Pyracantha to wiecznie zielony wysoki krzew należący do rodziny różowych. W naturze ta kolczasta roślina reprezentatywna dla flory rośnie głównie w południowo-wschodniej Azji i występuje w południowej części Europy. Przetłumaczone z greckiego oznacza „ogień” i „cierń” lub dosłownie „ognisty cierń”. Niektóre rodzaje pirakant są uprawiane jako dekoracyjna dekoracja w ogrodzie. Krzew jest dość wrażliwy na zimno, dlatego wymaga specjalnego schronienia na obszarach o surowych zimach.
Opis krzewu pyracantha
Korona z „cierni” pirakanty jest rozłożysta i szeroka. Gałęzie dorastają do 6 m długości i przypominają odrębne odmiany irga. Powierzchnia pędów pokryta jest cierniami i małymi ostrymi liśćmi. Kwiaty zebrane są w śnieżnobiałe kwiatostany tarczycy. Owoce przypominają drobne czerwonawe jabłka. To podobieństwo między owocami wyjaśnia fakt, że pirakantha należała wcześniej do rodziny Yablonev. Roślina daje bogate zbiory, a podczas kwitnienia jest doskonałym naturalnym elementem dekoracyjnym na każdym terenie. Aromat kwiatów przyciąga pszczoły, a jasny kolor owoców przyciąga ptaki.
Uprawa nasion pirakanty z nasion
Pyracantha jest uprawiana z nasion. W większości przypadków siew przeprowadza się przed zimą. Oczywiście dozwolone jest również sadzenie wiosenne, ale wymaga to zadbania o rozwarstwienie materiału. Nasiona są przechowywane w lodówce przez 1-2 miesiące, aby były odpowiednio utwardzone przed sadzeniem w otwartym terenie. Jeśli nie da się poradzić sobie z takimi problemami, można kupić gotowe sadzonki na rynku rolnym lub w sklepie ogrodniczym, gdzie oferowane sadzonki są już przystosowane do uprawy i mają ulepszone właściwości zimotrwałe. Są wstępnie badane pod kątem oznak choroby i sprawdzane, jak zdrowy jest krzew. Doniczka z podłożem nie powinna być sucha ani pachnieć pleśnią. Lepiej zdecydować się na stemple odporne na zimno i kupić odmiany, takie jak jaskrawoczerwona lub wąskolistna pirakantha.
Nie zaleca się kupowania sadzonek jesienią. Najprawdopodobniej rośliny umrą zimą. Wskazane jest sadzenie młodych krzewów wraz z nadejściem wiosny, kiedy gleba topnieje.
Lądowanie pyracantha w otwartym terenie
Za sprzyjające warunki do uprawy pirakanty uważa się południowe zbocze, z dala od przeciągów i palących promieni słonecznych. Odpowiednie jest otwarte oświetlone miejsce lub lekki półcień. Nie należy wybierać ciemnych, nisko położonych obszarów jako stałego miejsca uprawy, gdzie wilgoć i zimne powietrze zatrzymują się przez długi czas.
Krzew może dobrze rosnąć na wszystkich typach gleby.Jednak przed posadzeniem na działce ogrodowej należy dokładnie wykopać glebę i wzbogacić ją nawozem organicznym. Następnie wyrównaj powierzchnię. Szerokość otworów powinna być dwukrotnie większa niż objętość kłącza młodej sadzonki. Podczas sadzenia rośliny w celu stworzenia żywopłotu ważne jest zachowanie odstępu między poszczególnymi okazami 60-90 cm, który zależy od wielkości krzewu. Na dno otworu wylewa się materiał drenażowy, na przykład piasek lub żwir. Następnie w otworze umieszcza się drewniany kołek, który posłuży jako rodzaj wsparcia. Wokół niego zamyka się przygotowane podłoże.
Przed wyjęciem krzewu z pojemnika zwilżyć glebę, aby ułatwić uzyskanie kłącza. Sadzonka jest umieszczana obok kołka, korzenie są rozprowadzane na całej średnicy dołka, ziemia jest wylewana, a powierzchnia jest ubijana. W pobliżu koła pnia wskazana jest okrągła granica, dzięki czemu woda podczas nawadniania nie rozprzestrzenia się na sąsiednie nasadzenia. Pod każdy krzak podaje się wiadro z wodą. Po wchłonięciu wilgoci gleba osiada, następnie można zrobić podwiązkę rośliny i ściółkować górną warstwę gleby.
