Boneset

Roślina Eupatorium to bylina z rodziny astrowatych. Chociaż kontynent północnoamerykański jest uważany za jego ojczyznę, kolce rozprzestrzeniły się w całej Eurazji, a nawet w Afryce. Rodzaj obejmuje kilkaset różnych gatunków, z których tylko około 120 ma opis.

Jego łacińska nazwa - Evpatorium - kwiat otrzymany od imienia jednego z pontyjskich władców, który jako antidotum użył jednej z odmian stromych. Słowo „poskonnik” pochodzi od „poskoni” - nazwy męskiej odmiany konopi. Istnieje pewne podobieństwo między liśćmi tych roślin.

Sok kostny jest bezpretensjonalny w pielęgnacji, odporny na nagłe zmiany temperatury, rzadko choruje i jest atakowany przez szkodliwe owady. Mało wymagająca i odporna na zimno roślina o pachnących kwiatach, jest szeroko stosowana do dekoracji ogrodów.

Opis stetoskopu

Drzewostany łodygowe to trawy lub krzewy, które mogą być zarówno bylinami, jak i jednorocznymi. Wysokość krzewów sięga 1-3 m, ale generalnie zależy od żyzności gleby. Silne, proste łodygi rozwijają się z potężnych kłączy stromych zboczy z liśćmi znajdującymi się naprzeciw siebie, naprzemiennie lub wirowo. Liście mają strukturę palcowatą lub pierzastą, same talerze mogą mieć różne kształty, a ich krawędzie są solidne i postrzępione. Końcówka liścia jest zwykle zwężona. Istnieją gatunki o gładkich, owłosionych lub szorstkich blaszkach liściowych.

Kwiaty stetoskopu pojawiają się bliżej połowy sezonu letniego. W tym czasie na wierzchołkach pędów powstają kosze małych rurkowatych kwiatów. Ich kolor jest różowy, liliowo-niebieski, biały, fioletowy lub fioletowy. Takie kosze tworzą złożone kwiatostany w postaci włosia, pędzli lub tarczek. Mają przyjemny aromat lipowo-waniliowy i przyciągają zapylacze na miejsce. Kwitnienie trwa do późnej jesieni. Po kwitnieniu owoc powstaje w postaci trądziku.

Krótkie zasady uprawy stetoskopu

Tabela przedstawia krótkie zasady uprawy stromego soku na otwartym polu.

Sadzenie stromego drzewa w otwartym terenie

Najlepszy czas na sadzenie

Do rozmnażania stetozy najczęściej używa się jej nasion. Ze względu na niewielki rozmiar zwykle wysiewa się je na sadzonki. Nasiona należy wcześniej rozwarstwić. Małe nasiona miesza się z zwilżonym piaskiem, wlewa do szklanego pojemnika i przechowuje w komorze na warzywa w lodówce przez około miesiąc.

Wysiew nasion stromych w otwartym terenie rozpoczyna się wczesną wiosną. Po lodówce nasiona wstępnie namoczono przez jeden dzień w jasnoróżowym roztworze nadmanganianu potasu. Następnie rozprowadza się je po powierzchni wilgotnej gleby, pogłębiając nie więcej niż 0,5 cm lub po prostu lekko posypując ziemią. Do siewu odpowiednia jest uniwersalna gleba do sadzonek. Pojemnik z nasionami przykrywa się szkłem, a następnie umieszcza w ciepłym miejscu. Każdego dnia schronienie należy lekko otworzyć w celu wentylacji, a także zetrzeć pojawiającą się kondensację. Należy monitorować wilgotność gleby. Sadzonki powinny pojawić się za około 2-3 tygodnie. Kiedy nasiona wykluwają się, szkło jest usuwane. Kiedy kiełki mają 4 prawdziwe liście, zanurza się je w doniczkach torfowych.

Sadzonki stromego soku sadzi się w ziemi od połowy maja, kiedy mrozy powrotne są całkowicie omijane. Możesz kupić gotowe sadzonki, w tym celu wybierz okazy, których system korzeniowy nie wykracza poza doniczkę. Ale zarówno rośliny domowe, jak i komercyjne będą wymagały wstępnego utwardzenia. Aby to zrobić, sadzenie przenosi się w powietrze na 10-12 dni, za każdym razem nieznacznie zwiększając czas ich pobytu poza domem. Sadzonki należy wynieść w kącie, osłoniętym od wiatru i silnych opadów.

Zasady lądowania

Co najlepsze, sok schodkowy będzie mógł rosnąć w otwartym i słonecznym miejscu. Chociaż roślina jest w stanie tolerować cień, w takich warunkach będzie miała słabsze kwitnienie i mniej wyraziste kwiaty. Nie jest też zbyt wybredny, jeśli chodzi o glebę, ale najpiękniejsze krzewy okażą się na dość pożywnej i luźnej glebie o neutralnej reakcji. Najgorsze dla rośliny są gleby piaszczysto-gliniaste i gliniaste.

