Eryngium to roślina zielna należąca do rodziny Umbrelli. Na całym świecie można znaleźć różne rodzaje roślin jednorocznych i bylin. Łodyga kwiatu jest zwykle wzniesiona, osiąga wysokość od 35 cm do 1,5 m. Liście są wydłużone, o skórzastej powierzchni, rzeźbione na krawędziach. Kwiaty tworzą baldaszkowate kwiatostany, kwitną od czerwca do września.
Enegolovnik jest idealny do dekoracji działki ogrodowej, znajdzie określone miejsce w projektowaniu bukietów. Ponadto roślina ma właściwości miododajne, jest również wykorzystywana w medycynie ludowej.
Uprawa rumieniowatości z nasion
Siew rumieniowaty
Erythematosus można łatwo rozmnażać przez nasiona. Nasiona sadzi się bezpośrednio na otwartym terenie. Najkorzystniejszym okresem jest wiosna.
- Nasiona umieszcza się w dwu centymetrowych zagłębieniach.
- Między rzędami pozostawiono odstęp do 0,5 m.
- Otwory między uprawami również powinny znajdować się w odległości 50 cm, w przeciwnym razie wymagane będzie przerzedzenie sadzonek.
Erythematosus może również rozmnażać się przez samosiew - nasiona mogą samodzielnie wpadać w ziemię, a wiosną z nich wykiełkować. Aby zapewnić warunki niezbędne do pełnego rozwoju, należy je przerzedzić. Rumień nie wymaga specjalnej pielęgnacji. Ale pielenie i podlewanie jest po prostu konieczne. Kultura rośnie bardzo szybko, korzenie wnikają głęboko w glebę.
Sadzonki Erythematosus
Niektórzy ogrodnicy wstępnie kiełkują sadzonki z nasion. Ta procedura jest zwykle rozpoczynana pod koniec zimy. Następnie, do maja, młode rośliny będą gotowe do przesadzenia do otwartej gleby.
- Nasiona wysiewa się w przygotowanej tacy z uniwersalną glebą. Nie ładuj głęboko ziaren. Wystarczy 40-50 cm.
- Uprawy przykrywa się folią, aż pojawią się pędy. Następnie pokrywa jest zdejmowana. Temperatura powietrza powinna wynosić 20 stopni. Oświetlenie jest najlepiej jasne, ale rozproszone.
- Kiełki wymagają umiarkowanego podlewania.
- Jeśli pędy są ciasne, przenosi się je do większych doniczek, gdzie znajdują się przed zejściem na ląd na otwartym terenie. Zabieg przeprowadza się pod koniec maja, ale sadzonki są utwardzane przez kilka tygodni, na co regularnie są wyprowadzane na świeże powietrze.
- Po przesadzeniu do ziemi sadzonka jest po prostu przenoszona wraz z kawałkiem ziemi do przygotowanego dołka. Odległość między nasadzeniami wynosi 40 cm Po przesadzeniu sadzonek gleba jest ściółkowana.
Rumieniowata hodowla
Rozmnażanie przez podzielenie buszu
Ta metoda jest zwykle wykonywana wiosną, gdy mróz jest za sobą. Ponieważ kultura ma delikatny system korzeniowy, krzew należy podzielić bardzo ostrożnie, ostrożnie i ostrożnie omijając najbardziej wrażliwe miejsca.
Sadzenie bluehead w otwartym terenie
W przypadku rumieniowatości lepiej wybrać miejsce słoneczne. Dzięki takiemu wyborowi kwiaty rośliny będą miały bogaty odcień, co zwiększy atrakcyjność i piękno eringium.
Gleba powinna być lekka i dobrze przepuszczalna. W takim przypadku powinieneś zdecydować się na piaszczystą lub kamienistą glebę.
Opieka nad głową
Eringium to bezpretensjonalna roślina, więc dość łatwo o nią dbać.
Podlewanie
Erythematosus może praktycznie obejść się bez podlewania nawet w okresach suszy, a nadmiar wilgoci może całkowicie zniszczyć roślinę.
Subkultury i nawozy
Kultura nie wymaga karmienia. Ogrodnicy wielokrotnie zauważyli, że wzbogacona pożywka pogarsza blask rośliny i zmniejsza odporność na mróz.
Ściółkowanie
Wskazane jest ściółkowanie torfem. Ułatwia to zwalczanie chwastów, które należy usunąć.
Przycinanie
Odmłodzenie rumieniowatego wpływa na świetność kultury. W tym celu stosuje się przycinanie roślin. Ale po zakończeniu kwitnienia kiełki są przycinane do podstawy, pozostawiając tylko mały kikut.
Wysokie rośliny należy wzmocnić podpórkami, aby łodygi nie spadły na ziemię.
Rumieniowatość zimą
Erythematosus dobrze znosi zimę i nie potrzebuje schronienia. Jeśli jednak wybrane nasiona nie mają niezbędnej zimotrwałości, kiełki należy przykrywać w zimne dni świerkowymi gałęziami lub suchymi liśćmi.
