Rudbekia

Roślina Rudbeckia jest przedstawicielem rodziny Astrov. Ten rodzaj obejmuje około 40 różnych gatunków, w tym zarówno jednoroczne, jak i dwuletnie lub wieloletnie krzewy zielne. Ojczyzną rudbeck jest kontynent północnoamerykański, ale dziś kwiaty te są najczęściej uprawiane w krajach Europy i Afryki.

Rudbeckia ma wiele popularnych nazw. Amerykanie nazywali kwiat „czarnooką Suzanne” - środek kwiatostanów wielu gatunków często ma ciemny kolor. Europejczycy nazywali kwiaty „kapeluszami przeciwsłonecznymi”, a podwójne kwiaty jednego z gatunków roślin są powszechnie znane jako „złote kule”. Naukowa nazwa Rudbekia została uzyskana od Karla Linneusza od nazwiska słynnego botanika Rudbekova.

Opis Rudbekii

Rudbeckia ma pędy proste lub rozgałęzione z twardym pokwitaniem. Ich wysokość może sięgać od 30 cm do 2 lub więcej metrów. Liście mają pierzasto podzieloną lub rozciętą strukturę i owalny lub lekko wydłużony kształt. Talerze mogą mieć do 20 cm długości, w dolnej części pędów liście wyrastają na ogonkach, w górnej części znajdują się bezszypułkowe blaszki liściowe.

Bliżej połowy lata na krzakach pojawiają się koszyczki o średnicy około 10-15 cm. Złożone są z kwiatów trzciny, zabarwionych na żółto, pomarańczowo i czerwono-brązowo. W środku kosza znajdują się skoncentrowane kwiaty rurkowate o nie mniej zróżnicowanym kolorze - od żółtego do ciemnofioletowego. Tworzą wypukłą „czapkę” w środku kwiatostanu. Liczne kosze pojawiają się na krzakach w ciągu 1,5-2 miesięcy. Po kwitnieniu powstają średniej wielkości błyszczące szare nasiona, które zachowują kiełkowanie przez 2-3 lata.

W ogrodzie takie rośliny są używane do nasadzeń grupowych; wysokie gatunki są często używane do ozdabiania ogrodzeń lub nieokreślonych ścian lub są sadzone na górnym poziomie mixborderu. Rudbekia dobrze komponuje się z innymi kwiatami i krzewami ogrodowymi. Najważniejsze jest, aby upewnić się, że wysokie krzewy nie zasłaniają słońca przez resztę nasadzeń.

Krótkie zasady uprawy Rudbekii

Tabela przedstawia krótkie zasady uprawy Rudbekii w otwartym polu.

Uprawa Rudbekii z nasion

Wysiew nasion

Wszystkie rudbekie, nie licząc form frotte, wyrastają z nasion, natomiast byliny można pozyskać w inny sposób - dzieląc ich krzewy.

Wysiew nasion rudbekii przeprowadza się na sadzonkach lub bezpośrednio do ziemi. Przy wysiewie bezpośrednio na grządkę należy z dużym wyprzedzeniem przygotować glebę poprzez zakopanie jej na bagnecie łopaty. Siew bezpośredni rozpoczyna się w połowie czerwca. Wcześniej nasiona można namoczyć w wodzie na około 12-20 godzin. Następnie umieszcza się je w glebie, siejąc w rowkach i zachowując odległość około 15 cm, od góry lekko przykryte ziemią. Następnie rośliny podlewamy obficie, ale ostrożnie, uważając, aby nie zmyć nasion. Jesienią takie sadzonki utworzą rozety liści, a do następnego roku zakwitną wcześniej niż rośliny wyrosłe z sadzonek. Jeśli Rudbekia już rośnie na miejscu, może samozasiać. W takim przypadku sadzonki będą musiały być okresowo przerzedzane.

