Miotła

Miotła

Miotła (Cytisus) to rozłożysty kwitnący krzew należący do rodziny motylkowatych. Dzikie nasadzenia występują w zachodniej Syberii, Europie lub Afryce. Krzewy wyróżniają się wczesnym kwitnieniem i bujną koroną. Miotły nauczyły się rosnąć w ogrodzie i mieszkaniach.

Według starożytnych legend Celtów roślina jest symbolem dobrego samopoczucia i oczyszczenia. Poświęcili mu nawet cały miesiąc, aby ludzie mogli pozbyć się swoich grzechów, nałogów i oczyścić swoje dusze. Obecnie kultura ta jest uważana za wspaniałego ogrodnika dla ogrodu, który ma właściwości miododajne i lecznicze.

Opis rośliny

Opis rośliny miotły

Krzewy lub drzewa miotły osiągają wysokość 0,5-3 m, jeśli nie są przycinane. Pędy są chronione zieloną warstwą drewna. Istnieją gatunki, które mają krótkie włosie lub srebrzysty wzór zamiast gładkiej kory. Młode osobniki mają elastyczne gałęzie. Pochylają się ku ziemi z powodu ciężkości liści i kwiatów.

Rodzaj miotły składa się z grupy gatunków liściastych i zimozielonych. Liście siedzą w regularnej kolejności na krótkich łodygach. Talerze są trójpłatowe, pomalowane na intensywny zielony odcień. U góry liście często zrastają się w jedną całość. Wielkość talerzy to około 3-4 cm.

Roślina kwitnie wczesnym latem. Kwiatostany pozostają na krzakach przez miesiąc. Opracowano również odmiany, które rozpuszczają główki pąków na krótko przed utworzeniem liści. Małe kwiatostany gromadne wywodzą się z pachowej części listowia i są rozmieszczone wzdłuż całego pędu. Gąbczaste pąki ładnie pachną. Kolor kwiatów jest przeważnie biały, kremowy, żółty lub różowy. Kielich utworzony z delikatnych płatków wygląda jak dzwonek lub rurka. Wielkość kwiatu ok. 2-3 cm Długi pręcik z jajnikiem wystającym pośrodku kielicha.

Po zakończeniu procesu zapylania krzewy owocują w strąkach o małych nasionach wypełnionych drobnymi fasolkami. Ściany kapsuły pękają i wiele niełupów wylewa się na ziemię.

Alkaloidy znajdują się w tkankach miotły. Substancja ta wdychana w dużych dawkach ma negatywny wpływ na organizm, dlatego lepiej jest umieścić roślinę z dala od zwierząt i dzieci. Po kontakcie z liśćmi i kwiatami koniecznie spłucz ręce.

Rodzaje i odmiany miotły ze zdjęciem

Źródła literackie wspominają o 50 rodzajach krzewów.

Miotła rosyjska (Cytisus ruthenicus)

Rosyjska miotła

Proste lub zakrzywione gałęzie miotły rosyjskiej osiągają długość do 1,5 m. Pokryte są małymi owalnymi, czasem lancetowatymi liśćmi i podzielone są na kilka płatów. Liście zawierają kolczaste ciernie. Z zatok wyłaniają się żółtawe kielichy.

Miotła koronowa (Cytisus scoparius)

Miotła

Należy do gatunków liściastych i wykazuje odporność na niskie temperatury. Cienkie pędy szeroko rozprzestrzeniające się na boki i osiągające długość ok. 3 m. Pędy młodych krzewów pokryte są czerwoną, wełnistą korą. Wąskie pąki wielkości około 2 cm składają się z bladożółtych płatków.Wśród najpopularniejszych odmian miotły warto podkreślić:

  • Burkwoodi o szkarłatnych kwiatach z żółtą obwódką;
  • Andreanus Splendens z plamistymi cytrynowo-czerwonymi pąkami;
  • Lena, w której szkarłatne kielichy kwiatostanów mają złoty pasek na całej długości.

Pełzająca miotła (Cytisus decumbens)

Pełzająca miotła

Gatunek ten rośnie na terenach górskich. Wysokość pędów jest mniejsza niż w przypadku innych upraw. Łodygi przylegają do ziemi i mogą się zakorzenić. Struktura pędów jest żebrowana. Kolorystyka utrzymana jest w odcieniach zieleni. Kształt talerzy jest owalny, a także lancetowaty. Spód liści pokryty gęstym pokwitaniem. Kwiatostany ukryte w kątach zbierają się w luźne wiechy. Mała korona, pomalowana na żółto, osiąga zaledwie 1,5 cm długości, miotła kwitnie wczesną wiosną. Na początku lata fasola dojrzewa. Kultura może wytrzymać lekkie mrozy, ale mocne zimy powodują zamarzanie krzewów.

Wczesna miotła (Cytisus praecox)

Wczesna miotła

Zakrzywione pędy o długości 1-1,5 m tworzą rozłożystą koronę, aw maju ozdobione są jasnożółtymi kwiatami, wydzielającymi zawrotny, trwały aromat. Bladozielone lancetowate liście rosną 1-2 cm.

Ze względu na swoją wyjątkową dekoracyjność na szczególną uwagę zasługuje odmiana Boskop Ruby, wyhodowana z wczesnej miotły. Rozległe, szerokie pędy z czasem zamieniają się w duży, bujny krzew o długości do 1,5 m. Liście delikatne, zielone, wydłużone lub lancetowate. Płatki są rubinowe na zewnątrz i różowe od wewnątrz.

