Pereskia pochodzi z kaktusów, które są powszechne w Ameryce Środkowej i Południowej. W przeszłości kaktusy składały się z liści, aw zbyt suchym klimacie na pustyniach zaczęły zamieniać się w ciernie. A centralna część rośliny jest w stanie wykonywać wszystkie funkcje liści.
Pereskia to duży krzew lub niskie drzewo o ciernistych łodygach i zielonych lub fioletowych liściach. Wysepki z kolcami znajdują się w pachowych obszarach liści; mogą być pojedynczo lub w pęczkach. Podczas wzrostu w naturze pereskii za pomocą cierni przylega do pni różnych drzew. Z biegiem czasu liście blakną, wysychają i kruszą się w spoczynku.
Dbanie o kostnienie w domu
Lokalizacja i oświetlenie
Ważne jest, aby przestrzegać prawidłowego reżimu oświetlenia: brzydki kocha światło, dlatego lepiej jest umieścić go na południowym parapecie. Aby nie spalić liści, gdy słońce jest zbyt aktywne, roślinę należy zacienić. Latem pereskiy można wynieść na zewnątrz, ale pojemnik z rośliną powinien być umieszczony tak, aby nie spadały na niego opady. Można go umieścić pod baldachimem lub w innym zadaszonym miejscu.
W przypadku braku takiej możliwości konieczne jest aktywne wietrzenie pomieszczenia latem, aby roślina otrzymała więcej powietrza. Zimą czy jesienią konieczne jest również zapewnienie dobrego oświetlenia. Wiosną światło staje się więcej, roślinę należy uczyć stopniowo, aby nie spalić liści.
Temperatura
Pereskia czuje się dobrze w temperaturze 22-23 stopni, podczas gdy pożądane jest, aby kaktus otrzymał świeże powietrze. Jesienią liczbę tę należy zmniejszyć do 15 stopni, pereski są przygotowane do stanu spoczynku, zimą są utrzymywane w chłodzie, od 12 do 16 stopni, ale nie mniej niż 10 stopni. Pomieszczenie powinno być regularnie wentylowane i dobrze oświetlone.
Wilgotność powietrza
Pereskia jest w stanie tolerować suche powietrze, ale liście uzyskują piękny i zdrowy wygląd tylko przy okresowym opryskiwaniu, do tego używają miękkiej wody.
Podlewanie
Wiosną i latem podlewanie odbywa się, gdy powierzchnia gleby wysycha. Od jesieni zmniejsza się liczba podlewania, a zimą roślina jest rzadko podlewana, aby zapobiec zrzucaniu liści.
Gleba
Do uprawy pereskii używa się gleby żyznej i luźnej, można do niej dodać humus. Zwykle łączy się kilka rodzajów gleby: liść, gliniasto-sodową, próchnicę i piasek, ten ostatni powinien być o jedną część mniej (2: 2: 2: 1).
Top dressing i nawozy
Od wiosny roślina jest karmiona dwa razy w miesiącu. W tym celu stosuje się specjalne nawozy dla kaktusów, tylko stężenie jest o połowę. Aby zapobiec niepożądanemu rozwojowi i wzrostowi w zimie, nie wykonuje się karmienia.Podczas stosowania nawozów mineralnych azot powinien być w minimalnej ilości, w przeciwnym razie korzenie zaczną gnić.
Transfer
Przeszczep przeprowadza się w miarę rozwoju rośliny, zwykle do kilku razy w roku. Korzenie Pereskia są potężne, dlatego za każdym razem wybierane są duże pojemniki. Drenaż należy ułożyć na dole. Po przesadzeniu roślina zaczyna aktywnie rosnąć.
Reprodukcja pereskii
Pereskia może rozmnażać się za pomocą nasion lub sadzonek. Nasiona sadzi się w pojemnikach wiosną, utrzymując temperaturę w zakresie 20-22 stopni. Sadzonki typu łodygi są cięte w okresie wiosennym lub letnim, zanurzane w wilgotnej kompozycji perlitowej lub torfowej, a następnie przykrywane folią. Aby zakorzenienie nastąpiło szybko, obserwuje się temperaturę 25-28 stopni. Korzenie mogą pojawić się i rozwinąć w wodzie, co trwa około 3 tygodni. Następnie siedzą w małych pojemnikach.
Choroby i szkodniki
Przy nadmiernej ilości płynu, szczególnie w chłodne dni, szyja i korzenie zaczynają gnić. Może się to zdarzyć w przypadku braku drenażu lub niewystarczającego drenażu. Aby zapobiec takiemu problemowi, należy uważnie monitorować wykonanie podlewania, aby nie było nadmierne.
W niektórych obszarach łodygi może pojawić się zmiękczona pleśń, choroba ta nazywa się szara zgnilizna. Ta choroba występuje z powodu wysokiej wilgotności i gdy nie występuje cyrkulacja. Aby zwalczyć chorobę, konieczna jest zmiana warunków przetrzymywania, a także przetwarzanie rośliny specjalnymi związkami.
Robaki mączne wyciskają sok z liści i wszystkich łodyg rośliny, w wyniku czego obumiera. Aby zwalczyć takie szkodniki, usuwa się je twardym pędzlem. Jeśli jest dużo roślin, konieczne jest przeprowadzenie dodatkowej obróbki za pomocą specjalnych środków, które mogą zapobiec rozwojowi kokonów.
Istnieją również inne rodzaje szkodników, na przykład kleszcze lub wciornastki, które są zdolne do zakażenia wszystkich organów roślinnych, kwiatów, liści, łodyg. Aby zwalczyć taki problem, pereskii są przetwarzane za pomocą specjalnych środków.
Popularne typy
Pereskia wielkokwiatowa różni się błyszczącymi skórzastymi liśćmi, kruszą się w temperaturach poniżej 10 stopni, czyli zimą. Łodyga jest pokryta cierniami o długości do 3 centymetrów. Kwiatostany mają piękny różowy kolor.
Pomarańczowy pereski ma duże liście z dobrze wyróżniającymi się żyłkami. Kolor kwiatów jest czerwono-pomarańczowy, a rozmiary odpowiadają różom średniej wielkości, czyli do 6 centymetrów otwierają się wieczorem. Taka roślina ma owoce, których zapach jest podobny do ananasa, kolor jest jasnożółty, ale nie są jadalne. Aby roślina uzyskała schludny wygląd, należy ją regularnie przycinać.
Kolczasta pereskia ma wygląd krzewu pnącego, łodyga jest mięsista i obficie rozgałęziona, jej średnica może dochodzić do 1,5 centymetra. Liście mają ciemnozielony kolor, kształt owalny, długość do 9 centymetrów, szerokość do 4. Po upływie czasu na dnie rośliny liście kruszą się i pozostają miejsca z kolcami do 3 sztuk na każdym byłym liściu. W tym przypadku kolor otoczki zmienia się na brązowy, aw jej dolnej części znajdują się dwa zakrzywione kolce. Pod koniec okresu letniego i na początku jesieni, na procesach młodych gatunków, ma kolor pachnący, kształt miseczki i biało-żółty kolor z różowawym odcieniem. Średnica kwiatu może wynosić do 4,5 centymetra. Taka roślina ma owoce w kolorze żółtym, których długość wynosi 2 centymetry, są jadalne.
Uwzględniono najczęściej Pereskia Godseffniektóre podręczniki definiują tę roślinę jako odrębny gatunek.
mój pereski))))