Uprawa sadzonek

Przez sadzonki można wyhodować nasiona każdego rodzaju Rudbekii. W tym przypadku Rudbekię wysiewa się pod koniec marca. Do siewu użyj skrzynek wypełnionych wstępnie przygotowanym (gotowanym na parze, zamrożonym lub potraktowanym nadmanganianem potasu). Można zastosować dowolny uniwersalny podkład. Nasiona przykrywa się cienką (nie więcej niż 3 mm) warstwą gleby i lekko podlewa przez opryskiwacz. Pudełko przykrywa się folią i umieszcza w ciepłym (około 20-22 stopni) miejscu. Sadzonki pojawiają się po 1-2 tygodniach. Przed pojawieniem się pędów uprawy są regularnie wentylowane, a wilgotność gleby jest monitorowana. Kiedy sadzonki mają 4 prawdziwe liście, sadzi się je tak, aby nie były zbyt zatłoczone. Rudbekie ufortyfikowane należy utwardzać codziennie przenosząc je w powietrze i wydłużając czas takich „spacerów”.

Sadzenie Rudbekii w otwartym terenie

Czas i miejsce lądowania

Sadzonki Rudbeckia można sadzić na zewnątrz, gdy miną możliwe przymrozki. Zwykle dzieje się to pod koniec maja. W przypadku kwiatów najlepsze jest stanowisko słoneczne lub lekko półcieniste z dobrze uprawianą glebą, bogatą w składniki odżywcze i nie zatrzymującą wody. Piasek lub tłuczeń można dodać do gleby gliniastej, zbyt kwaśnej - uzupełnionej mąką dolomitową. Do nawożenia podczas kopania zaleca się również dodanie kompostu do gleby.

Funkcje lądowania

Krzewy Rudbecky sadzi się w odległości od 35 do 60 cm od siebie, w zależności od wielkości wybranej odmiany. Do przygotowanego otworu wlewa się wodę, a następnie umieszcza się w nim krzak. Jeśli ogród jest ciepły, przeszczepione rośliny powinny szybko się zakorzenić, ale w chłodne dni w nocy zaleca się je przykrywać, aż całkowicie się ukorzenią. Rudbeckia, które dobrze zakorzeniły się w ogrodzie, są w stanie oprzeć się zimnemu trzaskaniu.

Gatunki wieloletnie mogą rosnąć w jednym miejscu bez przeszczepów przez około 3-5 lat, dlatego miejsce dla nich należy wybrać szczególnie starannie. Po posadzeniu sadzonek wskazane jest pokrycie terenu w pobliżu krzewów warstwą kompostu o grubości do 8 cm.

Opieka nad Rudbekią

Podlewanie

Krzewy nie wymagają szczególnie starannej pielęgnacji: Rudbekia przyciąga nie tylko swoim pięknem, ale także wystarczającą bezpretensjonalnością. Kwiaty podlewa się tylko wtedy, gdy gleba wysycha rano lub wieczorem. W czasie upałów liczbę podlewania można zwiększyć. Chociaż Rudbekia jest umiarkowanie odporna na suszę, ze względu na to, że jej korzenie są płytkie, w upale mogą dość szybko wysychać. Długi okres braku wilgoci doprowadzi do zmniejszenia wielkości koszy i ich liczby. Po każdym nawilżeniu glebę należy rozluźnić, a wschodzące chwasty usunąć.

Top dressing

Możesz karmić krzaki na początku ich wzrostu - w 1 wiadrze wody rozpuść św. łyżka nitrofoski, siarczanu potasu i zalecana dawka kompozycji mineralnej do kwiatów ogrodowych. Na 1 mkw. łóżka m zużywają około 3 litrów roztworu. Po kilku tygodniach procedurę można powtórzyć. Inną metodą nawożenia jest początek wzrostu i podczas tworzenia pąków.Wraz z podlewaniem do gleby wprowadzane są związki mineralne.

