia w otwartym terenie nie powinien przekraczać 8 tygodni.

Żonkile po kwitnieniu

Zimowanie

Kwiaty żonkila nie boją się mrozu. Jednak w regionach o niewielkich śnieżnych zimach cebulki, które nie zostały wykopane, mogą trochę zamarznąć. Rozpoczęta odwilż powoduje uszkodzenie części podziemnych, ponieważ w tym okresie cebulki budzą się i wykluwają się kiełki. Na otwartej, niezabezpieczonej glebie pokrytej ściółką kwiaty szybko obumierają na początku sezonu wegetacyjnego.

Jeśli roślina jest na miejscu przez zimę, po odczekaniu, aż liście uschną i opadną, gleba jest ostrożnie poluzowana. Ponadto powierzchnia klombu pokryta jest warstwą ściółki. Zaleca się stosowanie luźnych liści, torfu, popiołu drzewnego lub słomy. Grubość warstwy wierzchniej wynosi 10-15 cm. Jeśli nie ma wymienionych składników, tuleje można pokryć spunbondem lub agrospanem. Materiał należy przymocować na końcach, aby nie odlatywał podczas porywów wiatru.

Działka pokryta jest ściółką jesienią, gdy gleba jest odpowiednio zamarznięta. Po ustąpieniu niebezpieczeństwa wiosennych przymrozków usunąć warstwę ściółki.

Kiedy wykopać narissę

Cebulki żonkila zbierane są z gleby w czerwcu-lipcu. Bardzo łatwo jest zrozumieć, że nadeszła ta chwila.Liście żółkną, końcówki wysychają, a krzew traci swój kształt. Po strząśnięciu bulw z ziemi są suszone i przechowywane w ciemnym miejscu, w którym jest chłodno i sucho. Większość odmian żonkila kwitnie przez osiem tygodni. Czas trwania tej fazy zależy od temperatury i wilgotności w regionie, w którym uprawiane są rośliny. Pod koniec kwitnienia można wykopać materiał podziemny.

Kopanie żarówek nie powinno być pozostawione na tylnym palniku. Krzewy szybko odpadają i tracą wysuszone liście, więc z czasem trudno będzie znaleźć lokalizację rośliny.

Wygodne jest użycie skróconego widelca ogrodowego do usunięcia cebulek żonkila z gleby. Bulwy są wycinane z liści i łodyg, układane na rozłożonej gazecie, aby wyschły. Miejsce jest zacienione. Po wyschnięciu powierzchni przylegającą ziemię można łatwo strząsnąć. Ostrożnie oddziel cebulki potomne od bulwy matki, starając się nie uszkodzić korzeni.

Materiał do przyszłego sadzenia jest badany ze wszystkich stron i odrzucany zgniły, zdeformowany i miękki, a także z objawami choroby. Zaleca się spalenie małżeństwa lub usunięcie go poza miejsce, aby nie zarazić zdrowych cebulek.

Odpowiedni materiał do sadzenia jest myty pod wodą i dezynfekowany. Po co zanurzać na 10-15 minut w ciemnoróżowym roztworze nadmanganianu potasu. Po dezynfekcji przenoszone są do suchego miejsca. Ważne jest, aby temperatura w pomieszczeniu, w którym suszone są bulwy, wynosiła 22-25 stopni. Warunkiem jest dobra wentylacja miejsca suszenia.

Funkcje przechowywania

Nie zaleca się przechowywania żarówek w zamkniętej plastikowej torbie. Pory muszą „oddychać”, inaczej środek zacznie gnić. Uwzględniają również fakt, że w wyniku długiego przebywania poza glebą materiał nasadzeniowy jest w stanie wydzielać gaz. Nadmiar gazu prowadzi do tego, że żarówki mogą się udusić.

W przypadku bulw narcyzów wybierz zacienione i dobrze wentylowane pomieszczenie, w którym wilgotność powietrza nie przekracza 70%, a temperatura waha się od 10-12 stopni. Żarówki układa się na palecie lub drewnianej kratce w jednej warstwie tak, aby nie stykały się ze sobą.

Przez całą zimę materiał do sadzenia jest regularnie sprawdzany. Należy to robić przynajmniej raz w tygodniu. Zauważając miękkie i zepsute okazy lub ze śladami choroby, są niszczone. Żółtawe lub białawe plamy na skórze wskazują na gnicie. Ciemnienie skóry i dna jest uważane za oznakę chorób grzybiczych. Musisz włączyć alarm, jeśli żarówki zachorują na bakteryjną zgniliznę. Wtedy zaczynają nieprzyjemnie pachnieć.

