Scheffler

Schefflera lub sheflera to niskie drzewo lub krzew z rodziny Araliev. Ten rodzaj obejmuje niskie drzewa, krzewy, a także winorośle. Głównym siedliskiem Shefflera są wyspy Pacyfiku, występują również w krajach Azji Wschodniej. Roślina otrzymała swoją nazwę na cześć słynnego botanika z Niemiec I.H. Scheffler.

Rosnąca popularność shefflerów w domowej kwiaciarni wiąże się z ich wysoką bezpretensjonalnością. Nawet początkujący hodowcy będą mogli zadbać o taką roślinę. Aby jednak kwiat cieszył się atrakcyjnym wyglądem i pięknymi liśćmi, konieczne jest przestrzeganie podstawowych warunków jego utrzymania.

Opis shefflerów

Najczęściej z całej różnorodności gatunkowej drzewa uprawiane są jako rośliny domowe. Domowe owczarki mają niewielką wysokość, ale ich wzrost musi być kontrolowany, aby zachować ich kompaktowy rozmiar. W przeciwnym razie drzewo może rozciągać się na kilka metrów. Ze względu na bujną koronę będzie również potrzebować dużo wolnej przestrzeni na szerokość. W miarę wzrostu pień rośliny stopniowo staje się nagi.

Liście Shefflera znajdują się na długich łodygach i przypominają parasol, który zawiera około 12 płatów. Powierzchnia płytek jest skórzasta, zabarwiona na zielono, która może być jasna lub ciemna. Roślina ma zdolność oczyszczania powietrza z formaldehydu i benzenu, jednocześnie uwalniając tlen. Schefflera jest uważana za roślinę trującą - wszystkie części zawierają niebezpieczne substancje, dlatego należy obchodzić się z nasadzeniami ostrożnie. Prace wykonuje się w rękawiczkach, a następnie dokładnie myje ręce.

Jak odróżnić Shefflera od Heptapleurum

Heptapleurum jest blisko spokrewnione z shefflera, więc te rośliny są często mylone. Szczególnie trudno jest uporać się z ich podobieństwami w kwiaciarni, gdzie jeden kwiat można przekazać drugiemu.

Główną cechą szeflery jest jego kształt przypominający drzewo, podczas gdy okaże się, że utworzy krzak z heptaleurum. Heptapleurum można również rozpoznać po zapachu emanującym z jego liści. Jeśli potrzesz talerz palcami, jego zapach będzie przypominał geranium. Liście Shefflera nie mają zapachu. Co więcej, niektóre klasyfikacje klasyfikują obie rośliny jako jeden rodzaj.

Krótkie zasady dla rosnących owczarków

Tabela przedstawia krótkie zasady opieki nad shefflera w domu.

Opieka Shefflera w domu

Możesz zdobyć silne drzewo o pięknych i jasnych liściach tylko wtedy, gdy przestrzegasz głównych zasad opieki nad shefflera.

Oświetlenie

Jednym z głównych wymagań stawianych rosnącym owczarkom jest dobre oświetlenie. Ale ważne jest, aby chronić koronę rośliny przed bezpośrednimi palącymi promieniami: mogą pozostawić oparzenia na liściach. Sheffler jest trzymany w słonecznym miejscu, ale światło musi być rozproszone. Osiągnięcie pożądanego efektu pomoże zasłona lub inne drobne cieniowanie.

Brak światła staje się zauważalny w wyglądzie owczarków. Jego korona staje się bardziej rozpowszechniona, a pędy zaczynają zwisać. Wynika to z faktu, że gałęzie drzewa zaczynają rozciągać się w kierunku słońca. Jeśli oświetlenie okna Schefflera jest niewystarczające, zaleca się skorygowanie braku światła lampami. Powinny znajdować się około 20 cm od liści rośliny. Szczególnie ważne jest stosowanie dodatkowego oświetlenia w okresie jesienno-zimowym, jeśli w pomieszczeniu z roślinami utrzymywane jest powyżej 18 stopni.