Choroby i szkodniki
Roślina jest niezwykle odporna na szkodniki i choroby. Nawet zarażone sąsiednie rośliny nie boją się eringu.
Einehead w projektowaniu krajobrazu
Tę egzotyczną roślinę często można spotkać na działkach ogrodowych. Ogrodnicy witają sadzenie błękitnej głowy. I nawet z miłością nazywają to wdzięcznym cierniem. Kultura nie tylko poprawia wygląd samego terytorium, ale także doskonale wpisuje się w projekt krajobrazu, świetnie prezentuje się w projektowaniu żywopłotów, zjeżdżalni alpejskich, skalniaków. Delikatne niebieskie kwiaty zdobią nasadzenia grupowe, świetnie prezentują się wśród dużych kamieni i skał.
Piękne połączenie Eringium z lilią, dalią, floksem i geranium cieszy oko elegancją i wdziękiem. Roślina prezentuje się przepięknie na tle różowych, czerwonych, białych kwiatów. Kolaż z dzwoneczkami, makami, zbożami zaskakuje swoją organicznością.
Einehead we florystyce
Kwiatostany mają zdolność zachowania swoich walorów zewnętrznych przez wiele lat, dlatego coraz częściej w uroczystych bukietach i kompozycjach kwiatowych można spotkać jasny rumieniowaty. Odpowiednie są tutaj kombinacje z liliami, tulipanami o różnych odcieniach. Wdzięczny cierń w kontraście odcieni wygląda malowniczo i jasno.
Gatunki rumieniowate
Istnieje około 250 rodzajów eringu. Najpopularniejsze z nich to następujące uprawy:
- Błękitnik alpejski. Roślina jest wieloletnia, ma małe, chabrowo-niebieskie kwiaty zebrane przez parasolkę. Wysokość łodygi ok. 50 cm U dołu pędu liście na ogonkach sercowate z postrzępionymi krawędziami. Nad liśćmi jest trójkątna konfiguracja.
- Z głową kulą gorączka. Kwiat z okrągłymi kulkami-kwiatostanami z oryginalnymi kolcami. Liście są wyrzeźbione cierniami wzdłuż krawędzi.
- Bourget, Burt lub Burgati. Łodyga prosta, osiągająca 40 cm, zielonkawe blaszki liściowe, wypreparowane, z widocznymi żyłkami.
- Olbrzymi rumieniowaty. To najwyższy przedstawiciel kultury. Obszar dystrybucji to Kaukaz. Łodyga osiąga półtora metra. Skórzane blaszki liściowe. Dolne liście są przymocowane do pędu przez długie sadzonki, a górne liście wydają się na nim siadać. Kwiaty są jasnoniebieskie. A przylistki dzięki opalizującej strukturze nadają roślinie fantastyczny wygląd. Eringium podobno świeci tęczowymi gwiazdami.
- Rumieniowaty płaskolistny. Kultura jest wieloletnia, rozgałęziona, jej łodyga osiąga metr wysokości. Pędy mają niebieskawy odcień. Oddzielne blachy.
- Widok na morze. Bylina o dużych pędach o turkusowych odcieniach.Kwiatostany o bladoniebieskim odcieniu. Kultura może osiągnąć wysokość 0,7 metra.
- Rumieniowaty polne. Zakład w Tatarstanie został wpisany do Czerwonej Księgi i jest prawnie chroniony. Wysokość łodygi to zaledwie 0,5 m. Piękne jasnoniebieskie kwiaty zebrane w drobne kwiatostany w postaci parasoli. Po wyschnięciu lub obumarciu łodygi sadzenia zamieniają się w zarośla.
- Leavenworth. To prawdziwy krzew, którego liście i kwiatostany są pomalowane na jasnofioletowy kolor. Jego wysokość to 0,6-0,8 m. Wygląda świetnie. Często można go znaleźć w projektowaniu klombów i zjeżdżalni alpejskich. Całe piękno objawia się w okresie kwitnienia rumieniowatego, od czerwca do września.
Zastosowanie rumieniowatości w medycynie tradycyjnej
Ponieważ korzeń kultury jest bogaty w garbniki, kwasy, olejki eteryczne, tradycyjna medycyna nie mogła zignorować dobroczynnych właściwości rośliny. Wywary i napary przygotowane z korzeni i ziół dają dobre działanie wykrztuśne, mają zastosowanie moczopędne, pobudzają jelita, poprawiają pracę wątroby i żołądka. Jednak pewna grupa chorób zabrania ich przyjmowania. Nie powinny być stosowane przez osoby z nadciśnieniem, kobiety w ciąży, osoby z cukrzycą.
Korzenie rośliny zbiera się jesienią lub wczesną wiosną. Są uwalniane z ziemi, krojone na kawałki i suszone w dobrze wentylowanych magazynach lub pod baldachimem. Gotowe korzenie można przechowywać do trzech lat.
Trawa jest zbierana podczas kwitnienia. Jest kruszony i suszony na powietrzu, zawsze w cieniu. Przygotowane zioło można stosować przez 2 lata.
