Roślina Stapelia (Stapelia) jest sukulentem z rodziny Kutrov. Ten rodzaj obejmuje około stu różnych gatunków. Żyją na kontynencie afrykańskim, wybierając do wzrostu suche i skaliste zbocza, przybrzeżne obszary zbiorników wodnych lub zakątki w pobliżu dużych drzew.
Nazwa stada pochodzi od nazwiska pochodzącego z Holandii lekarza i botanika Van Stapela. Zszywki nie są jeszcze zbyt powszechne w kwiaciarstwie domowym. Wynika to nie tylko z egzotyki rośliny, ale także z jej głównej cechy. Kwiaty tego soczystego aromatu nie wydzielają najprzyjemniejszego aromatu, ale to właśnie ta właściwość często wzbudza zainteresowanie miłośników niezwykłych roślin. Ponadto pochylnie są bezpretensjonalne, a pojawienie się ich jasnych, dużych i owłosionych kwiatów sprawia, że zapomina się o roznoszonym przez nie zapachu.
Opis pochylni
Zszywki to niskie (od 10 do 60 cm) byliny. Na krzakach od podstawy rozwija się wiele soczystych łodyg o 4-stronnym kształcie. Brakuje zwykłych liści zapasów. Zamiast nich na krawędziach znajdują się dość duże, ale bezkolcowe zęby, nadające roślinie niewielkie podobieństwo do kaktusa. Łodygi są w kolorze szarawym lub zielonym, ale czasami nabierają czerwonawo-fioletowego odcienia. Jest to szczególnie widoczne w jasnym świetle.
Kwiaty Stapelia pojawiają się pojedynczo lub w parach. Ich powierzchnia jest lekko owłosiona. Każdy kwiat spoczywa na zakrzywionej szypułce, zwykle wyrastającej z podstawy pędu. Rozmiary kwiatów wahają się od 5 do 30 cm, kształtem przypominają rozgwiazdy. Kolor kwiatów jest zarówno jednobarwny, jak i pstrokaty, pręgowany. Na zewnątrz kwiat ma zwykle gładką powierzchnię, a wewnątrz pokwitanie lub zmarszczki. W zależności od gatunku kwiaty mogą znacznie różnić się kształtem, wielkością i kolorem, ale większość zapasów ma wspólną właściwość - specyficzny zapach zgnilizny. W naturze funkcja ta pomaga stadom przyciągać muchy zapylające. Ale intensywność „zapachu” zależy od rodzaju kwiatu. Więc niektóre odmiany prawie w ogóle nie pachną.
Sok ze zszywek może być drażniący, dlatego należy pracować z krzakiem w rękawiczkach i trzymać go z dala od dzieci i zwierząt. Jeśli sok dostanie się na skórę, należy go dokładnie zmyć.
Krótkie zasady dotyczące uprawy zapasów
Tabela przedstawia krótkie zasady opieki nad zapasami w domu.
Poziom oświetlenia | Brak oświetlenia szkodzi wyglądowi rośliny. Kwiat umieszczony jest na jasnych parapetach od strony zachodniej i wschodniej. |
Temperatura zawartości | Latem kwiat zaaranżuje wentylowany pokój lub balkon, w którym utrzymuje około 22-26 stopni. Zimą roślina jest przenoszona do chłodnego kąta, w którym nie będzie więcej niż 15 stopni. |
Tryb nawadniania | Od marca do początku jesieni podlewanie odbywa się raz na 1-2 tygodnie, gdy gleba wysycha, a od grudnia do końca stycznia krzewy w ogóle nie są podlewane. |
Wilgotność powietrza | Wilgoć w powietrzu nie jest ważna dla soczystości. |
Gleba | Jako podłoże stosuje się mieszanki na sukulenty lub samodzielnie przygotowaną glebę, w tym darń i połowę piasku. |
Top dressing | Kwiat można zapładniać tylko latem, zachowując dwutygodniowy odstęp między opatrunkami. Zimą karmienie nie jest przeprowadzane. |
Transfer | W pierwszych latach życia roślinę należy przesadzać każdej wiosny. Osobniki dorosłe przeszczepia się co 2-3 lata. |
Kwiat | Okres kwitnienia trwa od 2 tygodni do kilku miesięcy. Może spaść w różnym czasie. |
Okres uśpienia | Roślina ma wyraźny okres spoczynku, który występuje zimą. |
Reprodukcja | Nasiona, sadzonki. |
Szkodniki | Mszyce, wełnowce i przędziorki. |
Choroby | Zgnilizna z powodu podlewania gleby. |
Dbanie o zapasy w domu
Oświetlenie
Brak oświetlenia szkodzi wyglądowi zszywek. W zacienionym miejscu pędy zaczną się rozciągać i stawać się cieńsze, a kwiaty się nie pojawią. Aby tego uniknąć, pochylnia została umieszczona na lekkich parapetach po stronie zachodniej i wschodniej. W kierunku południowym, w upalne południe, roślina powinna być lekko zacieniona, aby zapobiec poparzeniom pędów. Aby to zrobić, możesz użyć cienkiego papieru, gazy lub tiulu.
