Peperomia

Roślina peperomia (Peperomia) jest przedstawicielem rodziny Pepper. Ten rodzaj obejmuje ponad tysiąc różnych gatunków, z których niektóre są z powodzeniem uprawiane jako rośliny domowe. Amerykańskie tropiky są uważane za ich ojczyznę, ale peperomie występują również w Azji.

Samo słowo „peperomia” można przetłumaczyć jako „jak pieprz”. Ze względu na względną bezpretensjonalność i atrakcyjne liście roślina ta jest bardzo popularna. Nawet różne rodzaje peperomii wymagają w przybliżeniu takiej samej pielęgnacji, tylko rośliny o różnorodnych blaszkach liściowych wymagają jaśniejszego oświetlenia.

Opis peperomii

Peperomia to mały krzew lub zimozielone zioło, które może być wieloletnie i jednoroczne. Roślina wyróżnia się grubymi łodygami, na których znajdują się gęste i mocne liście, które znajdują się naprzeciwko. Kolor, kształt i faktura liści mogą być bardzo zróżnicowane. Występują pomarszczone, skórzaste, aksamitne, błyszczące, dość duże lub bardzo małe blaszki liściowe. Ich kolor może być monochromatyczny lub różnorodny, łącząc różne odcienie zieleni, a także odcienie srebra, brązu lub czerwieni.

Peperomia może również kwitnąć, tworząc małe kwiaty - kłoski o jasnych odcieniach, ale nie różnią się one szczególną dekoracyjnością i nie mają zapachu. Zwykle pojawiają się wiosną lub latem. Czasami po kwitnieniu peperomia może zrzucić część liści, a jej krzew wyraźnie traci swoją gęstość. Aby tego uniknąć, szypułki są czasami usuwane na wczesnych etapach formacji. Jedynymi wyjątkami są niektóre gatunki, które mają nieco bardziej eleganckie kwiaty, na przykład pomarszczona peperomia. Zwykle mają większe wymagania dotyczące poziomu oświetlenia pomieszczenia. Po pewnym czasie w miejscu kłosków pojawiają się suche owoce, szybko oddzielające się od nasady.

Najczęściej peperomia jest uprawiana w domu, chociaż niektóre rośliny uważa się za odpowiednie do użytku na zewnątrz w ciepłym sezonie. Niektóre odmiany można sadzić w wiszących doniczkach, wykorzystując je jako rośliny obfite. Ze względu na to, że peperomia charakteryzuje się powolnym tempem wzrostu, często stanowi element kompozycji kwiatowych.

Kupując dorosłą roślinę peperomii, należy ocenić jasność koloru jej liści. Powinien być intensywny. Pędy i liście muszą być nienaruszone, mocne i zdrowe.Pamiętaj, aby sprawdzić ich podstawy pod kątem zgnilizny. Powolne i wyblakłe liście będą wskazywać na niewystarczające podlewanie i niekorzystne warunki wzrostu. Osłabiona roślina może nie wytrzymać przeniesienia się w nowe miejsce.

Krótkie zasady uprawy peperomii

Tabela przedstawia krótkie zasady opieki nad peperomią w domu.

Domowa opieka nad peperomią

Peperomia nie ma specjalnych wymagań dotyczących pielęgnacji domowej, dlatego uprawa rośliny jest łatwa i prosta. Musisz tylko przestrzegać pewnych zasad.

Oświetlenie

Domowa peperomia potrzebuje obfitego, ale rozproszonego oświetlenia przez cały rok. Bezpośrednie promienie nie powinny padać na liście. Jeśli doniczka jest umieszczona na parnym południowym oknie, należy chronić ją przed światłem za pomocą kurtyny świetlnej lub arkuszy papieru. Możesz również wyjąć pojemnik z peperomią nieco dalej od okna. Kierunki wschodni i zachodni nie wymagają takich środków, ale po stronie północnej kwiat będzie zbyt ciemny i będzie musiał zostać oświetlony. Różnorodne gatunki roślin szczególnie potrzebują światła.