Różne typy i odmiany shefflerów mogą mieć różne wymagania dotyczące oświetlenia. Tak różnorodne formy zwykle wymagają dużo światła, w przeciwnym razie stracą swój niezwykły kolor, a formy zielonolistne mogą rosnąć po mniej oświetlonej stronie. Brak światła i jego nadmiar są uważane za równie szkodliwe dla rośliny.

Temperatura

Latem idealna temperatura dla owczarka wynosi około 20-25 stopni. Zimą można go zmniejszyć do 16-18 stopni. Dolnym progiem wzrostu jest obniżenie temperatury do 12 stopni - w tym przypadku owczarek może zrzucić liście. W ten sam sposób drzewo może zachowywać się w ekstremalnych temperaturach, a także w wyniku nagłych wahań temperatury lub narażenia na przeciąg. W ciepłym sezonie doniczkę z rośliną można wynieść w powietrze. Zimą trzymaj kwiat z dala od baterii i zimnego szkła lub podłogi.

Aby korona drzewa rozwijała się równomiernie, należy ją okresowo kierować do źródła światła w różnych kierunkach. Jeśli tak się nie stanie, część korony w cieniu może zmienić kolor lub zacząć przerzedzać się.

Podlewanie

Zdrowie Shefflera zależy w dużej mierze od prawidłowego podlewania. Przeprowadza się, gdy gleba w donicy jest wystarczająco sucha - głębokość suchej części powinna wynosić co najmniej 2 cm Podlewanie powinno być obfite - do momentu, gdy woda zacznie przesiąkać do otworów drenażowych. Jeśli shefflera zaczęła rzucać żółte liście, może brakować jej wilgoci. Świadczą o tym suche brązowe liście. Od połowy wiosny do wczesnej jesieni podlewanie odbywa się mniej więcej raz w tygodniu. Zimą możesz to robić rzadziej - raz na 2-3 tygodnie.

Aby uniknąć stagnacji wody u korzeni, należy zapewnić roślinie dobry drenaż i użyć gleby, która dobrze przewodzi wilgoć. Nadmiar wody ze studzienki należy spuścić, gdy tylko zostanie całkowicie opróżniony. Nasiąkanie gleby może prowadzić do rozwoju zgnilizny korzeni i pni. Chora roślina zaczyna zrzucać liście.Lepiej jest trochę wysuszyć glebę w doniczce, niż pozwolić jej nasiąknąć wodą.

Poziom wilgotności

Schefflera żyje w tropikach, dlatego preferuje wysoką (około 60-70%) wilgotność, ale roślina jest dość tolerancyjna na suche powietrze. Pozwala to nie spryskiwać na bieżąco liści, ale okresowo można nawilżyć powietrze w pobliżu szaflery, np. Umieszczając obok niego pojemniki z wodą.

Jeśli powietrze w pomieszczeniu jest zbyt suche, możesz okresowo spryskać liście drzewa tą samą wodą, co do nawadniania - osiadłą i lekko ciepłą. Zakurzone blaszki liści należy okresowo przecierać wilgotną szmatką.

Gleba

Ogólnie rzecz biorąc, opieka nad shefflera nie różni się od opieki nad innymi roślinami doniczkowymi. Gleba do sadzenia kwiatów powinna zawierać glinę, pożywkę i lawalit (2: 2,5: 1), zaleca się również dodanie do podłoża piasku kwarcowego. Otrzymana mieszanina powinna mieć lekko kwaśny odczyn. Dopuszczalne jest stosowanie mieszanki równych części torfu z piaskiem, glebą liściastą i próchnicą. Shefflera można również uprawiać hydroponicznie.