Jeśli stapelia stoi przez długi czas w zacienionym kącie, jest stopniowo przenoszona z powrotem na światło, pozwalając kwiatowi przyzwyczaić się do nowych warunków. Zimą możesz trzymać doniczkę z pochylnią na najjaśniejszym oknie bez zacienienia.
Temperatura
Ważne jest przestrzeganie prawidłowego reżimu temperaturowego dla bulionów rosnących w doniczce. W przeciwnym razie kwiaty nie pojawią się na nim. Te rośliny mają wyraźny okres spoczynku. Latem kwiat zaaranżuje wentylowany pokój lub balkon, w którym utrzymuje około 22-26 stopni. Zimą doniczka jest przenoszona do chłodnego kąta, w którym nie będzie więcej niż 15 stopni. Dolny próg to 12 stopni. Spadek temperatury zaczyna się już jesienią. Krzewy należy chronić przed przeciągami.
Podlewanie
Podobnie jak wszystkie sukulenty, kwiat nie wymaga częstego podlewania ani opryskiwania. Stagnacja wilgoci w glebie może prowadzić do pojawienia się chorób grzybiczych, a następnie do zepsucia zszywki. Dobra warstwa drenażowa pomoże zapobiec przepełnieniu. W tym charakterze stosuje się fragmenty cegieł lub keramzyt.
Od marca do początku jesieni podlewanie odbywa się raz na 1-2 tygodnie, gdy gleba wysycha, a od grudnia do końca stycznia krzewy w ogóle nie są podlewane. W tym okresie przypada czas całkowitego odpoczynku. Powinieneś także powrócić do zwykłego harmonogramu stopniowego utrzymywania kwiatu. Od lutego krzew jest podlewany kilka razy w miesiącu, a następnie przenoszony do ciepła, a wraz z nadejściem wiosny karmiony.
Ustalenie, czy stada wymagają podlewania poza sezonem, jest dość proste - podlewanie przeprowadza się, gdy pędy zaczynają się marszczyć. Kwiat nie przetrwa zbyt długo bez wody, długie okresy suszy mogą znacząco wpłynąć na jego efekt dekoracyjny. Im cieplej jest w pomieszczeniu, tym więcej wilgoci będzie potrzebować roślina. W okresie pączkowania krzew jest podlewany nieco częściej niż zwykle.
Poziom wilgotności
Wilgotność powietrza nie jest istotna dla pochylni, może rosnąć w pomieszczeniu, w którym jest raczej sucho.
Gleba
Jako podłoże do sadzenia roślin stosuje się mieszanki na sukulenty lub samodzielnie przygotowaną glebę, w tym darń i połowę piasku. Do podłoża można dodać węgiel drzewny. Przed sadzeniem należy go zdezynfekować. Powstała gleba powinna być lekko kwaśna lub obojętna. Przeszczepiony bulion nie jest podlewany przez co najmniej kilka dni.Na dnie pojemnika układana jest warstwa drenażowa (do 1/3 objętości).
