Pachistachis

Pachystachys to wiecznie zielony, wieloletni krzew z rodziny Acanthus. Ten rodzaj obejmuje około 12 gatunków żyjących w strefie podzwrotnikowej i tropikalnej. W swoim naturalnym środowisku roślina występuje w Indiach i Ameryce.

Nazwa pachistachis oznacza „grube ucho” i jest związana z niezwykłym kolczastym kształtem kwiatostanów. Wśród popularnych nazw tego kwiatu są również „złota świeca”, a nawet „złota krewetka”. W kwiaciarstwie domowym pachistachis zaczęto stosować w XIX wieku, ale do dziś roślina ta nie jest jeszcze bardzo powszechna. Jednocześnie, pomimo egzotycznego wyglądu, pachistachis nie różni się kapryśnym usposobieniem i, w zależności od warunków pielęgnacji, regularnie zachwyca zielonymi liśćmi i niezwykle pięknymi kwiatostanami.

Opis pachistachi

W naturze wielkość pachistachi jest imponująca: około 1-2 m, w zależności od gatunku. Ze względu na bardziej kompaktowy rozmiar żółte pachystachy są najczęściej uprawiane w domu. Jest to wiecznie zielony krzew karłowy o wysokości od 20 cm do 1 m. Dolna część jego zielonych pędów stopniowo rośnie sztywno. Owalne liście mają spiczasty koniec i lekko pomarszczoną powierzchnię. Kolor liści jest ciemnozielony, długość dochodzi do 15 cm, a szerokość ok. 5 cm Jasnozłote kłoski pachystachi to nie kwiaty, a jedynie wypustki. Zachowują swój elegancki wygląd przez cały okres kwitnienia. Występują z nich białe kwiaty do 5 cm długości, podobne do małych tropikalnych ptaków. W przeciwieństwie do przylistków nie trwają długo.

Krótkie zasady uprawy pachistachi

Tabela przedstawia krótkie zasady opieki nad pachistachiami w domu.

Opieka nad Pachistachiami w domu

Oświetlenie

Pachistachis jest światłolubny; w domu kwiat wymaga dużo jasnego, ale zawsze rozproszonego światła. Roślina idealnie nadaje się do okien od strony wschodniej lub zachodniej, ale na południu będzie musiała być lekko zacieniona w południe. W przeciwnym razie na liściach mogą pozostać oparzenia lub ich kolor stanie się bardziej wyblakły. Jednocześnie ważne jest, aby upewnić się, że nie ma dmuchania z okien, w przeciwnym razie będziesz musiał poszukać cieplejszego kąta dla kwiatu.

Oświetlenie w okresie odpoczynku również powinno pozostać obfite - doniczki nie należy przestawiać w cieniu.

Temperatura

W środowisku naturalnym pachistachy potrafią wytrzymać zimne trzaski do 10 stopni, ale krzaki reagują na długi pobyt w chłodzie, upuszczając liście. Aby temu zapobiec, zaleca się hodowanie pachistachi w domu w temperaturze 16-18 stopni. Latem krzewy dobrze rosną w normalnej temperaturze pokojowej, około 23-25 ​​stopni. W tym okresie można przenosić nasadzenia na świeżym powietrzu: do ogrodu, na balkon lub na werandę. Wystarczy wybrać miejsce na pachistachy, chronione przed przeciągami, silnym wiatrem lub deszczem.

Tryb nawadniania

Cały okres wzrostu pachistachis należy bardzo obficie podlewać. Kwiat potrzebuje dużo wilgoci. Glebę należy nawilżać około 1-2 razy w tygodniu, w zależności od warunków wzrostu. Roślina poinformuje Cię o potrzebie podlewania opadającymi liśćmi, ale nie powinieneś zbytnio przesuszać gleby: wystarczy poczekać, aż wyschnie jej wierzchnia warstwa. Do nawadniania używaj lekko ciepłej przefiltrowanej, rozmrożonej lub osiadłej wody przez ponad jeden dzień. Wilgotność powietrza również odgrywa ważną rolę. Pożądane jest, aby pachistachy rosły w warunkach wysokiej wilgotności, szczególnie należy to monitorować zimą, kiedy powietrze jest znacznie wysuszone przez ciepło z baterii.

W środku jesieni, po zakończeniu kwitnienia, pachystachis przechodzi w stan uśpienia. W tym czasie wzrost i tempo rozwoju krzewu spowalnia. Prowadzi to do tego, że kwiat zaczyna zużywać znacznie mniej wilgoci. Po rozpoczęciu okresu uśpienia zmniejsza się objętość podlewania. Wskazane jest, aby krzew spędzał czas odpoczynku w chłodniejszym pomieszczeniu, dlatego podlewanie w takich warunkach może prowadzić do rozwoju zgnilizny. Ilość podlewania prawie się nie zmienia tylko wtedy, gdy kwiat hibernuje w ciepłym miejscu.