Top dressing

W okresie aktywnego rozwoju - od wiosny do wczesnej jesieni - owczarek można okresowo karmić preparatami przeznaczonymi dla roślin o pięknym ulistnieniu. Opatrunek górny nakłada się co miesiąc w postaci płynnej jednocześnie z podlewaniem. Dawkę kompozycji należy zmniejszyć: powinna wynosić 1/4 zalecanej. Możesz nakładać suche nawozy na glebę, ale wcześniej kwiat należy podlać, w przeciwnym razie na korzeniach mogą pozostać oparzenia. Zimą, w okresie spoczynku owczarka, nie trzeba go karmić.

Transfer

Okresowo sheffler będzie musiał wymieniać pojemnik. Zwykle przesadza się roślinę co 2-3 lata, kiedy jej korzenie zaczynają wystawać z wierzchu doniczki lub pojawiają się w otworach drenażowych.

Roślina musi być przygotowana do przeszczepu. Na kilka tygodni przed zabiegiem jest nawożony w celu aktywowania wzrostu, a na kilka dni przed przeniesieniem obficie podlewany.

Sheffler przesadza się wczesną wiosną. Roślinę ostrożnie wyjmuje się ze starej doniczki. Jeśli kwiat utknie, gleba jest trochę podlewana, a grudka jest oddzielana od krawędzi ostrym narzędziem. Krzew jest wyciągany z doniczki, obracając go. W takim przypadku roślinę należy trzymać za pień. Korzenie są oczyszczane z resztek starej ziemi i dokładnie sprawdzane pod kątem obecności zepsutych obszarów. Jeśli takie zostaną znalezione, są one odcinane, a wycięte obszary są traktowane fungicydami lub kruszonym węglem. Im gładsze są nacięcia, tym szybciej będą się zaciskać. Należy również usunąć dotknięte lub nadmiarowe pędy. Podczas pracy z rośliną ważne jest, aby chronić ręce rękawiczkami i używać wyłącznie sterylnych narzędzi.

Nowy pojemnik powinien być o około 5 cm szerszy niż stary. Na dnie doniczki kładzie się drenażową warstwę kamyków lub połamanych cegieł. Od góry do środka pojemnik jest wypełniony świeżą ziemią, a sam kwiat jest na nim umieszczony. Po wypełnieniu gleby jest lekko zagęszczana i podlewana do owcy. Korzenie owadów po przesadzeniu powinny znajdować się na poziomie krawędzi doniczki.

Przez pewien czas po przesadzeniu roślina nie jest karmiona. Przycięte korzenie będą wymagały rewitalizacji, zanim będą mogły spożywać składniki odżywcze z gleby. Nawozy można zastosować dopiero po ostatecznym zakorzenieniu się owczarka w nowym miejscu.

Przycinanie

Przycinanie jest ważną częścią rosnących owczarków. Szczególnie ważne jest wykonanie tego w przypadku roślin, które nie mają wystarczającej ilości światła. Gałęzie, które naruszają jego kształt, są usuwane z korony. Zwykle takie przycinanie odbywa się w pierwszej połowie wiosny.

Przede wszystkim z owczarków usuwa się chore lub uszkodzone pędy. To przycinanie sanitarne można wykonywać przez cały rok. Zbyt długie gałęzie są zwykle skracane do 2/3 długości. Przycinając końce gałęzi, można uczynić koronę bardziej bujną - stymuluje to tworzenie się pędów bocznych. Jeśli szeflera zakwitła, przycięte zostaną również zwiędłe kwiatostany. Wszystkie sekcje są wykonane bezpośrednio nad nerką.Pozostałości gałęzi uzyskanych z przycinania można wykorzystać do rozmnażania owczarka jako sadzonki. Aby uformować najbardziej bujną roślinę, możesz posadzić kilka kopii shefflerów w jednej doniczce.

Kwiat

W domu shefflera kwitnie bardzo rzadko, więc uprawia się ją tylko ze względu na piękne liście. W środowisku naturalnym od połowy lata do października na gałęziach pojawiają się drobne kwiaty zebrane w kwiatostany parasolowe. Zwisają z pędów, przypominając puszyste macki. Następnie na ich miejscu dojrzewają zaokrąglone owoce.