Metody hodowli żonkili

W większości przypadków żonkil rozmnaża się przez cebulki i dzieci. Niektórzy ogrodnicy uprawiają również żonkile z nasion. Siew jest organizowany ze świeżo zebranego materiału siewnego, który nie wysechł całkowicie. Zbiór nasion rozpoczyna się w lipcu lub późną jesienią. Do siewu przydatne są płytkie skrzynki lub miski, które pozwalają sadzić nasiona bezpośrednio na otwartą glebę na głębokość co najmniej 3 średnic nasion. Przyszłe krzewy nie są gęsto zasiane.

Zgodnie z radą hodowców kwiatów żonkile nie powinny być przesadzane przez pierwsze kilka lat. W tym czasie roślina tworzy mocną, dobrą cebulę. Następnie krzaki ze stabilnymi narządami podziemnymi są przeszczepiane w inne miejsce. Po raz pierwszy żonkile wyhodowane z nasion kwitną dopiero w 6 lub 7 roku życia. Gatunki drobnokwiatowe zachwycają pąkami 3-4 lata po wysiewie.

Z pomocą nasion rozmnażają się wyłącznie dzikie gatunki żonkili. Ta metoda nie nadaje się do uprawy odmian mieszańcowych, ponieważ prawdopodobieństwo, że sadzonki zachowają cechy odmianowe krzewu rodzicielskiego, jest praktycznie zerowe.

Choroby i szkodniki żonkili

Choroby

Aby zapobiec rozwojowi chorób i odstraszyć szkodniki, konieczne jest przestrzeganie pewnych zasad podczas uprawy żonkili.Jednak środki zapobiegawcze nie dają stuprocentowej gwarancji, nawet doświadczeni ogrodnicy mają do czynienia z chorobami kwiatów. Narcyzi często cierpią na choroby grzybicze, które mają wiele podobnych objawów.

Fusarium jest najbardziej niebezpieczne dla bylin bulwiastych. Ślady infekcji najpierw pojawiają się na dnie, a następnie choroba obejmuje cały krzew. Żarówki pokryte są różowawo-białym nalotem, skorupa mięknie, blaszki liściowe szybko żółkną na końcach, po czym uzyskują brązowy kolor i obumierają.

W niektórych przypadkach u żonkili rozwija się szara zgnilizna. Chorobę można łatwo rozpoznać po puszystej szarej powłoce z czarnymi kropkami. Na liściach i cebulach tworzy się płytka nazębna. Na liściach można również zaobserwować jasnobrązowe plamy, które stopniowo zwiększają średnicę, co prowadzi do gnicia pąków i pędów.

Często na żonkile ogrodowe wpływa zgnilizna penicyliczna lub penicyloza. Z tego powodu wraz z nadejściem wiosny cebulki nie mogą kiełkować. Choroba rozwija się z powodu dużej wilgotności w okolicy.

Aby chronić kultury cebul przed chorobami grzybiczymi, przed sadzeniem cebulki zanurza się w roztworze Maxim na pół godziny. Gdy tylko pierwsze pędy wylęgną się nad powierzchnią, są one traktowane fungicydem, a mianowicie 1,5% płynem Bordeaux.

Innym zagrożeniem dla żonkili są choroby wirusowe. Mówimy o żółtych lub białych prążkach, wirusie mozaiki, plamie pierścieniowej i innych dolegliwościach. Wszystkie te choroby wpływają na kwiat w ten sam sposób. Liście na chorych krzewach pokryte są plamami, plamami i wielokolorowymi pociągnięciami. Pąki rozwijają się gorzej, a cebulki stają się mniejsze.

Szkodniki

Szkodniki są również winne rozprzestrzeniania się choroby wirusowej. Przenoszą infekcję przez glebę, pyłki, nasiona i narzędzia ogrodowe. Dlatego bardzo trudno jest sobie poradzić z takim problemem. Zaatakowany krzew nie zawsze można wyleczyć. Aby chronić rośliny, należy przestrzegać zapobiegania:

• Sadzenie na rabacie wymaga zdrowych, dużych cebul bez śladów uszkodzeń. Wcześniej są moczone w celu dezynfekcji. Małe cebulki, które są miękkie w dotyku, są bardziej podatne na choroby.
• Po znalezieniu pierwszych śladów owadów, które są głównymi nosicielami wirusów, krzewy są przetwarzane. Żonkile przyciągają chrząszcze, kleszcze, skoczki, mączliki i nicienie.
• W odpowiednim czasie dotknięte okazy są wykopywane i palone, aż infekcja rozprzestrzeni się na sąsiednie nasadzenia.
• Takie niebezpieczne szkodniki, jak niedźwiedzie, roztocza, nicienie, ślimaki i muchy wolą osiedlać się na kwiatach. Aby chronić roślinę przed muchami żonkila i nicieniami, tuż przed sadzeniem materiał jest przechowywany w pojemniku z gorącą wodą przez 2 godziny. Krzewy, na których wystartowała mucha żonkila, spryskuje się 2% roztworem fufanonu. W walce z nicieniami stosuje się chemikalia - karbation lub nemafos. W okresie pączkowania krzewy są traktowane Fitoverm. Rozpuścić 20 mg substancji w wiadrze z wodą. Z reguły jeden litr mieszanki wystarcza na spryskanie powierzchni co najmniej 10 metrów kwadratowych. m.