Transfer

Po 5 latach uprawy na jednym zagonach Rudbekia tworzy liczne pędy. Prowadzi to do zgrubienia nasadzeń i utraty ich zadbania. Okresowe dzielenie i późniejsze przeszczepianie pomogą temu zapobiec. Zabieg ten przeprowadza się przed rozpoczęciem aktywnego rozwoju Rudbekii - wczesną wiosną lub po zakończeniu jej kwitnienia. Jeśli istnieje ryzyko zimna wczesnej jesieni, podział należy przeprowadzić na początku sezonu. To z pewnością uchroni młode korzenie przed zamarzaniem.

Krzew wykopuje się z ziemi i dzieli na części, z których każda powinna mieć zdrowe pąki. Plasterki należy posypać pokruszonym węglem lub popiołem drzewnym, a następnie suszyć na słońcu przez około pół godziny. Następnie części krzewu przesadza się w wybrane miejsce, zachowując wymaganą odległość między podziałami.

Wysokie (1,5 mi więcej) gatunki rudbeck mogą potrzebować podpór. Gdy kwiaty więdną, zaleca się wyjęcie koszy, rozrywając je razem z szypułką powyżej górnego liścia. Pomoże to przedłużyć kwitnienie i utrzymać atrakcyjny rabat kwiatowy. Usuwane są również suche liście. Ze względu na to, że korzenie wielu gatunków roślin z czasem zaczynają podnosić się do poziomu gruntu, krzewy należy co roku ściółkować warstwą żyznej gleby o grubości do 5 cm.

Rudbeckia po kwitnieniu

Zbiór nasion

Kwitnienie i dojrzewanie nasion Rudbekii następuje jesienią. Należy je zbierać tylko w ciągu dnia i przy suchej pogodzie - kosze szybko nasiąkają wilgocią z deszczu lub rosy, a zawarte w nich nasiona mogą stracić zdolność kiełkowania i gnicie. Wybrane kwiatostany odcina się po założeniu rękawiczek, a następnie nakłada na papier do suszenia. Trwa to około tygodnia. Gdy koszyczki są odpowiednio wysuszone, nasiona wyjmuje się z ich środkowej części i przechowuje w suchym i ciepłym miejscu.

Należy pamiętać, że krzewy uzyskane przez sadzonkę najprawdopodobniej nie dadzą nasion w pierwszym roku życia - nie będą miały czasu na dojrzewanie. W odmianach mieszańcowych nasiona nie mogą przenosić matczynego koloru.

Zimowanie

Pędy rudbekii wieloletniej należy przyciąć do poziomu gruntu przed nadejściem chłodów. To samo robią z sadzonkami pierwszorocznymi, którym udało się jedynie uformować rozetę. Rudbeckia same w sobie są dość odporne na zimno, ale ze względu na bliskość korzeni do poziomu gruntu mogą czasami lekko zamarzać. W przypadku ryzyka ostrej zimy z niewielkim śniegiem, zaleca się przykrycie nasadzeń ściółką próchniczną (o grubości ok. 6 cm), posypanie ziemi pod nimi lub zasypanie krzewów liśćmi, trawą lub świerkowymi gałęziami. Wraz z nadejściem wiosny schronienie jest usuwane, aby rośliny nie gniły i nie gniły.

Powielanie Rudbekii

Krzewy Rudbekia rozmnażane są najczęściej przez nasiona lub przez podział krzewu. Uważa się, że nowe rośliny będzie można uzyskać również za pomocą zielonych sadzonek. Są cięte od maja do późnego lata.

Szkodniki i choroby

Rudbeckia, która jest odpowiednio pielęgnowana, rzadko staje się celem dla szkodników, a także jest odporna na choroby. Gąsienice lub larwy żerujące na liściach są zwykle zdolne do uszkodzenia krzewów. W rzadkich przypadkach na krzakach pojawiają się inne szkodniki ogrodowe, ale najczęściej dzieje się tak w przypadku krzewów osłabionych niewłaściwą pielęgnacją.