Gleba do sadzenia musi być wcześniej przygotowana. Wykop łóżko, dodając tam kompost (3-5 kg ​​na 1 m2 M). Następnie w wypoziomowanej glebie wykonuje się otwory w odległości co najmniej pół metra. Ich głębokość powinna odpowiadać wielkości donic torfowych. Na dnie otworów należy położyć popiół drzewny i warstwę drenażową z kamyków lub keramzytu. Krzewy są umieszczane w otworach, a następnie puste przestrzenie są pokryte ziemią. Po posadzeniu gleba w ogrodzie jest lekko ubita, a następnie podlewana. Z góry możesz ściółkować nasadzenia torfem lub słomą.

Sadzonki zaczynają kwitnąć po 2 lub 3 latach uprawy. Możesz zdobyć rośliny kwitnące wcześniej na inne sposoby. Biel można rozmnażać dzieląc krzewy (wiosną i jesienią), a także sadzonki. Podział przeprowadzany jest co około 5 lat, przyczynia się to do odmłodzenia nasadzeń. Zaleca się to robić wiosną - aby podziały na pewno zdążyły się zakorzenić przed nadejściem jesieni. Wszystkie pędy są odcinane na krzakach na wysokości 20 cm, podlewane, a następnie wykopywane i dzielone tak, aby na każdej części pozostały co najmniej trzy punkty wzrostu. Skrawki są traktowane fungicydami, a następnie sadzonki są rozprowadzane w taki sam sposób jak sadzonki.

Sadzonki można ciąć w różnym czasie. W obszarze korzeni przycina się je wczesną wiosną, zanim liście zakwitną, używając odcinków od 5 cm wysokości razem z „piętą”. Sadzonki o wielkości 10-15 cm są wycinane z łodyg do końca czerwca. Do ukorzeniania należy użyć szklarni. Rootowanie odbywa się za miesiąc.

Pielęgnacja pnia kości

Pielęgnacja sadzonek obejmuje szereg podstawowych czynności: podlewanie i karmienie, pielenie i spulchnianie, a także okresowe kontrole roślin na obecność szkodników lub oznak choroby. Jeśli zastosujesz się do wszystkich zasad sadzenia i pielęgnacji stromego pola na otwartym polu, kwiat będzie wysoki, silny i zdrowy. A także przez długi czas będzie mógł zachwycać obfitym kwitnieniem i stanie się prawdziwą ozdobą ogrodu.

Podlewanie

Krzewy wymagają wilgotnej gleby, dlatego zwykle umieszcza się je w pobliżu stawów ogrodowych. Podlewanie zbocza będzie wymagane często i bardzo obficie - takie rośliny tolerują niewielką (ale nie stałą) stagnację wilgoci w glebie, a przedłużająca się susza może znacznie zaszkodzić nasadzeniom. Szczególnie ważne jest monitorowanie wilgotności gleby podczas rozwoju pędów. Gdy na łodygach utworzą się pąki, należy nieco zmniejszyć ilość podlewania.

Po podlaniu lub deszczach należy poluzować glebę obok krzaków, co zapobiegnie stwardnieniu wierzchniej warstwy gleby. Należy postępować ostrożnie, aby nie uszkodzić systemu korzeniowego. W trakcie rozluźniania miejsce jest również oczyszczane z chwastów. Ściółkowanie pomoże zmniejszyć liczbę takich procedur. Zwykle używa się do tego substancji organicznych.

Top dressing

W okresie letnim strome szopy są nawożone co najmniej trzykrotnie: wiosną, w czerwcu, a także podczas tworzenia pąków. Możesz używać zarówno złożonych kompozycji mineralnych, jak i słabo rozcieńczonych dziewanny lub ptasich odchodów. Wszystkie nawozy są stosowane w postaci płynnej. Wlewa się je bezpośrednio pod korzenie krzewów, aby krople nie spadały na liście i kwiaty.

Podwiązka

Krzewy Bonebrush mają dość dużą wysokość, więc nasadzenia mogą leżeć od silnych wiatrów. Aby temu zapobiec, musisz przywiązać je do podpór lub umieścić je z wyprzedzeniem przy ścianie lub ogrodzeniu.

Przycinanie

Stok nie wymaga przycinania kształtowego, ale należy usunąć z niego zwiędłe kwiatostany, aby uniknąć samosiewu. Spadki temperatury nie są straszne dla krzewów. Większość rodzajów stromych krzewów ma doskonałą mrozoodporność i może zimować bez schronienia, pod warstwą śniegu. Jeśli istnieje ryzyko zimy z niewielką ilością śniegu lub uprawiana odmiana nie jest wystarczająco odporna na zimno, można nasadzić materiałem okrywającym.