Rosnąca miotła

Rosnąca miotła

Uprawiane gatunki miotły są hodowane metodą nasienną, ukorzenianiem sadzonek, a także sadzonkami. Uprawa roślin z nasionami pozwala uzyskać dobry wynik. Krzewy mogą siać samodzielnie. Zbiór materiału odbywa się jesienią, kiedy strąki są w pełni dojrzałe. Wiosną moczy się je w ciepłej wodzie przez dwa dni. Następnie możesz siać w wilgotnej glebie.

Ogrodnicy zalecają wstępne rozwarstwienie nasion przez 2 miesiące, aby sadzonki były zdrowsze i nie chore. Nasiona zanurza się w glebie na 1 cm w odstępach od 4 do 6 cm, a pojemniki na nasiona umieszcza się pod rozproszonym światłem w temperaturze pokojowej. Po zdobyciu kilku liści sadzonki nurkują w oddzielnych doniczkach.

Krzewy staną się znacznie bardziej bujne i atrakcyjniejsze, jeśli zostaną z czasem uszczypnięte. W czerwcu sadzonki przenosi się do pojemnika o jeden rozmiar większego. Kiedy rośliny mają trzy lata, zaczynają przeszczepiać na otwarty teren. Jeśli w trakcie tego procesu korzenie zostaną przypadkowo uszkodzone, miotła może się nie zakorzenić. Dlatego ważne jest, aby na korzeniach pozostawić gliniastą grudkę.

Do praktyki sadzonek wybiera się miesiące letnie, kiedy kończy się kwitnienie. Pędy kroi się na kawałki, zachowując 2-3 liście. Liście należy przeciąć na pół. Sadzonki zanurza się w torfie zmieszanym z piaskiem, a pojemniki przechowuje się w pomieszczeniu w temperaturze nie niższej niż + 18 ° C. Rośliny potrzebują rozproszonego światła. Aby zachować wilgoć, sadzonki są pokryte przezroczystą folią. Uformowanie korzeni zajmie około 1-1,5 miesiąca. Następnie film jest usuwany. Sadzonki kiełkują w temperaturze pokojowej aż do wiosny.

Do rozmnażania miotły używa się zdrowych dorosłych krzewów przez układanie warstw. Pędy znajdujące się poniżej są opuszczane na ziemię i mocowane w tej pozycji, wylewając ziemię na wierzch. Wiosną przyszłego roku nastąpi ukorzenienie warstwy. Następnie jest oddzielany i ostrożnie przesadzany na stałe miejsce.

Sadzenie Raktinika

Sadzenie Raktinika

Miotła ostro reaguje na przeszczep, dlatego najmniejsze uszkodzenie lub przesuszenie części korzeniowej jest przyczyną zahamowania wzrostu i rozwoju. Byliny, które były w jednym miejscu przez długi czas, nie powinny być dotykane. Gleba jest wybierana luźno z zawartością składników odżywczych. Mowa o podłożach lekko kwaśnych lub obojętnych. Do tych celów doskonale nadają się torf, kompost, darń lub piasek.Kopiąc miejsce do sadzenia miotły, jednocześnie stosuje się nawozy mineralne.

W otworach układa się drenaż: kamyki lub łamaną cegłę. Sadzonki są starannie pogłębione, bez przykrywania szyjki korzeni ziemią. Nasadzenia grupowe organizowane są z uwzględnieniem preferencji dotyczących krótkich odległości i różnorodności. Z reguły zachowują odległość od 30 do 50 cm.

Pielęgnacja miotły

Pielęgnacja miotły

Opieka nad Raktinikiem nie nastręcza żadnych trudności. Jedynym warunkiem jest prawidłowe miejsce lądowania. Sadzonki potrzebują rozproszonego światła. Promienie słoneczne powinny dotykać liści tylko rano i wieczorem; w upalne popołudnie na liściach mogą powstawać oparzenia. Zwierzęta są umieszczane na parapetach skierowanych na wschód lub zachód. Krzewy ogrodowe będą dobrze się rozwijać, gdy będą chronione przed przeciągami. Odmiany, które słabo tolerują niskie temperatury, hoduje się w doniczkach i latem przestawia w ogrodzie. Po zakończeniu sezonu miotłę przenosi się na werandy lub inne zamknięte pomieszczenia, w których temperatura otoczenia wynosi od +10 do + 15 ° C.

Roślina może wytrzymać długotrwałą suszę i lekkie zalanie gleby. W naturze krzewy występują w pobliżu zbiorników wodnych, więc korzenie nie boją się wiosennych powodzi. Jednak stały nadmiar wilgoci jest przeciwwskazany w przypadku sadzonek. To samo dotyczy blisko położonych wód gruntowych. Podlewanie zapewnia się w okresach suchej pogody.

W celu uzyskania bujnej korony i obfitego kwitnienia wykonuje się regularne karmienie. Zaleca się stosowanie humusu lub nawozu z masą traw rozcieńczoną wodą. Latem odbywają się 2-3 sesje.

Roślina wie również, jak przeciwdziałać chorobom i szkodnikom. Rzadko łodygi zarażają się mączniakiem prawdziwym. Siarczan miedzi, który spryskuje się naziemnymi częściami krzewów, pomaga powstrzymać rozprzestrzenianie się grzyba. Liście przyciągają ćmy grzybicy. Szkodniki są usuwane przez opryskiwanie chlorofosem.

Miotła w projektowaniu krajobrazu

Miotłę sadzi się w grupach lub pojedynczo. Kaskady świeżych kwiatów doskonale ozdobią wyblakły wiosenny ogród. Zaleca się sadzić obok krzewów drzewa iglaste, wrzos, konwalie lub lawenda... Gęste zarośla miotły tworzą smukły żywopłot.

Komentarze (1)

Radzimy przeczytać:

Jaki kwiat wewnętrzny lepiej podać