Rodzaje i odmiany żonkili ze zdjęciami i nazwami

Brytyjskie Królewskie Towarzystwo Ogrodnicze udało się do tej pory zarejestrować wiele różnych odmian bulwiastych bylin. Dla wszystkich uprawianych form kwiatu używa się jednej nazwy Narcissus hybridus, która obejmuje 13 grup roślin, z których 12 należy do żonkili ogrodowych. Ta ostatnia grupa obejmuje dziko rosnące żonkile. Rozważmy bardziej szczegółowo cechy i opis uprawianych gatunków kwiatów.

Żonkile trąbkowe

Szypułka żonkili rurkowych ma tylko jeden duży pączek, który składa się z rurki i okwiatu, równej długości. W niektórych okazach rurka jest dłuższa niż płaty okwiatu. Pąki są zabarwione na dwa odcienie, częściej są białe lub żółte. Wspomniana odmiana jest łatwa do rozmnożenia.Cebule dorosłych roślin osiągają średnicę 0,5 cm lub więcej.

Gin and Lime to popularna odmiana żonkili rurkowych z okwiatem i koroną, które są pomalowane na jasnożółty ton. W miarę wzrostu krzewu korona zmienia kolor. Kolor cytryny zostaje zastąpiony białym z zieloną plamą.

Duże miseczki

Te żonkile rosną pojedynczo. Ich korona ma faliste lub gładkie krawędzie. Korona jest krótsza niż płatki. Kwiaty są pomalowane na szeroką gamę odcieni. Jednak kluczową cechą okazów z tej grupy jest to, że brzegi pąków są ograniczone kontrastującą obwódką. Czas i czas kwitnienia krzewów mogą się różnić, a także wielkość szypułek w różnych odmianach. Jeśli porównamy widok z dużą koroną z rurką, to pierwsze żarówki wyglądają na znacznie mniejsze.

Jeanine to odmiana z wyraźnymi białymi okwiatami i bogatymi różowymi koronami.

Mały kubek

Odnosi się do pojedynczych żonkili. Wielkość korony sięga zaledwie 1/3 długości płatków. Średniej wielkości pąki wydzielają delikatny aromat, dominuje jasny biało-kremowy kolor. Takie odmiany charakteryzują się bujnym kwitnieniem.

Sabine Hay to jeden z najpiękniejszych przedstawicieli żonkili o małych koronach. Kwiat jest niski, ozdobiony pomarańczowym okwiatem i ognistoczerwoną koroną. Na miejscu ta odmiana kwitnie później niż inne żonkile.

Terry (podwójna)

Do tej grupy bylin bulwiastych należą kwiaty o cennych właściwościach dekoracyjnych. Jeden pączek może znajdować się na łodydze szypułki lub w towarzystwie innych. Terry może być koroną lub pełnym kwiatem. Krzewy różnią się kształtem, kolorem i rozmiarem. Żonkile frotte łączą odmiany, które mają wspólne cechy botaniczne, a mianowicie - wszystkie mają właściwość frotte.

Tahiti to odmiana, o której od dawna wiedzieli tylko nieliczni hodowcy. Sławę zyskał całkiem niedawno. Wysokość łodygi wynosi 80-100 mm. Jasne cytrynowe płaty okwiatu w środku przeplatają się czerwonymi przegrzebkami. Odmiana wyróżnia się tym, że pąki stopniowo odbarwiają się na słońcu.

Triandrus

Grupa triandrus zawiera niewymiarowe odmiany. Długość krzewów waha się w granicach 25 cm Jedna szypułka może tworzyć 2-3 pąki, różniące się miniaturową koroną i lekko wystającymi płatkami.

Ice Wings to atrakcyjna odmiana, której głównym atutem jest efektowna korona i śnieżnobiałe płatki. Krzewy kwitną bardzo długo z należytą starannością.