Dbanie o pirakantę w ogrodzie
Uprawa pirakanty i pielęgnacja rośliny nie jest trudna i nie wymaga specjalnego szkolenia. Ważne jest, aby pamiętać o podlewaniu, rozluźnianiu i karmieniu, a także na czas pozbywać się chwastów, które zagłuszają wzrost młodych krzewów. Ściółkowanie materiałami organicznymi znacznie zaoszczędzi czas i pozwoli na pierwszy rzut oka zapomnieć o chwastach.
Podlewanie
Pyracantha to wiecznie zielony krzew odporny na suszę, który nie wymaga częstego podlewania. Jednak korzenie młodych sadzonek nie zapuszczą korzeni, jeśli nie otrzymają wystarczającej ilości wilgoci. Dorosłe rośliny podlewamy raz w tygodniu. Więdnięcie liści i żółknięcie łodyg jest uważane za znak, że „cierń” zaczyna wysychać. Próbują wlać wodę do wcześniej wykopanego rowu na obwodzie głównego pnia. Następnie gleba jest dobrze nasycona wilgocią. Po naturalnym wytrącaniu lub podlewaniu powierzchnię gleby należy poluzować i usunąć chwasty.
Zapłodnienie
Od czasu do czasu wykonuje się opatrunek górny. Nawozy mineralne bez domieszki azotu podaje się do krzewów tylko w początkowej fazie sezonu wegetacyjnego. Ponowne karmienie odbywa się dopiero pod koniec sezonu.
Transfer
Przeszczep pirakanty przeprowadza się według tego samego schematu, co wspomniano powyżej. Nowy otwór powinien być o rząd wielkości większy, aby mógł się w nim zmieścić przerośnięty system korzeniowy wraz z glinianą grudką. W celu wczesnej adaptacji pirakantha jest najpierw intensywnie podlewana.
Przycinanie
Przycinanie jest szczególnie ważne dla krzewu. Dozwolone jest prowadzenie działań związanych z formowaniem korony i usuwaniem starych gałęzi przez cały rok, ale bardziej racjonalne jest wykonanie pierwszej fryzury na wiosnę.
Nie ma ścisłych zasad, jak przycinać pirakantę. Ważne jest, aby pozostawić kilka dużych kwiatostanów, aby w przyszłości przyniosły owoce. Powstawanie kwiatów i jagód następuje na pędach jednorocznych i wieloletnich. Jesienią przycinanie powtarza się. Jednocześnie pozbywają się zbyt gęstych gałęzi, w przeciwnym razie będą zakłócać dojrzewanie owoców. Przed zimowaniem pozostałe liście i pędy są odcinane.
Krzewy rosnące od dłuższego czasu w jednym miejscu należy okresowo przycinać. Aby nie ukłuć ani nie zranić rąk długimi kolcami, należy nosić rękawice ochronne. Niektórzy ogrodnicy wolą dekorować ściany domu pirakantami. Następnie pędy są przywiązywane do podpór i kierowane na wybraną stronę budynku. W takim przypadku przycinanie można pominąć.
Schronienie na zimę
Niektóre odmiany krzewów wykazują dobrą odporność na zimno i mróz. Pirakantha wąskolistna wytrzymuje zimowanie w regionie moskiewskim dość spokojnie, ale ogrodnicy zalecają bezpieczną zabawę i szczelne owinięcie kręgu przy pniu suchymi liśćmi. Jeśli system korzeniowy jest niezawodnie chroniony przed mrozem, wiosną krzew łatwo opamięta się i zacznie tworzyć zielone pędy.Zamrożone gałęzie są usuwane.
Hodowla pyracantha
Pyracantha rozmnaża się przez sadzonki lub nasiona. Siew odbywa się wiosną lub zimą. Materiał do sadzenia jest wstępnie utwardzony. W wyniku wyhodowania rośliny z nasion można zachować wyłącznie specyficzne cechy krzewu matecznego.