Okres uśpienia

Zimą, kiedy owczarki mają okres uśpienia, starają się nie narażać go na przeciągi, a także rzadziej podlewać. Zwykle kwiat spowalnia swój wzrost tylko z powodu braku oświetlenia. Jeśli roślina będzie miała wystarczająco dużo światła i ciepła, harmonogram podlewania i karmienia można pozostawić bez zmian. Zwykle odbywa się to w przypadku okazów rosnących w oranżeriach wyposażonych w dodatkowe oświetlenie lub w szklarniach.

Metody hodowlane Shefflers

Shefflera można rozmnażać na kilka sposobów. Należą do nich sadzonki, stosowanie warstw powietrza, a także nasiona.

Sadzonki

Cięcie jest uważane za najszybszy sposób na zdobycie nowych roślin. Zwykle używa się do tego pędów drzew, chociaż można również ukorzenić liście Sheffler. Sadzonki można ciąć od stycznia do marca lub sierpnia. Po stworzeniu pewnych warunków ich zakorzenienie nie powinno zająć dużo czasu. Sekcje łodygi są często pobierane z jej środkowej części, wykonując nacięcia pod węzłami. Długość sadzonek powinna wynosić około 10-20 cm Blaszki liści są usuwane z dna cięcia, pozostawiając tylko 3-4 sztuki. W celu uformowania korzeni można je umieścić w wodzie (dodaje się do niej popiół, aby zapobiec wystąpieniu gnicia) lub natychmiast posadzić w ziemi. Łodygę umieszcza się w podłożu zawierającym dużo torfowca i zakopuje na około 1 cm, sadzonkę przykrywa się workiem, ale codziennie na krótko wyjmuje w celu przewietrzenia. W zależności od światła i temperatury sadzonki zakorzeniają się w ciągu 1-4 miesięcy. Jednocześnie uważa się, że różnorodne formy zakorzeniają się gorzej niż zwykle.

Sadzenie w ziemi jest uważane za bardziej korzystne niż kiełkowanie w szklance wody. Sadzonki przetrzymuje się w nim do momentu wytworzenia korzeni o długości około 4 cm, a następnie przesadza się do pojemnika, w którym młoda shefflera będzie rosła w pierwszych latach życia. Ale takie dopasowanie czasami prowadzi do uszkodzenia małych korzeni.

Rozmnażanie przez warstwy powietrza

Scheffler może być również rozmnażany przez warstwy powietrza. Zwykle tę metodę stosują właściciele starych, zbyt dużych okazów rośliny. Warstwy zaczynają się formować wczesną wiosną. Sheffler wykonuje staranne nacięcie na pniu, a następnie otacza ten obszar warstwą wilgotnego torfowca nasączonego pożywką. Aby stworzyć roztwór, użyj słabej dawki opatrunku mineralnego (1 g na 1 litr). Od góry mech jest wzmocniony na pniu za pomocą folii. Dopóki korzenie nie zaczną pojawiać się w miejscu cięcia, należy monitorować wilgotność mchu w obszarze cięcia. Korzenie zaczną się pojawiać kilka miesięcy po zabiegu. Tyle samo czasu będzie potrzebne do ich odrastania. W ten sposób szczyt shefflera będzie miał własny system korzeniowy. Następnie można go oddzielić od głównej rośliny i przesadzić do własnej doniczki. Pozostała dolna część pnia jest pokryta warstwą wilgotnego mchu, aż zaczną się na nim formować młode gałęzie boczne.