Gleba

Najlepszą glebą do uprawy pachystachi jest darń, gleba liściasta, próchnica, torf i gruboziarnisty piasek. Odpowiednie są również uniwersalne mieszanki dla gatunków kwitnących. Na kilka tygodni przed sadzeniem podłoże należy zdezynfekować przez kalcynację lub potraktowanie jasnym roztworem nadmanganianu potasu. Pod warstwą gruntu należy ułożyć drenaż o grubości do 2 cm.

Top dressing

Dla zdrowego wzrostu pachystachis wymaga regularnego karmienia. W ciepłym sezonie można je wykonywać dwa razy w miesiącu, stosując kompozycje mineralne dla gatunków kwitnących. Są rozcieńczane w wodzie, a następnie wprowadzane do już zwilżonej gleby. Jeśli krzew jest ciepły zimą, nadal go karmią, ale robią to znacznie rzadziej - mniej więcej raz na 1-1,5 miesiąca.

Do karmienia pachistachi można również użyć związków organicznych, na przykład roztworów obornika lub dziewanny.

Transfer

Młode pachistachy przesadza się do nowej doniczki na wiosnę, ale na pewno zanim krzew zacznie kwitnąć. Starsze okazy są przenoszone rzadziej - raz na 3-4 lata.

W przypadku młodych pachistachis odpowiednie są niezbyt duże pojemniki o pojemności do 1,5 litra. Ich wysokość powinna być porównywalna ze średnicą. W przyszłości krzew zostanie przeszczepiony do doniczki o 1,5 cm wyższej niż poprzednia.W przypadku krzewów dorosłych stosuje się pojemniki o pojemności do 2,5 litra. Doniczki, które są zbyt duże, mogą spowolnić tworzenie się kwiatów.

Przed przeszczepem wiosennym należy odciąć krzak. Pachistachis jest przenoszony do nowego pojemnika wraz z grudą gleby. Pustki są wypełnione świeżą ziemią i lekko zagęszczone. Po przesadzeniu krzew jest podlewany, a następnie trzymany w bardziej zacienionym miejscu przez kilka dni.

Przycinanie

Naturalnej wielkości pachistachis nie można nazwać miniaturą, ale swobodny wzrost krzewu w domu prowadzi do utraty dekoracyjności. Z tego powodu pachistachy będą wymagały regularnego przycinania. Bez tego dolna część pędów zacznie się odsłaniać, międzywęźle wydłużą się, a część liści odpadnie.

Aby utworzyć piękną zwartą koronę, krzew należy uszczypnąć lub przyciąć już od pierwszego roku życia. Po zakończeniu okresu odpoczynku wiosną gałęzie należy skrócić do długości 10-15 cm, wierzchołki pędów można wykorzystać jako sadzonki. Po przycięciu wszystkie pędy są ściskane na drugiej parze blaszek liściowych. W przyszłości wiosną wystarczy po prostu skrócić wierzchołki pędów: kwiaty utworzą się tylko na świeżych pędach.

Jeśli roślina była trzymana w nieodpowiednich warunkach i straciła swój wygląd w ciepłym sezonie, przycinanie można wykonać nie na początku fazy wzrostu, ale jesienią, zanim kwiat opuści do odpoczynku. Ponadto jesienią należy również usunąć wszystkie wysychające kwiatostany, chwytając nie tylko sam kłosek, ale także kilka liści. Przyczyni się to do układania przyszłych pąków.

Kwiat

Pachystachis ma długi okres kwitnienia. Zwykle zbiega się z okresem wegetacji i trwa od lutego do października. W niektórych przypadkach krzew może kwitnąć zimą, ale do tego trzeba użyć dodatkowego oświetlenia.

Kwiatostany-kłoski Pachystachis przypominają kwiaty innej rośliny - aphelandry, ale mają bardziej wydłużony kształt. Główną uwagę zwracają jasnożółte przylistki, które utrzymują się na krzakach przez kilka tygodni. Prawdziwe kwiaty o jasnym kolorze pojawiają się z "kłosków" i więdną po 3-4 dniach.

Na kwitnienie pachistachis znaczący wpływ ma stopień oświetlenia pomieszczenia. Przy braku światła krzew może nie kwitnąć. Kolejnym warunkiem bujnego kwitnienia jest prawidłowe przycinanie. Stare, wydłużone i nagie od spodu pędy praktycznie nie tworzą pąków. Młode pędy kwitną najobficiej, dlatego krzewy wymagają regularnego odmładzania.