Top dressing
Nawożenie pochylni możliwe jest tylko latem, z zachowaniem dwutygodniowej przerwy między opatrunkami. Aby to zrobić, użyj gotowych mieszanek na kaktusy lub sukulenty w zmniejszonej dawce. Suplementy potasu sprawią, że zapasy będą bardziej odporne na rozwój wielu chorób. Zimą karmienie nie jest przeprowadzane.
Transfer
W pierwszych latach życia zszywka rośnie szczególnie aktywnie, dlatego należy ją przesadzać każdej wiosny. Krzewy szybko się rozrastają, ale mają słabe korzenie, dlatego do ich uprawy najlepiej nadaje się niska doniczka o stosunkowo niewielkiej objętości. Nieco szczelny pojemnik ułatwi tworzenie pąków, w pojemnej doniczce roślina zacznie rosnąć zieloną masę i uformuje większą liczbę pędów.
Stada dorosłe są przeszczepiane co 2-3 lata. W tym samym czasie, jeśli to konieczne, możesz usunąć stare pędy ze środka buszu. Nie będą już na nich pojawiać się kwiaty, więc są ostrożnie cięte, posypując rany proszkiem węglowym. Zwłaszcza osobników dorosłych nie można przesadzać, ale wystarczy zmienić górną warstwę gleby w pojemniku i okresowo rozrzedzać stare łodygi.
Kwiat
Kwiatów odcinkowych trudno przeoczyć nie tylko ze względu na ich niezwykły wygląd, ale także charakterystyczny zapach. W warunkach naturalnych gromadzą się do niego muchy padlinożerne, przyczyniając się do zapylenia rośliny. Ale nie wszystkie zszywki pachną zgnilizną: na przykład gatunek flavo-purpurea, który żyje w Namibii, ma kwiaty, których aromat przypomina zapach wosku.
Miłośnicy zapasów nie boją się ich nieodłącznego nieprzyjemnego zapachu. Ale jeśli jest zbyt mocny, możesz zabrać krzak na balkon, aż w końcu zniknie. Każdy kwiat trwa około 3 dni, a cały okres kwitnienia trwa od 2 tygodni do kilku miesięcy. Może spaść w różnym czasie.
Gdy roślina wyblaknie, szypułki można usunąć. To stymuluje rozwój pąków kwiatowych na następny sezon. Wyjątek stanowią kwiaty, z których będą zbierane nasiona.
Szkodniki i choroby
W naturze stada są wysoce odporne na rozwój chorób, a szkodniki prawie nigdy ich nie zarażają, ale czasami mogą wystąpić problemy z roślinami doniczkowymi. Większość chorób stad jest związana z podmoknięciem gleby. Aby tego uniknąć, ważne jest przestrzeganie harmonogramu podlewania. Jeśli roślina zacznie gnić, jej łodygi uschną. Jeśli nie podejmiesz żadnych działań, krzew umrze. Kiedy system korzeniowy jest uszkodzony, zdrowe pędy są cięte i ukorzenione.
Czasami na krzakach osiadają szkodniki. Należą do nich mszyce, wełnowce i przędziorków. Leczenie odpowiednimi lekami pomoże sobie z nimi poradzić. Regularne badania, a także przestrzeganie zasad opieki nad kwiatem, pomogą zapobiec pojawieniu się dużej liczby owadów.
Stapelia nie kwitnie
Jedną z powszechnych trudności w uprawie stad jest brak kwitnienia. Przyczyn może być kilka. Niektóre z najczęstszych to zły harmonogram podlewania, brak oświetlenia, niewłaściwie dobrany nawóz wierzchni lub zbyt uboga gleba, a także zimowanie w ciepłym miejscu.
Aby zapasy regularnie kwitły i dobrze rosły, musisz pamiętać o podstawowych zasadach utrzymania krzewu:
- Zszywka powinna spędzić okres odpoczynku w chłodnym miejscu (około 14-15 stopni). To właśnie te warunki towarzyszą układaniu pąków kwiatowych.