Jesienią zaleca się przycinanie wysuszonych łodyg na wysokość około 10 cm, ale czasami do celów dekoracyjnych pozostawia się je nietknięte.

Zimowanie

Po całkowitym ścięciu łodyg należy obszar, na którym pozostały korzenie stromy, zasypać suchymi liśćmi, torfem lub sianem. Pozwoli to roślinie dobrze przetrwać zimę i cieszyć się kwitnieniem w przyszłym roku. Odmiany mniej odporne na zimno należy przykryć specjalnym materiałem okrywającym, który pomoże z łatwością przetrwać zimowe mrozy.

Szkodniki i choroby

Sok kostny ma dobrą odporność i rzadko jest dotknięty zarówno chorobami, jak i szkodnikami. Czasami nasadzenia mogą zostać uszkodzone przez kopaczy liści, które są trudne do usunięcia nawet przy pomocy skutecznego środka owadobójczego. Takie krzaki należy wyciąć, usuwając wszystkie obszary dotknięte przez górników, a resztę do przetworzenia. Jeśli procedura zadziała, roślina szybko wyzdrowieje.

W ramach profilaktyki każdej choroby ważne jest przestrzeganie wszystkich zasad sadzenia rolniczego.

Trudności w uprawie soku kostnego

• Jeśli planujesz kupić sadzonki, to zdecydowanie musisz zwrócić uwagę na to, że cały system korzeniowy musi znajdować się w doniczce, ale w żadnym wypadku poza nim, ponieważ z takiej sadzonki nie wyrośnie silna i zdrowa roślina. Uważa się to za rażące naruszenie w uprawie sadzonek, takie sadzonki nie kwitną dobrze i są atakowane przez owady i są dotknięte infekcjami.
• Sok kostny wyróżnia się długim kiełkowaniem. Dlatego nasiona mogą kiełkować do początku maja i zjawisko to jest uważane za całkiem normalne i akceptowalne.
• Jeśli wybierzesz niewłaściwe miejsce do sadzenia stromego, to z powodu braku światła słonecznego kwiaty będą małe, a korony będzie bardzo mało.Okres kwitnienia można również znacznie skrócić.

Metody hodowli stetoskopów

Dzielenie buszu

Najłatwiejszym sposobem na zdobycie nowych młodych roślin z krzewu jest podzielenie buszu. Procedurę dzielenia buszu należy przeprowadzać raz na 5 lat. Optymalny czas to wiosna i jesień. Oczywiście warto preferować sadzenie wiosenne, ponieważ latem i jesienią młode rośliny będą miały czas na zakorzenienie się dobrze przed nadejściem mrozów.
Pędy należy odciąć pozostawiając ok. 20 cm Krzew dobrze podlać, po czym można go wykopać. Evpatorium ma zwykle potężne kłącze, dlatego warto wcześniej przygotować małą piłę. Każda sadzonka musi mieć minimum 3 punkty wzrostu. Skrawki należy traktować środkiem grzybobójczym. Młode krzewy należy sadzić we wcześniej przygotowanych dołkach.

Rozmnażanie przez pędy

Ta metoda hodowli stetoskopów polega na zastosowaniu regeneracji nerek. Należy je ściąć wiosną wraz z częścią kłącza, gdy pędy osiągną 5 cm wysokości. Następnie pąki sadzimy w pojedynczych doniczkach lub wspólnym pojemniku na sadzonki, ale w tym przypadku należy zachować odległość między pąkami 7 cm Sadzonki wymagają cieniowania i umiarkowanego podlewania. Po miesiącu nerki się zakorzenią, a następnie można przeszczepić na otwarty teren.

Sadzonki

Innym sposobem wegetatywnego rozmnażania stromego jest ukorzenianie zielonych sadzonek. Sadzonki ścinane są latem, pod koniec czerwca. Długość sadzonek powinna wynosić 10-15 cm i mieć co najmniej 3 punkty wzrostu. Sadzonki należy sadzić w mieszance piasku i torfu, a na wierzchu należy je przykryć polietylenem, tworząc w ten sposób efekt szklarni. Rootowanie trwa około 1 miesiąca.

