Stefanandra

Stephanandra to krzew z rodziny Pink. Dziś są często łączeni z klanem Neilia. Kraje Azji Wschodniej - Japonia i Korea są uważane za ojczyznę gatunku Stephanander.

Nazwa rośliny jest związana z jej strukturą. Ze względu na to, że pręciki na drobnych kwiatuszkach tych krzewów ułożone są w kółko, nazywane są „wiankiem męskim”. Dokładnie tak jest tłumaczone z greckiego „stephanandra”.

Popularność Stephanandry wiąże się z piękną szeroką koroną z rodzaju, lekko kręconymi pędami i jasnymi liśćmi. Ponadto takie krzewy są dość bezpretensjonalne w pielęgnacji i są mrozoodporne.

Opis Stephanandra

Krzewy Stefanandra osiągają 2-3 m wysokości przy porównywalnej średnicy korony. Pod ciężarem liści i kwiatów długie gałęzie roślin zaczynają się przechylać, nabierając łukowatego kształtu. Ta cecha również dodaje atrakcyjności krzewom. Liście Stephanandry są jajowate lub rozcięte, z postrzępioną krawędzią. Latem blaszki liści są pomalowane na odcienie zieleni, a jesienią przebarwiają się na żółto, czerwono lub pomarańczowo.

Kwitnąca stephanandra pokryta jest wieloma małymi białymi kwiatami o łagodnym aromacie. Są zbierane w kwiatostanach wiechowatych.

Krótkie zasady uprawy Stefanandry

Tabela przedstawia krótkie zasady uprawy stefanandry w otwartym polu.

Sadzenie Stefanandry w otwartym terenie

Miejsce lądowania

Obszary słoneczne najlepiej nadają się do sadzenia Stefanandra. Jednocześnie roślina jest w stanie tolerować częściowe zacienienie, ale w takich warunkach spowolni tempo wzrostu i może nie zakwitnąć. Ponadto obszar uprawy musi być bezpiecznie zamknięty przed silnymi wiatrami.Przeciągi są szkodliwe dla zdrowia krzewów, dlatego należy je sadzić pod ochroną dużych obiektów.

Gleba do sadzenia powinna być wystarczająco luźna i mieć neutralną reakcję. Możesz użyć gleby torfowo-piaszczystej, gliniastej lub gliniastej. Jeśli ziemia na wybranym obszarze jest zbyt ciężka, wykopuje się ją, dodając torf i piasek. Możesz wstępnie nawozić obszar sadzenia superfosfatem (około 50 g na roślinę) lub złożonym związkiem (około 60 g na krzak).

Zasady lądowania

Aby posadzić dorosłą sadzonkę stefanandry, wielkość dołu powinna wynosić około 60 cm Na jego dnie kładzie się warstwę drenażową (kamyki, tłuczeń, gruz ceglany), a następnie wysypuje się 10 cm piasku.

Gleba do sadzenia jest przygotowywana z wyprzedzeniem. Powinien być luźny i pożywny. W skład podłoża może wchodzić gleba ogrodowa z dodatkiem piasku i torfu. Dodaje się do niego humus lub kompost. Po umieszczeniu rośliny w otworze puste przestrzenie są wypełnione tą mieszaniną. Następnie gleba jest lekko zagęszczona i dobrze podlewana Stefanandrą.

Odległość między nasadzeniami wynosi około 2 m, ale może też zależeć od rodzaju rośliny. Niektórzy stephande tworzą szerszą koronę.

Opieka Stefanandry

Podlewanie

Stefanandra jest uważana za roślinę kochającą wilgoć, więc będziesz musiał ją dość często podlewać. Zwykle wystarczą 1-2 podlewania tygodniowo, ale w czasie upałów należy zwiększyć liczbę podlewań. Jeśli roślinie brakuje wilgoci, jej gałęzie zaczną opadać. Zapotrzebowanie na wilgoć można ocenić na podstawie wierzchniej warstwy gleby: podlewanie przeprowadza się, gdy wyschnie.

Nasiąkanie wodą wpływa na stan krzewów tak samo, jak długa susza. Ciągła stagnacja wilgoci może prowadzić do rozpadu systemu korzeniowego Stefanandry.

Do podlewania krzewów używa się deszczu lub odpowiednio osiadłej wody. W szczególnie upalne dni można dodatkowo spryskać liście Stephanandry. Odbywa się to wcześnie rano lub po zachodzie słońca, aby oparzenia słoneczne nie pozostały na liściach.

Rozluźnienie i pielenie

Teren w pobliżu nasadzeń należy regularnie rozluźniać, jednocześnie usuwając wschodzące chwasty. Pielenie pomaga chronić młode, niewymiarowe rośliny. Ściółkowanie może pomóc zmniejszyć potrzebę spulchniania. Warstwa ściółki jest szczególnie przydatna w przypadku stefanandrów rosnących na otwartym, słonecznym obszarze. Chroni glebę przed wysychaniem.

