Drób (Ornithogalum) lub ornithogalum to bylina zielna, bulwiasta, należąca do rodziny szparagów, licząca prawie 150 gatunków i odmian. Niektóre z nich zawierają w swoim składzie substancje toksyczne, ale są też takie, których kiełki i cebulki są spożywane i wykorzystywane jako surowce lecznicze.
W różnych krajach, w języku ludowym, roślina ta nazywana jest „ptasim mlekiem”, „mleczną gwiazdą”, „gwiazdą betlejemską”, „indyjską cebulą” i jest uważana za roślinę bardzo pożyteczną. W warunkach naturalnych byliny wolą rosnąć na obszarach o klimacie umiarkowanym i subtropikalnym. Te niezwykłe kwiaty można znaleźć w krajach Afryki, Ameryki, Azji i Eurazji.
Opis drobiu kwiatowego
Średnia wysokość fermy drobiu wynosi od 30 do 80 cm, średnica cebulek 3-5 cm. Hodowla składa się z blaszek liściowych, licznych strzał kwiatowych, kwiatostanów racemose lub corymbose bezwonnych kwiatów białych, różowych lub żółtych oraz owoce z płaskimi czarnymi nasionami. Okres kwitnienia rozpoczyna się w pierwszych dniach maja i trwa 3-4 tygodnie.
Sadzenie fermy drobiu na otwartym terenie
Nawet początkujący w kwiaciarstwie może wyhodować fermę drobiu w ogrodzie lub na kwietniku. Nie wymaga to specjalnego doświadczenia, ponieważ roślina jest dość bezpretensjonalna, a opieka nie zajmuje dużo czasu i wysiłku.
Nasiona i cebulki mogą być używane jako materiał do sadzenia. W przypadku rozmnażania nasion okres kwitnienia nastąpi dopiero w czwartym lub piątym sezonie, dlatego preferowane są cebulki.
Cebule należy sadzić na zewnątrz późnym latem lub wczesną jesienią. Cebule sadzi się w przygotowanych dołkach na głębokość 6-10 cm, posypuje ziemią, podlewa. Odległość między nasadzeniami ok. 20 cm Pierwsze pędy powinny pojawić się wczesną wiosną.
Pielęgnacja drobiu w ogrodzie
Lokalizacja
Dla korzystnego wzrostu i pełnego rozwoju fermy drobiu odpowiednie są obszary słoneczne i półcieniste. Bardzo ważne jest, aby gleba była przepuszczalna dla wilgoci. Gliniasta gleba jest niepożądana, ale piaszczysta będzie idealna dla fermy drobiu.
Podlewanie
Konieczne jest regularne podlewanie fermy drobiu, ale w umiarkowanych ilościach, ponieważ cebulki nie tolerują nadmiaru wilgoci i może rozpocząć się ich gnicie. Nadmiar wody podczas podlewania wpłynie na wygląd roślin: na liściach pojawi się zażółcenie, a pąki odpadną bez otwierania. W okresie kwitnienia i tworzenia skrzynek owocowych konieczne jest podlewanie kwiatów w minimalnych ilościach.
Top dressing i nawozy
Jeśli w ogrodzie lub na rabacie znajduje się żyzna, pożywna gleba, nie jest wymagane dodatkowe nawożenie roślin. W innych przypadkach nawozy organiczne można aplikować po zakończeniu kwitnienia lub wraz z nadejściem jesieni (raz w sezonie).
Transfer
Konieczne jest przeszczepianie kultury w nowe miejsce co 5-6 lat.W tym czasie na głównych cebulach pojawia się duża liczba cebul potomnych, co negatywnie wpływa na wygląd roślin. Kwiat wykopuje się pod koniec sierpnia lub wczesną wiosną, dzieci są oddzielane i sadzone osobno na otwartych łóżkach.
Przygotowanie do okresu zimowego
Gatunki roślin o wysokiej odporności na zimno po kwitnieniu pozbywają się masy liściowej i pozostawiają na zimę na otwartym polu. Ciepłolubne odmiany drobiu, a także w regionach o mroźnych i bezśnieżnych zimach, zaleca się przykrywanie roślin warstwą ściółki opadłych liści lub gałęzi świerkowych. W surowym klimacie nie warto ryzykować upraw, wskazane jest wykopanie cebul z nadejściem jesieni i przechowywanie ich w piwnicy lub piwnicy. Zaleca się sadzenie każdej cebuli w osobnym naczyniu z mieszanką składników odżywczych torfu i piasku. Wczesną wiosną materiał do sadzenia można przenieść na klomb.
Reprodukcja fermy drobiu
Najpopularniejszym i najskuteczniejszym sposobem rozmnażania fermy drobiu jest użycie do sadzenia cebul potomnych. Niektórzy ogrodnicy z powodzeniem używają nasion do siewu w otwartym terenie lub do uprawy sadzonek. Ta metoda ma swoje własne cechy i zasady, a także będzie wymagać więcej czasu i problemów.
Metoda beznasienna polega na wysiewie nasion fermy drobiu na zimę na otwartym terenie w celu ich naturalnego rozwarstwienia. Wiosną z nasion wyjdą przyjazne pędy.
W przypadku uprawy sadzonek nasiona wysiewa się wczesną wiosną w skrzynkach do sadzenia lub pojedynczych kubkach. Mieszanka gleby powinna być lekka i luźna. Pielęgnacja polega na regularnym nawilżaniu gleby i wystarczającym oświetleniu. Gdy pojawią się 3-4 pełnoprawne liście, można rozpocząć procedury utwardzania. W tym celu pojemniki z młodymi roślinami są codziennie wyprowadzane na świeże powietrze, stopniowo wydłużając czas „spaceru”. Kiedy sadzonki mogą spędzać na ulicy przez całą dobę bez negatywnych konsekwencji, można je przenieść do ogrodu kwiatowego lub klombu do samodzielnej egzystencji.