- Schemat nawadniania powinien odpowiadać okresom rozwoju roślin. Wiosną i latem krzew podlewamy raz na kilka tygodni, pozwalając śpiączce glebowej do całkowitego wyschnięcia. W październiku i listopadzie podlewanie ogranicza się do miesięcznych, a od grudnia do lutego krzew w ogóle nie jest podlewany. Jeśli łodygi zaczną mięknąć i marszczyć się w suchej glebie, roślinę należy trochę podlać.
- Gleba do sadzenia powinna być piaszczysto-gliniasta i średnio żyzna. Nadmiar składników odżywczych (zwłaszcza azotu) wpływa negatywnie na tworzenie się pąków. Jeśli gleba jest zbyt uboga, łodygi zszywek mogą zacząć się przerzedzać.
- Krzew potrzebuje wystarczającej ilości światła.W przeciwnym razie nie tylko nie zakwitnie, ale może zacząć żółknąć, a pędy staną się cieńsze i powolne. Taką pochylnię można zaktualizować sadzonkami. Jeśli krzew zostanie nagle przestawiony na jasne światło, na łodygach mogą pojawić się oparzenia w postaci brązowawych plam.
- Po utworzeniu pąków krzewu nie należy naruszać do końca okresu kwitnienia.
Metody hodowli stad
Sadzonki
Aby wyhodować pochylnię z sadzonek, wykorzystuje się części pędów dorosłego krzewu, które mają już uformowane kwiaty. Są cięte ostrym i czystym narzędziem. Wszystkie kawałki posypane kruszonym węglem. Przed sadzeniem cięcie należy suszyć przez około jeden dzień, pozwalając na zaciśnięcie cięcia. Następnie segment umieszcza się w glebie piaszczystej z dodatkiem torfu.
Po ukorzenieniu założoną łodygę przesadzamy do doniczki o średnicy ok. 7 cm, którą wypełnia się podłożem zawierającym lekką darń, piasek i ziemię liściastą oraz niewielką ilość węgla drzewnego.
Czasami porośnięte dorosłe krzewy odcinkowe podlegają podziałowi. Podczas przesadzania krzew jest ostrożnie dzielony na pół i umieszczany w oddzielnych doniczkach.
Uprawa z nasion
Nasiona cięte są formowane w strąku zawiązanym na zapylonym kwiatku. Dojrzewają przez długi czas: około rok po więdnięciu kwiatu. Kiedy osiągną pełną dojrzałość, strąk pęknie. Zbiera się nasiona i usuwa przymocowane do nich puszyste parasole. Im świeższe nasiona, tym większy procent jego kiełkowania, więc możesz rozpocząć siew natychmiast po zbiorach.
Przed siewem można przechowywać nasiona w roztworze nadmanganianu potasu przez około pół godziny. Następnie wysiewa się je w pojemnikach wypełnionych piaszczystą glebą. Sadzonki pojawiają się w ciągu miesiąca. Wyhodowane osobniki nurkują w oddzielnych doniczkach o średnicy około 6 cm, wypełnione takim samym podłożem, jak przy przesadzaniu ukorzenionych sadzonek. Po roku rośliny przenosi się do większych doniczek o średnicy do 10 cm. W pierwszych latach uprawy sadzonki są szczególnie uważnie monitorowane, starając się stworzyć dla nich optymalne warunki i nie dopuścić do wyschnięcia gleby.
Przy takim rozmnażaniu cechy odmianowe krzewu macierzystego mogą nie zostać zachowane. Kwitnienie w tym przypadku nastąpi za 3-4 lata.
Rodzaje akcji ze zdjęciami i nazwami
Stapelia w kształcie gwiazdy (Stapelia asterias)
Widok kompaktowy (do 20 cm). Stapelia asterias ma zielone łodygi (czasami z czerwonym odcieniem) z tępymi krawędziami. Znajdujące się na nich ząbki są małe. Kwiaty są brązowoczerwone i ozdobione cienkimi żółtymi paskami. Na powierzchni płatków znajdują się różowawe włoski. Szypułki powstają u podstawy świeżych pędów. Ta pochylnia ma podgatunek - błyszczącą, na kwiatach nie ma żółtych pasków.