Uprawa z nasion

Kiełkowanie nasion Sheffler trwa kilka miesięcy. Wysiewane są wczesną wiosną lub w połowie lata. Do siewu używany jest szeroki pojemnik lub szklarnia. Jako gleba nadaje się uniwersalna gleba odżywcza, można również użyć kompostu. Podłoże jest wstępnie dezynfekowane. Nasiona należy również przygotować wcześniej, trzymając je w wodzie przez kilka godzin z dodatkiem cyrkonu lub epiny. Następnie nasiona są zakopywane w ziemi.Powinien pozostać wilgotny do czasu wylęgu nasion. Szczególne znaczenie ma również temperatura - powinna wynosić około 20-25 stopni. Sadzonki wietrza się codziennie; w celu przyspieszenia kiełkowania można zastosować ogrzewanie denne.

Kiedy sadzonki stają się silniejsze, ostrożnie sadzi się je w oddzielnych doniczkach. W tym celu na kiełkach powinny powstać co najmniej 2-3 liście. Umieszczono je w małych doniczkach i trzymano w temperaturze około 20 stopni. Po kilku miesiącach, gdy sadzonki całkowicie zakryją grudkę gleby, przesadza się je do doniczek o średnicy około 8 cm i przenosi do jasnego, ale chłodniejszego (około 14-15 stopni) miejsca. W okresie jesiennym owczarki można przenieść do innego pojemnika.

Rosnące trudności

Shefflera choruje najczęściej z niewłaściwą opieką. Jest bardzo wrażliwa na stagnację wody w glebie i niedostateczną ilość światła, a także nie lubi nagłych skoków temperatury powietrza (od minimum do maksimum) i suchego powietrza w pomieszczeniu.

• Zrzucanie liści następuje przy podwyższonych temperaturach w pomieszczeniach latem i niskich temperaturach zimą. Również opadanie liści jest możliwe przy nadmiernej wilgotności gleby.
• Powierzchnia blaszek liściowych staje się wyblakła lub pokryta plamami światła przy niewłaściwym oświetleniu. Brak i nadmiar światła równie negatywnie wpływają na roślinę.
• Jeśli liście zrobiły się czarne, shefflera jest zamarznięta.
• Zgnilizna korzeni pojawia się, gdy w glebie występuje stały nadmiar wody do nawadniania.
• Suszące końcówki brązowych liści pojawiają się na roślinie, gdy w glebie brakuje wilgoci i powietrze w pomieszczeniu jest suche.
• Małe czerwono-brązowe plamki na liściach są oznaką nadmiernego światła. Duże plamy świetlne mogą wskazywać na oparzenia słoneczne.

Choroby i szkodniki

Scheffler rzadko jest dotknięty chorobą lub atakowany przez szkodniki. Z tego powodu zwykle wszelkie problemy z rośliną wynikają z błędów w jej uprawie.

Jeśli na gałęziach owczarka pojawiły się mszyce, niewielka ilość szkodników pomoże usunąć zwykły ciepły prysznic. Większość gatunków owadów nie dostrzega dobrze wysokiej wilgotności, dlatego zmywając je z krzaka i przywracając odpowiednią opiekę nad szeflera, można poradzić sobie z mszycami.

Suche powietrze i ciepło mogą prowadzić do pojawienia się przędziorka, czasami wełnowca atakuje owczarka. Możesz spróbować kontrolować takie szkodniki za pomocą roztworu mydła. Łodygi i liście rośliny są nią myte. W przypadku zbyt wielu szkodników zaleca się stosowanie ogólnoustrojowych środków owadobójczych lub roztoczobójczych.

Łuski mogą być mylone z naturalnymi naroślami na łodygach Shefflera. Jeśli na pędach rośliny znajdują się brązowawe wypukłe obszary, mogą one być początkami korzeni powietrznych. Jeśli taki wyrostek nie jest oddzielony od łodygi paznokciem, jest to jego normalna postać. Jeśli nagromadzenie jest łatwe do usunięcia, jest to szkodnik.