Czasami na roślinach może pojawić się mączniak prawdziwy, który objawia się w postaci lekkiego luźnego nalotu. Dotknięty krzak należy potraktować siarczanem miedzi (80 g na 1 wiadro wody) lub koloidalną siarką (1% roztwór). Fungicydy pomogą w zwalczaniu plam na liściach lub rdzy.

Brązowe plamy na liściach mogą wskazywać na pojawienie się nicienia liściowego. Chore krzaki trzeba będzie usunąć z ogrodu, a resztę leczyć Bazamidem, Nemafosem lub innym podobnym lekiem, zgodnie z instrukcjami. Jeśli takie znaki pojawią się na rocznych nasadzeniach, jesienią wszystkie krzewy zostaną całkowicie usunięte i zniszczone, a łóżko jest ostrożnie wykopywane i rozlewane ciemnym roztworem nadmanganianu potasu. Nicienie mogą również powodować uszkodzenie pędów i powolny wzrost krzewu.Sadzone w pobliżu nagietki pomogą chronić Rudbekię przed nicieniami - kwiaty te są uważane za naturalną obronę przed szkodnikami.

Rodzaje i odmiany Rudbekii ze zdjęciami i nazwami

Do dekoracji ogrodów najczęściej stosuje się następujące rodzaje rumianku. Można je warunkowo podzielić na jedno- lub dwuletnie, które nie zimują na środkowym pasie, a także gatunki wieloletnie.

Rocznik Rudbekia

Rudbeckia włochata (Rudbeckia hirta)

Jeden z gatunków północnoamerykańskich. Rudbeckia hirta jest używana jako roślina jednoroczna lub dwuletnia. Ma grubo owłosione łodygi, które mogą być proste lub rozgałęzione. Ich wysokość to około metra. Rozeta, jajowate liście znajdują się na ogonkach. Na łodygach znajdują się naprzemiennie siedzące płytki owłosione z ząbkowaną krawędzią. Kwiatostany tworzą się na wysokich szypułkach i osiągają średnicę 10 cm, kwiaty brzeżne są pomalowane na kolor szaro-fioletowy, a środkowe w kolorze żółtym. Kosz jest umieszczony na wypukłym pojemniku.

Szczególnie popularne są następujące odmiany takiej rudbekii, wśród których występują bardzo zwarte odmiany kwiatów:

• Goldsturm - krzewy do 60 cm z koszami 10 cm.
• Goldflamme - wysokość rośliny ok. 30 cm Kwiatostany od 10 cm średnicy, z żółto-czerwonymi płatkami i ciemno czerwono-fioletowym środkiem.
• Indian Summe (indyjskie lato) - krzewy o wysokości około 90 cm z marginalnymi kwiatami koloru pomarańczowo-żółtego z ciemnobrązowym sercem.
• Marmolada - 60-centymetrowe krzewy, żółte kwiaty trzciny z brązowym odcieniem. Ucho jest ciemne.
• Toto Rustic - odmiana ok. 30 cm wys., kwiaty brzeżne dwukolorowe, jaskrawo wybarwione.
• Cherry Brandy - półmetrowe krzewy ze spektakularnymi wiśniowo-bordowymi kwiatostanami.

Rudbeckia bicolor (Rudbeckia bicolor)

Gatunek tworzy wyprostowane krzewy do 70 cm wys. Rudbeckia bicolor ma owłosione pędy i lancetowate blaszki liściowe. Koszyczki są jaskrawe, ich wielkość to ok. 7 cm Kwiaty trzciny ułożone są w dwóch rzędach i mają kolor żółty lub pomarańczowy. Czasami obszar w pobliżu podstawy ma kolor ciemnofioletowy. Wielkość cylindra zbiornikowego sięga 2 cm, zawiera prawie czarne rurkowate kwiaty. Kwitnące krzewy rozpoczynają się od połowy czerwca i mogą trwać do jesiennego chłodu.