Choroby i szkodniki
Zgnilizna korzeni, jedna z prawdopodobnych chorób bylin, występuje tylko w wyniku niewłaściwego podlewania. Inne choroby nie są straszne dla fermy drobiu. Możliwe szkodniki to przędziorków i mszyce. Gdy się pojawią, plantacje kwiatowe zaleca się traktować specjalnymi preparatami - np. „Aktofit”, „STOP roztoczy”, „Biotlin”.
Przydatne właściwości fermy drobiu
Drób ptasi czubaty jest uważany za jeden ze znanych gatunków w medycynie ludowej, ponieważ wszystkie części rośliny są obdarzone licznymi właściwościami użytkowymi i leczniczymi już w drugim roku życia. Do leczenia użyj cebul, kwiatów, liści, soku. Ta kwitnąca bylina zabija zarazki, wirusy i bakterie, leczy drobne skaleczenia i pęknięcia, łagodzi obrzęki, zmniejsza ból przy siniakach, łagodzi bóle głowy i stawów, usuwa sole i zwalcza stany zapalne stawów, a także oczyszcza i dezynfekuje powietrze w pomieszczeniu.
Rodzaje i odmiany drobiu ze zdjęciami i nazwami
Wszystkie gatunki i odmiany mają swoje własne cechy i indywidualną atrakcyjność, ale nadal można wyróżnić najpopularniejsze i najbardziej znane wśród hodowców kwiatów.
Drób Drób duży - występuje na Kaukazie, składa się z luźnych, racemicznych kwiatostanów o białym odcieniu i jasnozielonych liściach.
Opadający drób - widok sięga pół metra wysokości, znany jest w kulturze od XVI wieku. Cechy - liście o szaro-zielonym odcieniu, kwiatostany o jasnym odcieniu 5-12 kwiatów.
Drób arabski - gatunek znany w kulturze od drugiej połowy XVI wieku i popularnie zwany „jastrzębim mlekiem”, najczęściej występuje w naturalnym środowisku Izraela. Roślina składa się z podstawowych liści o jasnozielonym odcieniu, zebranych w rozetę, długiej szypułki o wysokości ponad osiemdziesięciu centymetrów i kwiatostanów o białym odcieniu małych kwiatów o średnicy około 5 cm.
Drób ptasi ogoniasty - gatunek leczniczy o rozłożystych liściach do osiemdziesięciu centymetrów długości i racemicznych białych pachnących kwiatostanach.
Piramidalna budka dla ptaków - gatunek znany jest w kulturze od drugiej połowy XVI wieku. Składa się z bujnych kwiatostanów - pędzli, w których znajduje się do stu kwiatów. Wysokość rośliny - 30-100 cm.
Poultry Boucher - nazwany na cześć słynnego niemieckiego botanika i rozprowadzany na brzegach rzek w Mołdawii, na Bałkanach, w Azji Mniejszej i w Rosji. Średnia wysokość wynosi 40-50 cm, składa się z jasnozielonych liści o szerokości do półtora centymetra i racemowatych kwiatostanów o 20-50 małych kwiatach.
Pirenejska budka dla ptaków - może rosnąć na twardych glebach skalistych, występuje na zboczach i skrajach lasów, na polach i wzdłuż trasy na Półwyspie Krymskim i na Kaukazie. Średnia wysokość - około 1 m. Cechy - liściaste talerze o szaro-zielonym odcieniu, bujne białe kwiatostany, składające się z kilkudziesięciu małych kwiatów (od 3 do 9).
Drób parasolowy - gatunek składający się z kwitnących parasoli o białym odcieniu i osiągających wysokość ok. 20 cm, popularny w wielu krajach Europy.
Ptaszarnia Fischera - nazwa rośliny pochodzi od popularnego w XIX wieku botanika. Występuje naturalnie w Kazachstanie, w niektórych regionach Rosji, a także w regionach zachodniej Syberii. Średnia wysokość 50-60 cm Kwitnie białymi kwiatami zebranymi w racemiczne kwiatostany powyżej 20 cm długości.
Ogród drobiu w Narbonne - gatunek preferujący obszary z gliniastą glebą. Funkcje - kwitnie wczesnym latem, liniowe jasnozielone liście, kwiatostany - pędzle z 40-50 białych kwiatów.
Wątpliwa budka dla ptaków - gatunek pochodzenia południowoafrykańskiego, charakteryzujący się piramidalnymi racemozowymi kwiatostanami małych kwiatów o jasnożółtych, pomarańczowych, białych i czerwonych odcieniach. Służy do wykonywania świątecznych bukietów i dekoracji pokojów, ponieważ kwiaty pozostają świeże i atrakcyjne przez długi czas. Popularne odmiany - „Sunshine”, „Ballerina”.
Wagi Birdhouse - gatunki niewymiarowe, osiągające nie więcej niż 10 cm wysokości. Składa się z oliwkowych liści, szypułki o długości około 5 cm i trzech małych białych kwiatów.
Ptaszarnia Saundersa - ciepłolubny i kochający wilgoć gatunek pochodzenia afrykańskiego o ciemnozielonych lub szarawych liściach o długości około 50 cm, metrowych łodygach i piramidalnych kwiatostanach o białym lub kremowym odcieniu. Służy do sporządzania kompozycji kwiatowych.