Najczęstszą chorobą Shefflera jest zgnilizna korzeni. Jest to spowodowane przez grzyby, które rozwijają się na skutek nadmiernej wilgoci gleby. W zaawansowanych przypadkach taka zgnilizna może całkowicie zniszczyć drzewo. Aby tego uniknąć, ważne jest, aby zwracać uwagę na objawy. W takim przypadku liście owczarka zaczną żółknąć, pędy mogą stać się czarne, a nieprzyjemny i charakterystyczny zapach zacznie emanować z ziemi w doniczce.

Zaatakowany owczarek należy ostrożnie wyjąć z doniczki, całkowicie oczyścić korzenie starej gleby i usunąć wszystkie zgniłe części. Skrawki należy potraktować roztworem fungicydu, a następnie roślinę przenieść do nowego pojemnika ze świeżym podłożem.

Czasami sheffler jest dotknięty innymi chorobami grzybiczymi. Ich ślady widać na liściach - zaczyna pokrywać się ciemnymi plamami z żółtym konturem. Szybko rozprzestrzeniają się po liściach, zaczynając od zewnątrz. Często takie choroby zaczynają występować na drzewach osłabionych przez przeszczep. Czasami ze sklepu sprowadzana jest już zainfekowana roślina lub infekcja objawia się podczas uprawy zakupionych nasion.Na początku takie zakupy należy trzymać z dala od innych roślin, aby mieć pewność, że są zdrowe.

Preparat grzybobójczy może pomóc w większości chorób grzybiczych, ale choroby bakteryjne są uważane za bardziej niebezpieczne. Możesz się ich pozbyć tylko na bardzo wczesnym etapie, usuwając na czas wszystkie dotknięte gałęzie z drzewa. Leczony sheffler jest poddawany kwarantannie i czekał, aby sprawdzić, czy może wyzdrowieć po podobnej procedurze.

Najczęściej infekcje bakteryjne pojawiają się jako małe wodniste plamki wzdłuż krawędzi liścia. Bez podjęcia odpowiednich środków zaczynają szybko rosnąć, łączą się, czernieją i prowadzą do upadku blaszek liściowych. Infekcja stopniowo rozprzestrzenia się po całej roślinie.

Najlepszą profilaktyką przed wszelkimi infekcjami będzie terminowe zbadanie owczarka i przestrzeganie podstawowych warunków opieki nad nią. Dlatego zarodniki grzybów najlepiej zakorzeniają się na mokrych liściach. Nosiciele chorób bakteryjnych szybko stają się na nim silniejsi. Z tego powodu nie zaleca się opryskiwania rośliny, ale stosowanie innych metod w celu zwiększenia poziomu nawilżenia. Jeśli liście owczarków zostały umyte lub spryskane lub spadły na nie krople podczas podlewania, należy je dokładnie wytrzeć do sucha.

Istnieją również inne środki ostrożności. Zdrowy owczarek jest trzymany z dala od chorych roślin. Jeśli na liściach pojawią się oznaki infekcji, takie płytki należy usunąć szybciej. Bardzo ważna jest cyrkulacja powietrza wewnątrz korony. Za pomocą przycinania należy regulować jego gęstość, usuwając gałęzie, które ją zagęszczają. Pomiędzy kwiatami w oknie lub na półce powinno być również wystarczająco dużo miejsca.

W oczekiwaniu na pojawienie się oczywistych objawów choroby lub opóźnienie leczenia kwiaciarnia ryzykuje utratę rośliny. Aby tego uniknąć, osłabione okazy i owczarki wracające do zdrowia po uszkodzeniu korzeni należy traktować jako środek zapobiegawczy. Taki owczarek jest traktowany preparatem grzybobójczym lub bakteriobójczym zgodnie z instrukcją. Dobra odporność na roślinę pomoże również stworzyć terminowe karmienie.

Rodzaje i odmiany owczarków ze zdjęciami i imionami

Z reguły w domu można znaleźć następujące typy owczarków:

Schefflera promienista (Schefflera actinophylla)

Najpopularniejszy typ. Schefflera actinophylla jest również nazywana „drzewem ośmiornicy”. W naturze jego wzrost sięga 15 m. W tym przypadku roślina jest uważana za półepifit, który żyje na innych drzewach. Długość kwiatostanów sięga 2 m i zawiera wiele bordowych kwiatów bogatych w nektar. Wiele zwierząt i ptaków odżywia się owocami takich owczarków. Czasami takie drzewa są w stanie znacznie wzrosnąć, zamieniając się w atakujący chwast.

