Fioletowy jest bardzo popularny wśród profesjonalnych i początkujących kwiaciarni. Ta pięknie kwitnąca kultura jest zbierana i wymieniana, pokazywana na wystawach i używana do dekoracji pomieszczeń. Wielu miłośników roślin domowych chce ją zobaczyć w swoim domu, ale czasami zamiast oczekiwanego piękna dostają morze rozczarowań. Problemy tkwią w słabym kwitnieniu i pojawieniu się zażółcenia na liściach fiołka, wygląd roślin nie spełnia oczekiwań. Aby zapobiec takim problemom, konieczne jest poznanie przyczyn zażółcenia części arkusza i nie dopuszczanie do nich. W końcu żółte liście mogą nie tylko wpływać na ogólny wygląd, ale czasami prowadzą do śmierci fiołków.
Niewłaściwy system nawadniania
Fiołki wymagają regularnego i obfitego podlewania. Nie tolerują braku wilgoci i przesuszenia ziemnej śpiączki. Liście na roślinie najpierw więdną, następnie nabierają żółtawego odcienia i wysychają. Rośliny kwitnące również negatywnie reagują na przelewanie się wody do nawadniania. Miękkie, soczyste łodygi i korzenie zaczynają gnić. Pierwszą oznaką niewłaściwego podlewania są blade i żółknące liście. Przy nadmiarze wilgoci w glebie roślina obumiera bardzo szybko, zaczynając od systemu korzeniowego i dolnej części łodygi i chwytając całą nadziemną część kwiatu.
Ponieważ fiołki są bardzo wrażliwe na niedobór i nadmiar wody, doświadczeni hodowcy kwiatów zalecają nawadnianie za pomocą knota zamiast zwykłego nawilżania i drenażu. Aby to zrobić, potrzebujesz grubego sznurka wykonanego z materiału zatrzymującego wilgoć, który przechodzi przez pojemnik z rośliną i jest odprowadzany przez otwór drenażowy na dole do pojemnika z wodą. Ważne jest, aby woda w tym naczyniu była stała, a wtedy fiolet pobierze tyle wody, ile potrzebuje. Ta metoda wyeliminuje zwykłą wilgotność gleby i zaoszczędzi czas hodowcy.
Niedostateczne lub nadmierne oświetlenie
Zbyt jasne oświetlenie może również powodować żółknięcie liści fiołków. Dotyczy to zarówno naturalnego, jak i sztucznego źródła światła. Jego nadmiar i wysoki poziom oświetlenia (powyżej 3000 luksów) prowadzi do stopniowej utraty koloru liści i osłabienia ich dekoracyjności. Najpierw zielonkawy odcień zmienia się na żółtawy, następnie pojawiają się niezdrowe oznaki zewnętrzne, ogonki są rozciągnięte, a krawędzie liści zaczynają się zwijać. Nawiasem mówiąc, niski poziom oświetlenia (poniżej 2600 luksów) zatrzymuje kwitnienie lub sprawia, że jest on bardzo rzadki.
Środki zapobiegawcze obejmują prawidłowy dobór fitolampów i ich mocy, a także instalację sztucznego oświetlenia w okresie jesienno-zimowym w optymalnej odległości i wysokości od roślin domowych. W okresie wiosenno-letnim fiołki zaleca się trzymać w półcieniu i osłonić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, zwłaszcza w upalne godziny południowe.
Bezpośrednie światło słoneczne
Delikatne liście fiołków negatywnie reagują na bezpośrednie promienie słoneczne.Palące światło słoneczne pozostawia na ich powierzchni oparzenia słoneczne, które mogą przybrać postać lekkiego zażółcenia lub zmienić się w suche, ciemnobrązowe plamy. Soczyste blaszki liściowe w krótkim czasie nabierają bolesnego wyglądu i całkowicie umierają.
Rozpylanie wody
To paradoks, ale fiołki kochające wilgoć nie lubią zabiegów wodnych w postaci oprysków. Kiedy krople wody uderzają w płytki liści, kolor powierzchni liści zaczyna się zmieniać w miejscu, w którym gromadzi się wilgoć. Takie oparzenia mogą mieć różne kształty, ale reszta liścia pozostaje w swoim pierwotnym zdrowym stanie. Wniosek - fiołków nie można rozpylać!
