Rhipsalidopsis (Rhipsalidopsis) to roślina z rodziny kaktowatych, rosnąca jako wiecznie zielony krzew epifityczny. Miejsce pochodzenia rośliny to gorące lasy tropikalne Ameryki Południowej.
Pędy-gałęzie składają się z 4-6 segmentów (płaskich lub żebrowanych) każdy, szerokość dochodzi do około 3 cm, pędy są bladozielone. Jeśli roślina jest na słońcu, kolor jej gałęzi może osiągnąć czerwonawy odcień. Ponieważ Ripsalidopsis należy do rodziny kaktusów, nie może obejść się bez cierni. Znajdują się na końcach pędów.
Rhipsalidopsis jest ceniony za doskonałe kwitnienie. Kwiaty kwitną na końcu segmentu. Każdy kwiat osiąga około 4 cm średnicy. Zwykle jeden kwiatostan zbiera około trzech kwiatów. Kolor kwiatów może wahać się od białego do różowego lub ciemnoczerwonego. Jagody można zobaczyć na wyblakłej roślinie.
Niedoświadczeni hodowcy z wyglądu często mylą Ripsalidopsis i schlumberger... Ale te dwie rośliny mają fundamentalne różnice:
- Segmenty tworzące łodygi w Ripsalidopsis mają wygładzone krawędzie, podczas gdy w Schlumberger mają ostre zęby.
- Jeśli weźmiemy pod uwagę kształt kwiatu, to w Ripsalidopsis korony są symetryczne i równe, podczas gdy u Schlumbergera są zauważalnie ukośne.
- W okresie kwitnienia: Ripsalidopsis zachwyca właścicieli kwitnieniem wiosną, a Schlumbergerem zimą.
Opieka nad Ripsalidopsisem w domu
Lokalizacja i oświetlenie
Szczególną uwagę należy zwrócić na kwiaciarnię, w której znajduje się ripsalidopsis. Roślina nie rozwinie się w pełni bez jasnego, rozproszonego światła słonecznego. Idealna byłaby jego lokalizacja na oknie wschodnim lub zachodnim. Latem kwiat będzie dobrze się czuł na balkonie lub w ogrodzie, ponieważ świeże powietrze tylko go wzmocni.
Temperatura
Optymalna temperatura powietrza latem powinna wynosić 18-20 stopni. Marzec-luty to okres, w którym temperatura spada do 10-12 stopni. Takie warunki są niezbędne, aby na Ripsalidopsis zaczęły tworzyć się pąki.
Wilgotność powietrza
Roślina czuje się komfortowo tylko przy wysokiej wilgotności. Regularne spryskiwanie kwiatu wodą destylowaną o temperaturze pokojowej pomoże go utrzymać. Możesz również postawić garnek na palecie z mokrym piaskiem lub mchem, ale upewnij się, że dno garnka nie znajduje się w wodzie. Wraz z nadejściem zimowych mrozów i niskich temperatur opryskiwanie wodą zostaje zatrzymane do wiosny.
Podlewanie
Aby zapewnić prawidłowe podlewanie wiosną i latem, należy monitorować stan wierzchniej warstwy gleby w doniczce. Powinien być cały czas lekko wilgotny. Wraz z nadejściem sezonu jesiennego podlewanie zaczyna się stopniowo zmniejszać, przygotowując w ten sposób ripsalidopsy na zimę. Zimą podlewanie jest umiarkowane.
Gleba
Ripsalidopsis należy sadzić w glebie o pH nie wyższym niż 6. Podłoże powinno być lekkie, pożywne i oddychające.Zawartość części liściastych, darniowych, próchnicznych, torfowych i piaszczystych w glebie powinna wynosić 6: 1: 4: 2.
Top dressing i nawozy
Wiosną i latem, gdy roślina jest w fazie aktywnego wzrostu, zaleca się stosowanie nawozów minimum 2 razy w miesiącu. Odpowiednie są opatrunki typu mineralnego z minimalną zawartością azotu. Idealną opcją byłoby użycie specjalnego nawozu do kaktusów.
Transfer
Młoda roślina wymaga corocznego przeszczepu, podczas gdy dorosła roślina musi być przeszczepiana raz na 2-3 lata. Rhipsalidopsis można przesadzić do luźniejszej doniczki natychmiast po kwitnieniu.
Powielanie ripsalidopsis
Roślinę można rozmnażać jedną z trzech następujących metod:
Sadzonki - w tym celu kawałek łodygi, składający się z 2-3 części, jest oddzielany od dorosłej rośliny, suszonej na powietrzu przez około 3 dni. Ponadto, mocując go nad powierzchnią wilgotnej gleby w doniczce, pozostawia się w tej pozycji, aż pojawią się pierwsze korzenie. Dopiero wtedy łodyga ripsalidopsis jest umieszczana w podłożu ogrodniczym.