Pachystachy zaczynają kwitnąć już w młodym wieku, czasami w świeżo ukorzenionych sadzonkach zaczynają pojawiać się pąki. Blaknące kwiatostany należy usunąć, co pomoże przedłużyć okres ich powstawania.

Powielanie pachistachi

W domu sadzonki są najczęściej używane do rozmnażania pachistachi. Aby to zrobić, użyj pozostałych części pędów po przycięciu. Każdy segment musi mieć co najmniej kilka międzywęźli i liści. Sadzonki umieszcza się w wodzie i utrzymuje w temperaturze około 22 stopni. Aby przyspieszyć proces ukorzeniania, można dodać do wody środek pobudzający, ale czasami sadzonki nie zapuszczają korzeni nawet po dodaniu. Głównym warunkiem jest utrzymanie ciepła, dlatego cięcie powinno być trzymane pod hermetycznym kapturem. Rootowanie w ziemi jest uważane za bardziej niezawodną metodę.

W tym czasie liście mogą latać, więc tak się nie stanie, płytki są cięte o około połowę. Czasami liście odlatują nawet po skróceniu, ale zamiast nich po przeszczepie powinny pojawić się świeże blaszki liściowe.

Gleba do ukorzeniania sadzonek nie różni się od gleby dla dorosłych pachistachis. Powinien być lekki i pożywny. Miejsce cięcia dolnego traktowane jest stymulantem wzrostu i sadzone w podłożu na głębokość 1-6 cm, od góry przykryte workiem lub przezroczystym słoikiem. Sadzonki należy trzymać w świetle, okresowo podlewać i regularnie wietrzyć. Dla wygody możesz sadzić pachistachy w pokrojonych butelkach.W tym przypadku górna część pojemnika będzie służyła jako szklarnia i będzie można ją przewietrzyć po prostu zdejmując pokrywę. W dolnej części należy najpierw wykonać kilka otworów drenażowych, aby odprowadzić nadmiar wilgoci, a także położyć warstwę keramzytu lub pianki. Aby uniknąć gnicia, należy usunąć opadłe liście z ziemi.

Korzenie sadzonek powstają przez około miesiąc. Odsetek ukorzeniania takich sadzonek jest bardzo wysoki, nie ma na niego nawet wpływu opadanie liści. Kilka tygodni po pojawieniu się świeżych pędów można zacząć odstawiać sadzonki od warunków szklarniowych, zdejmując czapkę i stopniowo wydłużając czas przebywania w powietrzu.

Po tym, jak sadzonki ostatecznie zakorzenią się w tymczasowym pojemniku, przesadza się je do doniczek na stałe. Pojemnik na pachistachy powinien być niski, ale szeroki. W każdym sadzi się 3-4 krzewy: razem będą wyglądać na gęstsze. Aby stymulować rozgałęzianie, wierzchołki gałęzi należy okresowo szczypać.

Choroby i szkodniki pachistachi

Choroby

Pachystachis jest podatny na choroby tylko wtedy, gdy roślina jest niewłaściwie pielęgnowana lub przechowywana w nieodpowiednich warunkach. W wyniku niespełnienia podstawowych wymagań kwiat może stracić swój wygląd, rozciągnąć się lub przestać kwitnąć.

Zgnilizna jest uważana za najniebezpieczniejszą chorobę pachistachi. W zaniedbanym przypadku roślina może zostać utracona. Jeśli hodujesz krzewy na zbyt ciężkiej glebie, woda może w niej stagnować, co prowadzi do gnicia systemu korzeniowego. Dotknięty krzak jest usuwany z doniczki i dokładnie badany. Przy małych zmianach wycina się chore obszary, a zdrowe korzenie przetrzymuje się w roztworze fungicydu. Następnie krzew przenosi się na świeżą, lżejszą ziemię.

Warto pamiętać, że nawet po takim przeszczepie nie wszystkie rośliny przeżywają. Przez pewien czas po zabiegu pachistachy należy podlewać rzadziej. Zamiast wody można zastosować roztwór grzybobójczy. Nadmiar płynu po podlaniu należy spuścić. Jeśli krzak zostanie umieszczony na palecie z wilgotnymi kamykami, dno doniczki nie powinno stykać się z wodą.

Czasami na krzaki może wpływać mączniak prawdziwy. Na liściach rośliny pojawia się lekki kwiat, a następnie płytki zaczynają odpadać. Małe zmiany można wyleczyć naparem czosnkowym (30 g czosnku na 1 litr wody, podawany w ciemności przez jeden dzień). Krzew opryskuje się trzykrotnie z tygodniowymi przerwami. W bardziej zaawansowanych przypadkach używany jest Topaz. Właściwa opieka jest uważana za najlepszą profilaktykę takiej choroby: nie ma to wpływu na zdrowe pachistachy.