Peperomie z zielonymi liśćmi lepiej znoszą półcień, dzięki lekkiemu cieniowaniu tworzą najpiękniejsze talerze. W takim przypadku zbyt zacienione miejsce może doprowadzić do rozciągnięcia pędów i utraty ich efektu dekoracyjnego. Ważne jest, aby monitorować stopień pokrycia peperomiami również zimą. Aby krótkie godziny dzienne nie wpływały na ich atrakcyjność, doniczki przenosi się w najbardziej oświetlone miejsce. Bez tego liście mogą zacząć się kurczyć.

Temperatura

Peperomia preferuje umiarkowane ciepło przez cały rok. Wiosną i latem zaleca się utrzymywanie go w temperaturach do + 20-22 stopni: w upale liście rośliny zaczynają więdnąć. Zimą w pomieszczeniu może być kilka stopni chłodniej + 18-20 stopni. Chłodzenie poniżej +16 stopni jest uważane za szkodliwe dla kwiatu. Szczególnie źle znosi oziębienie gleby. Jeśli parapet, na którym stoi peperomia, jest zbyt zimny, możesz zaizolować jego doniczkę podstawką z pianki.

Tylko niektóre rodzaje peperomii latem można wynieść w powietrze, resztę zaleca się chronić przed przeciągami i ekstremalnymi temperaturami. Im bardziej stabilne warunki utrzymania kwiatu, tym lepiej.

Tryb nawadniania

Przez cały okres wzrostu peperomię należy wystarczająco obficie podlewać. W tym celu używana jest tylko miękka woda. Pożądane jest, aby było nieco cieplejsze niż temperatura w pomieszczeniu. Pomiędzy podlewaniami gleba powinna mieć czas na wyschnięcie o około połowę. Zimą, gdy roślina zwalnia tempo wzrostu, podlewa się ją znacznie rzadziej, czekając, aż gleba prawie całkowicie wyschnie.

Przesuszając glebę, taki kwiat postrzega lepiej niż przelew.Wystarczająco grube liście rośliny mogą przechowywać wilgoć w taki sam sposób jak sukulenty, ale nie należy całkowicie wysuszyć gleby w doniczce. Gatunki o cieńszych liściach nie mają tej zdolności. Fakt, że peperomia nie ma wystarczającej ilości wody, można zrozumieć po jej powolnych liściach. Z kolei nadmiar wilgoci jest niebezpieczny ze względu na rozwój zgnilizny.

Poziom wilgotności

Domy do uprawy Peperomii dobrze postrzegają wilgotność w pomieszczeniu, ale wiele z nich nie będzie przeciwnych okresowym opryskom - przyczyniają się do wzrostu krzewu. Z reguły starają się nawilżać powietrze wokół kwiatu w miesiącach letnich, kiedy w domu robi się szczególnie gorąco i sucho. Jedynymi wyjątkami są siwowłosa peperomia i inne gatunki z owłosionymi liśćmi. Nie rozpylaj ich.

Jeśli peperomia ma duże, błyszczące liście, można ją okresowo przecierać miękką, wilgotną gąbką. Gatunki błyszczące drobnolistne latem są czasami myte pod prysznicem.

Gleba

Na wierzchu drenażu glebę wlewa się do nowej doniczki, która zawiera torf, piasek, próchnicę i podwójną część liściastej ziemi. Gleba musi być wystarczająco lekka, w przeciwnym razie roślina może cierpieć z powodu dostarczania niewielkiej ilości tlenu do jej korzeni. Możesz używać preparatów do sukulentów lub ozdobnych roślin liściastych, a nawet uprawiać hydroponicznie krzewy peperomii.