Top dressing

Regularne karmienie pozwala uczynić koronę Stephanandry bardziej bujną, a kwitnienie - obfite. Aby to zrobić, wiosną pod krzaki wprowadza się preparaty zawierające azot. Podczas rozwoju pędów można kilkakrotnie karmić nasadzenia materią organiczną - odchodami kurczaka lub naparami ziołowymi. Aby przygotować nawóz, wlej odchody wodą (1:10), nalegaj na około 10 dni, następnie wymieszaj i aplikuj w niewielkich ilościach pod każdy krzak. Humus może być również użyty jako dodatek organiczny (1 wiadro na krzak). Jest mieszany z wierzchnią warstwą gleby koła pnia, uważając, aby nie uszkodzić korzeni rośliny.

Jesienią Stephanandra powinna być karmiona specjalistycznymi preparatami mającymi na celu wzmocnienie krzewów przed zimowaniem.

Przycinanie

Wiosną krzewy Stephanandra są badane i, jeśli to konieczne, są oczyszczane z przycinania. Usunięciu podlegają połamane, chore lub suche gałęzie, a także pędy rosnące wewnątrz krzewu i przyczyniające się do jego zgrubienia. Nadmierne zagęszczenie gałęzi nie tylko psuje wygląd Stephanandry, ale także przeszkadza w jej pełnym rozwoju. Takie pędy uniemożliwiają wystarczające przenikanie światła słonecznego w głąb korony, przez co gałęzie w środku mogą stać się nagie. W razie potrzeby tuleje można formować. Czasami, aby odmłodzić nasadzenia, przycinanie przeprowadza się po zakończeniu kwitnienia, usuwając najstarsze pędy do podstawy.

Zimowanie

Krzewy Stefanandra mają dość wysoki stopień mrozoodporności i spokojnie tolerują mrozy do -25 stopni.Ale ostrzejsze mrozy mogą zniszczyć nasadzenia, więc w regionach z surowymi zimami należy wcześniej zadbać o schronienie.

Późną jesienią pędy należy zgiąć do ziemi i przykryć suchymi liśćmi, gałęziami lub gałęziami świerkowymi. Ten środek wystarczy, aby zapobiec zamarzaniu roślin. Wiosną schronienie jest usuwane. Przede wszystkim młode krzewy wymagają takich środków ochronnych, ale generalnie mrozoodporność może zależeć od rodzaju stefanandry. Dorosłe krzewy, których pędy słabiej wyginają się, powinny być wypuszczane jesienią. Wiosną kołnierz korzeniowy zostaje ponownie zwolniony.

Szkodniki i choroby

Stefanandras są uważani za odpornych na choroby i szkodniki. Odpowiednia pielęgnacja roślin, a także systematyczne zabiegi profilaktyczne środkami grzybobójczymi pomogą uniknąć problemów. Ich wykonanie ochroni krzewy przed rdzą, mączniakiem prawdziwym i innymi podobnymi chorobami.

Z powodu braku wilgoci liście krzewów mogą żółknąć w okresie letnim. Ale nie warto też dopuszczać do przepełnienia - rozwój zgnilizny może zniszczyć krzaki, a dotknięte okazy będą musiały zostać usunięte z miejsca. Przy pierwszych oznakach choroby należy odciąć chore gałęzie, a resztę rośliny przetworzyć.

Metody hodowli Stefanandra

Do hodowli stephanandra można użyć nasion krzewu, jego sadzonek lub warstw.

Uprawa z nasion

Nasiona krzewów można zebrać samodzielnie lub kupić w sklepie. Wysiew odbywa się bezpośrednio w glebę pod koniec wiosny. Nasiono nie wymaga stratyfikacji. W razie potrzeby wschodzące sadzonki należy przerzedzać. Po wzmocnieniu sadzonek przenoszone są na stałe miejsce.

Sadzonki

Stefanandras używa 1 lub 2-letnich pędów jako sadzonek. Ich dolne nacięcia wykonuje się pod kątem, a następnie przetrzymuje w roztworze stymulującym korzenie przez około 7 godzin. Następnie przygotowane segmenty sadzi się w doniczkach z glebą, każdy pogłębia się o około 3 cm Po podlaniu sadzonki przykrywa się przezroczystymi czapeczkami. Każdego dnia schronisko jest otwierane na krótko, aby przewietrzyć rośliny i sprawdzić wilgotność gleby. Korzenie sadzonek tworzą się dość szybko, ale takie rośliny można przesadzić na zewnątrz dopiero w przyszłym roku.

Powielanie przez nakładanie warstw

Ze względu na to, że dorosła Stephanandra nie toleruje przeszczepu, zwykle roślina jest po prostu odmładzana, oddzielając od niej pędy w postaci warstw i przenosząc je we właściwe miejsce.

