Scindapsus

Roślina Scindapsus jest członkiem rodziny Aroid. W naturze rośnie w tropikach Azji Południowo-Wschodniej. Ten rodzaj obejmuje około 25 różnych gatunków, z których większość to winorośle. Nawet sama nazwa scindapsus tłumaczy się jako „bluszczopodobny”.

Niektóre scindapsus we współczesnych klasyfikacjach można przypisać rodzajowi Epipremnum, również należącemu do rodziny Aroid. Czasami tylko doświadczona kwiaciarnia może odróżnić jedną roślinę od drugiej. Ponadto zasady opieki nad nimi nie różnią się zbytnio.

Opis scindapsus

Scindapsus to półepifityczna winorośl żyjąca na pniach drzew. Roślina ta jest w stanie wspiąć się na imponującą wysokość do 15 m. Oprócz zwykłych korzeni włóknistych, scindapsus ma również wiele korzeni powietrznych, które służą jako wskazówka, jak uderzyć w drzewa i rozprzestrzenić krzaki po okolicy. Czasami obszar zajmowany przez scindapsus może rozciągać się na duże odległości. Z tego powodu w niektórych regionach Indii i innych krajów tropikalnych roślina ta jest uważana za pasożytniczego chwastu, który źle wpływa na ekologię lasów.

Domowy scindapsus to bezpretensjonalna liana wspinaczkowa z eleganckimi pstrokatymi lub jasnozielonymi liśćmi, przypominająca niektóre rodzaje filodendronów. Płytki ułożone są naprzemiennie na pędach, mają owalny lub sercowaty kształt i błyszczącą skórzastą powierzchnię. Ich kolorystyka może być monochromatyczna lub ozdobiona plamami i plamami w różnych odcieniach kremu, żółci, bieli i zieleni. Kwiat Scindapsus to małe ucho z zasłoną; bardzo rzadko pojawia się w domu.

Krótkie zasady uprawy scindapsus

Tabela przedstawia krótkie zasady opieki nad scindapsus w domu.

Opieka nad Scindapsusem w domu

Oświetlenie

Scindapsus kocha cień, dlatego roślinę należy trzymać z dala od jasnych okien. Jedynymi wyjątkami są różnorodne gatunki zawierające mniej chlorofilu. Potrzebują więcej światła, w przeciwnym razie wzór na ich liściach może stopniowo blaknąć lub całkowicie zanikać. Ale pełny odcień scindapsus jest również niepożądany, w takich warunkach zaczną zrzucać liście. Jeśli krzew znajduje się zbyt daleko od okien, można zastosować sztuczne oświetlenie.

Temperatura

Scindapsus najlepiej czuje się w temperaturze około 18-20 stopni. Zimą powinno być chłodno, podczas gdy w pomieszczeniu może być około 16 stopni. Temperatura krytyczna dla liany południowej wynosi 12 stopni; może wytrzymać takie zimno tylko przez krótki czas.

Można również zauważyć, że scindapsus spokojnie toleruje niższe temperatury zimą, a latem i przy wyższych temperaturach będzie się czuł dość komfortowo. Najważniejsze jest to, że nagłe zmiany temperatury i przeciągi są przeciwwskazane dla rośliny.

Podlewanie

Scindapsus nie wymaga obfitego i częstego podlewania, w takich warunkach jego korzenie mogą zacząć gnić. Podłoże należy nawilżać stopniowo, gdy tylko grudka wyschnie o co najmniej jedną trzecią.

Poziom wilgotności

Scindapsus wymaga dużej wilgotności, za optymalny poziom uważa się wskaźnik 50-60%. Kwiat będzie mógł rozwijać się w bardziej suchym powietrzu, ale okresowe nawilżanie liści może nadać krzewowi efekt dekoracyjny, szczególnie w okresach gorących.

Zimą trzymaj krzak z dala od akumulatorów. Latem winorośl można od czasu do czasu kąpać pod ciepłym prysznicem, zakrywając ziemię w garnku folią. Ale ta metoda jest odpowiednia tylko dla bardziej zwartych krzewów: bardzo niewygodne będzie mycie długich pędów winorośli przymocowanych do ścian. Zaleca się przechowywanie takich skindapsusów w glinianych naczyniach. Na lato zawijane są w wilgotny mech i umieszczane w bardziej pojemnych doniczkach. Dzięki mchu możliwe będzie podniesienie poziomu wilgoci przy kwiatku, zapobiegając zastojowi wody w glebie.

Gleba

Słabo kwaśna mieszanina próchnicy, torfu, piasku i gleby liściastej z dodatkiem elementów rozpadających służy jako gleba do uprawy scindapsus. Odpowiednie są również uniwersalne podłoża dla roślin o eleganckim ulistnieniu. Dobry drenaż należy ułożyć na dnie doniczki.

Top dressing

Od wiosny do późnej jesieni scindapsus jest karmiony co 2 lub 3 tygodnie, zimą można to robić rzadziej - mniej więcej raz na 1,5 miesiąca. Odpowiednia jest każda złożona kompozycja, a na kwiat wystarczy połowa zwykłej dawki.