Często do hodowli stosuje się bardziej skuteczną metodę - sadzonki, która umożliwia pozostawienie niezmienionych cech zarówno gatunkowych, jak i odmianowych. Do tych celów wybiera się sadzonki zielone lub zdrewniałe, ale te pierwsze będą wymagały mniej czasu na ukorzenienie. Sadzonki zbiera się równolegle z przycinaniem wiosennym. Długość sadzonek powinna wynosić od 15 do 20 cm, odrywamy je od liści i kroimy do pojemnika z wodą, dodając kilka kropli specjalnego przyspieszacza wzrostu korzeni. Sadzonki sadzi się w zwilżonym piasku i przykrywa polietylenem. Sadzonki są na czas wietrzone i podlewane. Proces ukorzeniania trwa z reguły około 3 tygodni, ale sadzonki muszą być nadal uprawiane w szklarniach przez co najmniej rok. Po czym będą gotowe do przetrwania na świeżym powietrzu.
Jeśli w ogrodzie jest dorosła roślina, możesz spróbować rozmnażać za pomocą warstw. Wraz z nadejściem wiosennego upału najsilniejsze i najniższe gałęzie są wyginane do gleby i układane w płytkich rowkach, posypane ziemią. Latem warstwy są podlewane, a gleba w ich pobliżu jest poluzowana. Przed zimą pokrywają je suchymi liśćmi, aw marcu lub kwietniu są ostrożnie oddzielane od głównego krzewu i przesadzane w nowe miejsce.
Choroby i szkodniki
Praktycznie nie ma powodu, aby spodziewać się zagrożenia ze strony szkodników lub chorób. Zdarzają się jednak przypadki zarażenia pędów mszycami, co jest wynikiem złej pielęgnacji i warunków atmosferycznych. Możesz zatrzymać rozmnażanie mszyc, traktując krzew preparatami owadobójczymi. Zagrożeniem dla pędów jest również oparzenie bakteryjne, choroba nieuleczalna. W związku z tym kupując odmianę Pyracantha, warto dokonać wyboru na korzyść bardziej zrównoważonej kultury. Ze względu na nieprzestrzeganie warunków wzrostu roślina jest podatna na zarazę zarazy, która świadczy o rozprzestrzenianiu się infekcji grzybiczej. Zarodniki grzybów są niszczone przez opryskiwanie naziemnych części krzewu fungicydami, na przykład roztworem Fundazolu.
Wśród uprawianych gatunków najpopularniejsze są: pyracantha wąskolistna i pirakantha jasnoczerwona.
Pyracantha w projektowaniu krajobrazu
Ten zimozielony krzew charakteryzuje się obfitym i długim kwitnieniem. Podczas owocowania gałęzie usiane są jasnymi i atrakcyjnymi jagodami w postaci jabłek. Roślina jest sadzona jako żywopłot. Kolczaste ciernie pokrywające powierzchnię łodyg tworzą doskonałą naturalną ścianę do ochrony ogrodu na całym obwodzie.
Rodzaje i odmiany pyracantha
Pyracantha wąskolistna (Pyracantha angustifolia)
Krzew dorasta do 4 m wysokości. Liście są podłużne, do 5 cm długości, pomarańczowe kwiaty zebrane są w kwiatostany, których średnica sięga 8 mm. Popularne odmiany tego gatunku:
- Orange Glow - osiąga 2,5 m wysokości. Zielone liście pokrywają rzadkie gałęzie rośliny. Krzew kwitnie na początku maja.
- Golden Charmer - dorasta do 3 m wysokości. Odmiana odporna na suszę, kwitnie w maju.
Pyracantha jasnoczerwony (Pyracantha coccinea)
W naturze krzew ten rośnie głównie na polanach i lasach. Gatunek ten rozprzestrzenia się szeroko, dolne pędy rozrzucają się po ziemi. Osiąga wysokość zaledwie 2 m. Liście mają 4 cm długości, wiosną i latem zielone, jesienią czerwone. Gatunek ten nie znosi dobrze mrozu, dlatego potrzebuje dodatkowego schronienia na zimę. Owoce jadalne, koloru czerwonego. Popularne odmiany tego gatunku:
- Pyracantha Red Column to dość popularna roślina wśród ogrodników. Dorasta do 3 m.
- Red Cash - osiąga 2 m wysokości. Krzew o zielonych liściach i czerwonych owocach.