W celu utworzenia warstwy na krzaku wybiera się jednoroczną pęd, znajdującą się w pobliżu krawędzi buszu. Zagina się go do podłoża, umieszcza w przygotowanym wcześniej rowku i wykonuje na nim niewielkie nacięcie w miejscu styku z glebą. W tej pozycji gałąź jest mocowana za pomocą wspornika, a następnie pokryta ziemią, tak aby górna część pędu pozostała na powierzchni. Sadzonki są regularnie podlewane. Wkrótce zacznie tworzyć swój własny system korzeniowy. Następnie roślinę można oddzielić od starego krzewu i przesadzić w nowe miejsce.

Jeśli to konieczne, możesz przeszczepić sam krzew macierzysty. Stefanandra najłatwiej dostrzega zmianę siedliska w wieku 4 lat. Przeszczepy przeprowadza się w pierwszej połowie wiosny. Takie środki pozwolą roślinie zakorzenić się przed jesiennymi mrozami. Starsze krzewy są znacznie trudniejsze do zakorzenienia w nowym miejscu. Aby ułatwić proces adaptacji, takie stephandy są szczególnie obficie podlewane w pierwszych miesiącach po przeszczepie.

Rodzaje i odmiany Stefanandra ze zdjęciami i imionami

Z czterech gatunków Stefanandra na średnich szerokościach geograficznych najczęściej uprawia się tylko dwa - o liściach karbowanych i Tanaki, a także hybrydy uzyskane na ich podstawie.

Stephanandra incisa

Krzew o niskim tempie wzrostu. Stephanandra incisa osiąga 2 m wysokości i szerokości, ale może osiągnąć ten rozmiar dopiero po 25-30 latach uprawy. Atrakcyjny wygląd krzewu zachowuje się zarówno latem, jak i jesienią.Kwitnienie rozpoczyna się w czerwcu i trwa do sierpnia, a we wrześniu delikatne liście zaczynają zmieniać kolor na złoty.

Przed nadejściem mrozów należy zadbać o schronienie. Jeśli krzew nie jest całkowicie pokryty śniegiem, otwarte obszary pędów zamarzną. Wiosną roślina szybko się zregeneruje, ale takie zamarzanie może znacząco wpłynąć na kwitnienie.

Ten typ stefanandry ma postać karłowatą - Crisp. Na wysokości jego krzewy osiągają zaledwie 60 cm, ale szerokość wynosi około 2 m. Z wyglądu taki krzew przypomina zgrabną puszystą poduszkę. Ekspansji krzewu sprzyja stopniowa deklinacja jego licznych pędów. Na wilgotnej glebie ukorzeniają się bez pomocy jako warstwy, rozprzestrzeniając się na boki krzewu macierzystego.

Stephanandra tanakae

Taki krzew jest dość duży. Stephanandra tanakae osiąga wysokość 2 m przy średnicy do 4 m. Blaszki liści są jasnozielone, a ich długość ok. 10 cm. Kwiaty Tanaki mają zielonkawe zabarwienie. Kwitnienie jest nieco krótsze: rozpoczyna się w połowie lata i trwa do września. Wraz z nadejściem jesieni liście zmieniają kolor na żółty lub czerwonawo-bordowy i długo pozostają na krzakach.

Gatunek jest mniej odporny na mróz, więc bardziej niż inne potrzebuje odpowiedniego schronienia.

Stefanandra w projektowaniu krajobrazu

Dzięki długiemu kwitnieniu i pięknym liściom, które zachowują jasny kolor zarówno latem, jak i jesienią, Stephanandra staje się prawdziwą ozdobą ogrodu. Jego krzewy wyglądają szczególnie dekoracyjnie obok drzew iglastych. Na ich tle korzystne będą zarówno letnie zielone, jak i czerwono-żółte jesienne liście krzewów.

Stefanandras nie lubi silnych wiatrów, dlatego często stawia się je obok większych drzew lub krzewów. Na tle dużych nasadzeń krzewy będą wyglądać nie mniej imponująco. Możesz również użyć Stephanandry, aby umieścić ją w środku kompozycji ogrodowych, udekorować ją krzewami na zboczach lub przybrzeżnych obszarach zbiorników wodnych. Korzenie krzewów pomogą wzmocnić glebę, a pędy pięknie się ugną, tworząc rodzaj zielonej poduszki. Zjeżdżalnie alpejskie będą również odpowiednim miejscem dla krzewów. Najczęściej rosną na nich formy roślin karłowatych. Znajdują szerokie zastosowanie jako okrywowe: liczne pędy nisko rosnących krzewów gęsto pokrywają wyznaczony dla nich obszar, zakłócając wzrost chwastów.

Ze względu na to, że stefanandry mają wystarczająco dużą średnicę korony, można je wykorzystać do tworzenia żywopłotów lub obramowania terenów ogrodowych. Ponadto krzewy te doskonale nadają się do ozdabiania ogrodów w stylu orientalnym.