Najpopularniejszą odmianą jest Herbstwald („Jesienny Las”). Jej krzewy mają pół metra wysokości, a wielkość koszy ok. 7 cm, kwiaty brzeżne mogą tworzyć kilka rzędów. Pomalowane są w odcieniach żółci i czerwonawo-brązowych, a środkowe są czarne.

Rudbeckia chwytająca (Rudbeckia amplexicaulis)

Tworzy krzewy do 80 cm wys. Rudbeckia amplexicaulis ma przeciwległe, siedzące liście, pozbawione pokwitania. Są owalne lub wydłużone. Wierzchołek liścia jest spiczasty, a wzdłuż krawędzi znajdują się małe ząbki. Kwiaty języczkowe są jasnożółte, wysokość pojemnika sięga 3 cm, na nim znajdują się kwiaty rurkowe o ciemnobrązowym kolorze. Nazwa gatunku nawiązuje do położenia kwiatów krańcowych: są one obniżone do łodygi i niejako ją przykrywają.

Rudbeckia triloba (Rudbeckia triloba)

Wysokość krzewów sięga 1,4 m. Rudbeckia triloba kwitnie bardzo elegancko i obficie, ale niezbyt długo. Takie rośliny mają dolne liście z trzema płatami, podczas gdy górne wyróżniają się owalnym kształtem. Liście mają ciemnozielony kolor. Koszyczki są średniej wielkości, łączą żółte kwiaty trzciny z ciemnobrązowymi kwiatami środkowymi.

Rudbekia wieloletnia

Rudbeckia genialny lub promienny (Rudbeckia fulgida)

Wysokość krzewów dochodzi do 60 cm Rudbeckia fulgida ma wąskie ulistnienie. Koszyczki mają około 9 cm średnicy. Tworzą je czerwono-czarne kwiaty rurkowe i pomarańczowe kwiaty brzeżne. W postaci "variabis" kwiaty rurkowate są koloru ciemnofioletowego, a kwiaty trzciny są bardziej żółtawe. Powszechne odmiany Goldstar i Goldsturm mają brązowe serce i złocistożółte kwiaty na brzegach.

Rudbeckia rozcięta lub o liściach dwulistnych (Rudbeckia laciniata)

Jeden z rodzajów rumianku znoszącego półcień. Wysokość krzewów wynosi zwykle około 2 m. Rudbeckia laciniata ma rozgałęzione kłącze położone na płytkiej głębokości i rosnące poziomo. Na łodygach liście trójdzielne, na dnie krzewu listowie pierzasto rozłupane. Wielkość kwiatostanów sięga 10 cm, składają się z maksymalnie 3 rzędów jasnożółtych kwiatów trzciny. Kwiaty rurkowe są jasnożółte. Kwiatostany pojawiają się w lipcu.

Ze wszystkich odmian tego typu, Golden Ball jest najbardziej rozpowszechniona. Wyróżnia się podwójnymi lub półpełnymi kulistymi koszyczkami o średnicy do 10 cm, w których kwiaty rurkowe są zielonkawe, a kwiaty trzciny są jasnożółte.

Rudbeckia zachodnia (Rudbeckia occidentalis)

Z wyglądu takie rośliny przypominają bezjęzykowe stokrotki. Rudbeckia occidentalis ma wymiary do 1,5 m wysokości. Różnorodność Czarna piękność ze względu na brak marginalnych kwiatów koszyczki przypominają ciemne szyszki otoczone zielonymi liśćmi przylistków.

Rudbeckia olbrzymia (Rudbeckia maxima)

Gatunek tworzy duże krzewy. Liście Rudbeckia maxima mają niebieskawo woskowany nalot. Zbiornik koszy ma kształt stożka. Ma ciemne, cylindryczne i żółte kwiaty brzeżne. Kwiatostany trzymane są na wysokich szypułkach i mogą być używane do cięcia. Gatunek ten wyróżnia się mrozoodpornością i odpornością na suszę.