W warunkach doniczkowych owczarek taki dorasta do 3 m. Szybkość wzrostu jest bardzo wysoka. Każdy parasol liściowy zawiera do 16 zielonych liści. Ich długość sięga 15 cm, a szerokość około 5 cm, a końce płatów są lekko tępe.

• Starleaf - czasami nazywa się to gatunkiem promienistym. Wyróżnia się czerwonawymi pędami i błyszczącymi blaszkami liści. Liście mogą być oliwkowe, jasnozielone lub złote.

Schefflera digitata

Bardziej zwarty widok z rozciętymi blaszkami liści. Każdy płatek Schefflera digitata jest wskazany na końcu. Kolor arkusza jest monochromatyczny lub ma przepełnienia. Osobliwością tego gatunku są faliste krawędzie liści i jasne kontrastujące żyłki.

Schefflera arboricola

Wielkość tego gatunku rzadko przekracza 1 m. W miarę wzrostu gałęzi takie owczarki sztywnieją. Ostrożne przycinanie pozwala drzewu uformować piękną koronę z ciemnozielonymi liśćmi. Schefflera arboricola jest szczególnie ceniona ze względu na wysoką odporność na infekcje grzybicze i szkodniki.

• Srokaty - pod tą nazwą owczarki łączą się z pięknymi cętkowanymi liśćmi. Są pomalowane na bogaty zielony kolor i uzupełnione kremowymi lub żółtymi plamami. Takie rośliny nie są tak powszechne w kwiaciarstwie domowym, ale są uważane za jedne z najbardziej eleganckich.

Schefflera octophylla

Gatunek uważany jest za dość rzadki. Młode liście takiego owczarka są koloru oliwkowego i mają wyraźne żyłki. Starsze liście stają się jasnozielone. Każdy parasol zawiera do 12 udziałów. Na zewnątrz blaszki liściowe Schefflera octophylla są błyszczące, a od wewnątrz matowe.

Schefflera Louisiana

Gatunek charakteryzujący się efektownym ulistnieniem o soczystym odcieniu. W Schefflera Louisiana pokryte są jaśniejszymi plamkami.

Wśród najpopularniejszych odmian roślin:

• Bianca - odmiana wyróżnia się oryginalną barwą liści. Taka roślina może kwitnąć tylko w warunkach szklarniowych. W tym przypadku jego wysokość sięga 2,5 m, podczas gdy w naturze taki owczarek dorasta czasami nawet do 20 m.
• Janine - odmiana drobnolistna, której blaszki liściowe są rozmyte i zawierają jednocześnie kilka odcieni kremu i zieleni. Krawędzie liści są pierzaste, zaokrąglone.
• Nora - liście tej odmiany są średniej wielkości i mają jasny odcień zieleni ze zgrabnymi żółtymi plamami. Na krawędziach liści są nacięcia. Przycinając taką roślinę, możesz utworzyć bujne drzewo.
• Gerda - dotyczy odmian drzew. Liście są zwykle zielone, ale czasami mają duże obszary żółtego.
• Melanie - ta odmiana nie rośnie zbyt szeroko, dlatego uważana jest za bardzo zwartą.
• Gold Capella - różnorodna odmiana o prostym pniu, przez co z boku może nieco przypominać palmę. Przy uprawie w doniczce wysokość takiej rośliny może sięgać nawet 1,2 m.
• Kumpel - piękna odmiana o błyszczących blaszkach liściowych. Uważany jest za odporny na szkodniki i choroby. W przeciwieństwie do większości, sheffler jest uważany za tolerancyjny dla cienia.