Transfer

Młody scindapsus należy przeszczepiać częściej niż inne: corocznie. Uformowane rośliny przenosi się do nowej doniczki 2-3 razy rzadziej. Najlepszy czas na ten zabieg to początek sezonu wegetacyjnego: koniec lutego lub pierwsze tygodnie marca.

Do uprawy scindapsus nadaje się niski, szeroki pojemnik, który jest o około 3 cm wyższy od starego, co pozwoli na sadzenie młodych sadzonek-sadzonek na krzewie macierzystym, tworząc w ten sposób bardziej bujny krzew. Każdy korzeń tworzy tylko 1-2 łodygi. Podczas przesadzania korzenie rośliny są czasami cięte o około jedną trzecią, co przyczynia się do rozwoju korzeni bocznych. Plasterki po tym zabiegu posypujemy kruszonym węglem.

Dorosłe długie winorośle przymocowane do ścian starają się nie przesadzać niepotrzebnie, aby nie uszkodzić pędów.

Przycinanie

Wzrost pędów scindapsus osiąga 40 cm rocznie.Aby zapobiec wzrostowi i zabrudzeniu krzewu, jest on regularnie kształtowany przez przycinanie. Usunięte części łodyg można wykorzystać jako sadzonki. Ze względu na to, że pędy z czasem zaczynają tracić liście, roślinę można odnawiać co kilka lat, ukorzeniając nowe sadzonki.

Oprócz przycinania szczypanie pomoże zachować atrakcyjność scindapsus, ale ta procedura nie przyczynia się zbytnio do rozgałęziania pędów i służy ograniczeniu ich wzrostu.

Ściany są często ozdobione scindapsusem lub używane jako ampelous flower z kaskadowymi pędami. Możesz również uformować koronę rośliny za pomocą kręconych podpór: łuków, schodów lub lin. Najłatwiej poradzić sobie z kierunkiem młodych i bardziej elastycznych pędów: stare łodygi należy jak najmniej naruszać, w przeciwnym razie mogą się odłamać i będą musiały zostać odcięte.

Dość duże winorośle są często umieszczane na specjalnej plastikowej rurze nośnej z otworami. W rurze układany jest mokry mech torfowiec, a na nim owijana jest kopra. Korzenie powietrzne scindapsus są kierowane do otworów w rurce. Takie rozwiązanie nie tylko przyczyni się do bardziej atrakcyjnego wyglądu winorośli, ale także stworzy dla niej dodatkowe źródło wilgoci i składników odżywczych.

Kwiat

Scindapusus prawie nigdy nie kwitnie w domu. Jest uprawiana przez hodowców kwiatów jako roślina ozdobna o pięknych liściach.

Okres uśpienia

Okres spoczynku scindapsus rozpoczyna się od końca jesieni i trwa do początku wiosny. W tym momencie warto zaprzestać stosowania nawozów i ograniczyć podlewanie do minimum.

Metody hodowli Scindapsus

Rozmnażanie przez sadzonki

Najłatwiejszym sposobem rozmnażania scindapsus są sadzonki. W tym celu często wykorzystuje się wierzchołki łodyg pozostałe po przycinaniu rośliny. Każde takie cięcie powinno mieć około 2-3 listków. Sadzonki są cięte pod kątem, a następnie miejsca cięcia są traktowane roztworem stymulującym lub dezynfekowane nadmanganianem potasu. Ukorzenienie powinno odbywać się w cieple (co najmniej 22 stopnie) i przy odpowiednim oświetleniu.

Pierwsza metoda ukorzeniania: umieść segmenty w naczyniu z wodą, a po pojawieniu się korzeni przeszczep je na lekką glebę. Drugi to natychmiastowe posadzenie przygotowanych sadzonek w glebie. Do sadzenia zwykle stosuje się mieszankę piasku z mchem torfowym. Z góry takie sadzonki są przykryte torbą lub słoikiem i okresowo wentylowane. Rootowanie odbywa się za 2-3 tygodnie.

Powielanie przez podział pędu

Ponadto scindapsus rozmnaża się, dzieląc pęd na segmenty (każdy musi mieć co najmniej jeden liść) lub tworząc warstwy. Korzenie powietrzne rośliny pomagają tworzyć warstwy. Część pędów scindapsus jest mocowana w doniczce z ziemią, zainstalowanej obok głównej rośliny. Za kilka tygodni na zakopanej części pędu pojawią się jego własne korzenie. Następnie warstwy można oddzielić od głównego krzewu i hodować niezależnie.