Rudbeckia lustrous (Rudbeckia nitida)

Wysokość krzewów ok. 2 m. Rudbeckia nitida ma podłużne błyszczące ulistnienie. Kwiatostany mają wielkość ok. 12 cm, składają się z zielonkawych kwiatów rurkowych i żółtych kwiatów na brzegach. Wśród najbardziej dekoracyjnych odmian:

• Goldshire - rozgałęzione krzewy do 2,5 m wysokości. Liście są jasnozielone, wielkość koszy osiąga 12 cm, kwiaty języczkowate są koloru żółtego, a środkowe zielone. Kwitnienie trwa około 2 miesięcy.
• Herbston - krzewy 2-metrowe, kwiaty brzeżne w koszyczkach są mocno wygięte.

Rudbeckia piękna lub piękna (Rudbeckia speciosa)

Krzewy tej rudbekii osiągają około 55 cm wysokości. Rudbeckia speciosa ma zaokrąglone lub lekko wydłużone liście z ząbkami na krawędziach. Koszyczki osiągają średnicę 10 cm. Tworzą je ciemnobrązowe kwiaty środkowe i pomarańczowo-złote trzciny, na których kończynach znajdują się 3 ząbki. Kwitnienie trwa około 2 miesięcy.

Hybryda Rudbeckia (Rudbeckia hybrida)

Do tej grupy należą różne hybrydy rumianku włochatego, błyszczącego i rozciętego. Rudbeckia hybrida łączy rośliny z największymi koszyczkami - ich średnica może dochodzić do 19 cm, najczęściej mają brązowo-fioletowe kwiaty rurkowate i złocistobrązowe trzciny. Wśród tych odmian:

• Gloriosa Daisy - może być uprawiana jako roślina jednoroczna lub wieloletnia. Krzewy osiągają 1,2 cm wysokości. Kwiatostany mają wielkość ok. 16 cm, tworzą do 3 rzędów kwiatów trzciny, które mają monochromatyczny żółty lub pstrokaty żółto-brązowy kolor. Środek każdego kosza jest koloru ciemnobrązowego.
• Double Daisy - silnie rozgałęziona odmiana o szorstkiej powierzchni łodyg. Ich wysokość sięga 1,2 m. Liście mają gęste pokwitanie i jajowaty kształt. Wielkość koszyczków dochodzi do 17 cm, tworzą je brązowe, środkowe i pstrokate lub jednobarwne kwiaty brzeżne.

Rudbeckia i Echinacea

Echinacea, członek tej samej rodziny, była pierwotnie uważana za jeden z wielu gatunków rudbeck. Obie rośliny pochodzą z południowo-wschodniej Ameryki i preferują jasne miejsca i wilgotną żyzną glebę. Chociaż po pół wieku echinacea została jednak wyodrębniona w osobnym rodzaju, czasami jej purpurowy wygląd nadal występuje pod nazwą rudbeckia purpurea. Hodowcom udało się nawet wyhodować hybrydę dwóch roślin, zwaną „Ehibekia”.

Pomimo podobieństwa w strukturze dość łatwo odróżnić rudbekię od jeżówki: ich kwiatostany mają różne kolory.Paleta kolorów rudbekii obejmuje odcienie żółtego, pomarańczowego i brązowego. Koszyczki Echinacea są najczęściej w kolorze fioletowym, różowym lub szkarłatnym, chociaż rośliny odmianowe mogą mieć inny kolor. Sama nazwa kwiatu również mówi o niektórych jego cechach. Echinacea pochodzi od słowa kłujący. Jego ostre wypustki i pojemnik są rzeczywiście dość twarde i kłujące. Te same części zarośli są przyjemniejsze w dotyku.

Ponadto, w przeciwieństwie do jeżówki, która jest szeroko stosowana do przygotowywania mikstur leczniczych, rudbekia nie jest uważana za leczniczą.