Top dressing

Od wiosny do jesieni peperomia jest karmiona mniej więcej raz na 15 dni, stosując złożone preparaty dla roślin o pięknych liściach. Zimą karmienie należy kontynuować, ale w tym okresie przeprowadza się je dwukrotnie rzadziej.

Transfer

Przypadki peperomii młodsze niż 3 lata wymagają corocznego przeszczepu, krzewy starsze niż ten wiek można przesadzać o połowę rzadziej. Stopień potrzeby ruchu można ocenić na podstawie wielkości korzeni rośliny: gdy doniczka staje się dla niego za mała, zaczynają patrzeć przez otwory w dnie. Zabieg przeszczepu przeprowadza się wiosną, w tym okresie krzewy zaczynają najaktywniej rosnąć.

Niskie doniczki z dobrą warstwą drenażową nadają się do peperomii. Zbyt duże doniczki mogą prowadzić do chorób roślin lub utraty atrakcyjności. Podczas przesadzania krzewu do bardziej przestronnego pojemnika różnica szerokości powinna wynosić około 2-3 cm.Peperomia jest przesadzana do nowego pojemnika przez przeładunek.

Przycinanie

Niektóre pędy peperomii mogą znacznie przewyższać inne pod względem wzrostu. Aby uzyskać bardziej bujną i piękną koronę, wierzchołki łodyg peperomii można okresowo szczypać. Ta procedura promuje aktywację wzrostu gałęzi bocznych.

Metody rozmnażania peperomii

Uprawa z nasion

Peperomię można rozmnażać za pomocą nasion, ale ta metoda jest rzadko praktykowana w domu. Większość gatunków roślin ma tak małe nasiona, że ​​kiełkowanie może być trudne.

Nasiona Peperomii wysiewa się wczesną wiosną - marzec-kwiecień. Do sadzenia używa się lekkiej mieszanki liściastej ziemi z piaskiem. Po wysianiu glebę należy dokładnie podlać, a następnie przykryć folią i usunąć do ogrzania. Nasiona należy wentylować i utrzymywać wilgotne. Gdy tylko kiełki uzyskają drugi prawdziwy liść, zanurza się je w innym pojemniku wypełnionym glebą o tym samym składzie. Odległość między sadzonkami powinna wynosić ok. 2 cm Sadzonki trzymane są w rozproszonym słońcu, starając się stworzyć dla nich jak najdłuższe godziny dzienne.

Gdy sadzonki są wystarczająco mocne, przesadza się je do oddzielnych doniczek o średnicy około 7 cm. Układa się w nich również warstwę drenażową. W tym przypadku skład ziemi do sadzenia jest taki sam jak w przypadku roślin dorosłych. Od tego czasu opieka nad nimi nie jest już inna.

Rozmnażanie przez sadzonki łodyg

Aby rozmnażać peperomię, możesz wziąć część jej łodygi lub jej wierzchołka. Jest to metoda, z której zwykle korzystają amatorscy hodowcy kwiatów. Każda taka łodyga powinna mieć od 1 do 3 węzłów. Aby pojawiły się korzenie, można je umieścić w wodzie lub od razu posadzić w mieszaninie piasku, próchnicy i torfu.Po posadzeniu takie sadzonki przykrywa się workami i umieszcza w ciepłym kącie, gdzie utrzymują około +25 stopni. Proces rootowania trwa około miesiąca. Gdy tylko sadzonki się zakorzenią, można je sadzić w oddzielnych pojemnikach i pielęgnować w taki sam sposób, jak w przypadku dorosłych krzewów.

