Ratibida lub lepakhis to słonecznik z rodziny astrowatych lub astrowatych. W kulturze najczęściej uprawiane są kolumny „meksykański kapelusz” ratibid i „sombrero” ratibid. Rośnie naturalnie w Ameryce Środkowej i Północnej.
Opis Ratibida
Ratibida może być zarówno dwuletnia, jak i wieloletnia. Część naziemna pokryta jest małymi włoskami. Łodyga jest wyprostowana, rozgałęziona, szorstka i liściasta. Rośnie od trzydziestu do stu dwudziestu centymetrów wysokości. Roślina ma pręt i rozgałęziony system korzeniowy. Liście o szaro-zielonym odcieniu rosną od trzech do piętnastu centymetrów długości. Koszyczki przypominają kwiaty rudbekii: środek w kształcie stożka składa się z kwiatów rurkowych, z których zwisają promieniste kwiaty języczkowate. Kwiaty mogą być żółte, czerwono-brązowe, brązowe, czerwone z żółtymi lub brązowe z fioletem. Kwiaty nie otwierają się od razu, ale po kolei, zaczynając od dołu i idąc do góry. Owocem jest skrzydlaty niełupek o długości do czterech milimetrów.
Uprawa ratibidu z nasion
Możesz hodować Ratibida metodą sadzonkową i bez sadzonek. Nasiona rośliny należy sadzić na otwartym terenie, zarówno jesienią, jak i wczesną wiosną, w zmrożonej glebie. Aby przed zimą posadzić nasiona rośliny, nie trzeba ich specjalnie przygotowywać, wystarczy je równomiernie rozprowadzić w przygotowanym rowku, posypać piaskiem i zaizolować świerkowymi gałązkami.
Uprawa szczurów z nasion wiosną wymaga obowiązkowej stratyfikacji. Aby to zrobić, musisz umieścić nasiona w dolnej szufladzie lodówki na trzydzieści dni. Ale najlepiej jest preferować metodę uprawy sadzonek. Najlepszy czas na sadzenie nasion to połowa lutego. Sadzonki są bardzo trudne do pozostawienia po przesadzeniu, dlatego lepiej jest natychmiast sadzić nasiona w specjalnych doniczkach wykonanych z torfu.
Gleba powinna być lekka i wilgotna, najlepiej użyć mieszanki torfu z grubym piaskiem i ziemią torfową. Nie zaleca się pogłębiania nasion w glebie, wystarczy je trochę docisnąć. Po posadzeniu doniczki przykrywa się folią w celu uzyskania efektu cieplarnianego i kiełkuje w ciepłym i jasnym miejscu. Jeśli stworzysz sprzyjające warunki, nasiona wykiełkują za dziesięć do czternastu dni. Następnie należy je umieścić w pomieszczeniu z rozproszonym światłem.
Sadzenie i pielęgnacja szczurów na zewnątrz
Jak prawidłowo sadzić
Sadzonki sadzi się na otwartym terenie, gdy gleba wystarczająco się nagrzeje, a nocne przymrozki prawdopodobnie nie powrócą. Przed posadzeniem ratibidu na otwartym polu konieczne jest utwardzanie roślin przez czternaście dni. Aby to zrobić, należy wyjąć doniczki z sadzonkami na świeże powietrze, zaczynając od dziesięciu minut i stopniowo zwiększając czas. Sadzonki będą gotowe do przesadzenia, gdy będą mogły przebywać na zewnątrz przez całą dobę. Podczas hartowania bardzo ważne jest, aby sadzonki nie stały w przeciągu i nie spadały na opady.
Do sadzenia szczurów idealnie nadaje się słoneczny obszar lub półcień. Gleba powinna mieć dobrą warstwę drenażową, najlepiej gliniastą lub gliniastą. Roślina spokojnie odnosi się do gleby lekko zasadowej, lekko kwaśnej i lekko słonej. Przed sadzeniem ratibidu podczas kopania do gleby należy dodać popiół drzewny i kompost. Sadzonki sadzi się wieczorem lub przy pochmurnej pogodzie. Minimalna odległość między roślinami powinna wynosić około dwudziestu pięciu centymetrów. Jeśli sadzonki zostały posadzone w doniczkach torfowych, można je sadzić bezpośrednio w otwartym terenie.
Kwitnienie może pojawić się w sprzyjających gorących warunkach dopiero pod koniec lata. A jeśli pogoda jest deszczowa, kwitnienia można się spodziewać dopiero w przyszłym roku. Jednoroczną ratibidę można uprawiać w ogrodzie do trzech lat. Aby to zrobić, należy go ostrożnie wykopać i posadzić, w przeciwnym razie łodygi zaczną zdrewniać.
Jak dbać o ogród
Opieka nad ratibidem jest dość prosta i nie zajmuje dużo czasu. Jeśli chcesz kontrolować proces rozmnażania roślin, musisz na czas usunąć kosze rodzinne. A jeśli tak się nie stanie, szczury będą się doskonale rozmnażać przez samosiew. Podlewanie ratibidu jest konieczne tylko przy suchej pogodzie, jeśli lato jest deszczowe, dodatkowa oliwka dla rośliny nie będzie potrzebna. Należy to zrobić ciepłą, osiadłą wodą. Po każdym podlewaniu należy ostrożnie poluzować glebę i usunąć chwasty.
Jeśli podczas kopania przed sadzeniem szczurów zastosowano nawozy organiczne, nie ma potrzeby dodatkowego karmienia roślin w okresie wzrostu i kwitnienia. Nadmiar nawozu spowoduje bujną zieloną masę i słabe kwitnienie.
Ratibida rzadko choruje i praktycznie nie jest atakowana przez szkodliwe owady. Rośliny mogą gnić z powodu deszczowej pogody. Zaatakowane krzewy należy usunąć, a resztę roślin potraktować roztworem fungicydów. Czasami może pojawić się również mączniak prawdziwy, rozwiązanie z dodatkiem sody lub specjalnych fungicydów, które można kupić w każdym sklepie dla ogrodników i ogrodników, doskonale pomaga w walce z nim. Silnie zarażone krzewy najlepiej usunąć z ogrodu kwiatowego.
Rodzaje i odmiany ratibidu ze zdjęciem
Kolumnowy Ratibida nie jest jedynym gatunkiem uprawianym w kulturze. Możesz również znaleźć taki widok jak:
Ratibida pinnata (Ratibida pinnata = Rudbeckia pinnata) - wieloletnia. Środek jest wypukły, ciemnobrązowy z rurkowatych kwiatów. Płatki są jasnożółte. Rośnie od stu dwudziestu do stu pięćdziesięciu centymetrów. Gatunek ten jest bezpretensjonalny, odporny na suszę, mrozoodporny, rzadko atakowany przez szkodniki i choroby. Popularne odmiany tego typu ratibidu: var. Pulcherrima, Yellow Cheyenne, Red Midnight.
Jeśli zastosujesz się do prostych zasad sadzenia i uprawy ratibide, możesz uzyskać piękną, zdrową i bujną roślinę, która z pewnością zadowoli obfitym i długim kwitnieniem.