Szkodniki i choroby

Scindapsus jest rośliną mało wymagającą i odporną, ale częste błędy w jej pielęgnacji mogą prowadzić do pojawienia się szkodników lub rozwoju chorób. Najczęstsze możliwe problemy to:

• Opadające liście to oznaka braku oświetlenia, braku składników odżywczych lub przeciągu.
• Zmiany koloru blaszek liściowych - przyczyna zależy od rodzaju rośliny. Jeśli liście różnobarwnej liany zaczęły blaknąć, a ich rozmiar zaczął się zmniejszać, kwiatowi brakuje oświetlenia. Jeśli liście zielonego scindapsusa rozjaśnią się i pokryją plamami, krzew jest utrzymywany w zbyt jasnym świetle.
• Żółknięcie liści jest częstą oznaką braku składników odżywczych w glebie. Kwiat należy karmić. Jeśli tylko stare liście okresowo żółkną i obumierają, jest to naturalny proces starzenia się krzewu.
• Suszenie końcówek liści jest rzadką reakcją na zbyt suche powietrze. Najprawdopodobniej krzew jest trzymany w pobliżu gorącej baterii lub jego liście są słabo nawilżone.
• Końce liści wysychają i zwijają się - gleba jest zbyt słona z powodu nawadniania niewystarczająco osadzoną wodą. Krzew należy przesadzić i podlać bardziej miękką wodą.
• Rozciąganie łodyg i zwiększanie szczelin między liśćmi - nadmiar nawozów azotowych.
• Zgnilizna na łodygach, czarne plamy na liściach - zgnilizna pojawia się, gdy krzak stojący w chłodnym pomieszczeniu jest zbyt często podlewany. Podlewanie należy zmniejszyć.
• Wirusowe lub grzybicze choroby buszu są trudne do wyleczenia, ale dzięki szybkiemu leczeniu scindapsus może szybko wyzdrowieć. W przypadku poważnych zmian należy wyciąć z rośliny i ukorzenić zdrowe sadzonki, aby nie zgubić kwiatu. Starą ziemię należy całkowicie wymienić, a pojemnik zdezynfekować.
• Na scindapsus mogą zasiedlać się owady: owady łuskowate, przędziorków, mszyce itp. Zwalczać je można roztworem Actellika (20 kropli na 1 litr wody). Przy znacznych zmianach leczenie przeprowadza się systematycznie, powtarzając je do 4 razy z tygodniowymi przerwami.

Rodzaje i odmiany scindapsus ze zdjęciami i nazwami

Scindapsus złoty (Scindapsus aureus)

Szczególnie popularny typ. Jest uprawiany jako kultura wspinaczkowa lub ampelous. Bez przycinania jego łodygi mogą osiągnąć co najmniej 2 metry długości. Blaszki liściowe mają błyszczącą powierzchnię i piękny kolor. Na ciemnozielonym tle pojawiają się złote plamki i plamy. Następujące formy takiego scindapusa mają specjalny efekt dekoracyjny:

• Złota Królowa - ma żółtawe liście z zielonymi plamkami.
• Marmurowa Królowa - zielone kreski znajdują się na białym tle arkusza.
• Tricolor - liście zdobią wielobarwne plamy o różnych odcieniach zieleni i kremu.

Malowany Scindapsus (Scindapsus pictus)

Gatunek malezyjski ma kanciastą łodygę, na której z wiekiem tworzą się małe narośla. Ma skórzaste, asymetryczne liście w kształcie serca o ciemnozielonym kolorze ze srebrzystymi plamami. Liście mają do 7 cm szerokości i około 15 cm długości. Główne odmiany:

• Pstrokaty Argyraeus - różni się krótszymi i szerszymi blaszkami liści z zaokrąglonymi plamkami.
• Egzotyczny - liście odmiany zdobią długie, jasne srebrzyste plamy.

Domowe typy scindapsus obejmują również:

• Las - bardziej miniaturowa liana z błyszczącymi zielonymi liśćmi do 20 cm długości. Dzięki krótkim międzywęźlom krzew wygląda na zwarty i schludny.
• Pierzasty - jedna z największych liany, której długość w środowisku naturalnym może dochodzić nawet do 40 m. Na końcach spiczasto zielone liście. Kolor trochę blaknie na słońcu. Nazwa gatunku wiąże się ze specyfiką struktury liści: z wiekiem pojawiają się na nich dziury. Odmiana „Neon” wyróżnia się cytrynowozielonym ubarwieniem liści.
• syjamski - jest dość rzadkie. Wyróżnia się dużymi liśćmi pokrytymi jasnymi plamami i plamami.
• Troiba i Perakensis - szczególnie rzadki gatunek, pierwszy ma wąskie blaszki liściowe i rośnie stosunkowo wolno, drugi wyróżnia się liśćmi w kształcie strzały.

Znaki związane z scindapsus

Wierzenia związane ze scindapsus nie dodają popularności winorośli. Uważa się, że roślina ta należy do tych domowych kwiatów, które uniemożliwiają jej właścicielowi znalezienie osobistego szczęścia. Ale nie rezygnuj od razu z idei jej uprawy. W legendach wschodnich scindapsus jest wręcz przeciwnie, uważany za prawdziwe znalezisko dla domu. Liana może pozytywnie wpływać na przepływy energii w domu, a także łagodzić napięcia, pomagać w podejmowaniu decyzji i służyć jako źródło inspiracji.

Ponadto kwiat ma praktyczne zalety. Jest w stanie emitować przydatne fitoncydy, które oczyszczają powietrze w pomieszczeniu.