Rozmnażanie za pomocą liścia

Ta metoda wymaga zdrowego i wytrzymałego liścia. Najczęściej rozmnaża się w ten sposób gatunki o najgęstszych płytkach. Liść jest ostrożnie cięty ostrym narzędziem, pozostawiając mały ogonek. Aby ukorzenić blaszkę liściową, możesz użyć pojemnika z wodą, torfowcem lub mieszanką torfowo-piaskową. Jeśli liść zostanie umieszczony w wodzie, należy go wymieniać co kilka dni. Aby przyspieszyć proces, możesz przykryć prześcieradło przezroczystą torbą, dzięki czemu będzie wyglądać jak szklarnia. Za 3-4 tygodnie talerz będzie miał korzenie, po czym można go posadzić w doniczce o średnicy około 7 cm. Gdy tylko sadzonka się zakorzeni, zaczynają się nią opiekować w taki sam sposób, jak dorosła peperomia.

Dzielenie buszu

Ta metoda jest odpowiednia dla właścicieli dużych i zarośniętych krzewów. Przesadzając taką roślinę wiosną, ostrożnie dzieli się ją na kilka (zwykle 2-3) części, starając się jak najmniej zakłócać korzenie. Wielkość doniczek do sadzenia musi odpowiadać wielkości sadzonek. Układa się w nich drenaż, a następnie wypełnia taką samą ziemią, jak w konwencjonalnym przeszczepie.

Możliwe trudności w rozwoju

Zwykle peperomia spokojnie toleruje małe błędy w opiece, ale z powodu regularnych błędów krzew może zacząć boleć. Przyczyny problemów można ocenić na podstawie wyglądu liści rośliny:

• Liście zaczynają opadać gdy ziemia jest sucha lub z powodu bardzo niskiej temperatury w pomieszczeniu.
• Liście więdną i marszczą się z powodu ekspozycji na jasne słońce. Promienie bezpośrednie mogą pozostawić oparzenia na peperomii, szczególnie często na niezacienionych oknach południowych.
• Krawędzie liści brązowieją z powodu silnych zmian temperatury lub zimnych przeciągów.
• Żółknięcie liści i pojawienie się plam może wskazywać na nadmierną ilość nawozu.
• Łodygi i liście gniją ze względu na to, że gleba jest zbyt wilgotna. Częsta stagnacja cieczy w ziemi w połączeniu z niskimi (poniżej +16) temperaturami często prowadzi do rozwoju zgnilizny. W takim przypadku liście i ogonki mogą stać się czarne.
• Nadmierna płytkość liści może stać się przejawem choroby - wirusa karłowatego. Jeśli karmienie lub zmiana lokalizacji nie pomaga, zaleca się zniszczenie takiego okazu.

Na osłabioną roślinę mogą wpływać szkodliwe owady. Należą do nich owady łuskowate, nicienie, wciornastki, gatunki roztoczy, a także wełnowce. Słabe zmiany można próbować usunąć środkami ludowymi, w innych przypadkach stosuje się środki owadobójcze.

Rodzaje peperomii ze zdjęciami i nazwami

Peperomia velutina (Peperomia velutina)

Ekwadorskie gatunki bylin zielnych. Ma wyprostowaną łodygę. Ma okres dojrzewania i jest pomalowany na ciemny bordowy odcień. Ogonki blaszek liściowych krótkie - do 1 cm, liście okrągłe, zielone. Jego przód zdobią jaśniejsze żyłki. W zależności od odmiany może być lekko owłosiony lub błyszczący. W okresie kwitnienia w kątach liści tworzą się kłoski osiągające do 7 cm.

Peperomia clusiifolia (Peperomia clusiifolia)

Ten gatunek zielny żyje w tropikach Wenezueli. Liście są gęste, siedzące, w kolorze czerwono-zielonym. W takim przypadku krawędzie płyt mogą mieć fioletowy odcień. Ich wymiary sięgają 15 cm przy szerokości 8 cm. Wierzchołek liścia jest zwykle tępy.

Gatunek ma zróżnicowany kształt pstrokata, jego liście są mniej gęste i barwione na kilka kolorów jednocześnie. Krawędzie płytki są czerwonawe, następnie odcień zmienia się na żółty, a bliżej środka staje się nasycona zielenią. Taka peperomia nie żyje w środowisku naturalnym.