Szczepionka - do szczepienia używa się rośliny takiej jak peresky kolczasta. Tę operację najlepiej wykonywać latem. Górna rozgałęziona część pereskia zostaje uwolniona od liści, a jej korona pęka. Wstępnie przygotowane kawałki łodygi Ripsalidopsis z 2-3 kolanami zaostrzamy ostrzami i wkładamy do szczeliny. Taką szczepionkę mocuje się igłą, cierniem lub cierniem i zamyka od góry plastrem, aby zapobiec wysychaniu. Szczepiona roślina pozostaje w normalnych warunkach wewnętrznych w temperaturze 18-20 stopni. Po 2 tygodniach przeszczepione części łodygi Ripsalidopsis zakorzenią się i urosną. Następnie łatkę można usunąć. Szczepienie jest najskuteczniejszą metodą rozmnażania Ripsalidopsis, ponieważ samo w sobie daje niezwykle bujne kwitnienie.
Posiew - w przypadku tej metody rozmnażania przyjmuje się dwa rodzaje powiązanych roślin. Pędzel przenosi pyłek z jednego pyłku na pyłki z drugiego. Czerwona jagoda powstała w wyniku zapylenia ma długi okres dojrzewania. Dopiero po wyschnięciu i pomarszczeniu można usunąć z niego nasiona. Do kiełkowania nasion używany jest szeroki pojemnik. Podłoże powinno składać się z równych części piasku i ziemi liściastej. Wyhodowane procesy powstają w postaci krzewu, dzięki czemu roślina jest bujna, gdy rośnie. Nasiona Ripsalidopsis zachowują żywotność przez kilka lat.
Choroby i szkodniki
Na Rhipsalidopsis mogą wpływać następujące rodzaje szkodników lub infekcji bakteryjnych: przędziorek, fałszywa tarcza, owad łuskowy, wełnowiec.
Roślina jest również podatna na infekcje grzybicze lub bakteryjne, którymi po zakażeniu pojawiają się na roślinie gnijące obszary z mokrymi plamami, które następnie rozprzestrzeniają się na inne części rośliny. W takim przypadku użycie chemikaliów jest praktycznie nieefektywne. Aby uratować rośliny, dotknięte części są usuwane lub zdrowe są ukorzenione.
Najczęstszą chorobą bakteryjną ripsalidopsis jest fusarium. Mniej powszechne są uszkodzenia spowodowane przez fitium i zarazę zarazy.
Rośliny Fusarium mogą być zakażane przez rany na łodygach lub liściach, stosowane mechanicznie lub przez ukąszenia owadów. Możesz pomóc roślinie wyzdrowieć, używając fungicydów.
Phytophthora i phytium dostają się do zdrowej rośliny przez zanieczyszczoną glebę. Rozprzestrzeniają się i rozwijają w szyjce korzeniowej. Roślina zaczyna stopniowo więdnąć, liście i łodygi stają się blade, czasem szare. Możesz zwalczać te choroby za pomocą grzybobójczych leków przeciwgrzybiczych.
Rosnące trudności
Każda kwiaciarnia będąca właścicielem Ripsalidopsis podczas uprawy i pielęgnacji rośliny może napotkać szereg następujących trudności:
- Opadające liście lub całe odcinki łodygi mogą wystąpić z powodu zbyt wilgotnej gleby lub powietrza, nadmiaru nawozu, niskich temperatur poza sezonem.
- Brązowe plamy lub bladość na łodydze najczęściej występuje z powodu dużej ilości światła słonecznego padającego na roślinę. Mówiąc najprościej, takie miejsca nazywane są oparzeniami.
- Powolny wzrost i rozwój, brak kwitnienia występuje z powodu braku składników odżywczych w glebie.
- Ważne jest, aby nie przenosić Ripsalidopsis z miejsca na miejsce, zwłaszcza gdy zaczęły się na nim pojawiać pąki. Zmiana lokalizacji grozi upadkiem.
Popularne rodzaje Ripsalidopsis
Rhipsalidopsis Gartner - krzew, wiecznie zielony epifit, osiągający wysokość od 15 do 20 cm, zwykle rośnie w postaci zwiniętej lub pełzającej. Pędy są płaskie i błyszczące, koloru ciemnozielonego. Odcinki osiągają długość do 7 cm, a szerokość łodygi przeważnie rzadko przekracza 2,5 cm.Ten typ ripsalidopsis kwitnie w kwietniu lub maju. Długość kwiatów waha się od 4 do 8 cm, kwiaty są zwykle jaskrawoczerwone;
Rhipsalidopsis różowy - krzew o niewielkich rozmiarach, zimozielony. Pędy, podobnie jak u innych gatunków, składają się z segmentów (płaskich lub żebrowanych). Kwiaty o średnicy nie większej niż 5 cm, różowe.