Rodzaje i odmiany stetoskopów ze zdjęciami i opisami

Sok konopny (Eupatorium cannabinum)

Gatunek żyje w krajach europejskich w pobliżu strumieni, na łąkach lub na terenach podmokłych. Eupatorium cannabinum formuje pędy do 1 m wysokości, choć jest też krótkie. Liście rozszczepione na palce znajdują się na małych ogonkach i zawierają 3-5 płatów. Kwiatostany na wierzchołkach pędów mają postać łusek lub wiech i składają się z koszy z różowymi kwiatami. Roślina jest uważana za trującą, ale jest stosowana jako część ludowych leków leczniczych. Najczęstsze tego rodzaju formy:

• Album - stetoskop o białych kwiatach.
• Variegatum - tworzy krzewy do 75 cm wysokości. Liście mają falistą białą obwódkę wzdłuż krawędzi talerzy. Kolor kwiatów jest ostry róż.
• Flore Pleno (lub Plenum) - kwitnienie tej formy uważa się za dłuższe, a kwiatostany składają się z podwójnych kwiatów. Krzewy dorastają do 1,6 m wysokości.

Sok kostny (Eupatorium rugosa)

Gatunek ten wyróżnia się owalnymi liśćmi, znajdującymi się naprzeciwko łodyg. Krawędzie liści są postrzępione. Eupatorium rugosa ma białe kwiaty. Najpopularniejsze odmiany:

• Brownlaub - tworzy krzewy do 1,5 m wysokości. Kolor pąków i świeżych liści jest brązowy.
• Chocolet - odmiana odporna na zimno o błyszczących liściach z brązowo-brązowym odcieniem. W tym samym czasie świeże liście są nieco fioletowe. W drugiej połowie lata na krzakach tworzą się drobne białe kwiatki.

Purpurowy gulasz (Eupatorium purpureum)

Gatunek tworzy krzewy do 1,5 m wysokości. Eupatorium purpureum ma zielone łodygi z niebieskim odcieniem. Owalne liście są owłosione i tworzą zwoje. Każdy arkusz ma spiczastą końcówkę i ząbkowaną krawędź. Kwiatostany tarczy osiągają do 20 cm średnicy. Składają się z małych koszy pomalowanych na różne odcienie fioletu i różu. Główne odmiany:

• Mały Joe - Rośliny o wysokości jednego metra z przytłumionymi różowymi kwiatostanami.
• Mały czerwony - pędy kształtują się do 1 m wysokości, ich kwiatostany są pomalowane na ciemnoróżowy kolor.

Sok kostny (Eupatorium maculatum)

Gatunki północnoamerykańskie żyjące w lasach lub łąkach w pobliżu zbiorników wodnych. Eupatorium maculatum tworzy potężne pędy do 1,8 m wysokości. Wydłużone liście ułożone są w okółki. Kwiatostany są zwykle fioletowe.Najbardziej znane odmiany tego gatunku:

• Album - pędy osiągają 2 m wysokości, kwiatostany są szaro-białe.
• Atropurpureum - pędy są ciemnoczerwone, ich wysokość ok. 2 m. Kwiaty różowawo-fioletowe.
• Barterd Bride - duże krzewy do 2,4 m są uzupełnione białymi kwiatostanami.
• Big Umbrellaz - wielkość roślin osiąga 1,8 m. Łodygi są czerwonawe, uzupełnione dużymi szaro-różowymi kwiatostanami.
• Przejście - pędy są zabarwione na czerwono, a ich wysokość sięga 1,5 m. Spektakularne kwiatostany to liliowo-różowe kwiaty.
• Karin - Krzewy wielkości 2 metrów mają kwiatostany, pomalowane na delikatny kolor lawendy.
• Purple Bash - odmiana osiąga 1,5 m wysokości. Pędy mają głęboki czerwony odcień. Kwiatostany są liliowo-różowe, ale mniejsze niż te u Bramy stromej.
• Fantom - hybryda z ciemnymi pędami. Wysokość krzewów nie przekracza 1 m. Kwiaty są pomalowane na stonowany fiolet.

Szkielet w projektowaniu krajobrazu

Drzewostany uprawiane są jako nasadzenia solo lub grupowe lub zamieniają je w roślinę tła, obok której krótsze kwiaty będą dobrze wyglądać. W tym celu krzaki można umieścić na środkowym poziomie mixborderu. Dobrymi sąsiadami do takich nasadzeń są między innymi astilbe, liliowiec, buzulnik, rudbeckia i echinocea. Sok kostny dobrze komponuje się również ze zbożami, a także zamienia się w doskonałą przynętę dla motyli.

Zarośla bonewood mogą ozdabiać przybrzeżne obszary stawów ogrodowych. Ze względu na wysokość krzewów często wykorzystuje się je również do maskowania obiektów ogrodowych, które należy ukryć.

Do cięcia można wykorzystać piękne kwiatostany stromej łodygi - długo pozostają w wodzie. Ponadto kwiaty lub gałązki mogą być używane do tworzenia kompozycji kwiatowych i kompozycji kwiatowych. Jeśli nadziemna część brzozy nie zostanie odcięta na zimę, duże krzewy zachowają swój dekoracyjny efekt nawet po wyschnięciu pod śniegiem.