Cyclamineus

Te żonkile to odmiany, które zostały uzyskane przez skrzyżowanie odmiany cyklamenów z innymi formami uprawnymi. Kwiaty siedzą osobno. Przypominają kształtem cyklamen, ponieważ mają zakrzywione płatki. Cienka korona czasami rośnie dłużej niż płatki. W ciepłych regionach żonkile kwitną bardzo wcześnie.

Sotinga to kwiat o białych płatkach i pomarańczowo-różowych koronach. Otwarcie pąków zależy od cech klimatycznych obszaru, na którym rosną krzewy.

Jonquilla

Mówimy o odmianach stworzonych przez botaników przez skrzyżowanie żonkila Jonquille. Kultura kwitnie później niż inne. Uderzające są zielone liście, dzięki bogatej tonacji. Na krótkiej szypułce tworzy się tylko kilka kwiatów. Korona ma kształt miseczki. Jego długość nie przekracza okwiatu. Kwiaty bez przesadzania mogą rosnąć w kwietniku przez 5-7 lat.

Suzy - odmiana nie może pochwalić się długim kwitnieniem, ale posiada wyjątkowy złocistożółty okwiat i barwną koronę.

Wielokwiatowe lub tacetate (bukiet kwiatów, Tazetta)

Żonkile z opisywanej grupy są bardzo mrozoodporne. Na szczycie szypułki tworzy się kwiatostan racemiczny. Składa się z pachnących kwiatów, których liczba waha się od 2 do 20 sztuk. Płatki okwiatu są zaokrąglone, korona zwarta. Liście mają wyrazisty ciemnozielony odcień.

Hugh Town to cytrynowy żonkil ze spektakularnym pomarańczowym kubkiem.

Poetic (Poeticus)

Na szypułce znajduje się tylko jeden biały kwiat z małą koroną, który zajmuje około 1/3 długości okwiatu. Okwiaty wyróżniają się mlecznobiałym odcieniem. Bulwy podziemne są małe. Wielkość, okres kwitnienia i strukturę rośliny determinuje przynależność do określonej odmiany.

Actaea to prawie doskonały żonkil. Charakteryzuje się żółtą koroną z zieloną plamką pośrodku i czerwoną obwódką.

Hybrydy Bulbocodium

Miejsce w tej grupie zajmują małe dzwonkowate kwiaty. W Australii hodowcy wciąż hodują nowe odmiany.

Split-Corona

Żonkile z tej grupy mają lekko podartą koronę z frędzlami. Płatki również mają tę właściwość. Grupa podzielona jest na 2 podgrupy:

1. Korona rozłupana - korona i płaty w zarodku takiego kwiatu wystają naprzeciw siebie.
2. Papillon to żonkil w kształcie motyla.

Palmares to biały żonkil z różowawym odcieniem, ozdobiony wąską koroną. Kultura kwitnie przez krótki czas i uwielbia światło słoneczne, dlatego lepiej sadzić roślinę w dobrze oświetlonych miejscach.

Wszystkie gatunki

Przedstawiciele nazwanych żonkili obejmują gatunki i formy hybrydowe.

"Odorus Plenus" to ozdobny żonkil frotte, którego kwiaty wydzielają zapach w całym ogrodzie. Odmiana wyróżnia się średnio późnym kwitnieniem.

Warto również wspomnieć o żonkilu różowym - bylinie o różowawej koronie, wyhodowanej w Anglii w 1921 roku przez słynnego botanika D. Beckhouse'a. Roślina została wykorzystana do hodowli wielu odmian. Uważany jest za „przodka” żonkili rurkowych, Jonquillian, podwójnych i cyklamenowych. Jednak nazwa „różowy żonkil” przetrwała do dziś.

Foundling to cyklamenowy żonkil. Płatki są śnieżnobiałe, a korona ciemnoróżowa. Odmiana zdobyła wiele nagród na światowych wystawach botanicznych.

Korzyści z żonkila

Lekarze medycyny wschodniej stosują cebulki żonkila na zapalenie sutka. Na początek są czyszczone i mielone w blenderze. Gotową masę łączy się z gotowanym ryżem z owsianką lub posypuje mąką żytnią dla lepkości. Mieszaninę rozmazuje się cienką warstwą na dotkniętym obszarze ciała. Po wyschnięciu produktu zmyć ciepłą wodą. Zaleca się smarowanie piersi maścią cebulową 2-3 razy dziennie.

Stan zdrowia po takim zabiegu znacznie się poprawia. Jednak przed zastosowaniem środka kobieta powinna upewnić się, że nie jest uczulona na substancje tworzące cebulki. Dlatego kilka kropli maści nakłada się wcześniej na skórę i obserwuje, czy pojawia się zaczerwienienie lub swędzenie. Jeśli wystąpi reakcja, lek należy odstawić.