Giant Stapelia (Stapelia gigantea)
Gatunek tworzy mocne pędy o wysokości do 20 cm i grubości ok. 3 cm, na tępych brzegach łodyg występują rzadkie małe zęby. Nazwa Stapelia gigantea związana jest z rozmiarem kwiatów - ich średnica może dochodzić do 35 cm, które trzymane są na długich szypułkach. Ich trójkątne płatki są bladożółte i pokryte dużymi czerwonymi paskami. Brzegi kwiatu pokryte są jasnymi kosmkami. Ten gatunek ma łagodny zapach.
Stapelia różnobarwna lub różna (Stapelia variegata)
Wysokość pędów tego gatunku sięga zaledwie 10 cm Stapelia variegata ma zielone lub czerwonawe łodygi. Na ich krawędziach są zęby. W pobliżu podstawy młodego wzrostu pojawia się od 1 do 5 kwiatów. Są koloru żółtego. Każdy płatek ma spiczastą końcówkę. Na zewnątrz płatki są gładkie, a od wewnątrz pomarszczone, pokryte plamkami i prążkami brązu. Kwitnienie występuje w miesiącach letnich.
Stapelia glanduliflora
Wysokość krzewów dochodzi do 15 cm Stapelia glanduliflora ma proste łodygi o grubości do 3 cm z nielicznymi ząbkami na brzegach skrzydłowych. Na krzaku tworzy się od 1 do 3 kwiatów z trójkątnymi płatkami i spiczastą, lekko wygiętą krawędzią. Płatki są zielonkawożółte i pokryte różowymi plamkami i kreskami.Mają też wiele gęsto rozmieszczonych półprzezroczystych włosków przypominających maczugi, które nadają kwiatom podobieństwo do ukwiałów.
Stapelia złoty fiolet (Stapelia flavopurpurea)
Krzewy osiągają wysokość 10 cm Stapelia flavopurpurea ma zielone (czasem fioletowe) łodygi o tępych krawędziach. Na wierzchołkach pędów znajduje się od 1 do 3 kwiatów o wąskich płatkach przypominających wydłużony trójkąt. Są spiczaste na krawędziach i znacznie zakrzywione. Zewnętrzna strona płatków jest żółta i gładka. Wewnętrzna jest złocista lub bordowa, a także pomarszczona. Środek kwiatu przypomina puszysty krążek pokryty biało-różowymi włoskami. Gatunek ten wyróżnia się tym, że kwiaty wydzielają zapach wosku, nietypowy dla większości roślin.
Stapelia grandiflora
Czworościenne łodygi tego gatunku mają rzadkie, lekko zakrzywione zęby. Stapelia grandiflora wytwarza duże kwiaty z lancetowatymi płatkami. Z zewnątrz mają kolor niebiesko-zielony, a od wewnątrz pomalowane na kolor bordowy. Na płatkach znajdują się szare włosy, zebrane w pęczki, a także rzęski pokwitania. Płatki są mocno zakrzywione na krawędziach. Kwitnienie rozpoczyna się latem, ale gatunek ten jest uważany za jeden z najbardziej cuchnących.
Stapelia mutabilis
Forma hybrydowa z gołymi pędami do 15 cm wysokości. Ząbki znajdujące się na ich krawędziach są wygięte do góry. Stapelia mutabilis tworzy żółtawobrązowe płatki z rzęskami na krawędziach. Krawędzie płatków są spiczaste i mają jaśniejszy brązowy kolor, a sam kwiat jest pokryty kropkami lub poprzecznymi paskami.
Niedawno kupiłem 3 sadzonki, schowałem je przed kwitnącą dorosłą rośliną, ale nie czułem żadnego zapachu, rośnie bardzo wolno, boję się nawet dotknąć sadzonek, ale skoro są zielone i nie spadają, to znaczy, że żyją, podlewam je bardzo rzadko, rosną na południowo-zachodnim oknie
Zapach wydzielają tylko kwiaty, sama roślina w żaden sposób nie pachnie.