Możliwe trudności w rozwoju

Inne możliwe problemy związane z rosnącymi pachistachi to:

• Zawinięcie liści i wysuszenie końcówek. Objaw nadmiernie suchego powietrza w pomieszczeniu. Owijanie krawędzi blaszek liściowych może również wskazywać na brak wilgoci w glebie.
• Masy latające wokół liści. Związany z przeciągiem lub przesuszeniem gleby.
• Wyrywanie pędów, brak kwitnienia, kurczenie się liści. Najczęstszym powodem jest brak oświetlenia, doniczkę należy przenieść w jaśniejsze miejsce. Czasami brzydki kształt korony jest wynikiem niewłaściwego przycinania.
• Matowy kolor liści - brak składników odżywczych, brak lub nadmiar światła.
• Gnijące i odpadające kwiatostany - wnikanie wilgoci lub słaby ruch powietrza.
• Odsłonięcie dolnej części łodyg. Odmłodzić roślinę przy niewielkim przycinaniu.
• Krzew prawie nie rośnie. Pachistachi jest w zbyt ciasnym pojemniku i musi zostać przeszczepiony.

Szkodniki

Najczęściej pachystachy są uszkadzane przez owady ssące - wełnowce i przędziorków, rzadziej - owady łuskowe.

Robaki i łuskowce pozostawiają na liściach małe żółte kropki, aw zatokach lekkie grudki przypominające watę. Takie owady zbiera się wacikiem zamoczonym w alkoholu.

Prawie niewidoczne dla oka kleszcze pozostawiają po sobie cienką pajęczynę i małe kropki na liściach. Dotknięty krzak należy umyć wodą z mydłem.Ziemię wstępnie przykrywa się folią, aby mydło nie dostało się do garnka. Po wyschnięciu krzak spryskuje się Aktellik lub Fitoverm. Zaleca się leczenie przy dobrej wentylacji.

Mączliki i wciornastki pojawiają się rzadziej na krzakach pachystachis, ale można je zwalczać w ten sam sposób.

Rodzaje i odmiany pachistakhis ze zdjęciami i nazwami

Zwykle w mieszkaniach występują żółte pachistachy, opisane powyżej, ale inne rodzaje pachistachi mogą być używane do uprawy domowej. Ich kwiatostany mają inny kolor.

Pachystachis czerwony (Pachystachys coccinea)

Duży rozmiar tego gatunku sprawia, że ​​nadaje się tylko do szklarni. Pachystachys coccinea ma wysokość ok. 2 m. Liście są jasnozielone i osiągają długość 40 cm, na powierzchni blaszek liściowych obecne są bordowe smugi. Przylistki tego gatunku są koloru zielonego i giną na tle bogatych czerwonych wdzięcznych kwiatów o cylindrycznej podstawie. Zewnętrznie kwiatostany takie przypominają bujne pióra, które dawniej przyczepiano do czapek, dlatego też taki pachistachis nazywany jest „strażą kardynalską”.

Pachystachis spikelet (Pachystachys spicata)

Kolejny dość duży gatunek, zwykle uprawiany w szklarniach lub ogrodach botanicznych. Pachystachys spicata ma liście do 25 cm, a przylistek takiej rośliny przypomina zieloną szyszkę, na której rosną jaskrawoczerwone kwiaty. Niektórzy badacze uważają ten gatunek za podgatunek pachystachi czerwonego.

Znaki i przesądy

Chociaż pachistachy nie są uprawiane w domach tak często, jak bardziej pospolite kwiaty domowe, z tymi spektakularnymi roślinami wiąże się wiele znaków ludowych.

Krzewom z kłoskami przypisuje się zdolność harmonizowania otaczającej atmosfery, pobudzania niezdecydowanych do działania, a wręcz przeciwnie, uspokajania nadmiernie aktywnych. Żółte kłoski również przyczyniają się do nawiązywania relacji małżeńskich. Uważa się, że w domu, w którym rośnie taki kwiat, będzie mniej kłótni.

Po wyglądzie krzaka można „przewidzieć” przyszłość. Jeśli kwiat jest odpowiednio pielęgnowany, ale jego liście nagle zaczęły odpadać, obiecuje to przyszłe problemy. Jeśli roślina nabierze jeszcze bardziej eleganckiego i jasnego wyglądu, należy spodziewać się radosnych wydarzeń. Pachistakhis jako dar oznacza szczere pragnienie szczęścia w miłości.