Nieprawidłowa temperatura zawartości
Korzystna dla uprawy fiołków temperatura pokojowa waha się w granicach 20-26 stopni Celsjusza. Wraz ze spadkiem lub wzrostem dopuszczalnej normy temperatury zmienia się kolor liści, na powierzchni mogą pojawić się wodniste lub żółtawe plamy, co z czasem doprowadzi do śmierci całej rośliny. Takie zmiany temperatury często występują podczas przenoszenia pojemnika z kwiatem z mini szklarni na parapet. Liście przyzwyczajone do ciepłego powietrza podczas wentylacji stykają się z zimną szybą okienną lub wpadają pod strumień zimnego powietrza i reagują na takie zmiany wyglądu. Jednocześnie nic nie zagraża zdrowiu rośliny, pogarsza się tylko ogólny wygląd kultury. Gdy zostaną stworzone normalne warunki temperaturowe, roślina będzie nadal w pełni się rozwijać, a uszkodzone części można ostrożnie przyciąć.
Gdy temperatura powietrza w pomieszczeniu wzrośnie powyżej 28-30 stopni, istnieje duże zagrożenie dla życia całej rośliny. W takiej sytuacji należy podnieść poziom wilgotności w pomieszczeniu z roślinami za pomocą wytwornicy pary, palet z mokrą ekspandowaną glinką lub pojemników z wodą przy kwiatach, ale nie przez opryskiwanie. Takie podparcie flory szczególnie polecane jest latem.
Nieodpowiedni skład lub zubożenie gleby
Najbardziej odpowiednie podłoże, sprzyjające uprawie fiołków, powinno być lekkie, luźne, oddychające i lekko kwaśne w składzie. Kiedy gleba alkalizuje się, co często jest spowodowane użyciem twardej wody do nawadniania, płytki liściowe żółkną i odbarwiają się, a później nabierają brązowego odcienia i wysychają na końcach. Profilaktycznie zaleca się zakwaszenie wody do nawadniania kwasem cytrynowym lub octem. Kwaśność nie powinna zbytnio smakować. Jeśli woda do nawadniania osadzi się w pojemniku, można do niej dodać niewielką ilość torfu wysokiego, co również zmniejsza twardość wody. Kwiaciarnie twierdzą, że 1 gram torfu może zmniejszyć twardość wody o 1 stopień.
Nawet przy odpowiednim podlewaniu pożywka w doniczce z czasem wyczerpuje się, brakuje składników odżywczych. Żółte liście mogą dokładnie wskazywać na te problemy. Możesz go rozwiązać, zastępując mieszankę gleby w doniczce i stosując nawozy. Młode fiołki wymagają karmienia dużą zawartością azotu i potasu, a podczas tworzenia pąków wymagane są nawozy zawierające fosfor.
Przyczyny naturalne
W drugim roku życia fiołków następuje naturalne obumieranie dolnych liści. Ten proces nie powinien być masowy. Pożółkłe liście 1-2 nie są powodem do niepokoju i nie zagrażają życiu i zdrowiu kultury kwiatowej.
Różnorodne formy fiołków
Wśród ogromnej liczby odmian i odmian fiołków wyhodowano wiele różnorodnych form, których cechami wyróżniającymi są żółte krawędzie blaszek liściowych, plamy na powierzchni liści o żółtym odcieniu o różnych kształtach i konfiguracjach. Na pierwszy rzut oka takie rośliny (a zwłaszcza ich liście) wyglądają jak chore, ale ich powierzchnia pozostaje mocna, soczysta i nieuszkodzona. Różnorodność jest kilku rodzajów - korona, spontaniczna i mozaikowa.Każdy gatunek ma swoje własne cechy i charakterystyczne cechy.
Różnorodność korony pojawia się tylko na młodych blaszkach liściowych, zabarwiając je na różowo, kremowo, jasnozielono i żółto. Spontaniczna - może znajdować się w dowolnej części fioletu, nagle pojawiając się i równie nagle znikając. Po chwili pożółkły liść może zmienić się w bogatą zieleń. Mozaika - rozprowadzana w formie mozaiki na powierzchni wszystkich liści w rozetce liściowej.