Peperomia czerwonawa (Peperomia różella)

Rozgałęziony zielny i bardzo elegancki wygląd. Ma cienkie czerwonawe łodygi z małymi owalnymi liśćmi.Są ułożone w 4 części i mają zieloną powierzchnię i bordowy spód.

Peperomia wielopunktowa (Peperomia maculosa)

Gatunek zamieszkuje górzyste regiony kontynentu południowoamerykańskiego. Różni się plamistymi łodygami, usłanymi brązowymi plamkami. Liście są błyszczące, podłużne, jajowate, do 20 cm długości. Płytki wyrastają bezpośrednio z korzenia. Ich kolor jest jasnozielony z jasnymi żyłkami. Kwiatostany są koloru brązowego.

Marmur z peperomii (Peperomia marmorata)

Spektakularny brazylijski wygląd. Różni się niewielką wysokością, ale jednocześnie może tworzyć rozłożysty krzew. Skórzaste liście w kształcie serca są koloru jasnozielonego, ale żyły są ciemniejsze, brązowiejąc w samym środku.

Pełzająca peperomia (węże peperomia)

Epifit znaleziony w amerykańskich tropikach. Preferuje tereny podmokłe. Jego łodygi mogą stać pionowo, zwisać lub leżeć. Małe liście wyglądają jak zaokrąglone serca. Są jasnozielone lub barwne. Najczęściej taka peperomia jest uprawiana jako ampelous.

Przyjemna peperomia (Peperomia blanda)

Kolejny gatunek epifityczny z Ameryki Południowej. Ma gęsto owłosione łodygi, na których (w grupach po 3-4 sztuki) znajdują się owalne liście. Na szerokość osiągają zaledwie 1,5 cm przy długości 4 cm. Płytki są od wewnątrz w kolorze czerwonym, a od zewnątrz zielonym.

Szara Peperomia (Peperomia incana)

Odmiana brazylijska. Może to być zarówno trawa, jak i mały krzew o wysokości do pół metra. Łodygi takiej rośliny są mocno owłosione. Liście są okrągłe, lekko zwężające się ku górze. Sam talerz jest koloru zielonego, ale krótkie białe pokwitanie tworzy na nim efekt cienkiego nalotu. Szerokość każdego arkusza sięga 5 cm.

Peperomia srebrzysta (Peperomia argyreia)

Znaleziono w Brazylii, ale także w Wenezueli. Może to być zarówno roślina lądowa, jak i epifityczna. Ogonki blaszek liściowych są czerwone i dość długie - do 10 cm Gatunek ten nie ma łodygi i wyrasta bezpośrednio z korzenia. Liście są błyszczące, mięsiste, ciemnozielone w żyłach. Pomiędzy nimi na talerzu znajdują się jasne paski, dlatego kolor każdego liścia przypomina trochę arbuza.

Peperomia pomarszczona (Peperomia caperata)

Kolejny brazylijski styl. Tworzy krzewy do 10 cm wys. Liście ogonków liściowych wyrastają z korzenia tworząc rodzaj rozety. Ogonki są różowe. Płytka pokryta jest wyraźnymi i wewnętrznie wklęsłymi żyłkami. Same liście są srebrzystozielone, a żyłki są zielonkawo-brązowe. W okresie kwitnienia na roślinie tworzą się na różowawych szypułkach białe kwiatostany - kłoski, które efektownie wyglądają na tle „poduszki” liści.

Peperomia obtusifolia

Ukazuje się w tropikach Ameryki Południowej. Żyje zarówno na ziemi, jak i na drzewach. Łodygi są owłosione. Liście są gęste, petiolate, jajowate. Jego kolor jest ciemnozielony, a jego długość sięga 12 cm przy 4 cm szerokości. Gatunek ten ma wiele form i odmian odmian uprawianych w uprawie kwiatów.